သူခိုးငတက္ျပားႏွင္႔ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည္႕ည
သူခိုးငတက္ျပားသည္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည္႔ည သန္းေခါင္ ၁၂ နာရီတိတိတြင္ ေမြးဖြားေသာ
ငတက္ျပားသီးသန္႔ နကၡေပၚေသာ သူခိုးျဂိဳလ္သက္ေရာက္တြင္ ေမြးဖြားသည္ဟု သိရသည္။
သို႔ေၾကာင္႔ ယေန႔ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည္႔ညမ်ားတြင္ က်ီးမႏိုးပြဲဟု အမည္ တပ္၍ စာေရးသူ လူငယ္ဘ၀က စေနာက္ က်ီဆယ္ေသာ သေဘာျဖင္႔ ပန္းအိုး ေရတိုင္ကီ ႏွင္႔ အျခားေသာ အိမ္ေရွ႔ပစၥညး္မ်ားကိုေနရာေရြ႔ေျပာင္းျခင္း တအိမ္ႏွင္႔တစ္အိမ္ မိုးလင္းလ်င္ ပစၥညး္မ်ားျပန္လည္ အလဲလွယ္ လုပ္ၾကေအာင္ ရီစရာ အရပ္ေန ေပ်ာ္စရာ ကာလသားဘ၀တြင္ ပါ၀င္ခဲ႔ဘူးပါသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ကာလသားခ်က္ဟုေခၚေသာ ဘူးသီးၾကက္သား အရည္က်ဲက်ဲကေလးခ်က္ကာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင္႔ စားၾက ေသာက္ၾကႏွင္႔ ညသန္းေခါင္ အေက်ာ္ တြင္ က်ီးမႏိုးပြဲ ပါ၀င္ခဲ႔ရဘူးသည္။
၇၂၆ တြင္ အင္းဝကို တည္၍ သတိုးမင္းဖ်ားနန္းတက္သည္။
ထိုအရပ္ေဒသ စစ္ကိုင္း ေရဝန္းအရပ္တြင္ ေက်ာ္ေစာေသာ သူခိုးႀကီး ငတက္ျပား အမွန္တကယ္ရိွ၏။
ငတက္ျပားသည္ စည္းကမ္းရိွရိွ ခိုးသည္ ငတက္ျပား၏ သူခိုးစည္းကမ္းကို က်ေနာ္ ၾကိဳက္သည္။
ျမန္မာျပည္မွ ခိုးခဲ႔ၾကေသာ သူခိုးမ်ားတြင္ ငတက္ျပားသူခိုးစည္းကမ္းကိုေဖါက္၍ စံခ်ိန္အသစ္ တင္ေသာေၾကာင္႔ စိတ္ပ်က္ေနရသည္။
သူခိုးငတက္ျပား စည္းကမ္း(၃) ခ်က္
(၁) မိမိနယ္မိမိ ေနထိုင္ ေမြးဖြားေသာ အရပ္တြင္ မခိုးရ။ တျခားနယ္သို႕ ထြက္၍ ခိုးေလ၏။
သို႔ရာတြင္ ယေန႔ျမန္မာျပည္တြင္ တိုင္းျပည္ မိမိေနေသာ နယ္တြင္ အားရပါးရခိုးၾကျခင္းသည္ ငတက္ျပားစည္းကမ္းကို ခ်ိဳးေဖါက္ၾကေလသည္။
(၂) ခိုးရာ၌လည္း ဆင္းရဲႏြမ္းပါး သူတို႕ထံ၌ မခိုးရ ၾကြယ္၀ေသာ သူေဌးသူၾကြယ္ ၊ မႉးမတ္ စသည္တို႕ထံ၌သာ ခိုး၏။
