ပါဠိ အလြယ္​ဖက္​နည္​း

* လူတိုင္းအတြက္ ပါဠိ အလြယ္ဖတ္နည္း ၊
က်က္နည္း *
--------------------------------------------------
တစ္ခါေသာ္ ကြၽႏု္ပ္သည္ ေကာလိပ္တုန္း ေက်ာင္းေနဖက္ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္အား ပါဠိေတာ္မ်ားကို ဖတ္ျပရ၏ ။
ကြၽႏု္ပ္ ဖတ္ျပသည္ကို နားေထာင္၍ သူက ေအာက္ပါအတိုင္းေမးေလ၏ ။

" မင္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေနဖူးသလား? "

" ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေနမွ
ပါဠိဖတ္တတ္ရမွာလား ။
တစ္ခ်ဳိ႕စာအုပ္ေတြမွာ ပါဠိဖတ္နည္း
လမ္းၫြန္ထားတာေလးေတြ ရိွတယ္ ။
အဲ့ဒါမွတ္ထားၿပီး ကိုယ္တိုင္လည္း
ဘုရားေဟာ ပရိတ္ေတာ္ေတြ
ပါဠိဂါထာေတြဖတ္ ၊ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြ
ေဟာတဲ့ ပရိတ္တရားေခြေတြလည္း
နာၾကားၿပီး အေလ့က်င့္လုပ္ရင္း
ဖတ္တတ္သြားတာပါပဲ " ။

ကြၽႏု္ပ္တို႔ ျမန္မာ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားသည္ ပါဠိ ႏွင့္ မစိမ္းပါ ။ ဘုရားရိွခိုးရာတြင္လည္းေကာင္း အႏၲရာယ္ကင္းေစရန္ ၊ ကံေကာင္းေစရန္ စသည္ျဖင့္ ဂါထာ မႏၲန္မ်ားကိုလည္း ပါဠိဘာသာျဖင့္ ရြတ္ဆိုေနၾကပါသည္ ။ ေန႔စဥ္ ေျပာဆိုေနေသာ ျမန္မာစကားမွာပင္ ပါဠိေဝါဟာရမ်ား ၊ပါဠိမွ ဆင္းသက္လာေသာ ပါဠိသက္ စကားလံုးမ်ား အမ်ားအျပားရိွပါသည္ ။
သာဓက အနည္းငယ္ျပရလွ်င္ ...
" အနိစၥ " သေဘာနဲ႔ " ကိစၥ " ေခ်ာသည္ ။
" သတၱဝါ " တစ္ခု " ကံ " တစ္ခု ။
" ေလာကဓံ "လူတိုင္းႀကံဳ ၾကရ ။
( ေလာကဓံ = ေလာကဓမၼ )
" နာယက " ႀကီးမွ " ဩဝါဒ " စကားမိန္႔ၾကား ။
" ပုဗၺစရိယ " မိႏွင့္ဖ ။ ( ပုဗၺ + အာစရိ )
" ပရိတ္ " ရြတ္လွ်င္ " အႏၲရာယ္ " ကင္း၏ ။
( ပရိတ္ = ပရိတၱ )

ပရိတ္ေတာ္မ်ားကို ကိုယ္တိုင္လည္းရြတ္ ၊ သံဃာေတာ္မ်ားမွ ရြတ္ဖတ္လွ်င္လည္း ေလးေလးစားစား နာၾကားၾကပါသည္ သို႔ေသာ္ ပရိတ္ေတာ္၏ အာနိသင္ အျပည့္အဝ ရရန္မွာမူ ေအာက္ပါအတိုင္း အဂၤါျပည့္စံုဖို႔လိုပါသည္ ။

ပရိတ္ရြတ္သူ၌ ျပည့္စုံရမည္ အဂၤါသံုးပါးကား ..

၁ ။ အနက္ သဒၵါကို သုတ္သင္၍
ေကာင္းစြာသင္ယူထားျခင္း ။

၂ ။ ပုဒ္ ၊ ဗ်ည္းတို႔ကို မယုတ္ေစရ ၊
ျပည့္စံုေအာင္ ေလ့လာ
က်တ္မွတ္ထားျခင္း ။

၃ ။ လာဘ္လာဘကိုမငဲ့ ေမတၱာေရွ႕ထား၍
ရြတ္ဆိုျခင္း ။

ပရိတ္နာၾကားသူ ၌ ျပည့္စံုရမည္ အဂၤါသံုးပါးကား ...

၁ ။ ပၪၥာနႏၲရိယကံ မရိွျခင္း ၊
( အမိ အဖ သတ္ျခင္း စေသာ
ႀကီးေလးသည့္ကံငါးပါး )

၂ ။ နိယတ မိစၧာဒိ႒ိ မဟုတ္ျခင္း ။

၃ ။ ပရိတ္တန္ခိုးကို ယံုၾကည္ျခင္း ။

* သဒၵါအနက္ မွန္လွ်က္ ရိွေစ ၊
ေက်ေအာင္ေလ့လာ ၊
ေမတၱာေရွ႕ထား ၊ ရြတ္သူအား ၊
က်ဳိးမ်ား ပရိတ္ျမတ္ ။

* ပၪၥာနႏၲရိ နိယတဒိဌိ ၊
ပရိတ္မယံု နာသူႀကံဳ ၊
က်ဳိးဂုဏ္မရတတ္ ။

သို႔ပါ၍ ကိုယ္တိုင္ပရိတ္ေတာ္မ်ားကို ရြတ္ဖတ္မည္ဆိုပါလွ်င္ အနက္ အဓိပၸာယ္ကို ေကာင္းစြာ သိ႐ံုမွ်ျဖင့္မၿပီး ။ ပုဒ္ အကၡရာ မွန္ကန္စြာ ရြတ္ဖတ္တတ္ရန္လည္း လိုအပ္ေၾကာင္း သိသာထင္ရွားပါသည္ ။ ပရိတ္ေတာ္မ်ားမွ မဟုတ္ပါ အျခားဘုရားေဟာ ပါဠိေတာ္မ်ားကို ရြတ္ဆိုရာတြင္လည္း ဤနည္း အတိုင္းပင္ျဖစ္ပါသည္ ။

