ပဥၥမေျမာက္ပန္းေဒဝီ
.………………………
အပိုင္း(2)
ညဆယ္နာရီခန့္အခ်ိန္တြင္ က်ြန္ေတာ္အခန္းေလး
ထဲက စားပြဲေပၚသို့ စာအုပ္ေလးကိုတင္လိုက္ကာ
ထိုင္လိုက္သည္။ ျပတင္းေပါက္တံခါးဖြင့္ထား
သျဖင့္ ေဆာင္ေလ၏ ေျခာက္ေသြ႕ေအးျမေသာ
ေလက အစဥ္တစိုက္ တိုက္ခက္လ်ွက္ရွိသည္။
က်ြန္ေတာ္ စာအုပ္ကိုဖတ္ဖို့ဆုံးျဖတ္ထားျပီမို့ စာ
အုပ္ေလးကိုဖြင့္ကာ စာမ်က္တစ္ကိုစတင္ ဖတ္
လိုက္ေတာ့သည္။
ဟိုလြန္ခဲ႔ေသာ AD107ခုနွစ္၌ တရုတ္နွင့္အႏိၵ
ယနိုင္ငံတို့၏ နယ္နိမိတ္ျဖစ္ေသာ ဟူခ်ိဳင္းေတာင္
ဘက္ ဂဂၤါျမစ္ကို ပိုင္းျခား၍ တိုင္းနွင့္ျပည္နယ္ အသီးသီး ပိုင္းျခား၍ မင္းနိုင္ငံေတာ္ေတြ တည္
ေထာင္ခဲ႔ျကသည္။ ထိုတရုတ္နိုင္ငံတြင္၌လကၠတား
ျပည္တြင္ အလြန္းအာဏရွိေသာ ဘုရင္၏ အကို
ေတာ္ဆက္သူဦးရီေတာ္ ရန္က်န္ေဆာင္ရွင္း ရွိေလသည္။ သူသည္ ဘုရင္၏ အာဏာတစ္ဝက္
ေလာက္ကို သူကအမိန့္ေပးေလ့ရွိေတာ့သည္။ သူတြင္ေမာ္ပညာတတ္ေသာ ေလာ့ရင္းဟုေခၚ
ေသာ သူတစ္ေယာက္ရွိေလသည္။ေမာ္ဆရာေလာ့ ရင္းဟာ ဦးရီေတာ္ရဲ႕အမိန့္ကိုနားခံလ်ွက္ ဦးရီး
ေတာ္ ခိုင္းသမ်ွကို ေမာ္ပညာနွင့္တိုက္ခိုက္လ်ွက္ရွိ
ေတာ့သည္ ထိုေျကာင့္ သူကိုနိုင္ငံေတာ္တစ္ခုခု ျဖစ္မွစိုးသျဖင့္ဘယ္သူကမွ သူအမိန့္ကိုမလြန္ဆန္
ရဲလ်ွက္ရွိျကသည္။ ဘုရင္ကိုလည္ သူ၏ေမာ္နွင့္ ျပဳစားခံထားရသျဖင့္ က်န္းမာေရးက ခ်ဳခ်ာလြန္း
သည္ နိုင္ငံကိုလည္း ေကာင္းေကာင္းမအုပ္ခ်ဳပ္နိုင္
ေခ်။ ဘုရင္ဟာ နိုင္ငံေတာ္ကို ပ်က္သုံးမွစိုးသျဖင့္ သူ၏ေနာက္ထပ္ဆက္ခံနိုင္တဲ႔ မင္းေလာက္တစ္ပါး
ကို သူအတြက္ အမွန္တစ္ကယ္လိုအပ္ေနလ်ွက္ ရွိေတာ့သည္။ ဘုရင္မင္းျမတ္တြင္လည္သားေတာ္
သုံးပါးရွိေလသည္။၁၀နွစ္အရြယ္သားေတာ္ျကီး ယူဇရာဇ္။ ၈နွစ္အရြယ္ သားေတာ့ယူက်န္မင္း။ ၅နွစ္အရြယ္ ယူရွန္ပင္း တို့ျဖစ္သည္။
