ဆင္​းရဲ​ေလ​ေလ သံ​ေဝဂရ သခင္​ကိုယ္​​ေတာ္​မႈိင္း



ဆင္းရဲေလေလ သံေ၀ရရ
ဓမၼေမဒနီ ေလးခ်ဳိးႀကီး

(၁)  အႏို႔တကယ္- သို႔အသြယ္သြယ္ေတြေပါ့ေႏွာ . . .
      ငတို႔နယ္ေတာရဂံုအညာမွာ၊ တေလာတခ်ီ က,သလိုပ၊
      ဘို႔မယ္၊ ေစာဥမၼာ၊ ေယာဂီဒကမေတြႏွင့္၊
      ေဂါသီလလိုေပါ့၊ ေတာမီွတပသအသြင္ႏွင့္မေလ်ာ္။
     (အိုကြယ္)ေလာကီဘ၀တြင္ျဖင့္၊ ေခ်ာမည္လို႔ လွၾကတဲ့၊
     ေဟာသည္ဒကမေတြေၾကာင့္ ထင္ရဲ႕ေနာ္။          ။
(၂) ေၾသာ္ . . . တခ်ဳိ႕ယမင္းေတြႏွင့္၊ တို႔အသင္းမွာေတာ့
     ကိုယ့္မင္းကိုယ့္ခ်င္းအတြင္ တ,ၾကတဲ့
     သခင္မမ်ားစြာ-အႏွာေတြေရွာင္လို႔မို႔၊
     သာသနာအသေရေဆာင္-ယင္းသို႔ေသာဘာ၀နာကသိုဏ္းေတြနဲ႕
     ျမန္မာျပည္ေဘာင္-မင္းတို႔ေတာအညာစစ္ကိုင္းဆီက . . .၊
     အမ်ားသဒၶါေပါက္သဟာကို၊ စားခါေသာက္ခါႏွင့္မဆိုင္းခ်င္ဘု၊
     ဌာနီမွာ - ပါတီဂိုဏ္းေတြႏွင့္၊
     အစားေကာင္ဒကာေတြမွာ- ငါးေထာင္အသျပာ၀ိုင္းခ်ိန္မို႔၊
     အို! ဖိုးၾကားတို႔ရဲ႕ . . . ကိုးရိုးကားယားႏွင့္၊
     အမ်ဳိးသားမညီခင္မွာ - ယိုးဒယားျပည္တစ္ခြင္စိုင္းေရာ့မယ္လို႔၊
     အႏွီ “သခင္မိႈင္းႀကီး” ႀကံစည္ေသာ္လဲ့၊
     စႏၵီအေဘာ္အေလွာ္ - ေဘဒါ၊ ေကသာက စပါလို႔၊
     နာမည္ေက်ာ္ - ေခမာဒကမတို႔က
     အစစ, သို႔အရာရာ - ညိွဳးငယ္စရာက်က်ၿပီးေတာ့၊
     က်မတို႔မွာ - ကိုးကြယ္ရာမဲ့ၾကလွ်င္ျဖင့္၊
     တပဲ့မေတြ တစ္မူကြက္ပါလို႔၊ လူထြက္မယ္တစာစာေလွ်ာက္ျပန္ေတာ့
     ညွာေထာက္ခါ သနားရတာကလဲတစ္ဖက္ေပမို႔၊
     ေၾသာ္ . . . ဆူသမို႔ - ပူသမို႔ - တစူစူညိဳ႕ၾကတဲ့၊
     “ေဟာဒီ” သူတို႔အပါးကျဖင့္၊
     တစ္ဖ၀ါးမွ် - မသြားမၾကြသာလို႔ ပ်က္ရတဲ့ျပင္၊
     လက္စျပန္မေျပာခ်င္ဘု - ခက္စရာ့အတန္တန္ေပါေပတဲ့၊
     သံေယာဇဥ္ႀကိဳးေတြကလဲ ဆိုင္းခ်ိန္မို႔ . . .၊
     မေျပးခ်င္ - ေျပးခ်င္မွာ - ေၾကြးရွင္ေတြ ၀ိုင္းသလိုပ၊
     စစ္ကိုင္းဘက္၀နာအေပၚမွာေနာ္ကြယ္၊
     ကသိုဏ္းတစ္ဖက္ - ဂိုဏ္းအတြက္ကယ္ႏွင့္- “မိႈင္း” ခက္ပါေသာ္။  ။
(၃) အမ်ားေသာခမ်ာ၊ လာေလ,လာေလသမွ်ေတြကျဖင့္၊
     တရားေဟာကာ စာေပခ်ရသနဲ႔၊
     တစ္ခါတေလမွ အားကြက္ - နားကြက္မေပၚ။
     မယားအတြက္ - သားအတြက္ ေပ်ာ္သလိုပ - သံသရာတရိုး၊
     “အိုကြယ္” အမွားသက္သက္၊ အလကားခက္ေတာ္မူရပါတဲ့-
     ကံၾကမၼာတစ္မ်ဳိး။   ။
(၄) အမ်ားတြက္တာ- ဘ၀စၾကာသို႔၊
     အစစခက္ပါသမို႔လဲ - ျမန္မာ့လက္မွာ - ေရႊေတြေငြေတြလွ်ံဖို႔လို႔၊
     ပေ၀ယမန္လက္ရိွသမထတစ္မ်ဳိးေပပ၊
     ေခ်ေခ်ငံငံ - အဂၢိယမွလဲ မထိုးရေသာ္လဲ၊
     အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာတည္တဲ့၊
     အညာျပည္ထိုသမိုင္းမွာေတာ့၊ ဗမာပီပီနဂိုမရိုင္းေပတဲ့၊
     အာဇာနည္ျဗဟၼစိုရ္ဂိုဏ္းေတြေပါ့ . . . ၊
     အမယ္မင္း . . . အပ်ဳိဟိုင္း၊ အအိုဟိုင္းေတြႏွင့္ ထိုစစ္ကိုင္းမွာျဖင့္၊
     အကုသိုလ္ အပံုတိုးေစဖို႔၊
     “အို . . .မယ္စႏၵာရဲ႕” ရိႈတိုင္းရိႈတိုင္း၊ ဖိုလ္တစ္ဂိုဏ္းႏွင့္၊
     ဟိုကသိုင္း ဖြင့္ - ဖြင့္ၿပီးေတာ့၊
     ေၾသာ္ . . . အလိုအတိုင္းက်င့္ၾကေစဖို႔ - ကိုမိႈင္းႏွင့္ အခုလိုၾကံဳသကိုး။                 ။
                                                                   သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း
                                                                   ေလးခ်ဳိးေပါင္းခ်ဳပ္မွ