ဤေဆာင္းပါတြင္ ပါဠိေဝါဟာရမ်ားကို ေလ့က်င့္ ရြတ္ဖတ္ႏိူင္ရန္ ျပည့္ျပည့္စံုစံု စုစည္း ေဖာ္ျပထားပါသည္ ။ ယင္း ေဝါဟာရမ်ားအားလံုးကို အသံထြက္၍ ဖတ္ၾကည့္ၿပီးလွ်င္ ပါဠိစာေပကို မရြံ႕မေၾကာက္ ေကာင္းစြာ ရြတ္ ဖတ္သြားႏိူင္လိမ္႔မည္ဟု ယံုၾကည္ပါေၾကာင္း ......

အသတ္မ်ားကို ဆက္တိုက္ ေပါင္းဖတ္ပါ

ျမန္မာစာတတ္သူ အမ်ားစုသည္ ပါဠိဖတ္က်င့္မရိွ၍သာ မဖတ္တတ္ျခင္းျဖစ္ပါသည္ ။
သစၥာ ၊ သတၱိ ၊ လိေမၼာ္ ၊သမဂၢ ၊ အကၡရာ စသည့္တို႔ကို ဖတ္သည့္နည္းအတိုင္း ေအာက္ပါ ရွည္ေသာ ပါဠိပုဒ္ မ်ားကို ဖတ္ၾကည့္ပါ ။

သမၸယုတၱကာနၪၥ
( သမ္ပယုတ္တ,ကာနင္စ )

သမၼာသကၤပၸ
( သမ္မာ,သင္ကပ္ပ )

သဗၺဂႏၲပၸဟီနႆ
( သပ္ဘဂန္တပ္,ပဟီနတ္သ )

သဒၶမၼႆ ဝနံ
( သတ္ဓမ္မတ္,သဝနံ )

ဒုဗ႓ိကၡႏၲရကပၸ
( ဒုတ္ဘိတ္ခန္တရကပ္ပ )

ပဋိစၥသမုပၸႏၷ
( ပတိတ္စ,သမုပ္ပန္န )

ပဋိကၠမႏၲဳတု
( ပတိတ္ကမန္တု )

တခၤဏုပတၱိဉာဏ္
( တင္ခႏုတ္ပတ္တိညန္ )

အဗ႓ဳဂၢစၧိ
( အတ္ဘုတ္ဂစ္ဆိ )

နိႏၷၪၥပူေရေႏၲာ
( နိန္နင္စ,ပူရင္ေတာ )

ဩကၠႏၲိကၡေဏ
( ေအာက္ကန္တိတ္ခေန ) ( ဩ = ေအာ )

ဝိပၸယုတၱပစၥေယေန
( ဝိပ္ပယုတ္တ,ပစ္စေယန )

ကမၼဝိသုဒၶိမတၱေနာ
( ကမ္မ,ဝိသုတ္ဒိ,မတ္တေနာ )

သႏၶိေစၧေဒါ
( သမ္ဒိတ္ေဆေဒါ )

ပပၪၥသမတိကၠေႏၲ
( ပပင္စ,သမတိတ္ကန္ေတ )

ဓမၼစကၠပဝတၱနသုတၱ
( ဓမ္မစက္က,ပဝတ္တနသုတ္တ )

ဂဗ႓ေဝါကၠႏၲိ ံ
( ဂပ္ဘေဝါက္ကန္တိန္ )

စိတၱေကႅေသဟိ
( စိတ္တက္ေလေသဟိ )

ပရနိမၼိတဝသဝတၱီ
( ပရနိမ္မိတ,ဝသ,ဝတ္တီ )

ေဝသာရဇၨပၸေတၱာ
( ေဝသာရစ္ဇပ္,ပတ္ေတာ )

သဗၺသမၸတၱိသိဒၶိယာ
( သတ္ဘ,သန္ပတ္တိ,သိတ္ဒိယာ )
------------------------------------------------
လွ်ာလိပ္သံျဖင့္ ဖတ္ရမည္ " ရ "

ပါဠိ ၌ ရေကာက္ ႏွင့္ေရးေသာ အရာဟူသမွ် လွ်ာလိပ္သံျဖင့္ ဖတ္ရမည္ ။
အဂၤလိပ္ အကၡရာ ( R ) အသံထြက္ကဲ့သို႔ မွတ္ပါ ။

ရကၡ ကို " ယက္ခ " ဟု မဖတ္ရ ။
႐ူပကၡႏၶာ ကို " ယူပတ္ခန္ဒါ " မဖတ္ရ ။
ရာဂ ကို " ယာဂ " ဟု မဖတ္ရ ။
က႐ုဏာ ကို " ဂယုနာ " ဟု မဖတ္ရ ။

ေအာက္ပါစာလံုးမ်ားအား " ရ " ေကာက္
( လွ်ာလိပ္သံ ) ျဖင့္ဖတ္ၾကည့္ပါ ။

ပုရိသ ၊ ရမတိ ၊ ကေရာတိ ၊ကုေဝရ ၊ ရာဇာရတန ၊ရာဇဓမၼ ၊႐ူပါဝစရ ၊ ေရာ႐ုဝ ၊ ကႏၲာရ ၊ရာဟုလာ ။

ရကၡိတ ( ရက္ခိတ )
ကမၼကၡရ ( ကမ္မတ္ခရ )
ပရိကၡာရ ( ပရိတ္ခါရ )
ရတနတၱယ ( ရတနတ္တယ )
အႏၲရႏၲရာ ( အန္တရန္,တရာ )
ပရိစၥာဂ ( ပရိတ္စာဂ )
႐ူပရမၼဏ ( ႐ူပရမ္မန )
နိမၼာနရတိ ( နိမ္မာ,နရတိ )
ပရိေစၧဒ ( ပရိတ္ေစဒ ) ။