သားေတာ့သုံးပါး၏ ဇာတာကို ဒီေန႔ဦးရီေတာ္
ကဘုရင္ခမ္းမေဆာင္တြင္ သားေတာ္သုံးပါးကို
ေခၚလ်ွက္ စစ္ေဆးေတာ့မည္ျဖင့္။ ခမ္းမတြင္ သားေတာ္ သုံးပါးနွင့္ ဝန္မင္းမ်ား အမတ္မ်ား မိဖု
ရားမ်ားပါ အားလုံးက ဘုရင္ျဖစ္လာမည့္ သား
ေတာ္ကို သိခ်င္ေနျကေတာ့သည္။ ဘုရင္နွင့္ ဦး
ရီးေတာ္တို့က ခန္းမေဆာင္သို့ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္
ဆင့္ေရာက္လာျကျပီ အခမ္းအနားကို ဘုရင္က
"ကယ္ အခမ္းအနားစတင္ျကေတာ့ ဝန္းမင္းမ်ား"
ဝန္မင္းေတြကလည္ ဘုရင္စကား အဆုံးတြင္
"အမိန့္ေတာ္ျမတ္အတိုင္းပါ အရွင္မင္းျကီ.း"
ပညာေရးဝန္းျကီးက ပထမဦးဆုံးျဖင့္ ဇာတာစစ္
နကၡပညာရွင္မ်ားကို ေနရာယူေစျပီမွ
"မင္းသားေလး ယူဇရာဇ္ရဲ႕ ဇာတာကို ေဖာ္ျပပါ
နကၡပညာရွင္မ်ား"
နကၡတြက္ပညာရွင္မ်ားက ပထမဦးဆုံးတြက္ခ်က္
ျကျပီ နကၡပညာရွင္တစ္က ထြက္၍ေလ်ာက္ေလ
သည္။
"မွန္လွပါ အရွွင္မင္းျကီး မင္းသားေလး ယူဇရာဇ္
ဟာ ပညာေတာ္၍လက္ရုံးရည္ ျပည္စုံေသာ မင္း
တစ္ပါးျဖစ္နိုင္ပါသည္ အရွင္မင္းျကီး"
ဘုရင္ဟာ နကၡပညာရွင္ရဲ႕စကားကို သိပ္ဘဝမက်
ေခ် ပညာေတာ္၍ လက္ရုံးရည္ရွိယုံနွင့္ တိုင္းျပည့္ ရဲ႕မင္းေကာင္းတစ္ပါး မျဖစ္နိုင္ေခ် ဒါေျကာင့္ စိတ္ပ်က္ကာျဖင့္
"ေနာက္တစ္ေယာက္ တြက္ေစ"
ဘုရင္ရဲ႕စိတ္ပ်က္တဲ႔ စကားသံေျကာင့္ဦးရီေတာ္ရီ
ကာ ျဖင့္
"အငယ္ဆုံးတစ္ေယာက္ကို အရင္တြက္ပါ"
ဦးရီေတာ္ စကားေျကာင့္ဘုရင္ဟာေတာ္ေသးတာ
ေပါ့ သားေတာ္ ယူက်န္မင္းကို မေခၚဘဲ သားငယ္
၏ဇာတာကို အရင္စစ္ေဆးခိုင္းေလသျဖင့္ သက္
ျပင္းခ်ကာျဖင့္ သားေတာ္ ယူက်န္မင္းကိုဦးရီးေတာ္ ကအေလးမထား ဘူဆိုတာသိရသျဖင့္ ဘုရင္ျပဳံးမိ
ေလေတာ့သည္။
"အမိန့္ေတာ့ျမတ္အတိုင္းပါ အရွင္မင္းျကီး"
သားေတာ္ငယ္ကိုေခၚ၍ စစ္ေဆးျကရာ
"မင္းသားေလးရွန္ပင္းဟာ သိမ့္ေမြ႕အနုပညာကို
