ႏွလံုးသား ထဲက မ

"နွလံုးသားထဲက မ"
##########
   ျပာလဲ့ေနေသာေကာင္းကင္၊စိမ္းစိုေနေသာပတ္ဝန္း
က်င္မွာေတြ့ရွိခဲ့သူ"မ"။ခုဆိုမနဲ့ပတ္သက္ျပီးက်ြန္ေတာ့္
ရင္မွာအခ်စ္ေတြေမြးဖြားေနခဲ့ျပီ။ဘယ္သူ့မွမလြမ္းဖူးတဲ့
ေမာင္မနဲ့မွလြမ္းတတ္ေနျပီ။မရယ္က်ြန္ေတာ့္နွလံုးသား
ကမကိုလိုအပ္ေနျပီ။လ်ွက္တျပက္ေတြ့ခဲ့ရေသာ္လည္း
တစ္သက္စာမေမ့နိုင္တဲ့မရဲ့အျပံဳးေလးေမာင့္ျမင္လြွာေတြမွာလြွမ္းမိုးေနျပီ။က်က္သေရရွိလွတဲ့မရဲ့ဝတ္စားဆင္
ယင္ပံုဟာ ဆယ္ေယာက္မွာတစ္ေယာက္မရွိပါဘူးမ
ရယ္။နုရြေနတဲ့မရဲ့ေျခမဖမိုးေလးကိုနူးညံ့ေနတဲ့ကတၱီပါ
ဖိနပ္ေလးက အရမ္းလိုက္ဖက္မွုရွိတာပဲ။

"ခန့္ထည္ေအာင္ ဘာျကည့္ေနတာလဲ။လာအတန္း
ေနာက္က်ေနျပီသြားမယ္'
  
      ေလညင္းေလးတိုက္ခတ္သြားခ်ိန္မရဲ့သနပ္ခါးနံ့
ေလးကက်ြန္ေတာ့္အသည္းကိုလွုပ္ခတ္သြားေစတယ္။
နက္ေမွာင္ေနေသာဆံသားေျဖာင့္ေလးကိုဆံထံုးေလး
ထံုးကာအျဖဴေရာင္ပန္းေလးပန္ဆင္ထားတဲ့မရဲ့အလွက
ေကာင္းကင္ကနတ္မိမယ္ေလးတစ္ပါးပါပဲ။မအျပံဳးေလးေတြမပံုရိပ္ေတြေတြးရင္းလမ္းေလ်ွာက္လာ
ခဲ့သည္မွာစာသင္ခန္းထဲဘယ္လိုေရာက္ရွိသြားသည္မွန္းသတိမထားမိလိုက္ေပ။
"ခန့္ထည္ မင္းဘာေတြေတြးေနတာလဲ'
ခန့္ထည္သူငယ္ခ်င္းမ်ားဝိုင္းေမးျကေသာ္လည္းသူ့အ
ေတြးနွင့္သူေမ်ာေနေသာေျကာင့္သူငယ္ခ်င္းေတြေျပာ
ေနတာေတြကိုမျကားမိေပ။

"ခန့္ထည္ ...'