ညႀကီးသည္ ဉ ငယ္ႏွစ္လံုးဆင့္

' သုည ' ႏွင့္ ' ပညာ ' ကို အဘယ္ေၾကာင့္
' သုန္ည ' ၊ ' ပင္ညာ ' ဟု ဖတ္ရေၾကာင္း သိသူနည္းပါးသည္ ။
ပါဠိ ေရးထံုးအရ ညႀကီးသည္ ဉ ငယ္ ႏွစ္လံုးဆင့္ထားေသာေၾကာင့္ သုည ကိုခြဲေရးပါက ' သုဉ္ ဉ 'ျဖစ္ၿပီး ..
ပညာ ကိုခြဲေရးပါက ' ပဉ္ ဉ ာ ' ျဖစ္ပါသည္ ။
ဤနည္းအတိုင္း ေအာက္ပါပုဒ္မ်ားကို ဖတ္ၾကည့္ပါ .....
ပုည ( ပုန္ည )
ကတညဳတ ( ကတင္ညဳတ )
သညာကၡႏၶာ ( သင္ညက္ခန္ဒါ )
အပၸမညာ ( အပ္ပ,မင္ညာ )
ဒုပၸေညာ ( ဒုပ္ပင္ေညာ )
အညတရ ( အင္ညတရ )
အႏုညာတ ( အႏံုညာတ )
ပဋိညာဥ္ ( ပတိန္ညင္ )
အညမည ( အင္ညမင္ည )
ဝိညဴ ( ဝိန္ညဴ )
ဝိန္ညာဏ္ ( ဝိန္ညန္ )
ပညတၳိ ( ပင္ညတ္ထိ )
သာမည ( သာမင္ည )
အဘိညာဥ္ ( အဘိန္ညင္ )
ကာ႐ုည ( ကာ႐ုန္ည )
သဗၺညဳ ( သပ္ဗင္ညဳ )
သညာ ( သင္ညာ )
ဝိညာဏကၡႏၶာ ( ဝိန္ညာနက္ခန္ဒါ )
ပရိညာ ( ပရိန္ညာ )
ဟိရည ( ဟိရင္ညာ )
အသညတ္သတ္ ( အသင္ညတ္သတ္ )
ေဝလည ( ေဝလင္ည )

အထက္ ရေကာက္သံႏွင့္ ဉ ႏွစ္လံုးဆင့္ ညႀကီး ကိုဖတ္တတ္သြားပါက ရတနသုတ္လာစာေၾကာင္းကို ဖတ္ၾကည့္ေစလိုပါသည္ ။

ဝေရာ ဝရညဴ ဝရေဒါ ဝရာဟေရာ ၊
အနတၱေရာ ဓမၼဝရံ အေဒသယိ ။

ဤတြင္ ဓမၼ ကို ' ဓမ ' ဟုမဆိုဘဲ ' ဓမ္မ ' ဟု ပီသစြာ ရြတ္ဆိုပါ ။
.............................................................
' သ ' ႏွစ္လံုးဆင့္ထားေသာ ' ႆ '

' ႆ ' ( သ,ႀကီး ) သည္ ' သ ' ႏွစ္လံုးဆင့္ထားျခင္းျဖစ္၍ အေရွ႕မွ ' သ ' ကို
' တ ' အေနယူ၍ အသံထြက္ရပါမည္ ။

နေမာတႆ ကို ' နေမာတသ ' ဟု ဆိုလွ်င္ မမွန္ဘဲ ' နေမာတတ္သ ' ဟုရြတ္ဆိုရပါမည္ ။
ကႆ ပ ( ကတ္သပ )
ေဂဟႆ ိတ ( ေဂဟတ္သိတ )
ဝိပႆ နာ ( ဝိပတ္သနာ )
ဒႆ န ( ဒတ္သန )
ဝိပႆ ီ ( ဝိပတ္သီ )
ဒုႆ ီလ ( ဒုတ္သီလ )
နိႆ ယ ( နိတ္သယ )
ပႆ ာဝ ( ပတ္သာဝ )
ဖုႆ တီ ( ဖုတ္သတီ )
ဝႆ ( ဝတ္သ )
သႆ တ ( သတ္သတ )
သမာဓိႆ ( သမာဓိတ္သ )
အႆ ာသ ( အတ္သာသ )
ဝီရိယႆ ( ဝီရိယတ္သ )
ေပါကၡရဝႆ ( ေပါက္ခရဝတ္သ )
ဒါြဒႆ ဟိ (ဒါြဒတ္သဟိ )
ပရိမုစၥိႆ ာမိ ( ပရိမုတ္စိတ္သာမိ )
နိႆ ိတ ( နိတ္သိတ )
ပိယဒႆ ီ ( ပိယဒတ္သီ )
မႏုႆ ( မႏုတ္သ )
ဗိႆ ႏိုး ( ဗိတ္သႏိုး )
သႆ ေမဓ ( သတ္သ,ေမဒ )
အႆ ု ( အတ္သု )
တထာဂတႆ ( တထာ, ဂတ္တသ )
ေသာဝစၥႆ တ ( ေသာဝစ္စတ္သတာ )
ဇာတိႆ ရဉာဏ္ ( ဇာတိတ္သရညန္ )
ကမၼပၸဋိႆ ရေဏာ ( ကမ္မတ္ပတိတ္,သ,ရေနာ )
ဥႆ ဟ ( အုတ္သဟ )
ပႆ တိ ( ပတ္သတိ )
ဖႆ ( ဖတ္သ )
မိႆ ( မိတ္သ )
သကၤႆ ( သင္ကတ္သ )
သိႆ ( သိတ္သ )
အႏုႆ တိ ( အႏုတ္သတိ )
ဆႏၵႆ ( ဆန္ဒတ္သ )
ဣႆ ာ ( အိတ္သာ )
-----------------------------------------------
' ဌ ' ႏွင့္ ' ႒ ' မတူ

