သုတ…ယုယ ဝတၴဳ႕တို (ဇါတ္သိမ္း)
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
"…ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္ သု သမီးျကီးေရ…"
တံခါးဖြင့္ဦး နိုးေနရင္ ထေတာ့ေလ "
(ေဒၚျမခတ္ သုယ ကို အခန္းေရွ႕ကေန တံခါးကို
ေခါက္ကာေခၚေနပါတယ္……)
"ဟုတ္ ေမေမ နိုးပါျပီ"
(ယုယနဲ႕ သုတ က တစ္ေယာက္တစ္ခန္းဆီ
အိပ့္ျကတာမို့ ေဒၚျမခတ္ သုတ ဆီ အရင္လာ၏)
"ဆရာမ ဖုန္းလာတယ္ အေရးျကီးတဲ႕ သင္တန္းရွိလို့
ဒီေန့ပဲ ျပန္လာခိုင္းေနတယ္ အဲ႕ဒါ
ဒီေန့ နယ္ျပန္ရမယ္ ေရခ်ိဳး အဝတ္စားလဲ"
"ဟင့္ ယုေရာ ေမေမ"
"ယု တို့က လက္ထက္ပြဲေန့က်ရင္ ဝတ္ဖို့
အကၤ ီ် သြားျကည့္ျကတယ္"
"ဒါဆို နယ္ျပန္ဖို့ကိစၥ ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ ေမေမ"
"သု ေမေမကိုဘာေတြေျပာေနတာလဲ ထေတာ့
ဒီေကာင္မေလး အိပ့္ခ်င္မူးတူးနဲ႕ "
(ေဒၚျမခတ္က သုတ ကို နားမလည္နိုင္စြာျဖင့္
ေခါင္းေလးပုတ္ကာ အခန္းျပင္သို့ ျပန္ထြက္သြား၏)
"…ဟူး…………သုတ ဆိုတဲ႕ငါ ဘာလို့ အျဖည့္ခံဘဝနဲ႕
အသက္ရွင္ေနရတာလဲ …
ငါ ရဲ႕ နွစ္လံုးသား ငါ့ဘဝရဲ႕ အနာဂဏ္ ဘာတစ္ခုမွ
ငါ မပိုင္ရပါလား……"
(တစ္ေယာက္တည္းမွန္ေရွ႕မွာ ထိုင္ျပီး
သပ္ျပင္းေတြ ခ်လိုက္ စကားေတြေျပာလိုက္နဲ႕
မ်က္ဝန္းက မ်က္ရည္စေတြကေတာ့…ပါးျပင္ေပၚမွာ)
"…ေမေမ သုကို ဘယ္သူလိုက္ပို့မွာလဲ"
"ေဖေဖ လိုက္ျပန္ပို့လိမ့္မယ္ လက္ထက္ပြဲက
ေနာက္နွစ္ရက္ပဲ လိုေတာ့တာဆိုေတာ့
ေမေမတို့လည္း ကိစၥေတြ ျပီးတာနဲ႕
ခ်က္ခ်င္းျပန္လာမွာပါ အန္တီေလးကို
အေဖာ္ေခၚအိပ့္ေနာ္ သမီး"
(ေဒၚျမခတ္က အဝတ္စားေတြထည့္ရင္း…
သုအား အမွာေတာ္ ပါးေန၏)
"ေမေမ ယု ကို ဒီစာေလးေပးေပးပါ"
"ေအာ္ သမီးရယ္…ဘာလဲ ယုေလး အိမ္ေထာင္က်မွာ
သမီးကသေဘာမက်လို့လား
ေမာင္မင္းဝသာန္ေလးက တည္ျကည္သူေလးပါ
ယုေလးကို အလိုလည္းလိုက္ပါတယ္ "
"သေဘာမက်လို့မဟုတ္ပါဘူး ေမေမ
သု ယုနဲ႕ ကိုမင္းကို သေဘာတူျကည္ျဖဴပါတယ္"
(သုက သေဘာတူျကည္ျဖဴပါတယ္ ဆိုျပီး မ်က္ဝန္းမွ
မ်က္ရည္ဥမ်ား ရစ္ဝဲလာတာမို့ေဒၚျမခတ္မသိ့ေအာင္္
အျခားတစ္ဖတ္သို့ မသိ့မသိသာ လွည့္ကာ
သုတ္လိုက္၏)
"ကဲပါ ေမေမ သု လာတာနဲ႕ ေပးေပးမယ္ လာ
ေအာင္မွာ သမီး ေဖေဖ ေစာင့္ေနေရာေပါ့"
"ဟုတ္"!!!!