"အမယ္ေလး။မင္းတို့ေကာင္ေတြကလည္းလန့္လိုက္တာကြာ။'
"ေအာ္ မင္းကလန့္တယ္။ဒီေန့ဒီေကာင္ဘာေတြျဖစ္ေန
တာလဲ။ခန့္ထည္မင္းဘာေတြေတြးေနတာလဲမွန္မွန္
ေျပာေနာ္'
"မင္းတို့ကလည္းကြာ။မင္းတို့သိခ်င္ငါေျပာျပမယ္။
မေန့တုန္းကမင္းတို့ေက်ာင္းမေရာက္ခင္ ငါဟိုဘက္
ျမန္မာစာဌာနဘက္ကိုအပ်င္းေျပလမ္းေလ်ွာက္သြားတယ္။အဲ့မွာေဘးကပန္းေတြျခံရံျပီးထိုင္ခံုေလးတစ္ခုမွာ
ထိုင္ေနတဲ့မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကိုငါေတြ့ခဲ့တယ္။
သူကိုငါျမင္ျမင္ခ်င္းစြဲလန္းသြားလို့မေန့ကတစ္ေန့လံုး
သူ့အေျကာင္းသြားစံုစမ္းတာ'
"ေအာ္ ဒါေျကာင့္မင္းက္ိုမေန့ကမေတြ့တာကိုး။ဆက္ပါဦးဘာအေျကာင္းေတြသိခဲ့ရလဲ'
"သိတာေပါ့ကြမကျမန္မာစာတတိယနွစ္ရည္စားမရွိဘူး မကအေနေအးလို့သူငယ္ခ်င္းသိပ္မရွိဘူး။စာကိုပဲစိတ္
ဝင္စားတယ္။မိဘေတြကလည္းအရမ္းခ်မ္းသာျကီးမ
ဟုတ္ေပမယ့္ ခ်မ္းသာတဲ့ထဲမွာေတာ့ပါတယ္။'
"အမယ္ေလး စာေတာင္အဲ့ေလာက္စိတ္မဝင္စားဘူး။
ဒါက်'
"ေအာ္ ဒါကအခ်စ္ေလ။မကိုခ်စ္တဲ့အခ်စ္ေတြေပါ့'

ခန့္ထည္ေအာင္ကဥပေဒပထမနွစ္ျဖစ္ျပီးေပ်ာ္ေပ်ာ္ေန
တတ္သူျဖစ္တယ္။မိဘေတြကလည္းခ်မ္းသာတယ္။
ရုပ္ရည္ကလည္း ရွိတယ္။အေပါင္းအသင္းကလည္း
မသိသူမရွိသေလာက္ျဖစ္တယ္။ရည္စားမရွိေပမယ့္
ခန့္ထည္ထည္ေအာင္ကိုေျကြေနတဲ့ေကာင္မေလးေတြ
ရွိျကတယ္။သို့ေသာ္ခန့္ထည္ေအာင္တစ္ေယာက္မွစိတ္
မဝင္စားခဲ့ဘူး။ခုေတာ့ ခန့္ထည္ေအာင္တစ္ေယာက္
မနဲ့ေတြ့မွရင္ခုန္တတ္ျပီးအခ်စ္ဆိုတဲ့အရာက္ိုခံစားတတ္
ခဲ့သည္။ေန့စဥ္ျမန္မာစာဌာနဘက္သြားကာ ပန္းသခင္
ဆိုေသာမိန္းကေလးကိုသြားျပီးတ္ိတ္တိတ္ေလးခိုးျကည့္ေနရသည္။တစ္ေန့ ခန့္ထည္ခိုးျကည့္ေနခ်ိန္
ပန္းသခင္ျမင္သြားေသာ္လည္း မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္
သြားခဲ့သည္။ေန့စဥ္ရက္ေတြျကာလာေတာ့ပန္းလည္း

"ဒီမွာမင္းကဘယ္ဌာနကလဲ။ဘာလို့က်ြန္မကိုလာလာ
ျကည့္ေနတာလဲ'
"က်ြန္ေတာ္ကဥပေဒဌာနကပါ။ခုမွပထမနွစ္တက္တာ
ပါ။က်ြန္ေတာ္မနဲ့ခင္ခ်င္လို့ပါ'
"ဒီမွာခ်ာတိတ္ မင္းတို့အထာေတြမတို့သိတယ္။ကိုယ့္
အတန္းကိုယ္သြားျပီးစာသာက်က္ေနလိုက္ပါ။ဒီမွာအခ်ိန္ျဖဳန္းေနလဲဘာအက်ိဳးမွရွိမွာမဟုတ္ဘူး'
"အျခားသူေတြအတြက္ဟုတ္ခ်င္ဟုတ္ေပမယ့္က်ြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ဒီမွာေနရတာနတ္ျပည္ပဲ။'
"ဘာကိစၥ?'
