ကမ႓ာေက်ာ္ကဗ်ာဆရာ အိုမာေခယမ္(Omar Khayyam )ရဲ႕
.....................ေၾကကြဲစရာဇာတ္လမ္းေလး(အစ/ဆံုး)
��������������������������
������
ထိုညက. စာေရးသူ စိတ္မၾကည္တာနဲ႔ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေဖ်ာ္ရင္း
ဤ ညအား.ေကာ္ဖီခါးခါးနဲ႔..ေက်ာ္ျဖတ္မည္ေပါ့..။
.ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္...ေကာ္ဖီပူပူေလး ေမာ့ေသာက္လိုက္သည္
ဒါေပမဲ့ စိတ္ညစ္မႈ့ေတြ ေကာ္ဖီေတြအနဲ႔အတူ...စီးေမ်ာမသြားဘူး
ဒါနဲ႔ပဲ Online ဖြင့္လိုက္မိတယ္.
ဘယ္သူေတြလိုင္းတက္ေနမလဲ?
.'.ေဟာ့ ဆရာ လိုင္းတက္ေနတာပဲ
..ဆရာကို စာပို႔ဦးမွ....'
"မဂၤလာ ညခ်မ္းပါ ဆရာ"
(ဆရာလည္း လိုင္းသာ တက္ေနတာ.
..စာေတြဖတ္ ကဗ်ာေတြစပ္...ဒါကလြဲရင္...စာေရးသူလိုပဲ...
ဘယ္သူမွ စာမေရးၾကဘူးထင္ရဲ႕ ခ်က္ခ်င္း ပဲ စာျပန္လာတယ္)
"မဂၤလာပါ သမီးေရ..."
(ကဗ်ာေရးရာတြင္ အရမ္းေတာ္တဲ့ ဆရာက...
ကဗ်ာစာအုပ္ထုတ္ေဝလ်င္ပင္...ေအာင္ျမင္မႈရမွာအေသအခ်ာပါ
သို႔ေပမယ့္ ဘဝအခတ္အခဲေလးေတြ ကို ေက်ာ္တက္ေနဆဲဆဲ
အခုမွ ေလ့လာေနသူႀကိဳးစားေနသူဟု႔ ဆရာယူဆထား၏...။
ဆရာကိုတကယ္ေလးစားမိတယ္...အားက်မိတယ္...
ဆရာက ကဗ်ာေရးရင္ အရမ္းေလးနက္တယ္ အဓိပၸါယ္ ႐ွိတယ္
အခုညလည္း ကဗ်ာအေၾကာင္း ေမးမည့္ဟု႔ စိတ္ကူးလိုက္မိ၏)
"သမီး စိတ္မၾကည္သလိုျဖစ္ေနတယ္ဆရာ
ကဗ်ာေတြအေၾကာင္း ေျပာျပပါလား?"
"ဒါဆို ကဗ်ာေတြအေၾကာင္း မေျပာခင္
ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ အေၾကာင္းေျပာျပမယ္.ေလ.."
"ဟုတ္ကဲ့..."
...'.အရင္က ပါသ်ွန္ အခု အီရန္ ေပါ့ အဲ့ဒီမွာ
အိုမာေခယမ္ က ကဗ်ာေတြကို
သံျပားေပၚမွာ ေရးၿပီး လမ္းေဘးမွာေရာင္းခ်ရင္း...
ဝမ္းစာ ႐ွာရတဲ့ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္"
"ဟုတ္ကဲ့"
"တစ္ေန႔မွာ ကမ႓ာလွည့္ခရီးသည္ေတြက လမ္းေဘးကသူ႔ရဲ႕
ကဗ်ာေတြကို ဝယ္ဖတ္တယ္...။အရမ္းေကာင္းတဲ့ကဗ်ာ
အရမ္း တန္ဖိုး႐ွိတဲ့ ကဗ်ာေတြမွန္းသိ့ေတာ့ ဒီကဗ်ာေတြကို
လမ္းေဘးမွာ အဆံုး႐ွံုးမခံႏိုင္ဘူးဆိုၿပီး...
