သုတ…ယုယ ဝတၴဳတို အပိုင္း(၃)
**************************
"က်ြန္ေတာ္နာမည္ မင္းဝသာန္ပါ
သူကေတာ့ ေသာျကာအာကာမိုးသူငယ္ခ်င္းေတြေပါ့
အခု အာကာဆီက
စာလာလို့ လာပို့ေပးတာပါ ဒါနဲ႕ ယုနဲ႕အာကာနဲ႕က"
"သု ေျသာ္ယုက ကိုမိုးရဲ႕ညီမဝင္းကြဲပါ အလည္လာ
တာ စာေမးပြဲက်လို့ နယ္မျပန္ေတာ့တာ"
"သံုးေဆာင္ျကပါဦး "
(အိမ္အကူေဒၚျမက လိေမၼာ္ရည္ နွစ္ခြပ္
လာခ်ေပးတာမို့ သုတစကားေျကာင္းလြဲလိုက္ရသည္) " အေအးေလး ေသာက္လိုက္ျကပါဦး"
"ဟုတ္ကဲ႕ "
( ယု ေရ…ဇာတ္လမ္းရဲ႕ ဇာတ္ေကာင္ေနရာကေန
အစေလးမွာ နင္သရုပ္ေဆာင္ခဲ႕ျပီး အခု ငါက
ဒီဇာတ္ကားမွာဇာတ္လိုက္မင္းသမီးျဖစ္ရမွာလား
လူျကမ္းမင္းသမီးျဖစ္ရမွာလား ဟာ…… )
"ကလင္ ကလင္ ကလင္"
(သုတ စဥ္းစားေနစဥ္မွာပဲ ဖုန္းဝင္လာတာမို့
သုတအေတြးပ်တ္သြားရသည္)
"ဟဲလို…"
"သုလား"
"အင္း ယု ေျပာေလ"
"သု နင္အစဥ္ေျပလား ယုေတာ့အစဥ္မေျပဘူး
ေလးဂြလည္း မျပစ္တက္ဘူး ေက်ာက္ဒိုးကစား
လည္း ယု ပဲ ရံွုးေနေတာ့တာပဲ"
"ယု ငါေရာဘာထူးလို့လဲဟ နင့္လို ျမန္မာဆန္ဆန္နဲ႕
ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕ရတာေတြ ရွင္လို့ထူးရတာေတြ
အစဥ္မေျပေသးဘူးဟ"
"နင္ စိတ္ညစ္ေနျပီလားသု"
"မညစ္ပါဘူးဟ ယု ငါေျပာစရာရွိတယ္"
"ယု လည္းေမးစရာရွိတယ္…"
"ဟင္ ဟုတ္လား ဒါဆို ယု အရင္ေမး"
"သု အရင္ေျပာ "
"ဒါဆိုေျပာမယ္ေနာ္ယုတို့ဖိနပ္အခ်စ္ဇာတ္လမ္းထဲက
မင္းသားကိုကိုက ကိုမိုးသူငယ္ခ်င္းဟ
ျပီးေတာ့ သူနာမည္ကမင္းဝသာန္ တဲ႕ "
"မင္းဝသာန္ ဟုတ္လား သု"
"အင္း"
..."မီးငယ္ ဘယ္သူနဲ႕ေျပာေနတာလဲ?"
"aww ဘျကီး သု သုနဲ႕ေျပာေနတာ ဘျကီးက
ဘယ္တုန္းက ေရာက္ေနတာလဲ?"
"အခု ပဲ ေရာက္တာပါ ဘျကီးကားဟြင္းတီးတာ
မီးငယ္မျကားဘူးလား"
"ဟီးဟီးမျကားလိုက္ဘူး သု ဖုန္းလာေနလို့ေလ"
(ဘျကီးက မီးငယ္(သုတ)ကို ျကည့္ျပီး နားမလည္
နိုင္စြာ ျဖင့္……)
"ဘျကီးခရီးပန္းလာတယ္ ခနနားဦးမယ္ "
"ဟုတ္ကဲ့ဘျကီး ယု လိုက္ပို့မယ္ "
"ဖုန္းေျပာေနတယ္မဟုတ္လား "
"သု ဒါပဲေနာ္ ငါေနာက္မွ ျပန္ဆက္ေတာ့မယ္ ဘိုင္း"
"အင္း"
"ဘျကီး ယု ကို အိတ္ေပး ဘျကီးက ျကိဳျပီးမွ
ဖုန္းမဆက္တာ ယု ေစာင့္ေနမွာေပါ့"
(အိပ့္ကို လ့ုယူလ်ွက္ အိမ္အေပၚထပ္ရွိ
ဘျကီးအိပ့္ခမ္းထဲသို့ လိုက္ပို့ရင္း
ေလွခါးဒစ္ေတြေပၚကေန သုတ စကားေတြ
ေဖာင္ဖြဲ႕ေန၏ ဘျကီးကေတာ့ စကားတစ္ခြန္းမ်ွပင္
မေျပာပါ)
******************-******************
"မီးငယ္ ……"
"ရွင္……ဘျကီး "
"ရွင္ ကိုထားခဲ႕ လူအရင္လာ"
"ဟုတ္!"