ျမတ္နိုးေသာ မင္းျဖစ္လိမ့္မည္ သူ၏အကိုေတာ္
ေတြ အမိန္႔ကိုမေက်ာ္လြန္ဘဲ အကိုေတာ္ေတြ ေသဆုံးျပီမွ မင္းျဖစ္လိမ့္မည္ နွလုံးရည္ျပည့္ဝ၍ သာယာေသာမင္းျဖစ္လိမ့္မည္"
ဦးရီေတာ္ဟာ မင္းသားေလးကို ျကည့္၍ အကို
ေတာ္ေတြ ေသဆုံးျပီ မွမင္းျဖစ္မည္ဆိုသျဖင့္ သူ
ထိန့္လန့္သြားသည္ မင္းသားေလးကို ေသခ်ာ
ျကည့္၍ ငါဒီကေလးကို သတိထားရမယ္ ငါကို့ျပန္
သတ္နိုင္တာ ေလာ့ရင္းေျပာပုံဆိုရင္ သားေတာ္
သုံးပါးထဲက ဒီေလးျဖစ္နိုင္တယ္ ငါအခုကတည္းက
ဒီကေလးကို ေသခ်ာေစာင့္ျကည့္ ထားရမယ္
ဘုရင္က ဦးရီးေတာ္မ်က္နွာကို ျကည့္၍ တစ္ခုခု
ျကံေနျပီဆိုတာ ရိပ္မိသြားသျဖင့္
"ကယ္ေနာက္တစ္ေယာက္ ဇတာစစ္ေဆးေစ"
ဝန္းမင္းက က်န္ရွိေနေသးေသာ မင္းသားေလးကို
ေခၚေတာ့သည္။
"မင္းသားေလး ယူက်န္ ယူက်န္ ယူက်န္"
ယူက်န္ဟာ သူအလွည့္မေရာက္သျဖင့္ ထိုင္ေန
ရင္းအိပ္ေပ်ာ္ေနေတာ့သည္။ သူနာမည္ကို ထပ္ခါ
ထပ္ခါေခၚလည္ သူကမျကား တေမ့တေမာ အိပ္
ေပ်ာ္ေနလ်ွက္ရွိသည္။ ဦးရီေတာ္က စိတ္ပ်က္လာ
သျဖင့္
"ကယ္ ရွိေစေတာ့ ဒီအတိုင္းသာ စစ္လိုက္ေတာ့
ဒီကေလး ရဲ႕ဇာတာကို"
နကၡပညာရွင္က ဘုရင္မ်က္နွာကို တစ္ခ်က္ျကည့္
၍ ဘုရင္က ေခါင္းတစ္ခ်က္ျငိမ့္ျပလိုက္ကာ နကၡ
ပညာရွင္က တြက္ခ်က္ကာ ေဟာေတာ့သည္။
"မင္းသားေလး ယူက်န္ဟာ ေပါ့ေပါ့တန္တန္ေန
၍ဘယ္အရာမွ အေလးထားသူမဟုတ္ မိစာၧမနွင့္
ခ်စ္က်ြမ္းဝင္၍ ျပည္ဖ်က္မဲ႔ သူမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္ ဒါ
ေျကာင့္ ယူက်န္ဟာ မင္းမ်ိဳးကိုမင္းႏြယ္ကို ညစ္
ညမ္းေစ၍ ကိုယ္ကိုယ့္ကို အဆုံးစီရင္ပါလိမ့္မယ္
သူတစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္ အရွင္မင္းျကီး"
"ဟားးးးးဟားးးးဟားးးးးးး"
ဦးရီေတာ္ဟာ ထိုစကားကိုျကား၍ ဟက္ဟက္ပက္
ပက္ရယ္ေမာေလးေတာ့သည္။ သူမတ္တပ္ထရပ္
လိုက္ျပီ ဘုရင္အားျကည့္ျပီ