' ဌ ' ကို ( ထဝမ္းဘဲ ) ဟုဖတ္ပါ ။ ' ဌ ' သည္ ေအာက္ပါစာလံုးမ်ားစြာ၌ ပါရိွ၏ ။
အမည္တြင္ ' ေ႒း ' ေပါင္းျခင္းမွာ မွား၍
' ေဌး ' ဟုသာေပါင္းရမည္ ။
အေၾကာင္းမွာ ' ႒ ' သည္ ' ဌ ' အေပၚတြင္ ' ဋ ' ဆင့္ထားျခင္းျဖစ္၍ အေပၚမွ ' ဋ ' ကို
' တ ' အသြင္ျဖင့္ ေပါင္းဖတ္ရသည္ ။
ဆ႒မ ( ဆတ္ထမ )
ရ႒ ( ရတ္ထ )
ကမၼ႒ာန ( ကမ္မတ္ဌာန )
ေသေ႒ ( သစ္ေထ )
မိစၧာဒိ႒ိ ( မိတ္ဆာ,ဒိတ္ထိ )
အကနိ႒ိ ( အ,ကနိတ္ထ )
အရိ႒ ( အရိတ္ထ )
ဥကၠ႒ ( အုတ္ကတ္ထ )
ကပၸ႒ီတိ ( ကပ္ပတ္ထီတိ )
သႏၷိ႒ာန္ ( သန္နိတ္ထန္ )
အ႒မ ( အတ္,ထမ )
အ႒ကထာ ( အတ္ထ,ကထာ )
ေဇ႒ ( ဇစ္ထ )
ေသ႒ိ ( သစ္ထိ )
ဓမၼဓိ႒ာန္ ( ဓမ္မ,ဒိတ္ထန္ )
အနိ႒ ( အနိတ္ထ )
အသံကလိ႒ ( အ-သံ,ကလိတ္ထ )
ဥကၠဳ႒ ( အုတ္ကုတ္ထ )
အ႒ဒိသာ ( အတ္ထ,ထိသာ )
အ႒ိ ( အတ္ထိ )
ေသ႒ ( သစ္ထ )
ဒိ႒ိဓမၼ ( ဒိတ္ထ,ဓမ္မ )
မု႒ိ ( မုတ္ထိ )
အပၸတိ႒ ( အပ္ပ,တိတ္ထ )
ဣ႒ာ ( အိတ္ထာ )
ဖု႒ႆ ( ဖုတ္ထတ္သ )
နိ႒ိတံ ( နိတ္ထိတန္ )

ဤ တြင္ အလ်ဥ္းသင့္၍ အမွားမ်ားေသာ စာလံုးေပါင္းတစ္ခုကို တင္ျပလိုပါသည္ ။
ငွက္အေၾကာင္းေရးသားထားေသာ ေဆာင္းပါ တစ္ပုဒ္တြင္ အစ စာလံုးတစ္လံုးတည္းသာ
' ငွက္ ' ဟု အမွန္ေပါင္းထားၿပီး ေဆာင္းပါး ၿပီးဆံုးသည္အထိ က်န္စာလံုးေပါင္းမ်ားကို
' ဌက္ ' ဟုေပါင္းထားပါသည္ ။
စာေရးသူ ဖတ္လိုက္တိုင္း ' ထက္ ' ဟုသာ အသံထြက္ေနသျဖင့္ အေတာ္အ႐ုပ္ဆိုးေသာ စားလံုးေပါင္းအမွားဟု ဆိုခ်င္ပါသည္ ။
' ဌ ' ( ဌဝမ္းဘဲ ) သည္ ' ငွ ' (ငဟထိုး ) မဟုတ္ပါ ။ အလားတူ အမွားတစ္ခုမွ
' အလု႔ိငွာ ' ကို ' အလို႔ဌာ ' ဟုေရးျခင္းျဖစ္ပါသည္ ။ ' ပါဠိ ' ကို ' ပါ႒ိ ' ဟု မွားေပါင္းေရးၾကပါသည္ ။
ျမန္မာစာကို ပီပီသသ ေရးေစလိုေသာ ဆႏၵျဖင့္ တင္ျပရျခင္း ျဖစ္ပါသည္ ။
ထို႔ေၾကာင့္လည္း စာေရးဆရာ ဦးတင့္ေဆြက သူ၏ တင့္ေဆြနီတိ စာအုပ္တြင္ ေအာက္ပါအတိုင္းေရးထားသည္ ။
" မနက္ျဖန္ ဘြဲ႕ယူေတာ့မယ္ဆိုရင္ ဒီကေန႔
ဋ ၊ဌ ၊ ဍ သံုးလံုးကို မွန္ေအာင္ေရးသြားပါဦး

ေရွးလူႀကီးမ်ားသည္ ...
" စာတစ္လံုး ဘုရားတစ္ဆူ " ဟူေသာ စကားအတိုင္း ျမန္မာစာကိုလြန္စြာမွ အေရးထား၏ ။

အညစ္အေၾကး သုတ္သင္ရာမွာပင္ ျမန္မာသတင္းစာကိုမသံုး ။

ျမတ္ဗုဒၶသည္ သတၱဝါမ်ားအေပၚထားရိွသည့္ ႀကီးမားေသာ မဟာက႐ုဏာေတာ္ ျဖင့္
ေလးသေခ်ၤ ႏွင့္ ကမ႓ာတစ္သိန္းကာလပတ္လံုး ပါရမီေတာ္တို႔ကို ဆည္းပူးျဖည့္က်င့္ၿပီးမွ ရရိွလာေသာ သဗၺညဳတ ေရႊ ဉာဏ္ေတာ္ျဖင့္
ေဟာၾကားအပ္ေသာ ဘုရားရွင္၏ ႏႈတ္ေတာ္ထြက္ ပါဠိေတာ္တို႔ကို တတ္နိူင္သ၍ အေရးအသား ၊အရြတ္အဖတ္ အမွားကင္းေအာင္ လံုးလျပဳသင့္ၾကပါသည္ ။
-------------------------------------------------