"အရမ္းလွပတဲ့ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ကိုထိုင္ျကည့္ေနရတယ္ေလ'
"ကဲမင္းဘာသာဆက္ေနခ်င္ေနသြားခ်င္သြား။က်ြန္မအ
တန္းရွိေသးတယ္သြားလိုက္ပါဦးမယ္'

ခန့္ထည္ေအာင္စကားေျပာလို့မဆံုးခင္ပန္းသခင္ထြက္သြားခဲ့သည္။ပန္းထြက္သြားေသာ္လည္းခန့္ထည္အျပံဳး
ေလးနွင့္ေငးျကည့္ေနမိသည္။ေလစိမ္းေလးနွင့္အတူ
ပန္း၏တစိမ္းဆန္ေသာစကားမ်ားေျကာင့္ခန့္ထည္တစ္
ေယာက္သက္ျပင္းမ်ားခ်ခဲ့သည္။ရင္းနွီးမွုရေစရန္
ဇြဲမေလ်ာ့ပဲေန့စဥ္စကားမ်ားသြားေျပာခဲ့သည္။တစ္နွစ္
ကုန္ခါနီးအခ်ိန္ေရာက္လာခဲ့ေသာ္လည္းပန္းဆီမွရင္းနွီး
မွုမရရွိခဲ့ေပ။စာေမးပြဲေတြေျဖဆိုခါနီးပန္း ခန္ထည္ကို
စကားတစ္ခြန္းေျပာခဲ့သည္။

"ဒီမွာခ်ာတိတ္ မင္းစာေမးပြဲနီးေနျပီစာမက်က္ဘူးလား
အခ်ိန္ေတြအလကားမျဖဳန္းစမ္းပါနဲ့ကြာ'
"အခ်ိန္မျဖဳန္းပါဘူး။လိုခ်င္တာတစ္ခုအတြက္အခ်ိန္ေတြ
ေပးဆပ္ေနတာပါ'
"မင္းလိုခ်င္တာက်ြန္မဆီမွခင္မင္ခြင့္မလား'
"ဟုတ္တယ္ေလ'
"ဒါဆို က်ြန္မေျပာတဲ့အတိုင္းေနမွာလား'
"ဟုတ္'
"ဒီေန့ကစျပီး ဒီဘက္ကိုမလာနဲ့ေတာ့။စာပဲျကိဳးစား၊မင္း
ကgameသမားဆို'
"နည္းနည္းေပါ့'
"ဒီေန့ကစျပီးgameလည္းမေဆာ့နဲ့ေတာ့။စာေမးပြဲကို
အေကာင္းဆံုးေျဖခဲ့။ေအာင္စာရင္းထြက္လို့မင္းရလဒ္
ေကာင္းရင္မင္းကိုခင္မင္ခြင့္ေပးမယ္ဟုတ္ျပီလား'
"တကယ္ေျပာတာေနာ္ မ'
"ယံုတာမယံုတာမင္းအပိုင္း'ဟုေျပာျပီးပန္းထြက္သြားခဲ့
သည္။
  ေန့စဥ္လြမ္းသည့္စိတ္နွင့္ခန့္ထည္စာသာဖိက်က္ခဲ့
သည္။ပန္းလည္းခန့္ထည္မေတြ့နိုင္သည့္ေနရာမ်ားမွာ
ေနခဲ့သည္။