အညာမဂၤလာေဆာင္ဘြဲ႕
ေလးခ်ဳိးႀကီး

(၁) က်ဳပ္တို႔အညာမွာ - မဂၤလာတစ္မ်ဳိးသာပ၊
     အဟုတ္ဗ်ဳိ႕ဓမၼတာ - အစဥ္အလာမညိွဳးခဲ့ေပဘု၊
     အရိုးသမက်ေရွးလိုပ - အဖြားကလဲ က်ီတစ္ေဆာင္၊
     “ကိုမင္းရာရယ္” အမ်ဳိးကလဲ မေသးေပဘု၊ အဖိုးအဖႏွင့္တကြ
     ေမးၾကေပေတာ့ - တစ္မ်ဳိးငါ့ေျမးဖို႔ရယ္လို႕၊
     “အိုကြယ္” အဖိုးကေပးလိုက္ပါတဲ့ ႏြားညီေနာင္။          ။
(၂) ေၾသာ္ . . အမိအဖတို႔ကလဲ၊ ျပည့္ျပည့္၀၀ေတြမို႔၊
     ရိွသမွ်ကုန္ခ်င္ကုန္ေရာ့လို႔၊ မယံုရင္ၾကံဳလွ်င္ေမးပါေတာ့၊
     အလံုတစ္ခြင္မွာ - ဂုဏ္အင္ကလဲ မေသးပါဘု၊
     မံုေရြး၊ ေၾကးမံု၊ ေခ်ာင္းဦးနယ္တစ္လႊားဆီက၊
     အလံုေက်း အကုန္မွာ၊ ေျပာင္းဖူးသယ္ေတြက မ်ားလိုက္ပါဘိသ . . . ႏွင့္၊
     ေဆြသားရင္းခ်ာ - ဥာတကာမိတ္တို႔ကိုလ၊
     အေဖသြားရင္းသာ - လာစရာဖိတ္ခဲ့တာႏွင့္၊
     ညအိပ္ညေန အစံုလာၾကေတာ့၊
     ျခံဳစရာအကြက္ဖ်င္ေစာင္ ၂ ခုရဲ႕ျပင္၊
     ဂံုပ၀ါပါ - တဘက္ႏွင့္ ျခင္ေထာင္ကလဲ တစ္ခုစီေပါ့ . . .၊
     လုပ္မႈကိုင္ဖြယ္ ေတာလယ္ယာတစ္ခင္းငဲ့ျပင္၊
     ေျပာင္းခင္း တစ္စလယ္၀င္ႏွင့္၊ လယ္တရွင္၊ ပါးႏွစ္ဆယ္ထြက္ကိုလ . . .၊
     “ကိုမင္းရာရယ္” ေရွးအဆက္ဆက္၊ အေၾကြး တက္တက္ၿပီး၊
     အေ၀းမထြက္ရေအာင္လို႔တဲ့ကြယ္ - ေပးလက္ဖြဲ႕ေႏွာင္း။        ။
(၃) လမ္းခ်ဳိးအေရွ႕က၊ စမ္းရိုးအေကြ႕၊ ခေရာင္းယာမွာ၊
     “ေဟာသည္က” အထုပ္ေတြေျဖေျဖၿပီး၊
     အကုန္သာႀကဲေလေရာ့ဟဲ့လို႕၊
     ခရမ္းမ်ဳိးေစ့ေကာင္းစြာ- ငရုတ္ဂ်ဳံ - ကုလားပဲသာပ၊
     ႏွမ္းမ်ဳိးေသြ႕ေသြ႕ေျပာင္း၀ါ - ငျပဳတ္ဖရံုပါ - ဖရဲငဲ့ျပင္၊
     ထမ္းပိုး၍ေရာင္းစရာ - အထုပ္မုန္လာခ၀ဲေတြႏွင့္
     အလုပ္စံုစရာကဘဲရယ္လို႔ - မ်ားလက္ေဆာင္။
     “အို . . ကိုမင္းရာရဲ႕” သားအတြက္ဆိုေတာ့၊