(ဧည့္ခန္းမွ ဘျကီး ေခၚသံေျကာင့္
သုတအိပ့္ေအာက္သို့ဆင္းလာ၏)
"ဟင္"
(အေျကာင္းမရွိအေျကာင္းရွာ၍ မင္းဝသာန္
တစ္ပတ္ကို တစ္ေခါက္ အလည္ေရာက္ေရာက္လာ
တက္၏ အခုလည္းပဲ မင္းဝသာန္
ေရာက္ေနျပန္ျပီေလ)
"မီးငယ္ ဒါက မင္းဝသာန္တဲ႕ ကိုမိုး သူငယ္ခ်င္း"
(ဘျကီးက မိတ္ဆက္ေပးေနေပမယ့္ သိ့ျပီးသားလူ
ေတြမို့ ျပံဳးေနမိျက၏)
"ကိုမင္း ဒါကေတာ့ ဘျကီး တူမအငယ္ ယုယ တဲ႕"
"ဟုတ္ကဲ႕ဘျကီး"
"ဘျကီး မီးငယ္ အေအးေဖ်ာ္ေပးမယ္ေလ ခနေလး"
(သုတ မီးဖိုအခန္းထဲသို့ ထြက္လာခဲ႕၏
အခု အခ်ိန္ထိ ယုယ လို ျပဳ႔မူေနထိုင္၍
သံုးလဆိုေသာ္အခ်ိန္ထိသုတ
အေနအထိုင္အေျပာအဆို
အသားမက်ေသးပါ ကံဆိုးခ်င္ေတာ့ ဒီေန့မွ
ေဒၚျကီးျမက နယ္ျပန္သြား၏ အမွန္ဆို
သုတ ဘာမွ မလုပ္တက္ေပအခုလည္း
အေအးေဖ်ာ္ဖို့ အခတ္ျကံဳေန၏)
"ဒုကၡပါကဲ ငါ့နဲ႕ေနာ္ ……… "
(ခနအျကာမွာေတာ့ သုတ အေအးခြပ္ကေလး
ကိုင္၍ ဧည့္ခန္းသို့ ေလ်ွာက္လာ၏)
"ရပါျပီ ရွင့္ သံုးေဆာင္ျကည့္ပါဦး"
"ဟုတ္ကဲ႕ ယု"
(မင္းဝသာန္ ေက်နပ္ျကီးေက်နပ္ေန၏
ကို ခ်စ္ေနေသာ္ မိန္းကေလး၏ပထမဦးဆံုး
ေဖ်ာ္တိုက္ေသာ္ အေအးမို့………
မင္းဝသာန္ အေအးခြပ့္ကို ေသာက္လိုက္၏
တစ္ခ်က္ မဲ႕ခ်င္ခ်င္ျဖစ္သြားျပီး
သုတနဲ႕ဘျကီးကို ျပံဳးျပလိုက္၏)
"ဟီးဟီး ေကာင္းလား "
"ေကာင္းပါတယ္ ယု ကအရမ္းေတာ္တာပဲ"
(မင္းဝသာန္ရဲ႕စကားေျကာင့္ ဘျကီးေသာင္း
ျပံဳးျပီးေက်နပ္ေန၏)
"မီးငယ္ကအိမ္မွဳ႕ကိစၥနိုင္တယ္
သမီးျကီးလိုမဟုတ္ဘူးကိုမင္း. အခ်က္အျပဳပ္
အရမ္းစိတ္ခ်ရတယ္ "
(ဘျကီးေသာင္းရဲ႕ ခ်ီးေျမွာက္ေနေသာ္
ယုယဟန္ေဆာင္ထားေသာ သုတကေတာ့
အေအးခြပ္ထဲသို့ ဆားနွင့္ သျကား မွားထည့္မိ့ခဲ႕
သည္ကိုမင္းဝသာန္ကလြဲ၍ဘယ္သူကမ်ား
သိ့နိုင္ဦးမလဲေနာ္…)
*********************************
"ဘျကီး ဒီေန့ ပါးပါးဆံုးတာ ေလးနွစ္ျပည္ျပီ
အာ့ေျကာင့္ ေျခေတာ္ရာ သြားျကမလို့ ယုယကို
လာေခၚတာက်ြန္ေတာ္ ညီမေတြလည္း ပါ ပါတယ္"
(မင္းဝသာန္ရဲ႕ စကားေျကာင့္ သုတ ေပ်ာ္ေန၏
အမွန္ေတာ့ ခရီးထြက္ရတာကိုက သုတ
အျကိဳက္ဆံုးေသာ္ အရာတစ္ခုပင္ ျဖစ္၏
ယု လိုဟန္ေဆာင္ျပီး ေနေနရလို႔
အျပင္မထြက္ရတာ အေတာ္ျကာျပီ)
"မီးငယ္ လိုက္ခ်င္လိုက္သြားေလ အျပန္ေတာ့
မိုးမခ်ဳပ္ျက…နဲ႕"
"ဟုတ္ကဲ႕ ဘျကီး"
"ေက်းဇူ့ပဲေနာ္ ဘျကီး"
(မင္းဝသာန္ အရမ္းေပ်ာ္ေန၏)
"ယုကားနဲ႕ မတက္ရဲဘူးကိုမင္းေျခခ်င္ေလ်ွာက္မယ္"
.........