အဂၤလန္စာအုပ္တိုက္မွာ ထုတ္ေဝဖို႔ေျပာၿပီး အကုန္ဝယ္သြားၾကတယ္...။ကမၻာသိေအာင္ ထုတ္ေဝတဲ့အခါ...
ကမ႓ာ့အေရာင္းရဆံုးအဆင့္ ၄ ကဗ်ာစာအုပ္အျဖင့္
မွတ္တမ္းဝင္သြားတယ္...၊"
"ဟုတ္"
"စာအုပ္နာမည္က ႐ူဘိုင္ယတ္ တဲ့...
အဲ့လိုနာမည္ႀကီးေတာ့...အီရန္ဘုရင္က နန္းတြင္းမွာ
အမႈထမ္းဖို႔ ဖိတ္ေခၚတယ္...။ပညာဝန္ အျဖစ္နဲ႔ေပါ့....။"
"ဝိုး..."
"ေနဦးသမီး ေၾကကြဲရေတာ့မယ္...။
ျပကၡဒိန္ေရးဆြဲေရးအဖြဲ႔မွာလည္း...သူပါတယ္ေလ...။
ပညာဝန္အျဖစ္နဲ႔ နန္းတြင္းမွာ ခ စားေေနတာ့...
အိုမာေခယမ္ က သူ႔ခ်စ္သူကိုပါ ေခၚသြားေလ႐ွိတယ္...။"
"ဟုတ္ကဲ့ဆရာ ဆက္ေျပာ "
"အဲ့ဒိ့မွာ စတာပဲ အီရန္ဘုရင္က ေခ်ာေမာလြန္းလွတဲ့...
အိုမာေခယမ္ ရဲ႕ ခ်စ္သူကို အရမ္းႀကိဳက္သြားတယ္...။
ဒါ့ေၾကာင့္ စတုတၳမိဖုရားအျဖစ္ ေတာ္ေကာက္လိုက္တယ္"
"ငိ့:-) "
"အိုမာေခယမ္ လည္း မတက္ႏိုင္ဘူးေလ...
ဘုရင္ကလည္းျဖစ္ေနေတာ့...ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ "
"ဟုတ္ကဲ့..."
"ၿပီးေတာ့
သူ႔ခ်စ္သူကဘုရင့္မိ့ဖုရားအျဖစ္ခမ္းနားေတာ့မယ္ေလ....
ျပည့္စံုမႈ့မ်ားစြာနဲ႔ေပါ့....သူ႔ခ်စ္သူကိုလည္း...
သူက အရမ္းခ်စ္တာ ဆံုး႐ွံဳးရတာကိုလည္းမခံစားႏိုင္ဘူး...
ဘုရင္က မဂၤလာပြဲကိုတက္ဖို႔ အိုမာေခယမ္ ကို ဖိတ္တယ္"
"ေဟာ့...သူကသြားလားဆရာ"
"အိုမာေခယမ္ မဂၤလာပြဲကိုတက္ပါတယ္ တက္ရတဲ့
အေၾကာင္းက
သူ႔ခ်စ္သူက မိဖုရားအျဖစ္စံစားမယ့္ပြဲမွာ
သူ႔လိုကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္အတြက္ ေၾကကြဲခံစားေနမလား
ျပံဳးေပ်ာ္ေနမလားဆိုတာကို အိုမာေခယမ္ သိ့ခ်င္တယ္ေလ"
"ဟုတ္ကဲ့"
"သူ႔ခ်စ္သူ မ်က္ႏွာေလးကို သူၾကည့္ခ်င္လို႔...
မဂၤလာပြဲကိုတက္တာပါ...မဂၤလာပြဲစလို႔...
သတို ့သား ဘုရင္နဲ႔ သတိုးသမီးသူ႔ခ်စ္သူ ထြက္လာတဲ့အခါ
သူ႔ခ်စ္သူမ်က္ႏွာကိုဇာပုဝါနဲ႔ အုပ္ထားတာကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္"
"ဟုတ္"
"သူ႔ခ်စ္သူမ်က္ႏွာကို သူမျမင္ရဘူးေလ...အဲ့ဒိမွာ
ကဗ်ာဆရာအိုမာေခယမ္က စငိုေတာ့တာ့တာပဲ..."
