က​ေဝ​ေသလို႔ ျဖစ္​တဲ့ သရဲ ဇတ္​သိမ္​း

~~~~~ကေဝေသလို ့ျဖစ္တဲ့သရဲ~~~~~

(ဇာတ္သိမ္း)

      ``ဟာ သူျကီး  ဒီမွာ ေဒၚ့ရိွန္ အေလာင္း´´
ထြန္းေမာင္မွ သူျကီး အား ေခၚ ျပေသာအခါ က်န္ေသာ ကာလသား မ်ား က ပါ ထြန္းေမာင္အနား လာျကည့္ ျက၏။

ေဒၚရိွန္ ့ ခႏၶာကိုယ္မွာ ျပာက်မသြားေပ။
ပံုပ်က္ပန္းပ်က္နွင့္ မီးေသြး တံုးျကီး ျဖစ္ေန၏။ေျခမ်ားလက္မ်ားေကြး ၍ မီးေလာင္သည့္ ေဝဒနာ ကို ျပင္းျပင္း ထန္ထန္ ခံစား လိုက္ရသည့္အလား...

သူျကီး ``လာလာ ေျမျမန္ျမန္ တူး သူ ့ကို ဒီမွာပဲ ျမွ ဳပ္ခဲ့ရေအာင္ ´´

သူျကီးမွ ထို သို့ေျပာေသာအခါ ရြာသားမ်ား အားလံုး တက္ညီလက္ညီ ေျမက်င္း တူးျကကာ ေဒၚ ရိွန္ ့အေလာင္းအား ေျမဖို ့၍ ရြာကို ျပန္ခဲ့ေလ ေတာ့သည္။

ေဒၚရိွန္ ေသျပီးသည့္ ညမွ စ၍ ရြာသားမ်ားအားလံုး ညတိုင္း ညတိုင္း ေအးေအးေဆးေဆး အိပ္စက္ရေလ၏။

ဒါက ရြာသားေတြ အထင္ပါ။ တကယ္ေတာ့ မုန္တိုင္း မလာခင္ ေလေျပေလညွင္း တိုက္ခတ္ေန သည့္အေျခအေနမ်ိဳး သာျဖစ္ပါသည္။

ေကာင္းကင္တြင္ တိမ္မည္း တိမ္လိတ္မ်ား ဖံုးလႊမ္းေနသည္။ လမင္းျကီး အား တိမ္စိုင္မ်ားက ဖံုး အုပ္ထား၏။ ေကာင္းကင္ယံတြင္ ျကယ္မႈံ ျကယ္မႊားေလးမ်ားကသာ လင္းတလွည့္ မွိတ္တလွည့္နွင့္ ရိွေနေလသည္။

ေငြခင္ တစ္ေယာက္ ယေန ့ညမွ ေတာ္ေတာ္ေလး အိပ္မေပ်ာ္ေပ။ သူမအခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းမ်ား ျဖစ္ေသာ နွင္းနု နွင့္ ေဖြးစိန္အား သူမ သတိရေနေလ၏။

သူမ မနက္ ေကာက္စိုက္ရန္ အေစာျကီး ထရမည္ ျဖစ္၍ ေခါင္းဦး ထဲ ေခါင္းနွစ္ကာ အိပ္ေပ်ာ္ဖို ့ျကိဳးစားေနေလ၏။

``အူးးးးးးးဝူးးးးးးးး´´ေဒၚ ရိွန္ ့ တဲေရွ ့မွ ေခြးတစ္ေကာင္ ထ အူလိုက္သည္။

ေဒၚရိွန္ ့ အေလာင္းကို ျမွ ဳပ္ထားေသာ ေျမပံု သည္ ေျမျကီးမ်ား တဖြားဖြားနွင့္ အေဝးသို ့ ဖြာထြက္ကုန္ ၏။

ေျမျကီးထဲ မွ မီးစြဲ၍ ေလာင္ထားသျဖင့္ အရိုးေပၚေနေသာ မီးေလာင္ နာစြဲေနသည့္ ့လက္တစ္ဖက္ ထြက္လာသည္။

ထို့ေနာက္ ထိုလက္သည္ ေျမျကီး အား ေထာက္၍ က်င္းထဲ မွ ခႏၶာကိုယ္ျကီး  တျဖည္းျဖည္း ထ၍ လာသည္။