ျမန္မာျပည္တြင္းလက္ရိွႏွင္႔ ယခင္ အစိုးရ သူခိုးမ်ားသူ ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာ မခြဲျခား အားလံုးမွ ခိုးၾက၏။
(၃) ခိုးေသာအခါ ဥစၥာရွင္ကို မည္သည္အခါမ်ွ အနာတရ မျပဳ။ ပစၥည္းကိုလည္း ေတြ႕ရေသာပစၥည္း တစ္ဝက္ထက္ ပို၍ မခိုးရပါ။
ျမန္မာျပည္ တြင္းကား စည္းမဲ႔ကမ္းမဲ႔ ခိုးေနၾကသည္မွာ ေၾကာက္ခမန္းလိလိေပတကား…
ဤသို႕ျဖင္႔ သူခိုးၾကီး ငတက္ျပားသည္ ဧရာဝတီျမစ္အား တိတ္တဆိတ္ ျဖတ္ေက်ာ္လ်က္ အင္းဝဘက္သို႕ ကူး၍ သူေဌးသူၾကြယ္ ၊ မႉးမတ္တို႕၏ အိမ္မ်ား၌ ခိုးယူေလ့ရွိ၏။
မႉးမတ္ စသူတို႕သိ၍ ဖမ္းၾကေသာ္လည္း မရ ဖမ္းဖို႔လည္း ၾကိဳးစားေသာ္ မတတ္ႏိုင္ခဲ႔ၾကေပ။
တစ္ေန႕၀ယ္ ငတက္ျပားက " သတိုးမင္းဖ်ား ငါ့ကို ရလ်ွင္သာ သတ္ရအံ့ ၊ မရေသာ္ကား အသူရအံ့နည္း " ဟု ၾကံဳးဝါးေလ၏။
ထိုသို႕ ငတက္ျပား အစြမ္းေကာင္း၍ မမိႏုိင္ေၾကာင္း ၊ ထိုသို႕ ၾကံဳးဝါးေၾကာင္းကို သတိုးမင္းဖ်ား ၾကားေသာ္ ငတက္ျပားကို မိမိကိုယ္တိုင္ မိေအာင္ဖမ္းမည္ဟု ဆံုးျဖတ္လိုက္ေလ၏။
တစ္ည၌ သတိုးမင္းဖ်ားသည္ ရုပ္ဖ်က္၍ ထြက္လာၿပီးလ်ွင္ ၿမိဳ႕တံခါး ျမစ္ဆိပ္က ေစာင့္ေနေလ၏။
ငတက္ျပားလည္း သန္းေခါင္ေက်ာ္၌ လာေနက်အတိုင္း လာ၍ ကမ္းနားသို႕ေရာက္ေသာ္ ေလွေပၚကပင္ " ေဟ့ ဘယ္သူလဲ " ဟု ေမး၏။ သတိုးမင္းဖ်ားက " ငါ ညဉ့္လူပါ " ဟု ဆိုမွ ကုန္းေပၚသို႕ တက္ေလ၏။ သတိုးမင္းဖ်ားက " ဆရာ့ေနာက္ တပည့္ခံ၍ ခိုးလိုေသာေၾကာင့္ ေစာင့္ေနပါသည္ " ဟု ဆိုေသာ အခါ ငတက္ျပားသည္ အလြန္ သေဘာက်၍ အတူေခၚေဆာင္သြားေလ၏။
ငတက္ျပားႏွင္႔ ဘုရင္ သတိုးမင္းဖ်ား နားလည္မွဳ
ငတက္ျပားက သတိုးမင္းဖ်ား၏ အသြားအလာကို အကဲခတ္ၾကည့္ရာ အလြန္သေဘာက်၏။ ထိုထက္ပင္ အကာအဆီး ၊ ဝင္းထရံ စသည္တို႕ကို ငတက္ျပားက ခုန္လႊားေသာအခါ သတိုးမင္းဖ်ားလည္း နည္းတူလိုက္၍ ခုန္ေက်ာ္နိုင္သည္ကို ေတြ႕ရမွ ငတက္ျပားသည္ အံ့ဩ၍ ပခံုးကို ပုတ္ၿပီးလ်ွင္ " ငါ့တပည့္ အေတာ္ စြမ္းသကိုး " ဟု ခ်ီးမြမ္းေသာ ဟူ၏။
