★အိုင္ပီထြဋ္ေခါင္ ႏွင့္
သံုးေလာင္းၿပိဳင္လူသတ္မွဳ႕★
✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏
Part 4 The end!!!!
ဦးစိုင္းဆန္ထြန္း "ထြဋ္ေခါင္"ကို..."လင္းပိုင္"ဟုသာသိထားၿပီး ယံု
ၾကည္ေနမိျခင္းမွာ မဟာအမွားပင္ျဖစ္ေလသည္။
ထြဋ္ေခါင္ တညလံုးအိပ္မေပ်ာ္...
မည့္သို႔မည္ပံု ဦးစိုင္းဆန္ထြန္းႏွင့္ ဦးစိုင္းခြန္
ၿပီးေတာ့ fight star ဂိုဏ္းပတ္သတ္မွဳ႕ ဘာေၾကာင့္ ဦးထြန္းေမာင္မိသားစုကို သတ္ခဲ့ရသည္ကို
ေတြးမရ စိတ္ထဲ ေ၀ခြဲမရျဖစ္ေနမိ
ေတာ့သည္။
ထိုသို႔ႏွင့္ ျပတင္းတံခါးကိုဖြင့္ၿပီး အလင္းေရာင္
မ်ားႏွင့္ ည၏အလွကို ဖန္တီးေနတဲ့ လမင္းႀကီး
ကို ေငးၾကည့္ရင္း ထြဋ္ေခါင္ စိတ္ေတြ အေ၀းဆီ
လြင့္ပ်ံ႕သြားပါေတာ့သည္။
.............
"သား"
"သားႀကီးလာရင္ ဘာလုပ္မလဲ"
"ႏိုင္ငံျခားဇာတ္ကေတြထဲကလို စံုေထာက္ႀကီး
လုပ္မယ္ေဖေဖ"
"ဘာကြ"
"ေအး...စံုေထာက္လုပ္ၿပီးေတာ့ေရာ ဘာလုပ္မလဲ"
ဦးစိုင္းခြန္ အလိုလိုေဒါသမ်ားျဖစ္လာၿပီး
ေမးခြန္းမ်ားဆက္တိုက္ေမးရင္း....
"သား စံုေထာက္ျဖစ္ရင္ လူဆိုးေတြကို ဖမ္းမွာေပါ့ ေဖေဖရ"
"ဟားးးး ဟားးးး ဟားးးး "
"လူဆိုးေတြကို ငါ့သားက ျမင္ဖူးလိူ႔လား"
"ျမင္ဖူးတာေပါ့ ဇာတ္ကားေတြထဲမွာေလ"
"ေအး...စံုေထာက္ဆိုတာ ဘယ္လိုလူ
မ်ိဳးမဆို တရားဥပေဒနဲ႔ဆန္႔က်င္ေနရင္ ဖမ္းဆီးရမွာက စံုေထာက္တာ၀န္ပဲ"
ထြဋ္ေခါင္ ထိုစဥ္ကေလးအရြယ္ကနားမလည္ခဲ့ေပ။
ယခု သိတက္တဲ့အရြယ္ေရာက္မွ ဦးစိုင္းခြန္ေျပာ
သလို "စံုေထာက္ဆိုတာဘယ္လိုလူမ်ိဳးမဆိုတ
ရားဥပေဒနဲ႔ ဆန္႔က်င္ေနရင္ ဖမ္းဆီးရမွာပဲ"
ဆိုတဲ့ စကားကိုျပန္လည္ၾကားေယာင္မိရင္း
ထြဋ္ေခါင္ စိတ္ေတြမြန္းၾကပ္သြားခဲ့ရသည္။
____________________
မနက္ေရာက္ေတာ့......
ဦးစိုင္းဆန္ထြန္း ဧည့္ခံေကြၽးေမြးတဲ့ မနက္စာ
စားရင္း စကားစျမည္ ေျပာေနၾကသည္။
"ကဲ ေမာင္လင္းပိုင္ "
"ဦးအိမ္မွာ ဘယ္ေလာက္ၾကာထိေနဖို႔စိတ္ကူး
ထားလဲ"
"ကြၽန္ေတာ္ အလြန္ဆံုး တပတ္ပဲေနမယ္စိတ္
ကူးထားတယ္"
"ဟာ...