"ခန့္ထည္မင္းျင္ိမ္လွခ်ီလား။ခုတေလာစာအရမ္းျကိဳး
စားေနသလိုပဲေနာ္'
"မျကိဳးစားလို့မရဘူးေလမနဲ့ခင္မင္ခြင့္ရဖို့ဒီတစ္လမ္းပဲရွိတာေလ'
"ေလးစားေလာက္ပါတယ္ေမာင္ခန့္ထည္ေအာင္ရယ္'
     ခန့္ထည္ေအာင္တစ္ေယာက္ျပံဳးျပံဳးေလးနွင့္္စာ
သာဆက္က်က္ေနခဲ့သည္။အရင္အားတဲ့ခ်ိန္တိုင္းgame
ေဆာ့တတ္တဲ့ေကာင္ေလးခုေတာ့အားတဲ့ခ်ိန္တိုင္း
စာျကည့္တိုက္ထဲသာေရာက္ရွိေနခဲ့သည္။
####စာေမးပြဲေျဖျပီးေအာင္စာရင္းထြက္ခ်ိန္###
    ခန့္ထည္ျပံဳးရြွင္ေနေသာမ်က္နွာေလးနွင့္ပန္းကို
လိုက္ရွာခဲ့သည္ေနရာအနွံ့လိုက္ရွာျပီးမေတြ့ေတာ့သည့္အဆံုးပန္းထိုင္ေနက်ထိုင္ခံုေပၚတြင္ထိုင္ေစာင့္ခဲ့သည္။
ခန့္ထည္၏ေနာက္ေက်ာကိုနူးညံ့ေသာလက္ကေလး
ေရာက္ရွိ္လာခဲ့သည္။နူးညံ့တဲ့လက္ေလးထိလိုက္ခ်ိန္
ခန့္ထည္နွလံုးသားတစ္ခုလံုးဗေလာင္ဆူသြားခဲ့သည္။
နူးညံ့ေသာလက္တစ္စံုနွင့္အတူခ်ိဳသာညင္သာေသာေခၚသံေလးျကားလိုက္ရသည္။
"ခ်ာတ္ိတ္"
   မရဲ့ေခၚသံဟာက်ြန္ေတာ့္ရင္ကိုစမ္းေရပမာေအးျမ
သြားခဲ့သည္။မနွင့္မေတြ့ရတဲ့ရက္ေတြမွာလြမ္းေဆြးခဲ့
သမ်ွဒီေန့မွာေျပေပ်ာက္သြားခဲ့သည္။မရယ္က်ြန္ေတာ့္နွလံုးသားထဲမွာမကေနရာယူထားေနျပီ။က်ြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာမကိုထုတ္လို့မရေတာ့ပါဘူး။
"မ က်ြန္ေတာ္စာေမးပြဲေအာင္တယ္။ထူးခ်ြန္စြာနဲ့ေအာင္
တာေနာ္'
"သိျပီးပါျပီ။'
"မက ဘယ္လိုသိတာလဲ'
"မင္းကိုcrushေနတဲ့ေကာင္မေလးေတြဆီမွာျကားခဲ့
တာေပါ့မဆန္းပါဘူး'
"မ က်ြန္ေတာ္သူတို့ကိုစိတ္မဝင္စားဘူးေနာ္က်ြန္ေတာ္
စိတ္ဝင္စားတာ...'
