တိုင္ပတ္ၾကမလား
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာေခတ္လူငယ္ေတြၾကားမွာ ေရပန္းစားတဲ့ စကားေလးတစ္ခြန္း ရွိတယ္ဗ်။ ဒါကဘာလဲဆိုေတာ့ “တိုင္ပတ္တယ္” တဲ့ေလ။ တစ္ခါက ကိုရင္သာဂိတို႔႐ြာတစ္႐ြာမွာ ႐ြာရဲ႕ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ေက်ာက္တိုင္ႀကီးကိုစိုက္ထူၾကမတဲ့။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာေနလာတဲ့ သူတို႔႐ြာရဲ႕ စည္းလုံးေရးေက်ာက္တိုင္ေပါ့။
ဒီေက်ာက္တိုင္အေၾကာင္းမေျပာခင္ သာဂိမွာ ညီ တစ္ေယာက္ရွိသဗ်၊ ေမာင္သာဒိုးတဲ့။ ဒီညီအစ္ကိုေတြကေသြးခ်င္းသာစီးတာ တစ္ေယာက္ထက္ တစ္ေယာက္ လူေတြပါးစပ္ဖ်ားမွာ ေရပန္းစားခ်င္တယ္၊ ပါးစပ္ဖ်ားမွာ သာယာတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီညီအစ္ကိုေတြရဲ႕မိဘေတြကလည္း ႐ြာရဲ႕မ်က္ႏွာဖုံးေတြဆိုေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ဦးကို တစ္႐ြာလုံး ကလည္း တေလးတစားဆက္ဆံၾကတယ္။ သို႔ေပတည့္ သူတို႔ရဲ႕ေဘးနားမွာေနတဲ့ ႐ြာသားတခ်ိဳ႕ တေလရဲ႕ ျမႇောက္ပင့္ေပးမႈက သူတို႔ရဲ႕ေက်ာ္ေဇာလိုတဲ့ စိတ္ကိုတြန္းပို႔ေနတဲ့ ေလာင္စာဆီေတြလို ပါပဲ။
ဒီလိုနဲ႕႐ြာရဲ႕ ေအးခ်မ္းျခင္းအထိမ္းအမွတ္ ေက်ာက္တိုင္ႀကီးကို လုပ္ကြက္ေဖာ္ခ်င္ၾကၿပီေလ။ အစ္ကို ျဖစ္သူ သာဂိက ေအးခ်မ္းျခင္းကိုေဖာ္ေဆာင္မဲ့ အျပာေရာင္ေက်ာက္တိုင္တဲ့။ ဒါကို အားက်မခံ ေမာင္သာဒိုးက ျဖဴစင္ျခင္းေၾကာင့္ေအးခ်မ္းရတာ ဒါ့ေၾကာင့္ အျဖဴေရာင္တဲ့ေလ။ သူ႕ဘက္ကိုယ့္ ဘက္ ျမႇောက္ေပးမဲ့ သူေတြရွိေတာ့ ျဖဴလိုက္၊ ျပာလိုက္နဲ႕ ညွိမရျဖစ္ေနတာေပါ့။ ေနာက္ဆုံး ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကေတာ့ ဦးသူသုတ္ဆိုၿပီး ျဖစ္ကုန္ပါေရာလား။ ေက်ာက္တိုင္ႀကီး အျမန္စိုက္ၿပီးပါ ေစလို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးက ႀကိတ္ၿပီးဆုေတာင္းေနၾကသလို၊ သူ႕လူကိုယ့္လူေတြကလည္း ေက်ာက္ တိုင္ႀကီးနားမွာ ကင္းေစာင့္ေနၾကတာေပါ့။
တစ္ေန႕ေက်ာက္တိုင္ႀကီး အၿပီးမွာ သာဂိကအရင္ ေဆးပုံးႀကီးဆြဲၿပီး ေဆးေျပးသုတ္တယ္။ ဒီေတာ့ သာဒိုးကလည္း ဘယ္ရလိမ့္မလဲ ေဆးျဖဴကို ခ်က္ျခင္းယူၿပီး သာဂိသုတ္ၿပီးသား အျပာေရာင္ကို ေဆးျဖဴထပ္ၿပီး လိုက္သုတ္တာေပါ့။ ဒီလိုနဲ႕ ေက်ာက္တိုင္ ႀကီးကိုပတ္ၿပီး ေဆးသုတ္လိုက္တာ ညေနေမွာင္ရီ တေရာခ်ိန္ထိေတာင္ေပါ့။ ဒီ အခ်င္းအရာကို သိသြားတဲ့ ႐ြာဦးေက်ာင္းက ဆရာေတာ္ႀကီး ကိုယ္တိုင္ႂကြလာၿပီး ညီအစ္ကို ႏွစ္ေယာက္အျပဳအမူကို ရပ္တန္းကရပ္ဖို႔မိန့္တာေပါ့။ ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ ႀကိမ္လုံးကို ေကာင္း ေကာင္းႀကီးသိတဲ့ သာဂိနဲ႕သာဒိုး ေဆးပုံးကိုယ္စီေဘးကိုခ်ၿပီး ဆရာေတာ္ႀကီးကို ဦးခိုက္ၾကတယ္။ ဆရာေတာ္ကမိန့္တယ္ “ဒီ ေက်ာက္တိုင္ကိုဘာ့ အတြက္တည္ေဆာက္တာလဲ” တဲ့။