"ေမာင္လင္းပိုင္ ကလည္း "ဦး"အိမ္ေရာက္
ခိုက္ ၁လတန္ေစ ၂လတန္ေစ ေမာင္လင္းပိုင္
ေပ်ာ္သေလာက္ေနပါ"
"က်န္တဲ့ ကိစၥအားလံုး "ဦး"တာ၀န္ယူတယ္"
လာစဥ္ကတည္းက ဦးစိုင္းဆန္ထြန္း ဦးေဆာင္
ရာလိုက္လာခဲ့ရသျဖင့္ မည္သည့္ေနရာေရာက္
ေနသည္မသိရ။
ထြဋ္ေခါင္ တေယာက္တည္းေတြးေတာရင္း အိမ္ႀကီးႏွစ္ခု ဆက္သြယ္ထားတဲ့ ေပါင္းကူးေလး
ေပၚေလွ်ာက္သြားရင္း....
႐ုတ္တရက္...
"ေမာင္လင္းပိုင္"
"ဗ်ာ" ဦး"
ထြဋ္ေခါင္ ေက်ာဘက္ဆီမွ ဦးစိုင္းဆန္ထြန္း ေခၚသံေၾကာင့္ အေတြးမ်ားရက္တန္႔သြားသည္။
"ဘာကိစၥမ်ားလဲ "ဦး"
"ေအာ္ မ႐ွိပါဘူး"
"ဒါနဲ႔ ဟိုဘက္တိုက္က ဘာပစၥည္းေတြမ်ားထားလဲ"ဦး"
"လာပါကြာ ေနာက္ေတာ့သိရမွာေပါ့"
ထြဋ္ေခါင္စိတ္ထဲ မသကၤာျဖစ္သြားရသည္။
ဦးစိုင္းဆန္ထြန္း မ်က္ႏွာတခ်က္ပ်က္သြားပံု
ေထာက္ရင္ fight star ဂိုဏ္းရဲ႕ အေရးပါတဲ့
လ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ တစ္ခုျဖစ္ဟန္တူသည္။
ဒီညေတာ့ ဘယ္သူမွမသိေအာင္ လ်ိဳ႕၀ွက္စံု
စမ္းရမည္ဟု ေတြးရင္း ဦးစိုင္းဆန္ထြန္း ေခၚ
ေဆာင္ရာ လိုက္ပါသြားခဲ့သည္။
"ကဲ ေမာင္လင္းပိုင္"
"မနက္ျဖန္ "ဦး"မိတ္ေဆြႀကီး လာမယ္ေျပာတယ္"
"ဒီမနက္ကပဲ အေၾကာင္းၾကားတယ္"
"ဦး"မိတ္ေဆြဆိုတာက"
"ေအာ္... "ဦး"နဲ႔အတူ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ႀကီးပါကြ"
"သူက မႏၱေလးမွာေနတာ"
"ဦး"နဲ႔အတူ အလုပ္လုပ္လာတာ ႏွစ္ေပါင္းမနည္း
ေတာ့ဘူး"
"မနက္ျဖန္ ေမာင္လင္းပိုင္နဲ႔မိတ္ဆက္ေပးဖို႔
စီစဥ္ထားတယ္"
"ဒါနဲ႔ မႏၱေလးကဆိုေတာ့ ဘယ္လိုမ်ားပတ္သတ္ေနလဲ "ဦး"နဲ႔က"
"ေအာ္ ..သူကမႏၱေလးမွာ ေရႊဆိုင္တဆိုင္ဖြင့္
ၿပီး" ဦး"တို႔အဖြဲ႔ရဲ႕အဓိက ဘိန္းျဖဴကုန္ေတြကို
ျဖန္႔ျဖဴးေပးေနတာကြ"
"ေနာက္ေတာ့သိရမွာေပါ့ကြာ"
"ဒါနဲ႔ အဲ့လူနာမည္က ဘယ္သူလဲ"ဦး"