"ကဲမင္းကိုခင္မင္ခြင့္ျပဳလိုက္ျပီ။ဒါေပမယ့္ဟိုတစ္ခါက
လိုေန့တိုင္းလာေတြ့တာေတြမလုပ္ရဘူးေနာ္။တစ္ပတ္မွတစ္ခါပဲေတြ့ရမယ္လမ္းမွာေတြ့ရင္ေတာ့ေခၚ
နိုင္ပါတယ္'
   ပန္းစကားေျပာျပီးခန့္ထည္နားကထြက္လာခဲ့သည္။
ခန့္ထည္တစ္ေယာက္အေပ်ာ္ျကီးေပ်ာ္ကာက်န္ရစ္ခဲ့သည္။သို့ေသာ္လည္းပန္းေျပာခဲ့ေသာစည္းကမ္းခ်က္ေတြ
ေျကာင့္ခန့္ထည္စ္တ္ညစ္ရျပန္သည္။ဒါေပမယ့္ခုလို
ခင္မင္ခြင့္ရတာကိုပဲခန့္ထည္ေက်နပ္ခဲ့သည္။သူငယ္
ခ်င္းေတြအားလံုးကခန့္ထည္ကိုခ်စ္သေလာက္ခန့္ထည္
ခ်စ္တဲ့ပန္းကေတာ့ခန့္ထည္က္ိုရင္းရင္းနွီးနွီးမရွိခဲ့ေပ။
ပန္းနွင့္ခန့္ထည္တို့ပထမဆံုးခင္မင္မွုထိမ္းမွတ္ပြဲေလး
မွာ ခန့္ထည္ေပ်ာ္ရြွင္ေနခဲ့သည္။ခန္ထည္ေပ်ာ္ရြွင္ေန
ေသာ္လည္းပန္းကေတာ့ပံုမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ေအးစက္
ေနေသာအမူအရာ တည္ျငိမ္ေသာမ်က္နွာနင့္စားစရာ
အစားအစာမ်ားကိုသာဆက္၍စားေနခဲ့သည္။
"မ အဆင္ေျပလားအစားအစာေတြက'
"ေျပပါတယ္ က်ြန္မျကိဳက္တာေတြမွာထားတာပဲ'
   ခန့္ထည္မ်က္နွာေလးငံု့ကာဘာစကားမွဆက္မေျပာ
ေတာ့ေပ။ခန့္ထည္တစ္ေယာက္ပန္းဆီမွသူစိမ္းဆန္
ေသာစကားမ်ားေျကာင့္အားငယ္သြားခဲ့သည္။ေန့စဥ္
ခင္မင္မွုမ်ားနွင့္ေနွာင္ဖြဲ့ခဲ့ေသာသံေယာဇဥ္မ်ားဟာအခ်ိန္အေတာ္ျကာရစ္ပတ္ခဲ့သည္။ခန့္ထည္ဘက္ကတစ္
ေန့ထက္တစ္ေန့သံေယာဇဥ္ေတြတိုးလာခဲ့ေသာ္လည္း
ပန္းဘက္ကတုန့္ျပန္မွုမရွိခဲ့ေပ။ခင္မင္မွုျကာလာခ်ိန္
ခန့္ထည္ကဥပေဒဒုတိယနွစ္ ပန္းသခင္ကျမန္မာစာ
ေနာက္ဆံုးနွစ္မွာခန့္ထည္ပန္းကိုဖြင့္ေျပာခဲ့သည္။
"မ က်ြန္ေတာ္မကိုအရမ္းခ်စ္တယ္'
"ဘာ ခ်ာတိတ္မင္း မကိုဘာေျပာလိုက္တယ္'
"တကယ္ပါမရယ္ မကိုက်ြန္ေတာ္စေတြ့ကတည္းက
ခ်စ္ခဲ့တာပါ။မသစ္ပင္ေအာက္ကထိုင္ခံုေလးမွာထိုင္ျပီး
စာေရးေနတဲ့မရဲ့အမူအရာ စာေရးရင္းျပံဳးေနတဲ့မအျပံဳး
ေတြဟာ က်ြန္ေတာ္အတြက္ျကည္နဴးးဆံုးအရာေတြပါ'