ထိုအေလာင္း ေကာင္သည္ တစ္ကိုယ္ လံုး မည္းနက္ ေန၏။ သူမ ဆံပင္မ်ား မွာ ပါးျပီး ဦးေခါင္း ခြံပင္ ျမင္ေနရ၏။ မ်က္လံုးမ်ား မွာ နီရဲ ေတာက္ပေနကာ သားေကာင္ရွာေနသည့္ အလား ေဒါသ ရိပ္မ်ား ျဖတ္ေျပး ေန၏။

သူမ ပါးစပ္မွာလည္း  သြားမ်ား မွာ အစြယ္ေငါေငါ ေခါ ထြက္ေန၏။ အက်ၤ ီ ီမ်ားမွာ လည္း မီးေလာင္ထား ၍ အရွက္မေပၚရံုသာ လံုျခံဳ ေန၏။

ေခြး မ်ား သည္ သူမ အား ျကည့္၍ ``ဝုတ္ ဝုတ္ ´´နွင့္ ေဟာင္ေလေတာ့သည္။

သူမသည္ ေခြးအုပ္ထဲမွ ေခြးတစ္ေကာင္အား လက္နွင့္ ``ဆတ္´´ခနဲ ဆြဲကာ ေခးြ ၏ လည္ပင္းကို ကိုက္လိုက္၏။

ေခြးေလးမွာ``အု´´ခနဲ တခ်က္ညည္း၍ အသက္ေပ်ာက္သြားေလေတာ့သည္။
ကေဝသရဲမ မွာ ေခြး၏ ေသြးအား အာသာ ငမ္းငမ္း နွင့္ ေသာက္ေနေလ၏။

က်န္ေသာ ေခြးမ်ားမွာ ထိုသရဲမ အား ျကည့္၍ ဆြဲဆြဲ ငင္ငင္ အူကာ ရြာဘက္သို ့ ့ေခြးအုပ္ ျကီး ေျပး
ေလေတာ့သည္။

``အာာာာ ဒီေခြးေတြ ကေတာ့´´ ေငြခင္တစ္ေယာက္ ေခါင္းေထာင္ကာအိမ္ျပင္ ထြက္လိုက္၏။

ထို ့ေနာက္ ေခြးမ်ား အား ခဲနွင့္ ထုရန္ အိမ္တံခါးအား ဖြင့္လိုက္၏။

သူမ ျမင္ကြင္းထဲ တြင္ အုပ္လိုက္ ေျပးလာေသာ ေခြးမ်ား အား ေတြ ့လိုက္၏။

``ဟင္  ဒီေခြးေတြ ဘာလို ့ ့ဒီေလာက္ေျပးေနတာလဲ´´ ေငြခင္ေခြးအုပ္ျကီးအား ျကည့္ေနစဥ္ ေခြးအုပ္ျကီးမွာ သူမျမင္ကြင္းထဲကေပ်ာက္သြား၏။

ေခြးမ်ား အုပ္စုလိုက္ေျပးသြားေသာ ေျကာင့္ ရြာလမ္း တစ္ေလွ်ာက္ ဖုံ မ်ား ထလာ၏။

ေငြခင္တို ့အိမ္မွာ ရြာလမ္း ေဘးရိွေသာေျကာင့္ သူမအိမ္ထဲပါ ဖုံမ်ား ဝင္လာ၏။

``အဟြတ္ ဟြတ္´´သူမ ဖံု မႊန္ကာ လက္နွင့္ကာရင္း အိမ္တံခါး ျပန္ပိတ္ရန္ လက္အရြယ္

``ဟင္´´ ဖံု မႈန့္မ်ား ကင္းရွင္းသြားေသာအခါ သူမျမင္လိုက္ရသည့္အရာက သရဲမျကီး

သရဲမျကီးမွာ အေခါင္းျကီး တခုအား ထမ္း ရင္း ရြာလမ္း အတိုင္း ေလွ်ာက္လာ၏။

သူမ သည္ ေငြခင္ တို ့အိမ္ေရွ ့ ့ေရာက္ေသာအခါ ``ဗုန္း´´ခနဲ အေခါင္းျကီးအား ပစ္ခ်လိုက္သည္။

ေငြခင္ အေခါင္းအားျကည့္ လိုက္ေသာအခါ
``ေငြခင္ အသက္(၂၀)´´ ဟု ေရးထားသည္ကို ေတြ ့လိုက္၏။