"သမီးပါ ငိုခ်င္ေနပီဆရာ ဆက္ေျပာပါဦး "��
"ဧည့္ခံတဲ့ မဂၤလာဝိုင္ေတြကို တစ္ခြက္ၿပီး တစ္ခြက္
ေမာ့ေသာက္ရင္း ငိုတာ...
ျမင္ခြင္မရလိုက္တဲ့ သူခ်စ္သူရဲ႕ မ်က္ႏွာ
ထာဝရ ဆံုး႐ွံုးလိုက္ရတဲ့ ခ်စ္သူ
အဲ့ဒါေတြကို မခံစားႏိုင္လို႔...ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ဆိုလိုက္တယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ဆရာ...":-) ����
"ကဲ သမီးအိပ္ခ်င္အိပ့္ေတာ့ေလ...:-)
ေနာက္ေန႔မွ ဆက္ေျပာျပမယ္....����"
(ေအာ္ ဆရာရယ္ လြမ္းေနႁပီ ေၾကကြဲေနၿပီေလ...:-)
စာေရးသူစိတ္ထဲကေန ေျပာေနမိ၏...။����)
"ဟင့္ အင္း.အိပ့္ခ်င္ဘူးေနာ္ ဆရာ.��."
(အဲ့လိုလည္းေျပာလိုက္ေရာ
ဆရာက ျပံဳးျပ တယ္ေလ...။)
"����
ကဗ်ာက....
မနက္ျဖန္ဆိုတာ မ႐ွိေတာ့ဘူး
အနာဂတ္ဆိုတာ မ႐ွိေတာ့ဘူး
မနက္ျဖန္ေတြ အနာဂတ္ေတြ ႐ွိေနရင္ေတာင္မွ
ငါ့အတြက္ အေမွာင္က်ခဲ့ေလၿပီ...။.တဲ့
"ဟီးဟီး.. .:-) ������
"ဘယ္လိုလဲသမီး ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘဝ"
"သိပ့္ကိုသနားစရာေကာင္းတယ္ေလ...:-) ��"
"အိုမာေခယမ္ နာမည္ႀကီးတဲ့ကဗ်ာက....
ေပါင္မုန္႔တစ္လံုး
ဝိုင္ တစ္ခြက္
ကဗ်ာတစ္အုပ္ႏွင့္
သီခ်င္းဆိုညည္းေနတဲ့ ခ်စ္သူကသာ
အနားမွာ႐ွိရင္...
အရာအားလံုးျပည့္စံု
သု႔ခ ဘံုပါပဲ။ ။ တဲ့ေလ
သနားစရာေနာ္...'
"ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာ သမီး သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း
ျပန္ေဝငွခ်င္တယ္..."
"သမီးသေဘာပါ အေရးအသားေတြ ဂ႐ုစိုက္ ပါ ။'
"ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာ..."
"ဒီညေတာ့ ဒီေလာက္ပဲ...ေနာက္ညက်ရင္....
ကာလီဒါသ...ရဲ႕အလြမ္းကို ေျပာျပမယ္..."
"ဟုတ္..."
"ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ပါေစ သမီးေရ..."
"ထက္တူျပည့္ပါေစဆရာ ေကာင္းေသာညပါ။"
(ထိုညက စာေရးသူအတြက္ မည္သို႔ပင္ မိုးလင္းခဲ့သည္မသိပါ
အိုမာေခယမ္ အေၾကာင္းကို ေျပာျပၿပီး ထိုညက
စိတ္ညစ္မႈေတြအား...ေျဖေဖ်ာက္ ေပးေစခဲ့တဲ့.....
ဆရာကိုပဲ ေက်းဇူ႔တင္ပါတယ္ လို႔
အႀကိမ္ႀကိမ္ ေရရြတ္ေနမိပါေတာ့တယ္႐ွင့္....။)
အားလံုးပဲ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ....။
ခင္မင္ေလးစားလ်က္
သဲသုတ(ေခတၱထိုင္း)
Post a Comment