ယရစ္သံမပါေသာ ပါဌ္ဆင့္မ်ား

' ေမတၱာ ' ကို ျမန္မာလို ' ျမစ္တာ ' ဟုဆိုေသာ္လည္း ပါဠိအသံထြက္အမွန္မွာ ယရစ္သံမပါေသာ ' မစ္တာ ' ျဖစ္ပါသည္ ။
အလားတူ စကားလံုးမ်ားမွာ ..
ပစၥယ ( ပစ္စယ )
ပေစၥကဗုဒၶါ ( ပစ္ေစကဗုတ္ဒါ )
မစၧရ ( မစ္ဆရ )
ဥေပကၡာ ( ဥပစ္ခါ )
ပစၥဝကၡဏာ ( ပစ္စဝက္ခနာ )
မဇၨ ( မစ္ဇ )
မဇၥိဳမ ( မစ္ဇိမ )
ပစၥဳပၸႏၷံေသ ( ပစ္စုပ္ပန္နံေသ )
မစၥဳ ( မစ္စု )
ဥပေစၧဒက ( ဥပစ္ေဆဒက )
------------------------------------------------

အကၡ3 ' ဧ 'ကို ' ေအး ' မဖတ္ရဘဲ ' ေအ ' ဟုသာဖတ္ရမည္ ။

ပါဠိဘာသာ၌ ဝစၥေပါက္ ၊ ေအာက္ကျမစ္ မရိွဟု မွတ္သားရပါသည္ ။

ဧကဂၢတာ ( ေအကတ္ဂတာ )
ဧဟိပႆ က ( ေအဟိ,ပတ္သိက )
ဧကတၳ ( ေအကတ္ထ )
ဧဝံ ေမ သုတံ ( ေအဝန္,ေမသုတံ )
ဧကံ သမယံ ( ေအကံ,သမယံ )
ဧဟိဘိကၡဳ ( ေအဟိဘိတ္ခု )
------------------------------------------

' ဟထိုး ' ( - ွ ) ပါဌ္ဆင့္မ်ား

ပါဠိစကားလံုးမ်ား၌ ' ဟထိုး ( -ွ ) ပါက ၎အေပၚမွ အကၡရာကို ႏွစ္လံုးထပ္အေနျဖင့္ ယူ၍ေပါင္းရသည္ ။

မယွံ ( မယ္ယွံ)
အေမွဟိ ( အမ္ေမွဟိ)
တုမွာကံ ( တုန္မွာကံ )
ဇိဝွဂၢ ( ဇိန္ဝွက္ဂ )
ဥေဏွာ ( အုန္ေႏွာ )
သညီႇ ( သင္ညီႇ )
ဂိမွ ( ဂိမ္မွ )
သဏွ ( သန္ႏွ )
ဇာလမွာ ( ဇာလန္မွာ )
ဇုဏွာ ( ဇံုႏွာ )
တုဏိွဘာေဝ ( တုန္ႏိွဘာေဝ )
ကဏွ ( ကန္ႏွ )
ပုဗၺဏွႏၲိ ( ပတိတ္ဂန္ႏွံတိ )
အဘိဏွ ( အဘိန္ႏွံ )
ဝိသယွ ( ဝိသယ္ယွ )
ဇိဝါွ ( ဇိန္ဝါွ )
မရဏမွာ ( မရနန္မွာ )
ဘူတဂၤမိွ ( ဘူတင္ဂမ္မိွ )
---------------------------------------------
' ဝ ' ဆြဲ

( - ွ ) ဟထိုး နည္းတူ ' ဝ ' ဆြဲ အေပၚမွ အကၡရာ ကိုလည္း ႏွစ္လံုးထပ္အေန ယူရ၏ ။

သတြာ - သတၱဝါ

( ' ဝ ' ဆြဲဟူသည္ အေရွ႕မွ ' ဝ ' ကို ေအာက္သို႔
ဆြဲယူထားျခင္းျဖစ္သည္ ။ )

ေလာကဝတ္ ( ေလာကြတ္ )
အာဝေဇၨတြာ ( အာဝစ္ဇစ္တဝါ )
ပူေရတြာ ( ပူရစ္,တဝါ )
ဘဏာေပတြာန ( ဘနာပစ္,တဝါန )
ဌေပတြာ ( ထပစ္တဝါ )
ပတြာ ( ပတ္တဝါ )
ဒိသြာ ( ဒိတ္သဝါ )
သရိတြာ ( သရိတ္,တဝါ )
ကတြာန ( ကတ္,တဝါန )
ပါေပတြာ ( ပါပစ္တဝါ )
ဟိတြာ ( ဟိတ္တဝါ )
ဝိဒိတြာ ( ဝိဒိတ္တဝါ )
ဉ တြာ ( ညတ္တဝါ )
-------------------------------------------

ရရစ္ ' ျ ' သည္ ရေကာက္ျဖင့္ ရစ္ထားျခင္းျဖစ္၍ ရေကာင္သံျဖင့္ ဖတ္ရ၏ ။

( ႀကိယာ - ကရိယာ )

' ျ ' ရရစ္ အတြင္းမွ စာလံုးကို ႏွစ္လံုးထပ္ ယူရသည္ ။

တၾတ ( တတ္,တရ )
ဥၾတာသီ ( အုတ္,တရာသီ )
စိၾတ ( စိတ္,တရ )
ဂျဒဘ ( ဂတ္ဒရဘ )
အႏုၾတာသီ ( အႏုတ္,တရာသီ )
အညၾတ ( အင္ညတရ )
သႏၲိႃႏၵိေယာ ( သန္တိန္ဒရိေယာ )
နာညၾတ ( နင္ညတ္တရ )
ဘျဒာနိ ( ဘတ္ဒရာနိ )
------------------------------------------------

ယပင့္ ' - ် '