"ဘာလဲမင္းကခင္မင္မွုရျပီဆိုေတာ့ အဆင့္ေတြတက္
လာတာေပါ့ဟုတ္လား။'
    ပန္းရဲ့စကားေျကာင့္ခန့္ထည္မ်က္နွာပ်က္သြားျပီး
"မဟုတ္ပါဘူးမရယ္။က်ြန္ေတာ့္ရင္ေတြေပါက္ကြဲေတာ့
မွာမို့မကိုဖြင့္ေျပာလိုက္တာပါ။စိတ္မဆိုးပါနဲ့ေနာ္'
"ဒီေန့ေတာ့ ဒီေလာက္ပဲ။က်ြန္မသြားျပီ'ဟုပန္းရဲ့စိတ္
ဆိုးဟန္မူယာမ်ားနွင့္အတူပန္းေျပာခဲ့သည္။ပန္းထြက္
သြားျပီးခန့္ထည္မ်က္နွာညွိဳးႏြမ္းစြာနွင့္က်န္ရစ္ခဲ့သည္။
ပန္းစိတ္ဆိုးသြားေသာေျကာင့္ေျကာက္စိတ္မ်ားျဖစ္
လာျပီးဘာလုပ္ရဘာကိုင္ရမွန္းမသိျဖစ္ေနသည္။
တစ္ပတ္ေလာက္အဆက္အသြယ္ျပတ္ခဲ့ျပီးခန့္ထည္လည္းေျကကြဲလ်က္ရွိသည္။တစ္ေန့ခန့္ထည္ ပန္းဆီသို့
ေျကာက္ေျကာက္လန့္လန့္နွင့္ဖုန္းဆက္ခဲ့သည္။
"ကလင္ ကလင္ ကလင္'
"ဟဲလို မ'
"ဘာမလဲ မင္းစာေမးပြဲနီးေနျပီေနာ္။စာမက်က္ဘူး
လား။စာေမးပြဲမေျဖနိုင္ရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ'
"မက က်ြန္ေတာ့္ကိုစိတ္ပူေနတာလား'
"မပူပါဘူး။လုပ္ခ်င္သလိုသာလုပ္ မဟုတ္လည္းစကား
နားမေထာင္ပဲနဲ့'
"နားေထာင္မွာပါမရယ္။မရဲ့အမိန့္ေအာက္မွာက်ြန္ေတာ္
ကနာခံသူပါ'
"ဒါဆိုစာပဲက်က္ေတာ့။အရင္ကလိုစာေမးပြဲျပီးရင္အေျဖ
ေပးမယ္'
"မ မတကယ္ေျပာတာေနာ္'
"အင္း'
     ပန္းလည္းရွက္ျပီးဖုန္းခ်သြားခဲ့သည္။ခန့္ထည္အ
ေပ်ာ္ျကီးေပ်ာ္ျပီးသူငယ္ခ်င္းေတြဆီေျပးသြားခဲ့သည္။
သူငယ္ခ်င္းေတြဆီေရာက္ျပီးပန္းေျပာခဲ့တာေတြကို
ျပန္ေျပာျပကာျကည္နဴးးေနသည္။ခန့္ထည္ေျပာေသာ
စကားမ်ားကိုနွင္းဆီဆိုေသာေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ျကားသြားျပီးပန္းကိုသြားေတြ့သည္။နွင္းဆီဆိုတာ
ခန့္ထည္အိမ္နွင့္သေဘာတူထားေသာေမဂ်ာတူခပ္ေခ်ာ
ေခ်ာအရြယ္တူေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။
နွင္းဆီကခန့္ထည္ကိုအရူးအမူးျဖစ္ေနေသာ္လည္း