"ညီေတာ္မင္းျကီ ညီေတာ္မင္းျကီးရဲ႕သားေတာ္
ေတြဟာ တစ္ေယာက္မွဇတာက အသုံမက်ပါလား
ေလာ့ရင္ငါကိုယ္ ေတာ္ကို ေျပာတုန္းက ညီေတာ္ မင္းျကီးရဲ႕သား သုံးေယာက္ထဲကတစ္ေယာက္ဟာ ျကီးျမတ္ေသာမင္းျဖစ္လိမ့္မယ္တဲ႔ဥာဏ္အလြန္
ေကာင္း၍ ဘက္စုံေတာ္ေသာမင္းျဖစ္ျပီ ငါကိုယ္
ေတာ္ကိုအဆုံးစီရင္လိမ့္မယ္ဆိုဘဲ မိစာၦကိုပါ ထိန္း
ခ်ဳပ္သတ္နိုင္လိမ့္မယ္ ေလာ့ရင္းရဲ႕ေမာ္ပညာနွင့္ သူကိုထိန္းခ်ဳပ္မရနိုင္တဲ႕မင္းျဖစ္လိမ့္မယ္တဲ႔ ပညာေတာ္၍လက္ရုံရည္ေရာ နွလုံးေရ ျပည့္စုံ၍ သူ၏အခ်စ္ဟာရာဇာဝင္တြင္မည့္ အခ်စ္သူရဲ
ေကာင္း အျဖစ္ မင္းျဖစ္လာလိမ့္မယ္ဆိုသလားဘဲ အခုေတာ့ညီေတာ္ဘုရင္ရဲ႕သားေတြရဲ႕ ဇာတာ ေတြဟာ တစ္ေယာက္မွ ငါကိုမေက်ာ္လႊာ နိုင္ပါလား ဟားးးးဟားး ေလာ့ရင္း ေလာရင္း မင္း
ရဲ႕တြက္ခ်က္က မွားသလား နကၡပညာရွင္ေတြက
ဘဲ မွားသလား ငါကေတာ့ ငါကိုယ္ေတာ္ကို သတ္မယ့္သူက ညီေတာ္မင္းျကီးရဲသား တစ္ ေယာက္မွေတာ့ မျဖစ္နိုင္ဘူး ဟားးးးးးးးဟားးး"
ဦးရီေတာ္ဟာ ရီ၍ခမ္းမေဆာင္ထဲကေန ထြက္
သြားလိုက္ေတာ့ သည္ သူေနာက္လိုက္မ်ားလည္
သူေနာက္သို့လိုက္ကာ ထြက္သြားျကေတာ့သည္။ နကၡေဟာေပးေသာဆရာက ျပဳံး၍ဘုရင္မ်က္နွာ
ကိုျကည့္လိုက္သည္ ဘုရင္ကေခါင္းကို ျငိမ့္ျပသည္ နကၡဆရာလည္ ဘုရင္အမႈအယာကိုျကည့္၍ စိတ္
ခ်ရေတာ့သည္။ ဘုရင္က
"ကယ္ အခမ္းနားသိမ္းမယ္"
"အမိန့္ေတာ္ျမတ္အတိုင္းပါ ဘုရား"
ဘုရင္က ပုလႅင္ေပၚက ဆင္းလာျပီ သားသုံး
ေယာက္ကို ျကည့္လိုက္ကာ
"အထိန္ေတာ္ သားေတာ္ ယူက်န္ကို ငါကိုယ္ေတာ္
ခန္းေဆာင္ဆီ ေခၚခဲ႔ပါ"
"ဟုတ္ကဲ႔ပါ အရွင္မင္းျကီး"
အထိန္ေတာ္က မင္းသားေလးက်န္မင္းကို သြား
ခ်ီမခဲ႔ျပီ ဘုရင္ေနာက္သို့ လိုက္လာေလေတာ့
သည္။ ဘုရင္လည္ ခမ္းမအျပင္ဘက္သို့ေရာက္မွ
သက္ျပင္းခ်နိုင္သည္။
ေတာ္ေသးတယ္ ငါကိုေတာ္ သားေတာ္ရဲ႕ဇတာကို