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
" အခ်စ္္ေစညႊန္ရာထြန္သိႏြားလိုငါ့ေလ ေနေပးမွာ"
…အခ်စ္ရဲ႕ အေျကာင္း…အခ်စ္ေတာင္း မွ
ရဴးေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ရမွန္း ငါသိခဲ႕ျပီ…
…တကယ္ေတာ့ ငါ မထင္ထားခဲ႕မိတဲ႕ အခ်စ္ဆိုတာ
…တစ္ခါတရံမွာ ခလုတ္ကေလးတိုက္မိရာကေနလည္း
အခ်စ္စစ္ကို ေတြ႕သြားတက္ျကတယ္…
မ်က္စိတစ္မိွတ္ လ်ွက္တစ္ပ်က္ အတြင္းမွာလည္း
ခ်စ္တက္ သြားျကတယ္…ငါ့ပထမဦးဆံုး
ငါ့ ရင္ခုန္သံေတြ ရပ့္မတက္ တစက္စက္နာက်င္
ပ်က္သုန္းခံခဲ႕ရတဲ႕…… ငါအရမ္းမုန္းတဲ႕ အခ်စ္…
ငါ…ေက်နပ္ပါတယ္…ငါ နင့္အတြက္ ေပးဆပ္လို့
ရတာမွန္သမ်ွ ေပးဆပ္ဖို့အသင့္ပါ ….........။"
(ယုယ စာကို ဖတ္ျပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရ၏
တကယ္ေတာ့ ယုယ ကလည္း မင္းဝသာန္ကို
ပထမဦးဆံုး ခ်စ္ဖူးျခင္းနွင့္ ခ်စ္ခဲ႕ျခင္းမ်ိဳးပါ)
"ယု ေတာင္းပန္ပါတယ္…သုရယ္…
ဒါေနာက္ဆံုးပါ ဒါယု အတြက္ သုဆီကေန
ေနာက္ဆံုး ရလာဒ္တစ္ခုအျဖစ္ နဲ႕
ယု လိုခ်င္လို့ပါ သုအတြက္ စိတ္မေကာင္းေပမယ့္
ယု ကိုမင္းကို အရမ္းကို ခ်စ္ခဲ႕မိလို့ပါ
ယု ကို ခြင့္ပါ သု ရယ္………"
(ယုယ လည္း စာကို ဖတ္ျပီးတာနဲ႕ သုတအတြက္
စကားလံုး မ်ား ေျခြေနေလ၏)
("…အခ်စ္က ဆန္းက်ယ္လြန္းပါတယ္ေနာ္
ေနာက္ဘဝမ်ား ရွိခဲ႕ရင္ေပါ့ သုတစ္ေယာက္
ေပးေသာအခ်စ္သည္ ျပန္ရ၍ ရေသာ္အခ်စ္သည္
အခ်စ္စစ္ ျဖစ္လာနိုင္ပါေစ…ေလ…")
"ယု …!"
"ကိုမင္း …"
"သုတ နယ္ျပန္သြားတာလား "
"အင္း ဟုတ္တယ္ "
"သုတ က ယု နဲ႕ ရုပ္ခ်င္းတာတူတာ
ယု လို စိတ္လႊတ္လူလႊတ္ မရွိဘူး
အားငယ္ေနသလိုပဲေနာ္"
(မင္းဝသာန္က ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႕
ယုယ ပခံုးေလးကို ညင္သာစြာ ဖတ္လိုက္၏)
"ဘာလို့ ကိုမင္းက အဲ႕လို ေျပာနိုင္တာလဲ"
"ကိုမင္း သုမ်က္လံုးေတြကိုအဓိပၸာယ္ေဖာ္တက္တယ္"
"တယ္ ဟုတ္ပါလား ယု မ်က္လံုးေတြကိုေရာ
မဖတ္တက္ဘူးလား…"
"မွန္းစမ္း ယုမ်က္လံုးေလးေတြမွာ…အင္း……
အခ်စ္ရွိတယ္…ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား…"
"မသိ့ဘူးေလ……" "တီတီ"
(ကားဟြင္း တီသံေျကာင့္ ယုယ အိမ္ေရွ႕သို့
ထြက္လာခဲ႕၏)
"ဟင္ ေဖေဖသု ကို သြားလိုက္ပို့တာ မဟုတ္ဘူးလား"
"သြားလိုက္ပို့တာပဲ အေဖလည္းေခါင္းနည္းနည္း