ခန္ထည္ဘက္ကနွင္းဆီကိုညီမတစ္ေယာက္လိုသာဆက္ဆံသည္။ေနာက္တစ္ေန့ျမန္မာစာေမဂ်ာဘက္သြား
ျပီးပန္းသခင္ကိုသြားရွာခဲ့သည္။ပန္းထိုင္ေနက်ေနရာ
ေလးမွာပန္းကိုေတြ့ခဲ့ျပီး
"ဒီကမမပန္းသခင္ဟုတ္ပါသလား'
"ဟုတ္ပါတယ္။ဘယ္သူလဲမသိဘူး'
"ဒီမွာခဏထိုင္လို့ရမလား'
"ထိုင္ပါ'
     နွင္းဆီ ပန္းေဘးနားမွာအသာဝင္ထိုင္ျပီး
ခန့္ထည္နွင့္သူ့အေျကာင္းကိုအကုန္ေျပာျပသည္။ပန္း
လည္းဘာမွမဆိုင္ပဲနဲ့သူ့ကိုလာေျပာေနတာကို
"ဒီမွာ ညီမ။ညီမဘာေျကာင့္မကိုခုလိုလာရွင္းျပေနတာ
လဲ။မဘက္ကခန့္ထည္ေပၚရိုးသား။ေမာင္ေလးတစ္
ေယာက္လိုပဲခင္တယ္။သူ့ဘက္ကဘယ္လိုစိတ္ရွိလဲ
ေတာ့သူ့ပဲသြားေမးလိုက္ပါ'
"မသူ့ကိုေနာက္စာေမးပြဲျပီးရင္အေျဖေပးမယ္ဆို'
"ဒါကမရဲ့ကိုယ္ေရးကိုယ္တာပါညီမနဲ့မဆိုင္ပါဘူး။
ခန့္ထည္ကညီမေပၚစိတ္ေရာက္ေအာင္သာလုပ္လိုက္ပါ။မအတန္းရွိေသးတယ္ဒါပဲ'
    ပန္းသခင္၏စကားမ်ားေျကာင့္နွင္းဆီဘာမွျပန္မ
ေျပာနိုင္ေပ။ေဒါသမ်ားေပါက္ကြဲျပီးက်န္ခဲ့ေလသည္။
ေနာက္တစ္ေန့ပန္းသခင္ညဘက္ျကီးခန့္ထည္ဆီဖုန္း
ဆက္ကာနွင္းဆီေျပာသြားသည္မ်ားကိုတစ္ခုမက်န္ျပန္
ေျပာျပသည္။
          "..........'
ခန့္ထည္လည္းပန္းသခင္ကိုေတာင္းပန္ျပီးသူနွင္းဆီ
ကိုမနွစ္သက္ေျကာင္းပန္းအားေသခ်ာရွင္းျပသည္။
မိဘေတြသေဘာတူထားလို့သာအလိုက္တထိုက္ေန
ရျပီးနွင္းဆီကိုညီမေလးတစ္ေယာက္ထက္မပိုေျကာင္း
ေသခ်ာရွင္းျပသည္။ခန့္ထည္ရင္ထဲတြင္ဗေလာင္ဆူ
ျပီးပန္းအထင္မွားမွာကိုရူးမတတ္ေျကာက္ေနမိသည္။
"တကယ္ပါမရယ္။ယံုေပးပါေနာ္'
"ထားပါဒီေလာက္ရွင္းျပေနစရာမလိုပါဘူး။စိတ္ထဲဘာ
မွမထားနဲ့ေတာ့စာပဲအာရံုစိုက္က်က္ဟုတ္ျပီလား'
"မ မအထင္မမွားပါဘူးေနာ္'
"အင္းးး'
     သာယာေနေသာရာသီဥတု။ဌက္ကေလးမ်ား၏
ေတးသံ။အလင္းေတြျဖာထြက္ေနေသာေနမင္းျကီးနွင့္
အတူခန့္ထည္နိုးထလာခဲ့သည္။ျမင္လြွာနွစ္ခုကိုဖြင့္ျပီး
အေတြးထဲေရာက္လာခဲ့သည္မွာ....