ႏွစ္ဦးလုံး ကလည္း “ေအးခ်မ္းျခင္း အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ေဆာက္တည္တာပါဘုရား”။ ဆရာေတာ္ႀကီး ကလည္း ေအးခ်မ္းျခင္းအတြက္ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ေက်ာက္တိုင္ႀကီးအတြက္ မင္းတို႔ညီအစ္ကို ႏွစ္ေယာက္ ေအးခ်မ္းရဲ႕ လားလို႔ ထပ္ေမးတဲ့အခါ။ သာဂိတို႔ညီအစ္ကို ႏွစ္ေယာက္တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ၿပီး ဝါးခနဲ႕ ပြဲက်သြားၾကတယ္။ မက်ရိဳးလား တစ္ေယာက္ကအျဖဴ တစ္ေယာက္ကအျပာ၊ ညီအစ္ကိုလို႔ သာဆိုတယ္ အေရာင္ေတြမတူၾကပါလားလို႔ အေတြးကိုယ္စီနဲ႕ ရယ္ခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဆရာေတာ္ႀကီးကိုဦးခိုက္ၿပီး တပည့္ေတာ္တို႔ရဲ႕အျပစ္ေတြအတြက္ အရွက္ရမိေၾကာင္းနဲ႕ ျပင္ဆင္ ပါ့မယ္လို႔ ကတိေပးၿပီး ဦးခ်ရွစ္ခိုးကန္ေတာ့လိုက္ၾကတယ္။
ထိုအခ်င္းအရာကိုၾကည့္ၿပီး ဆရာေတာ္ႀကီး ၾကည္ႏူးစိတ္နဲ႕ၿပဳံးၿပဳံးႀကီးမိန့္ေတာ္မူတယ္။ “ေက်ာက္ တိုင္ဆိုတာ႐ုပ္ဝတၳဳပါ။ တကယ့္ေအးခ်မ္းျခင္းက လူေတြရဲ႕စိတ္ႏွလုံးကပါ။ ႐ုပ္ဝတၱဳေတြနဲ႕အမွတ္ သညာျပဳလုပ္တာဟာ ဒီ႐ုပ္ဝတၱဳကိုျမင္တိုင္း အတိတ္ကလူတို႔ရဲ႕ျပဳမူေနထိုင္မႈကို ေနာင္လာေနာက္ သားေတြအတုယူၿပီး ျမင္လိုက္တိုင္း သတိတရရွိေနေအာင္သာျပဳလုပ္တာ” ဆိုၿပီး ေက်ာင္းတိုက္ကို ျပန္ႂကြသြားတယ္။ သာဂိနဲ႕သာဒိုးလည္း ေက်ာက္တိုင္ကိုအရင္းျပဳၿပီး ညီအစ္ကို ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အတၱ ကို ေရွ႕တန္းတင္မိတဲ့အတြက္ သာဂိကဒီလိုဆိုတယ္။ “တကယ္ေတာ့ ေက်ာက္တိုင္ႀကီးက ဒီ႐ြာႀကီးရဲ႕ေအးခ်မ္းမႈျပယုဂ္ပဲ။ ဒါေပမယ့္ ငါတို႔ရဲ႕လုပ္ရပ္က ႐ြာရဲ႕ ေအးခ်မ္းမႈကို ခုတုံးလုပ္ၿပီး ႐ြာေက်ာက္တိုင္ကို ငါတို႔ေက်ာက္တိုင္အျဖစ္လုပ္မိခဲ့ပါလား”လို႔ေျပာ လိုက္ေတာ့၊ သာဒိုးကလည္း “ကြၽန္ေတာ္လည္း အရွက္ရမိပါတယ္ အစ္ကိုရယ္”ဆိုၿပီး ႏွစ္ဦးသား ေအးခ်မ္းမႈ အစစ္အမွန္ကို ရသြားၾကတယ္။
ဒီလိုပါပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမွတ္တိုင္ႀကီးကို ဘာအေရာင္ဆိုးၿပီး စိုက္ထူ ၾကမလဲ။ အေရာင္ေတြနဲ႕အလွဆင္ဖို႔ထက္ ထာဝရတည္ၿမဲဖို႔ကိုႀကိဳးစားသင့္တယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ျမင္ မိပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမွတ္တိုင္ႀကီးနဲ႕ထာဝရေအးခ်မ္းမႈအစစ္အမွန္ကို ရွာေတြ႕ ေစခ်င္ပါတယ္။ သာဂိနဲ႕သာဒိုးလို ကိုယ့္အတၱကို ေရွ႕တန္းတင္ၿပီး အေရာင္ဆိုးေတာ့ေအးခ်မ္းမႈ အစစ္အမွန္ကိုမရ ခဲ့ၾကရွာဘူး။ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ကိုပဲ တိုင္ပတ္ၿပီးအေရာင္ဆိုးလိုက္ ၾကတာ။ တန္ဖိုးရွိတဲ့ ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ခ်စ္ခင္မႈ၊ ေအးခ်မ္းမႈကိုဆုံးရႈံးၿပီး အရွက္ရစရာသာ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔လည္းဒီညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ဥပမာကို အသုံးခ်ၿပီးတိုင္မပတ္ ေစလိုပါ။
ထြန္းလွ
Post a Comment