သတိုးမင္းဖ်ားက " ဆရာ ရွင္ဘုရင့္ နန္းတြင္းသို႕ ဝင္၍ ရွင္ဘုရင့္ ပစၥည္းတို႕ကို ခိုးလိုသည္ " ဟု ေျပာေသာအခါ ငတက္ျပားက " တပည့္ ငါတို႕ ခိုးစားေသာ္လည္း ငါတို႕ ဘုရင္ကိုကား မျပစ္မွားသင့္ ၊ ရွင္ဘုရင့္ ပစၥည္းကို မခိုးခ်င္ပါႏွင့္ " ဟု ဆိုသည္ကို သတိုးမင္းဖ်ားသည္ အလြန္ သေဘာက်ျပန္ေလ၏။
သတိုးမင္းဖ်ားမွ မေၾကလည္၍ ေမးေသာ အခါ သူခိုးၾကီးငတက္ျပားမွ ဘုရင္႔ပစၥညး္မွာ တန္ဘိုးပိုၾကီးေၾကာင္း ေျပာေသာအခါ ငတက္ျပားမွ ဘုရင္ ပိုင္အျဖစ္ ဘုရင္မွ သတ္မွတ္သည္ထက္ မိမိအေနျဖင္႔ အမ်ားျပည္သူမ်ားအား ေထာက္ပံ႕ေပးကမ္းရန္ ၾကိုတင္ သိမ္းထားေသာ အရာမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းျပေလသည္။
ထိုေနာက္ မႉးမတ္မ်ားအိမ္တြင္ ပုတီး ၊ နားေတာင္း ၊ လက္စြပ္မ်ားကို ခိုးယူခဲ့၍ တံခါးအနီး မီးေသြးတိုက္သို႕ ျပန္လာခဲ့ၾက၏။ သတိုးမင္းဖ်ားသည္ ငတက္ျပားကို ျဖားေယာင္း၍ အရက္ အလြန္ယစ္မူးေအာင္ တိုက္ကာ လဲေသာအခါမွ ေျခခ်င္းခတ္၍ မီးေသြးတိုက္တြင္ ေသာ့ခတ္ကာ ထားခဲ့၏။
နံနက္သို႕ ေရာက္ကာလ မႉးမတ္တို႕ ပစၥည္းေပ်ာက္သည္ဟု အုတ္အုတ္က်က္က်က္ ျဖစ္ကုန္၏။ သတိုးမင္းဖ်ားလည္း ထိုမႉးမတ္တို႕၏ လက္စြပ္ စသည္တို႕ကို ဝတ္ဆင္၍ ညီလာခံသို႔ တက္ေလ၏။ မႉးမတ္တို႕လည္း ျမင္၍ မိမိတို႕၏ လက္စြပ္ စသည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိေသာ္လည္း ဘုရင္ ျဖစ္၍ မယိုးစြပ္ဝံ့။ တူသည္ ဟူ၍သာ ေလ်ွာက္ၾကကုန္၏။
သတိုးမင္းဖ်ားလည္း " နင္တို႕သည္ ငတက္ျပားကို ရေအာင္ မဖမ္းနိုင္ ၊ ယခု ငါ ဖမ္းမိခဲ့ၿပီ ၊ သြားယူေခ် " ဟု ထားရာသို႕ ေစလိုက္၏။
ငတက္ျပား ေတာင္းဆိုမွဳ
ေရွ႕ေတာ္သို႕ ေရာက္ေသာ္ မင္းႀကီးက " အရွင္မင္းႀကီး ကြ်ႏု္ပ္ကို မိၿပီ ျဖစ္သည္။ အလိုရွိသလို သက္ေတာ္မူေတာ့ ၊ အကြ်ႏု္ပ္ အလိုကို ေလ်ွာက္ရမည္ဆိုေသာ္ အရွင္မင္ႀကီး၏ မိဖုရား လွကညာ ေဒ၀ီ ပေဂးသရဖူ ေစာဥမၼာ ကိုသာ အလိုရွိပါသည္ " ဟု ရဲဝံ့ရႊင္ၾကည္စြာ ေလ်ွာက္ေလ၏။
သတၲိရွိသူကို ႏွစ္သက္တတ္ေသာ သတိုးမင္းဖ်ားသည္ အနည္းငယ္မ်ွ အမ်က္ေတာ္ မရွိဘဲ " ငါ့သို႕ေသာ ဘုရင္ကိုစင္လ်က္ ဤသို႕ေသာ္ စကားကို ဆိုဝံ့သူသည္ အက်ိဳးမဲ့ မေသေကာင္း ၊ ေနာင္ တိုက္ပြဲရွိေသာအခါတို႕၌ အမႈေတာ္ကို ထမ္းေစရမည္ " ဆို၍ ထားေတာ္မူသည္။