ယပင့္ ' - ် ' သည္ ယပလက္ျဖင့္ ပင့္ထားျခင္းျဖစ္၍ ' ယ ' အသံထြက္၏ ။
ယင္းအေပၚမွ အကၡရာကုိလည္း ႏွစ္လံုးထပ္ အေနျဖင့္ ယူရသည္ ။

ႏ် ာသ ( နယာသ)
ဆဗ် ာ ( ဆပ္ဗ် ာ)
နိသ် ( နိတ္သယ)
စာဏက် ( စာနက္က် )
နိသ်ည္း ( နိတ္သယီး )
အဗ် ာပဇၨာ ( အပ္ဗ်ာပစ္ဇာ )
သက် မုနိ ( သက္က် မုနိ )
----------------------------------------------

' ဠ ' ( ႀကီး ) ' လ ' သတ္

လ ၊ ဠ ( ႀကီး ) သတ္သည္ နသတ္ႏွင့္ အသံထြက္ တူ၏ ။

ဒဠ ( ဒန္လွ )
ဒေဠန ( ဒန္ေလွန )
ေဝပုလႅ ( ေဝပုန္လ )
ဝလႅဘ ( ဝန္လဘ )
ဥလႅပၸန ( အုတ္လပ္ပန )
ဒုလႅဘ ( ဒုန္လဘ )
----------------------------------------------

ေ - တ္ ၊ ေ - သ္ ၊ ေ - ဋ္

ေခတၱ ( ခစ္တ )
ေနတၳိ ( နစ္ထိ)
ေဝႆ ဘူ ( ဝစ္သဘူ)
ေမတၱာ ( မစ္တာ)
အရိေမတၱယ် ( အရိမစ္တရ )
ေဝႆ ႏၲရာ ( ဝစ္သန္တရာ )
ဧတၱ ( အစ္တ )
ေဝႆ ( ဝစ္သ )
-------------------------------------------------

ေ - ာန္ ၊ ေ - ဏ္ ၊ ေ - မ္ ( အြန္ )

ေကာ႑ည ( ကြန္ဒင္ည )
ကေရာေႏၲာ ( ကရြန္ေတာ )
ေဟာႏၲဳ ( ဟြန္တု )
ကမၼႆ ေကာမိွ ( ကမ္မတ္ သကြန္မိွ )
----------------------------------------------

ေ - ာတ္ ၊ ေ - ာဋ္ ၊ ေ - ာဗ္ ၊ ေ - ာဇ္ ( အြတ္ )

ေကာ႒ာသ ( ကြတ္ထာသ )
ဩေ႒ာ ( အြတ္ေထာ )
ေဖာ႒ဗၺာ ( ဖြတ္ထတ္ဘာ )
ေသာတၱိ ံ ( သြတ္ထိန္ )
ဩ႒႒ာန္ ( အြတ္ထထန္ )
ဩတၱပၸ ( အြတ္တပ္ပ )
ေဗာဇၩင္ ( ဘြတ္ဇင္)
------------------------------------------------

ထူးေသာပုဒ္မ်ား

ဇိဝိွႃႏၵိယံ ( ဇိန္ဝွိန္ဒရိယံ )
ဘဝႏ႖ႏၲရာယာ ( ဘဝန္တြန္တရာယာ )
ဝၯႏၲိ ( ဝတ္ဒန္တိ )
' ၯ ' သည္ ဍရင္ေကာက္ ေအာက္မွ ဎေရမႈတ္ ဆင့္ထားျခင္းျဖစ္သည္ ။
ဝၯာ ( ဝုတ္ဒါ )
ဝၯေနာ ( ဝတ္ဒေနာ )
အဂၢိဍေၯာဝ ( အက္ဂိဒတ္ေဒါဝ )
အၯဳ ၯဳ ( အတ္ဒုတ္ဒု )
------------------------------------------------

မွားတတ္ေသာ စာလံုးေပါင္းမ်ား

ဒဏ္ ( ဒါဏ္ မဟုတ္ )
အ႐ုဏ္ ( အာ႐ုဏ္ မဟုတ္ )
မ႑ပ္ ( မ႑ာပ္ မဟုတ္ )
သဂၤါယနာ ( သံဃာယနာ မဟုတ္ )
ကတိ ( ဂတိ မဟုတ္ )
ဒုကၠရစရိယာ ( ဒုကၡစရိယာ မဟုတ္ )
သတၳာေဝဝမႏုႆ ာနံ ( သတၱာ မဟုတ္ )
' သတၳာ ' ျဖစ္သည္ ။ သတၳာ = ဆရာ
'သတ္ထာ ' ဟုပီသစြာဖတ္ပါ ။
အႏုတၱေရာ ပုရိသ ဒမၼသာရထိ
( ဓမၼသာရထိ မဟုတ္ )
' ဒမၼ ' ဒမ္မ = ဆံုးမျခင္း ၊ ယဥ္ေက်းေစျခင္း ။
အာေရာဂ် ပရမာ လာဘာ ( အာေရာက္ဂ် ) ဟုဖတ္ပါ ။

ပါဠိဖတ္နည္းႏွင့္ တစ္ဆက္တည္းမွာပင္ စာဖတ္သူမ်ား ပါဠိဘာသာ ေရး ၊ ဖတ္ရာတြင္ အမွားအယြင္း နည္းေစရန္ ႏွင့္ ဘာသႏၲရ ဗဟုသုတ ရရိွေစရန္ ပါဠိဘာသာ ေဝါဟာရမ်ားဆင့္ပံုကိုပါ ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္ ။