ေငြခင္ ေျကာက္လန္ ့ကာ သူမ အိမ္ထဲ ေျပးဝင္ေလေတာ့သည္။

ေဒၚရိွန္ ့မွ မ်က္ေထာက္နီနွင့္ ေငြခင့္ ေက်ာျပင္အား ျကည ့္ ကာ ``အဟား ဟားဟား ´´ဟု ေအာ္ရယ္ေလ၏။

ေငြခင္ အိပ္ခန္း ထဲ ဝင္ကာ ေထာင့္တေနရာ တြင္ ေစာင္ေခါင္းျမီး ျခံဳ ၍ ထိုင္ကာ ဘုရားစာမ်ား ရြတ္ေန၏။

``ရြတ္မေနန ဲ ့  ငါက ငရဲ ကို စိန္ေခၚ ထားတဲ့ သူ´´ေငြခင့္ နား အနား ေအးစက္စက္ အထိအေတြ ့ နွင့္ ကပ္ေျပာ လိုက္သံ ကို သူမျကားလိုက္သည္။

သူမ ေစာင္အား အသာလွပ္ ျကည့္လိုက္ေသာအခါ
``အမေလးးးး´´ သူမ ေက်ာျပင္ ထံရံေပါက္မွ ေခါင္းထြက္ကာ သူမ နားအနား ကပ္ေျပာေနေသာ ေဒၚရိွန္ ကေဝသရဲမ

``အဟီး ဟီး ဟီး´´ေဒၚရိွန္ ရယ္ေနသည္မွာ
အေပၚသြားေအာက္သြား ေပၚေအာင္ကို ရယ္ေနသည္။

မ်က္လံုးမ်ား မွာ နီရဲေနျပီး ေသြးဆာေနသည့္အလား

မ်က္နွာမွာ မီးေလာင္ရာေျကာင့္ ကြာက်ေနကာ အသားနီမ်ား လန္ေနသည္။

ဆံပင္မ်ား မွာ ဖြာလန္ က်ဲေနျပီး တခ်ိဳ ့ ့မီးေလာင္ထား၍ ဆံပင္ မွာ တိုရွည္ မညီမညာျဖစ္ေနသည္။

ေငြခင္ သူမ မိဘမ်ား အခန္း ေျပးရန္ ေျခလွမ္းအျကြ

ေဒၚရိွန္မွ ``ဆတ္´´ ခနဲ ေျခေထာက္အား ဆြဲကာ ေငြ ခင့္ကို အိမ္ျပင္ဆြဲယူသြား၏။

ေငြခင္မွာ ေျကာက္လြန္း ၍ အသံ မထြက္ေတာ့ ေပ။

ေဒၚရိွန္သည္ ေငြခင့္အား ``ဘုတ္´´ ခနဲ အေခါင္းထဲ ထည့္ကာ ေအးေအး ေဆးေဆး ရြာ အျပင္ ထြက္သြား၏။

``အူးးးးးးအူးးးးးး´´
``ေတာက္ ဒိီေခြးေတြကလည္း အခ်ိန္မေတာ္ အူေနေသး ေအ့´´ ရြာထဲ မွ အရက္သမား ငေတ ဒီအခ်ိန္ မွ ရြာသိူ ့ ျပန္ လာခဲ့သည္။

ငေတ တစ္ေယာက္ အေလာင္းကစား သမားပီပီ  တစ္ဖက္ရြာ တြင္ ဝိုင္း ေကာင္း ေနသျဖင့္ ရြာအျပန္ ေနာက္က်ေနခ်င္း ျဖစ္၏။

``ဟင္ ဘာျကီး လဲ´´ ငေတ တစ္ေယာက္ ေဒၚရိွန္ ့ တဲေရွ ့မွျဖတ္ျပန္ လာစဥ္ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ကုန္းကုန္း ကြကြ နွင့္ ေတြ ့လိုက္ရ၏။

သူ ေသခ်ာေစရန္ မ်က္လံုးမ်ား အား ပြတ္ျကည့္ လိုက္၏။

``ဟင္ အေခါင္း ျကီး ကို ဖြင့္ေနပါ့လား´´
ငေတ အမူးပါ ေျပသြားကာ စူးစမ္း ခ်င္၍ သစ္ပင္တစ္ပင္အကြယ္ေအာက္ ဝင္ကာ အေျခအေနကို အကဲ ခတ္ေနသည္။