ထိုေနာက္ မၾကာမွီတြင္ပင္ ေတာင္တြင္းႀကီးစားသည္ ျခားနား ေထာင္ထားေလရာ ငတက္ျပားကို ညဉ့္အခါ၌ ၿမိဳ႕တြင္းသို႕ ဝင္ေစ၍ အလြန္စြမ္းေသာ ေလးသည္ႀကီး တစ္ေယာက္ကို လုပ္ၾကံေစ၏။ ေလးသည္ႀကီး မရွိလ်ွင္ ေတာင္တြင္းႀကီးစား မခံနိုင္၍ အညံ့ခံမွ အေရးေတာ္ ၿပီးရေလသည္။
ထိုသို႔ သူခိုးငတက္ျပားႏွင့္ စပ္၍ မွတ္ရန္ကား စစ္ကိုင္းတြင္ ' မရွိခဏ ဘုရား ' ဟူ၍ ေစတီတစ္ဆူ ယခုတိုင္ ရွိသည္။ ဤဘုရားမွာ ငတက္ျပားသည္ ခိုး၍ရေသာ ပစၥည္းတို႕ျဖင့္ တည္ေသာဘုရားျဖစ္၏။ ဘုရား တည္စဉ္က ေငြလို၍ မရွိလ်ွင္ ခဏသာ ျဖစ္သည္။ သြားေရာက္ ခိုးလိုက္လ်ွင္ ရသည္ခ်ည္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ' မရွိခဏ ဘုရား ' ဟု တြင္သည္။
ငတက္ျပားသည္ သူခိုးျဖစ္ေသာ္လည္း တိုင္းသူျပည္သားမ်ား လူဆင္းရဲႏွင္႔ ၄င္းေမြးေသာ ေဒသ တြင္ မခိုးခဲ႔ေၾကာင္း
ငတက္ျပားသည္ ႏိုင္ငံအတြက္ အသံုးျပဳရန္ သိုေလာင္ထားေသာ ဘုရင္႔ ဘဏ္တိုက္( အစိုးရဘဏ္) တို႔ကို မခိုးခဲ႔ေၾကာင္း
ငတက္ျပားသည္ ခိုးခဲ႔သမ်ွ မိမိတ၀မ္းစာသာ စားသံုးလ်က္ အျခားမရိွေသာ ေဒသ မ်ားသို႔ သြားေရာက္၍
လူဆင္းရဲသားမ်ားကို သူေဌးသူၾကြယ္ဂိုက္ဖမ္းျပီး လွဴဒါန္း ေပးကမ္းေၾကာင္း
ငတက္ျပား သည္ ခိုးယူထားခဲ႔မွဳေၾကာင္ မိမိ၏ အကုသုိလ္ကံအား ေျပေလ်ာ႔ေစျခင္းႏွင္႔ ၄င္း၏ ခိုးယူခံရသူမ်ားလည္း ကပ္ေစးနည္း တြန္႔တိုမွဳ ေသာကမွကင္းေ၀းရန္ ႏွစ္ဖက္ႏွစ္၀ ကုသိုလ္အတြက္ ဘုရားတည္ ေက်ာင္းေဆာက္ လုပ္ေပးခဲ႔ေၾကာင္း
ေနာက္ဆံုးငတက္ျပား ေသဆံုးခ်ိန္တြင္ ၄င္း လ်ွိဳ႕၀ွက္ထားေသာ ရတနာ ပစၥည္း က်င္းၾကီးတစ္ခုရိွေၾကာင္း အဆိုပါ က်င္းၾကီးသည္ ေနာင္ပြင္႔လာမည္႔ ဘုရားရွင္ေတာ္ျမတ္အား ရည္စူး၍ ကုသုိလ္ျပဳ ေရစက္ခ် အမ်ွေပးေ၀ခဲ႔ေၾကာင္းသိရသည္။
စည္းမဲ႔ကမ္းမဲ႔ သူခိုးမ်ား အတုယူႏိုင္ရန္ တင္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္
ေက်းဇူးတင္ပါသည္
ဂိုလ္ရွယ္ေလး
မူရင္းဆရာအား ေလးစားလ်ွက္
Post a Comment