     တအားတက္ေအာင္ရယ္လို႕၊ (က်ဳပ္တို႔) အေမအိုကလဲ
     ဓမေရွ၊ ဓမတိုေတြႏွင့္ - အေျခကိုႏွင္း၊
     “ကိုမင္းရာရယ္” မယားဘက္က ေမာင္ေတြကလဲ၊
     ပေလြတိုႏွစ္စင္း။        ။
(၄) မ်ဳိးဆက္ခါျခံဳ၊ အိုးခြက္ပန္းကန္အစံုႏွင့္၊
     ေျပတစ္ခြင္သထံုေရာက္ရာကဘဲ လြမ္းမိပါရဲ႕
     ေျမအင္တံု - ေသာက္စရာဇြန္းငဲ့ျပင္၊
     ကြမ္းအစ္ပါလြယ္အိတ္တစ္လံုးငယ္ႏွင့္ . . . ၊
     ပဲခိုးဘူတာမွာေလ၊ ငနဲသူခိုး လူညာေတြ မႈန္းလိုက္ပါတဲ့၊
     ေပ်ာက္သဟာ - ဒေဂါက္ဖာကလဲ တစ္လံုးပါဘဲ့၊
     စုရံုးလိုက္လွ်င္ တစ္အိမ္ေထာင္ပ၊
     လူ႕ထံုးစရိုက္တြင္ - တစ္သိမ္ေျပာင္ေလာက္ကဲ့၊
     မဂၤလာေဆာင္မွာ - ခန္း၀င္ကလဲ မနဲပါဘု၊
     မြဲဖို႔ရာကံၾကမၼာႏွင့္
     ဖန္လာပံုကုသိုလ္ကလဲ - မေကာင္းခ်င္ေတာ့၊
     အထက္ ဟိုအညာမွာေလ - ၾကက္ဆိုတာေတာင္မွ မေလာင္းခဲ့ပါဘု၊
     အညာေျမ - ဌာေနေဟာင္းဆီက၊
     အေၾကြး(တစ္ရာ) ကို ေဒြးခါ ကလဲ ေတာင္းျပန္ေပါ့တဲ့ . . .၊
     “အမယ္မင္း” ေမာင္းစရာရယ္လို႔မ်ား တပ္လိုက္မွျဖင့္၊
     ေခါင္းတခါခါႏွင့္ ဆတ္လွစြာေသာ၊
     လွလွေစြ႕ေစြ႕ရယ္ႏွင့္ - ၀၀ေျပ႕ေျပ႕နျပာတစ္ရွဥ္းကိုလ၊
     ေက်ာင္းတကာကိုသာ အပ္လိုက္ေပေရာ့၊
     ရသေရြ႕ဘာဘာညာညာရယ္လို႔ မျငင္းေလႏွင့္၊
     “မေလးရယ္” ေရာင္းကာသာ ဆပ္လိုက္ေပေတာ့၊
     ရြာေရွ႕ ယားတစ္ခင္း။              ။
                                                                             သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း
                                                                             ေလးခ်ဳိးေပါင္းခ်ဳပ္မွ

Credit..ေနအေဝးဘေလာ့ဂ္မွကူးယူသည္။
#ms


Post a Comment