ေဒၚရိွန္ အေခါင္း အား ဖြင့္လိုက္၏။ ထို့ေနာက္ သူမ အေခါင္းထဲ ကို ငံု ့ ့ျကည့္လိုက္သည္ ။ေျကာက္လြန္း၍ေဇာ ေခြ်း မ်ား ျပန္ေနကာ ေအာ္ဟစ္ အကူအညီေတာင္းရန္ ျကိဳးစားေနေသာ မိန္းမပ်ိဳေလး ေငြခင့္အား သူမ ေက်နပ္အားရေသာအျပံဳး နွင့္ ျကည့္ လိုက္၏။

``မင္းက သိပ္လွ တာပဲ ေငြ ခင္ ဒီေန ့က ငါ မိန္းမပ်ိဳေတြ ကိုစားတဲ့ တတိယေျမာက္ လျပည့္ေန ့ေလ´´ ဟု ေျပာကာ ေငြခင့္ ပါးျပင္အားသူမ၏ မီးေလာင္စြဲ၍ ျပည္ထြက္ေနေသာ လက္ေခ်ာင္းမ်ားနွင့္ ပြတ္သပ္ေလ၏။

ေငြခင္တစ္ေယာက္ ေခါင္းကို ဘယ္ညာ ယ္ိမ္းေနကာ ``အင္းးအင္းးး´´နွင့္ ေအာ္ဟစ္ေလ၏။

``ကြ်တ္ ကြ်တ္ ´´ ေဒၚ ရိွန္ သူမ၏ ေျကာက္စရာေကာင္းေသာ မ်က္နွာျကီးအားမဲ့ကာ ေငြခင့္ ပါးစပ္နား လက္ညိႈးနွင့္ ထိလိုက္၏။

ထိုအခါမွ ေငြခင္ ပါးစပ္ ပြင့္လာကာ``ကယ္ျကပါ ကယ္ျကပါ ကယ္ျကပါ´´ဟု အားကုန္ ေအာ္ေလေတာ့သည္။

ေဒၚရိွန္မွ ရင္ကို ေကာ့ကာ``အဟား ဟား ဟား ေအာ္စမ္း မိန္းကေလး ေအာ္လိုက္စမ္း နင္အားနည္းေလ ငါ့အတြက္ပို ေကာင္းေလ´´ဟု ေျပာကာတဖက္သို ့ လွည့္ ၍ သူမ စည္း တားလိုက္သည္။

ထို ့ေနာက္ သူမ စည္း ဝိုင္း အတြင္း ေဆာင့္ေျကာင့္ ထိုင္လိုက္၏။

ထို့ေနာက္ ေကာင္း ကင္အား ျကည့္ကာ ပါးစပ္မွ တတြတ္တြတ္နွင့္ ဂါ ထာမ်ား ရြတ္ေလေတာ့သည္။သူမ ဂါထာမ်ားရြတ္ေနစဥ္ပင္ လမင္းျကီးအားဖံုးအုပ္ေနေသာ တိမ္မ်ား အေဝးသို ့လႊင့္စင္ထြက္သြားေလေတာ့၏။

ငေတ တစ္ေယာက္ ေဒၚရိွန္ သရဲမ အား ျမင္ေသာအခါ ေက်ာခ်မ္းသြား၏။

သို့ေသာ္ ေဒၚရိွန္ ့ လက္ထဲ တြင္ သူျကိတ္ပိုးေနရေသာ ေငြခင္ ရိွေနသည္။

သူျကီးတို ့ကို ေျပး ေျပာ လွ်င္လည္း ေငြ ခင့္အသက္ကို မိီွနိုင္မည္မထင္။

သူ ေျခေထာက္အား ဖြဖြ နင္းကာ အေခါင္းနား အသာသြားလိုက္၏။

ေဒၚ ရိွန္ မွာ သူမ၏ မႏၱန္ မ်ားထဲ စ်ာန္ဝင္ေနသည္။

ထို့ေနာက္ ငေတ ေငြခင့္အား ငံု ့ျကည့္ကာ ``ရႈး တိုးတိူး ´´ ဟု လက္နွင့္ျပလိုက္၏။

ေငြခင္မွာ ငေတ ့အား ျမင္၍ အား တက္ကာ မ်က္လံုးေလး မ်ား အေရာင္လက္လာေလသည္။

ငေတ ေငြခင့္ ကိုယ္လံုးအား ထမ္း၍ ေျခသံ လံုလံုနွင့္ ရြာထဲ သို ့ေျပး ေလ၏။