ပါဠိ ( ပါဌ္ဆင့္ ) ေရးထံုး

ျမန္မာ အကၡရာမ်ားတြင္ .....
' က ' အစ ' င ' အဆံုး ငါးလံုးကို ( က ) ဝဂ္ ၊
' စ ' အစ ' ည ' အဆံုး ငါးလံုးကို ( စ ) ဝဂ္ စသည္ျဖင့္ ေခၚ၏ ။
ဝဂ္မ်ားအားလံုး၏ ပထမဆံုးအစ စာလံုးႏွင့္ တတိယစာလံုးတို႔ကို ' စာဖို ' ဟုလည္းေကာင္း၊
ဒုတိယႏွင့္ စတုတၳစာလံုးတို႔ကို ' စာမ ' ဟု လည္းေကာင္း ေခၚပါသည္ ။
( က ) ဝဂ္ တြင္ ' က ' ႏွင့္ ' ဂ ' သည္ ' စာဖို ' ျဖစ္၍ ' ခ ' ႏွင့္ ' ဃ ' သည္ ' စာမ ' ျဖစ္၏ ။
ပါဌ္ဆင့္ေရးရာ၌ တူေသာ ' စာဖို ' အခ်င္ခ်င္း ထပ္ေရးႏိူင္၏ ။
' စာမ ' အခ်င္းခ်င္း ထပ္မေရးႏိူင္ ။

သကၠရာဇ္ ၊ ကုကၠိဳ ၊ တကၠသိုလ္ ၊ ဘိသကၠ ၊ သစၥာ ၊ အနိစၥ ၊ နစၥ ၊ ေသာဝစၥႆ တ ၊ ဝ႗ ( ဝဋ္ ) ၊ ဝိဝ႗ ( နိဗၺာန္) ၊ ကဝ႗ ( တံငါသည္ )၊
သတၱဝါ ၊ အႏုတၱေရာ ၊သတၱိ ၊
ဥတၱမ ( ျမတ္ေသာ ) ၊ သိပၸံ ၊ သပၸယ ၊
ခိပၸံ ( လွ်င္ျမန္စြာ ) ၊ဝိပၸလႅာသ ၊
ထုလႅ ( ဆူၿဖိဳးေသာ ) ။

' စာမ ' အေပၚတြင္ ယင္း၏ အေရွ႕မွ ' စာဖို ' ကိုထပ္၍ ေရးႏိူင္၏ ။
' စာဖို ' ေပၚတြင္ ' စာမ ' ထပ္၍ မေရးႏိူင္ ။

အကၡရာ ၊ ပရိကၡရာ ၊ ပဋိပကၡ ၊ ႐ုကၡစိုး ၊ ပုစၧာ ၊ ပစၧိမ ၊ တိရစၧာန္ ၊ သတၳာ ၊ ဝတၳဳ ၊စတုတၳ ၊ ဝတၳာရ ၊ ပုပၹ ၊ဂဗ႓ိနီ ၊ ဗ်ဂ ၣ ၊ ဗုဒၶ ၊
သုဒၵ ၊ဓမၼိယာလဒၶ ။

ဝဂ္မ်ားတြင္ ေနာက္ဆံုးစာလံုးမ်ားသည္ အခ်င္းခ်င္း ဆင့္ႏိူင္သကဲ့သို႔ အေရွ႕မွ စာဖို ၊ စာမ မ်ား၏ အေပၚမွာလည္း ဆင့္ႏိူင္၏ ။

ည ( ဉ ႏွစ္လံုးဆင့္ ) ၊ ႆ ( သႏွစ္လံုးဆင့္ )
သႏၷိ႒ာန္ ၊ သမၸေႏၷာ ၊ က႑က ၊ကု႑လ ၊ ကသၼီရ ၊ ကုမ႓႑ ၊ ဍဳ ႑လ ၊အႏုကမၸာ ၊သမၸတၱိ ၊ဂမ႓ီရ ၊အမၺ႒ ၊ အယ် ( အယ္ယ ) ၊သုဝဏၰ ၊ ပဏၰာ ၊ ဝဏၰိက ၊ ပကိဏၰက ၊သမၼာေဒဝ ၊ ဘုမၼစိုး ၊နိမၼိတ ၊သဏၭာန ၊ကႏၲာရ ၊ခႏၶာ ။
-------------------------------------------------