      "ဟာ ဒီေန့ငါမဆီကအေျဖရမွာပဲ'
   တက္ျကြစြာနိုးထခဲ့ျပီးလ်င္ျမန္ေသာေျခလွမ္းလွုပ္
ရွားေနေသာစိတ္ေအးစက္ေနေသာလက္မ်ားနွင့္အတူ
ေက်ာင္းဝင္းထဲသို့ဦးတည္ခဲ့သည္။စူးရွေသာမ်က္လံုး
မ်ားနွင့္စူးစိုက္ကာပန္းကိုရွာေသာ္လည္းရွာမေတြ့ခဲ့ေပ။
အရင္တစ္ခါကကဲ့သို့ပင္ေစာင့္ေနက်ခံုတန္းလ်ားေပၚ
ေလးတြင္ထိုင္ေစာင့္ခဲ့ေသာ္လည္းပန္းေရာက္မလာခဲ့
ေပ။အခ်ိန္အေတာ္တန္ျကာေကာင္ေလးတစ္ေယာက္
ခန့္ထည္ဆီသို့စာတစ္ေစာင္ယူလာခဲ့သည္။
    "ညီေလးေရာ့ မိန္းကေလးတစ္ဦးေပးခိုင္းလိုက္
တာ'
    "ဘယ္သူလဲအကို?
   "ဒါေတာ့အကိုလည္းမသိဘူး။ညီေလးပဲေဖာက္ဖတ္
ျကည့္လိုက္ေပါ့'
    "ေက်းဇူးပဲေနာ္အကို'
ခန့္ထည္ေအာင္စိတ္လွုပ္ရွားစြာပင္စာအိတ္ကိုေဖာက္
ျကည့္ခဲ့သည္။စာအိတ္ထဲတြင္ပန္းက ကဗ်ာေလး
တစ္ပုဒ္ေရးေပးထားသည္။
         "ျကင္နာမ်က္ဝန္း စူးရွျကည့္ေတြနဲ့
          မင္းရဲ့မူယာ ပံုရိပ္လြွာေတြ
          မရဲ့ရင္ထဲစြဲေနခဲ့ျပီ
          ခ်ာတိတ္ေလးရယ္'
ကဗ်ာေလးနွင့္အတူပန္းသခင္ဟူေသာလက္မွတ္ကို
ေတြ့ျပီးခန့္ထည္ထခုန္ခဲ့သည္။ေပ်ာ္ရြွင္ေနေသာမူယာ
ေတြကေဘးကျမင္ရသူပါေပ်ာ္ရြွင္ေစခဲ့သည္။
  ခန့္ထည္ေအာင္တစ္ေယာက္ေကာင္းကင္ျပာျကီးကိုေမာ့ျကည့္ရင္းပီတိျဖာေနခ်ိန္
    "ခ်ာတိတ္'ဟူေသာေခၚသံေျကာင့္ခန့္ထည္ရင္ထဲ
ျကည္နူးခဲ့ရသည္။
   "မ"
   "ဘယ္လိုလဲေပ်ာ္ေနတာေပါ့'
   "ေပ်ာ္တာေပါ့မရယ္"
   "ဘာေျကာင့္ေပ်ာ္တာလဲ'
   "က်ြန္ေတာ့္ရဲ့အခ်စ္ဆံုးမက က်ြန္ေတာ့္နွလံုးသား
ေလးကိုလက္ခံေပးလို့ေလ'
   "ဟုတ္လား။ဘယ္သူလဲ'
    "က်ြန္ေတာ့္နွလံုးသားထဲက မမပန္းသခင္တဲ့'
    "ဟုတ္လို့လား'
    "ဟုတ္တယ္။နွလံုးသားထဲကမ။မ က်ြန္ေတာ့္ကို
တကယ္ခ်စ္လား'
    "ခ်စ္မခ်စ္ေတာ့မသိဘူး။တစ္ခါမွရင္မခုန္ဖူးတဲ့မ
နွလံုးသားကိုေမာင္စိုးမိုးသြားတာေတာ့အမွန္ပဲ။ေမာင္စာစိတ္မဝင္စားမွာမို့မက ဟန္ေဆာင္ခဲ့ရတာပါ'
   "ရပါတယ္မရယ္။မရဲ့အခ်စ္ကိုက်ြန္ေတာ့္တစ္ဘဝ
လံုးေလးစားတန္ဖိုးထားေနမွာပါ'
                                  လရိပ္ခ်ိဳ
ဖတ္ရွုသူအေပါင္းthz u so much.