`` ရပ္လိုက္စမ္း´´ ငေတ ရြာလယ္ လမ္းေရာက္မွ သူ ့ ေရွ့ ေဒၚရိွန္ လွစ္ ခနဲ ေပၚလာ၍ ေျခ လွမ္း ကို တုံ ့ခနဲ ရပ္လိုက္ရ၏။

ငေတ မွာ လည္း သရဲေတာင္ ရိူးရိူးသရဲမဟုတ္ေသာ ကေဝ သရဲမနွင့္ ေတြ ့ ့ေသာအခါ ေျကာက္ဒူး တုန္ေလျပီ။

သို့ေသာ္ ဟန္ ကို ့ဖို ့ ျပင္ကာ ေငြခင့္အား ေအာက္သို ့ခ်လိုက္၏။

ထို့ေနာက္ ေငြခင္ ေျပးဟု ေအာ္ကာ ေငြခင့္ကို ရြာဘက္ တြန္းလႊတ္လိုက္သည္။

ေဒၚရိွန္သည္ ``ဟက္´´ ခနဲရယ္ကာ ``ငါ့အလုပ္ကို ဝင္ရႈပ္တဲ့ နင့္ကို အရင္သတ္ရမယ္´´ဟု ေျပာျပီး ေဒၚ ရိွန္ ငေတ ့လည္ပင္းအား ညစ္၏။

ငေတမွာ ဝါဂြမ္း ေလး အတိုင္း ေလထဲ ပါသြားကာ ``အစ္´´ ခနဲ အသက္ရႈ ျကပ္လာေလျပီ။

``နင့္ကို ငါ လက္ေျဖာက္တီး ျပီး သတ္လို ့ ့ရတယ္ ဒါ ေပမယ့္  နင္ေဝဒနာ ခံစားတာ ျကည့္ဦးမယ္´´ ဟု ေျပာျပီး ``ဖုန္း´´ ခနဲ ငေတ့အား ေျမျကီး ေပၚ ကိုင္ေပါက္ လိုက္၏။

``ရပ္လိုက္ ကေဝမ´´သူျကီး အပါအဝင္ တရြာလံုး ငေတ့ ေနာက္လိုက္လာျကေလျပီ။

ေဒၚရိွန္ ့မွာ ေခါင္းတျခမ္း ငဲ ့ ၍သူျကီးတို့ လူစု အားျကည့္လိုက္၏။

ရြာသားအခ်ိဳ့မွာ အရိုးေပၚေနေသာ  ေဒၚ ရိွန့္ မ်က္နွာနွင့္သူမ၏ ေသြးဆာနီရဲ ေနေသာမ်က္လံုးအား ေတြ ့ ့လိုက္ရေသာအခါ ေနာက္သို ့အနည္းငယ္ တြန္ ့ဆုတ္ သြားျက၏။

ညီမ ဆံုးရႈံးထားေသာ ထြန္းေမာင္မွ
``ကေဝသရဲမ  ဒီမွာျကည့္ လိုက္စမ္း ´´ဟု ဆိုကာ သူ့လက္ထဲ တြင္ ျမဲစြာ ဆုပ္ကိုင္ ထားေသာ တံစူးဝါးအာ ျပလိုက္၏။

[တံစူးဝါး ဆိုသည္မွာ  လူေသမ်ားကို မီးရိႈ ့ေသာအခါ လူေသ၏ အေျကာမ်ား မွ ရုန္း၍ လူေသမွာ ျပန္ထလာတတ္၏။ ထိုအခါ ေဘးမွ လူက ထိုလူေသအား မီးပံု ထဲ ျပန္ေရာက္ရန္ ဝါးလံုးျဖင့္ ရိုက္ထည့္ရ၏။ ထိုဝါးလံုးကို တံစူးဝါး ဟု ေခၚ ျခင္းျဖစ္သည္။
ကေဝ မ်ား စုန္းမ်ား ကို တံစူးဝါး (သို့မဟုတ္)နတ္တင္ဓားျဖင့္ ရိုက္လွ်င္  ခုတ္လွ်င္ ေသ၏]

ေဒၚ ရိွန္ တံစူးဝါး အား ေတြ ့ေသာအခါ ကိုယ္ေရာင္ ေဖ်ာက္ရန္ ျကိဳးစား လိုက္၏။

သို့ေသာ္ သူမျကိဳးစား ခ်ိန္ ပင္မရလိုက္ပါ။