ပါဠိ အလြယ္က်က္မွတ္နည္း

စာေရးသူ၏ ကိုယ္ေတြ႔ ပါဠိ အလြယ္ က်က္မွတ္နည္း ကို တင္ျပလိုပါသည္ ။ ဦးစြာ ပါဠိဘာသာ ကို ခက္သည္ဟု သေဘာမထားဘဲ
" ငါက်က္လွ်င္ ရမွာဘဲ " ဟု စိတ္ကို ဆံုးျဖတ္ထားပါ ။ မိမိက်က္လိုေသာ ဂါထာျဖစ္ေစ သုတ္ေတာ္ကိုျဖစ္ေစ ေန႔စဥ္ မွန္မွန္ စာအုပ္ၾကည့္၍ အသံထြက္ ရြတ္ဖတ္သြားပါ ။ ရက္အနည္းငယ္ၾကာလွ်င္ ရြတ္ဖတ္မူ အဆင္ေခ်ာ သြားသကဲ့သို႔ အခ်ဳိ႕ေနရာမ်ားတြင္ စာအုပ္ကိုမၾကည့္ဘဲ ရြတ္ဖတ္လာႏိူင္သည္ကို ေတြ႕ရပါသည္ ။
ဤနည္းအတိုင္း စိတ္ရွည္ရွည္ထားၿပီး ရြတ္ဖတ္သြားပါလွ်င္ ျမတ္ဗုဒၶ ၏ တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိူင္ေသာ ႏႈတ္ကပါဌ္ေတာ္မ်ားကို မိမိရင္ထဲတြင္ စြဲထင္လာပါလိမ့္မည္ ။
နီးစပ္ရာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကို ဤနည္းေပးခဲ့ရာ လြယ္ကူစြာပင္ က်က္မွတ္ႏိူင္ၾကပါသည္ ။ မိမိတို႔ အလြတ္ရၿပီးျဖစ္ေသာ ပါဠိေတာ္မ်ားကို မေမ့ေပ်ာက္သြားေစရန္ ဝတ္တစ္ခုထား၍ မၾကာမၾကာ ရြတ္ဖတ္ေပးဖို႔လိုပါသည္ ။
ပါဠိ အသံထြက္မ်ား နားယဥ္သြားေစရန္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား ေဟာၾကားထားေသာ ပရိတ္ေတာ္ ၊ သုတ္ေတာ္ ၊ ကက္ဆက္ေခြ ၊ စီဒီေခြ မ်ားကိုလည္း အခ်ိန္ယူၿပီးနာၾကားသင့္ပါသည္ ။
ရြတ္ေတာ့ရြတ္ေနတာပဲ အဓိပၸာယ္ဘာမွန္း မသိ ဆိုသည္မ်ဳိးမျဖစ္သင့္ပါ ။ မိမိတို႔ရြတ္ဖတ္ေသာ ပါဠိေတာ္မ်ား၏ အနက္ အဓိပၸာယ္ကို ေသခ်ာဂနစြာ နားလည္ေအာင္ မွတ္သားၿပီး ရြတ္ဖတ္ေနစဥ္ ယင္းအနက္ကို ဆင္ျခင္ျခင္းျဖင့္သာ အဓိပၸာယ္ရိွေသာ ရြတ္ဖတ္ျခင္း ျဖစ္ပါမည္ ။
ေဆာင္းပါး နိဂံုးခ်ဳပ္အေနျဖင့္ စာဖတ္သူမ်ားအား ပိဋကတ္သံုးပံု အႏွစ္ခ်ဳပ္ဟု ဆိုအပ္ေသာ ဂါထာ တစ္ပုဒ္ကို ဓမၼဒါန လက္ေဆာင္ျပဳလိုပါသည္ ။ ဤဂါထာ ကို ပြင့္ေတာ္မူၿပီးေသာ ဘုရားရွင္ အဆူဆူတို႔က ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္ ။ သက္တမ္းရွည္ေသာ ဘုရားရွင္တို႔၏ လက္ထက္ေတာ္ တြင္ပိဋကတ္သံုးပံုဟူ၍ ေဟာၾကားေတာ္ မမူဘဲ ဤ တစ္ဂါထာ တည္းကိုသာ ေဟာေတာ္မူသည္ ဟု မွတ္သားရပါသည္ ။
ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာကို သက္ဝင္ယံုၾကည္ ၾကသူ သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတို႔ နိဗၺာန္ရသည့္တိုင္ေအာင္ လိုက္နာက်င့္သံုး ရမည့္ လမ္းစဥ္သံုးရပ္ကို အတိအက် လမ္းၫြန္
ထားပါသည့္ " ပါတိေမာက္ဂါထာ " ကို အနက္ အဓိပၸာယ္ႏွင့္တကြ ေဆာင္ထားႏိူင္ၾကပါေစေသာ္ ... ။

* သဗၺပါပႆ အကရဏံ
( မေကာင္းမူ ဟူသမွ်ကို မျပဳရာ ။ )
No to do any evil.

* ကုသလႆ ဥပသမၺဒါ
( ကုသိုလ္ေကာင္းမူႏွင့္ ျပည့္စံုေစရာ၏ ။ )
To cultivate good.

* သစိတၱပရိေယာဒပနံ
( မိမိ၏စိတ္ကို ျဖဴ စင္ေစရာ၏ ။ )
To purify one's mind.

* ဧတံ ဗုဒၶါနသာသနံ ။
( ဤသည္ကား ဘုရားရွင္တို႔၏
အဆံုးမေပတည္း ။ )
This is the teaching of the Bud-dhas.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
စာေရးသူသည္ ျမန္မာစာ / ပါဠိစာေပ ပညာရွင္ တစ္ဦးမဟုတ္ဘဲ သာမန္ သိပၸံဘြဲ႕ရ တစ္ဦးသာျဖစ္ပါသည္ ။ ဤ ေဆာင္းပါးမွာ စာေပကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးစိတ္ျဖင့္သာ အားထုတ္ ႀကိဳးပမ္းမူတစ္ရပ္ ျဖစ္ပါ၏ ။ သို႔ပါ၍ မွားယြင္းခြၽတ္ေခ်ာ္ ၊လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ပညာရွင္မ်ားအေနျဖင့္ သည္းခံ ခြင့္လႊတ္ေစလိုပါေၾကာင္း ( ေထာက့္ျပပါရန္ ) ။

ေမာင္ဉာဏ္ပြင့္ ( ေမာရ )

မီွျငမ္းျပဳ စာရင္း -
၁ ။ အေျချပဳ ပါဠိ သဒၵါ
ဦးေဖေမာင္တင္ ။
၂ ။ ပါဠိ - အဂၤလိပ္စကားသင္နည္း
ဆရာဉာဏ္ ။
၁၉၅၈ ခု ၊ စက္တင္ဘာလ ။
၃ ။ ဓမၼပဒ ၊ ပါဠိ-ျမန္မာ-အဂၤလိပ္ သံုးဘာသာ
ႀကီးပြားေရး ဦးသိန္း ။
၄ ။ ပါဠိ - ျမန္မာ အဘိဓာန္
လွသမိန္ ။
၅ ။ ေခတ္မီွ ပရိတ္ႀကီး ျမန္မာျပန္
ဆရာသူရိယပ႑ိတ္ ( ဓမၼာစရိယ )
၁၉၈၁ ခု ၊ ႏိုဝင္ဘာလ ၊ ပထမအႀကိမ္ ။
၆ ။ ပရိတ္ႀကီး နိႆ သယသစ္
သေျပကန္ဆရာေတာ္
အရွင္ဝါေသ႒ာဘိဝံသ ။
၁၉၈၉ ခု ၊စက္တင္ဘာလ ၊ ပထမအႀကိမ္ ။
၇ ။ ခရီးေဆာင္ ျမန္မာအဘိဓာန္
ျမန္မာစာအဖြဲ႕ ဦးစီးဌာန ။
၁၉၉၉ ခု ၊ စက္တင္ဘာလ ၊ပထမအႀကိမ္ ။

{ သူရိဇၨမဂၢင္း ၊၂၀၀၈ ခုနစ္ ၊ ဇန္နဝါရီ လ ။ }
credit

AYT