"ယုယ ေပ်ာ္ရဲ႕လား ေမာေနျပီလား"
"ေပ်ာ္ပါတယ္ မေမာပါဘူး
ဒါနဲ႕ ကိုမင္း ညီမေတြပါတယ္ဆို မေတြ႕ပါလား"
"ကိုမင္း က ယု နဲ႕ နွစ္ေယာက္ထဲ သြားခ်င္လို့
အိမ္က ထြက္ကတည္းက အရႈပ္ေတာ္ေတြကို
ေက်ာက္လံုးျကီးမွာ ေစာင့္ေနခဲ႕ခိုင္းတာ
ျပန္မွ ဝင္ျကိုသြားမယ္ေလ "
(…သု ေပ်ာ္ပါတယ္ ကိုမင္းရယ္…ကိုမင္းရင္ထဲမွာ
ရွိေနတဲ႕ ယု ကိုလည္း သုမနာက်င္ေစခ်င္ဘူး
တကယ္ေတာ့ သု ဘဝ မွာ ကိုမင္းလို
ခန့္ျငားတည္ျကည္ေသာ္ ေယာက္်ားနဲ႕
အခုလို ရင္ခုန္စြာ နွစ္ဦးသား ေလ်ွာက္ခဲ႕ဖူးတာ
ဒါပထမဆံုးေန့ပါပဲ……)
"ယု ခနနားမယ္ေလ
ျပီးေတာ့မွ ဆက္တက္ျကတာေပါ့
ယု ေမာေနမွာဆိုးလို့"
"ဟုတ္"
"ယု"
"ဟင္"
"ေရာ !!!"
(မင္းဝသာန္ က သုတကို ပဝါ
အျဖဴေလး လွမ္းေပး၏ သုတက လွမ္းယူရင္း)
"ေက်းဇူ့ပါ ကိုမင္း"
(မင္းဝသာန္က သုတကို မ်က္ေတာင္မခတ္ပဲ
ျကည့္ေနသျဖင့္ သုတ ရွက္ေန၏)
"ဘာလို့ အဲ႕လိုျကည့္ေနတာလဲ ယု ရွက္တယ္"
"ယုက ဘယ္လိုျကည့္ျကည့္ အျပစ္ကင္းစင္တဲ႕
မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ပါ ကိုမင္း အတြက္
အေမာေျပေလးေပါ့"
"အို ကိုမင္းကလည္း ဆက္တက္မယ္ ေရာက္ေတာ့မွာ
ေနပူရင္ မတက္နိုင္ပဲ ေနမယ္"
"အင္း…"
(ထိုအခ်ိန္ သုတ ေက်ာက္တုန္းကို
ေျခေခ်ာ္နင္းမိရာ မင္းဝသာန္မွ လ်ွင္ျမန္စြာ
ထိန္းထားလိုက္သည္မို့ သုတ မင္းဝသာန္
ရင္ခြင္ထဲသို့ေရာက္သြားေလေတာ့သည္)
"အား………"
"လႊတ္ေတာ့ ရျပီ လႊတ္ေတာေလ ကိုမင္း့"
(သုတ ရုန္းေသာ္လည္း မင္းဝသာန္ မလႊတ္ေသးပဲ)
"ယု ကို ကိုမင္းခ်စ္တယ္
အရမ္းကိုနက္နက္ရိႈင္းရိႈင္းနဲ႕ ခ်စ္တာပါ"
"ဟာ ကိုမင္းကလည္း…"
"ကိုမင္းကို တစ္ခုခုေတာ့ ေျပာပါ ယု ရယ္"
....ခဏၾကာၾကာစကားမေျပာပဲ ႐ွက္ေသြးျဖာေနတဲ့ သုတက
ယုယ အစား ေျပာေပးရေတာ့မည္.....
"ယု စဥ္းစားေပးပါ့မယ္…ကိုမင္း"
(ဒီေတာ့မွ မင္းဝသာန္ လႊတ္ေပး၏)
*****&&&&******&&&&&&*******
"မီးငယ္ သမီးျကီးဖုန္းလာတယ္ ေနာက္တစ္ပတ္
ျမဝတီကို လာမယ္တဲ႕ "
"ဟင္!" အပိုင္း(၄)သို့အဆက္
**************************
စာေပခ်စ္သူခင္သူမ်ားအားလံုးကို
ခင္မင္ေလးစားလ်ွက္ ့သဲသုတ(ေခတၱထိုင္း)
Post a Comment