ထြန္းေမာင္မွ လ်င္ျမန္စြာ ေျပး၍ ေဒၚရိွန္ ၏ေက်ာျပင္အား တံစူးဝါးနွင့္ အားကုန္ လႊဲ ရိုက္လိုက္ေလသည္။

``အားးးးးးး´´ေဒၚ ရိွန္သည္ အလြန္ နာက်င္၍ ရင္ေကာ့ကာ ေအာ္လိုက္ေလသည္။

ထြန္းေမာင္မွာ လည္း အဆက္မျပတ္ အားကုန္ လႊဲ ရိုက္ေနျမဲပင္။

ေဒၚ ရိွန္မွာ ေျမျပင္သို ့ ဒူးညႊတ္က်ကာ
သူမ ခႏၶာကိုယ္မွ အပူေငြ ့မ်ား ထြက္လာ၏။

ထြန္းေမာင္ ကိုုယ္ပါ အပူမ်ား ဟပ္ေသာေျကာင့္ ထြန္းေမာင္ ေနာက္သို ့ ့ဆုတ္လိုက္၏။

ေဒၚရိွန္ ့ကိုယ္မွ မီးခိုးေငြ ့အနက္ေရာင္မ်ား ထြက္လာကာ ေနာက္ဆံုး သူမ၏ ခႏၶာကိုယ္ျကီးသည္ ေျမျကီးထဲ နစ္ျမွဳပ္သြားေတာ့၏။

မေကာင္းမႈ ျပဳလုပ္ေသာ သူမ်ားသည္ ေသရာ၌ ငရဲသို ့လားရ ေပေတာ့သည္။

``အစ္ကို ေတ´´ ေငြခင္သည္ ပံုလ်က္ လဲေနေသာ ငေတ့အား ေျပးေပြ ့လိုက္၏။

ငေတသည္ ႏႈတ္ခမ္းစြန္းတြင္ ေသြးထြက္ေနရာမွ ျပံဳးကာ``အစ္ကုိေလ ေငြခင့္ကို ေငြခင့္ကို အရမ္း ခ်စ္တာပါ´´ဟု ေျပာျပီး မ်က္လံုးမွိ္တ္သြားေလ၏။

ေငြခင္မွ``အို  အကို အကို မေသရပါဘူး ေငြခင့္ေျကာင့္အကို မေသရပါဘူး´´ ေငြခင္ ငေတ့အား တင္းျကပ္စြာဖက္လိုက္ကာ ေအာ္ငိုလိုက္၏။

တစ္ပတ္ခန္ ့ျကာေသာအခါ ~~~~~~

``ခင္နွင့္ေမာင္သစၥာ ထား ေပါင္းရပါေစသား ဆုေတာင္းတယ္ ×××× ´´ျမိဳင္သာယာ ရြာ၏ ရြာထိပ္တြင္ ေလာ္စပီကာ တပ္ကာ သီခ်င္းဖြင့္ထား၏။

မဂၤလာ မဏၭပ္ ထဲတြင္ အျပံဳးေတြ ေဝဆာေနေသာ သတိုးသမီးေငြခင္နွင့္သတိုးသား ငေတ တို့ တစ္ေယာက္လက္တစ္ေယာက္တြဲကာ ရြာသူရြာသားမ်ားအား ထမင္းနွင့္ဧည့္ခံေနေလသည္။

ထြန္းေမာင္မွ``ဟိတ္ေရာင္ ငေတ မင္းကြာ အဲ့ညက ဟန္ေဆာင္ေကာင္း တာ ငါ့တို့ကျဖင့္တကယ္ေသျပီမွတ္တာ ´´ဟု ထမင္းစားေနရာမွ ေခါင္းေထာင္ေျပာလိုက္၏။

ငေတမွ``စားမွာသာ စားစမ္း ပါကြာ အဲ့လိုမွ ဟန္မေဆာင္ရင္ ဒီတစ္သက္ ေငြခင့္အခ်စ္ရေတာ့မွာမဟုတ္ဘူးကြ´´ဟုေျပာလိုက္ရာေငြခင္မွ``ရွင္ေနာ္  လူလည္ျကီး´´ဟုေျပာျပီး ငေတ့ ခါးေျကာအား ရွက္ရွက္နွင့္ လိမ္ဆြဲလိုက္၏။

ငေတမွ``အားးး ကေဝသရဲ မ ေရးတဲ့ ဖူးစာေလးပါကြာဟားဟားဟား´´ ဟု အားရပါးေအာရယ္္လိုက္ေလေတာ့သည္။

ျကိဳးစားပါဦးမည္။

ပန္ဒိုရာ


Post a Comment