လိမ္၍ ေျပာေစလို့ ေနာက္ဆိုငါသားေတာ္ အသတ္
ခံရနိုင္တယ္ ငါကိုယ္ေတာ္ သားေတာ္က်န္မင္းကို အသက္နွွစ္ဆယ္အထိ လိ်ွဳ႕ဝွက္သင္ျကားေပးရ
မယ္ သားေတာ္ေလးကို ဘယ္သူကမွသတိမထား
မိေအာင္သာမာန္လူတစ္ေယာက္လို ထားရမယ္ ဘယ္သူမွဂရုမစိုေအာင္ ထားမွျဖစ္လိမ့္မယ္ သူရင္ေလးစြာျဖင့္ ေတြးေတာလိုက္ကာျဖင့္သူ၏
နားေနေဆာင္သို့ လာေလေတာ့သည္။
နကၡတြက္ ပေယာဟိတ္ဆရာေတြဟာ ကိုဌာနသို့
ေရာက္ေတာ့မွ တစ္ေယာက္က
"ငါတို့လိမ္ေျပာတာ မျပစ္ျဖစ္ျပီလား "
ထိုင္ေနတဲ႔ သူတစ္ေယာက္က
"ငါတို့ မင္းသားေလး ယူက်န္ကိုကယ္ ရမယ္"
မတ္တပ္ရပ္ေနေသာ သူတစ္ေယာက္က
"ဘာျဖစ္လိုလဲ က်ီရန္"
"မနက္ျဖန္ည လျပည့္ညမွ မိစၧာမ ကိုေမြးဖြားေတာ့
မယ္ သူကိုဘယ္ကမွ မထိန္းနိုင္ဘူး မင္းသားေလး
ရဲ႕စကားဘဲ နားေထာင္လိမ့္မယ္ ငါတို့ မင္းသား
ေလးဘာမျဖစ္ေအာင္ ဦးရီးေတာ္ ဘာမွမလုပ္နိုင္
ေအာင္ ငါတို့မင္းသားေလးကို ကာကြယ္ရမယ္ ဦး
ရီးေတာ္က ငါတို့လိမ္တာသိရင္ ငါတို့ကိုသတ္လိမ့္
မယ္ ငါတို့လည္ သတိထားေနျကပါ"
မတ္တပ္ရပ္ေနသူက ထိုင္ေနတဲ႔ က်ီရန္နားသို့
ထိုင္လိုက္ျပီ သက္ျပင္းခ်လိုက္ကာ
"ငါတို့ျပည္အတြက္ ရင္ေလမိတယ္ မင္းသားေလး
လည္ ျမန္ျမန္ျကီးလာမွျဖစ္မယ္ ဒါနဲက်ီရန္ မင္း
ဘာလို မင္းသားေလး ေသမယ္ အခ်ိန္ကို ထည့္
ေဟာလိုက္တာလဲ"
"အဲဒီလိုမွမေျပာရင္ ဦးရီးေတာ္ သံတဃျဖစ္ေနဦး
မယ္ အခုေတာ့ ဦးရီးေတာ္ မင္းသားေလးအေပၚ
သံတဃကင္းကင္းနဲ ငါတို့စကားယုံသြားတယ္ေလ
ငါလည္ ဘုရင္မ်က္နွာျကည့္ျပီေျပာသာေျပာရတာ
စိတ္ကမေျဖာင့္ဘူး"
"ေအး ေျပာမေနနဲေတာ့ဟာ ငါလည္ တုန္ရီေန
တာဘဲ ဟူးးးအခုမွဘဲ သက္ျပင္းကခ်နိုင္ေတာ့
တယ္"
သူတို့ နွစ္ေယာက္လည္ စိတ္ေမာကိုယ္ေမာျဖစ္
ေနျကေတာ့သည္။
အပိုင္း(2)ျပီး၏စာဖတ္သူမ်ားအားေလးစားလ်ွက္
စာေရးသူ…လင္းသုခ
Post a Comment