မူးလာတာနဲ႕ပဲ သု ကားဂိတ္ထိ့ပဲ လိုက္ပို့ေပးခဲ႕တယ္"
"ေအာ္ ဒါဆို အေဖ ခန ေလး
ယု သံပုရာရည္ေဖ်ာ္ေပးမယ္ "
"ေဖေဖ က်ြန္ေတာ္ လိုက္ပို့ေပးမယ္…"
(မင္းဝသာန္ကေတာင္ ဦးဘသိန္းကို
ေဖေဖဟု့ တပ့္ေခၚေနပါျပီ )
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
(ဒီေန့ေလးဟာ ေမာင္းမင္းဝသာန္နွင့္ မယုယ တို့ရဲ႕
လက္ထပ္လက္မွတ္ထိုးသည့္ ေန့ေလးပင္ျဖစ္၏)
"သားနဲ႕ သမီး လူျကီးေတြ
ေရာက္ေနျကျပီ ဆင္းခဲ႕ျကေတာ့"
"မင္းဝသာန္နဲ႕ ယုယ တို့လက္ထပ္စာခ်ဳပ္ေပၚမွာ
လက္မွတ္ထိုးျကပါေတာ့မယ္……"
"ဝင္ခြင့္ျပဳ႕ပါခင္ဗ်ာ"
"ဘာကိစၥမ်ားလဲ ကြယ္"
(ဦးသေသာင္းရဲ႕ အေမးေျကာင့္ ထိုလူငယ္ေလးက)
"စာလာပို့တာပါ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ေပးခိုင္း
လိုက္တာပါ"
(ေဒၚျမခတ္လည္း ထို့လူငယ္ေလး ကမ္းေပးေသာ
စာအိပ့္ကို ဖြက့္ဖတ္မိ၏)
''''''""""""""""×××××××"""""""""""
……•ေဖေဖနဲ႕ေမေမ…•
သု ကို ခြင့္လႊတ္ေပးျကပါ သု ဘန္ေကာက္သြားျပီ
ေဖေဖနဲ႕ေမေမ ကို သု ခြင့္မေတာင္းခဲ႕မိလို့
သု စာနဲ႕ပဲ ေတာင္းပန္လိုက္ပါတယ္ သု ကိုမိုး ရဲ႕
အလုပ္မွာ ကူညီရင္း တစ္ေန့ေန့ေတာ့
သု ျမန္မာျပည္ကိုျပန္လာခဲ႕ပါမယ္……
……သု ေလယာဥ္နဲ႕ ဒီေန့ပဲ
ထြက္ေတာ့မွာပါ သု ေဖေဖနဲ႕ေမေမေကာ
ဘျကီးေသာင္းကိုပါ ကန္ေတာ့ခဲ႕ပါတယ္
သု ေနာက္ကို လိုက္မလာပါနဲ႕ သု ေလယာဥ္
ေပၚေရာက္မွ ဒီစာကို ပို့ခိုင္းခဲ႕တာပါ…
ညီမေလး ယုနဲ႕ ကိုမင္းဝသာန္တို့လည္း
ေရႊလက္ခိုင္ခိုင္ျမဲပါေစ………။
အားလံုးကို ခ်စ္တဲ႕
သုတ
(ေဒၚျမခတ္က စာကို ေဘးကလူေတြျကားေအာင္
က်ယ္က်ယ္ဖတ္ေနတာမို့ အားလံုးက သုတကို
နားမလည္နိုင္ျကေပ………)
အရာရာအားလံုးကို သိ့ေနသူကေတာ့ ယုယ ပင္
ျဖစ္၏ သို့ေပမယ့္………
"ေနာက္ဘဝမ်ား ရွိခဲ႕ရင္ေပါ့ သုရယ္…......…။"
.....
.......
(ဒီဝတၳဳေလးရဲ႕ အဆံုသတ္မလွပ မေသသပ္ ဘူးဆိုတာသိပါတယ္..
တစ္ခါတရံ .စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံတက္သူတစ္ေယာက္
ကေတာ့...ႏွလံုးသားေတြ..နဲ႔ စေတးရင္း.
..ရင္ကြဲခံသြားရတဲ့အျဖစ္မ်ိဳး ေတြလည္း ကမ႓ာေပၚမွာ
႐ွိေနတတ္ၾကတာမဟုတ္လား.....)
ေနာက္ဘဝမ်ား႐ွိခဲ့ရင္...ေပါ့ေနာ္
@@@@@@@@@@@@@
(ျပီးပါျပီ)
ျကိဳးစားပါဦးမယ္
…စာေပခ်စ္သူခင္မ်ားအားလံုးကို
ခင္မင္ေလးစားလ်က္ ပါ
သဲသုတ(ေခတၱထိုင္း)
Post a Comment