"ဦးစိုင္းခြန္"
"ဗ်ာ"
"ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ ေမာင္လင္းပိုင္"
"ျပဴးတိျပဴးျပာနဲ႔ ႐ုတ္တရက္ႀကီး"
"ေအာ္...ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး"
"ကြၽန္ေတာ္သိတဲ့ လူတေယာက္မ်ားျဖစ္ေနမလားလို႔ပါ"
"ဒါေတြထားပါ ခုဘာကိစၥမ်ား႐ွိလို႔လဲ"
"ဒီလိုကြ မင္းကို "ဦး"တို႔လုပ္ငန္းနဲ႔ပတ္သတ္တာ
ေလး႐ွင္းျပမလို႔"
"ၿပီးေတာ့ ေမာင္လင္းပိုင္ကိုလည္း လုပ္ငန္းနဲ႔
ပတ္သတ္ၿပီး တာ၀န္ယူရမယ့္အပိုင္းကို ေျပာခ်င္
လိူ႔ပါ"
"ေကာင္းပါၿပီ "ဦး"
ထိုသို႔ႏွင့္ ဦးစိုင္းဆန္ထြန္း ေခၚေဆာင္ရာလိုက္ပါ
သြားရင္း.....
အိမ္ႀကီးရဲ႕ ေအာက္ထပ္ဆီ ဆင္းလာခဲ့သည္။
"ကဲ...ဒါက "ဦး"လက္ရံုးႀကီး သူ႔နာမည္ညိဳႀကီး
တဲ့"
ညိဳႀကီး ဆိုသူမွာ အရပ္ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းႏွင့္ ကာယဗလႏွင့္ ျပည့္စံုလွသည္။ အသားအနည္း
ငယ္ညိဳၿပီး ဗမာလူမ်ိဳးတေယာက္ျဖစ္ဟန္တူသည္။
သူ႔လက္မွာလည္း တက္တူးတစ္ခုႏွင့္ လူမိုက္ဆန္လြန္းသည္။
"ေတြ႔ရတာ၀မ္းသာပါတယ္ ကိုညိဳႀကီး"
ညိဳႀကီးဆိုသူ ေခါင္းၿငိမ့္သည္ဆိုရံုသာၿငိမ့္ျပသည္
"ဦး" ဒီလိုပံုစံတက္တူးေတြ အဖြဲ႔သားတိုင္း႐ွိၾကတာပဲလား"
"ဒါေပါ့ကြ"
"ဒီတက္တူးက "ဦး"တို႔ ဂိုဏ္းအဖြဲ႔ ၀င္ေတြရဲ႕ အမႇတ္အသားပဲကြ"
"ဒီမွာေလ "ဦး"လက္ဖ်ံမွာလဲ ပါတာပဲ"
ဟုတ္ပါသည္။
နဂါးတေကာင္၏ၿငိဳ႕မာန္ႏွင့္ အလံုးတလံုးကိုမ်ိဳ
ေနဟန္တက္တူးမွာ မ႐ွိသေလာက္႐ွားသည္။
ႀကိဳတင္သိၿပီး ျဖစ္ေသာ္လည္း ျပည့္ျပည့္စံုစံု
မသိရေသးတဲ့အတြက္ ေလ့လာရအံုးမည္။
"ဒါနဲ႔ "ဦး"ကြၽန္ေတာ္မွာေရာ အဲ့လိုတက္တူးမ်ိဳး
ထိုးရအံုးမွာလား"
"ေအး...အရင္အခ်ိန္ကဆိုရင္ေတာ့ လိုအပ္တာေပါ့"
"ခုက တက္တူးဆရာလည္း ေသသြားေလေတာ့
"ဦး"တို႔အဖြဲ႔အတြက္ အခက္အခဲ႐ွိေနတယ္"
"ဘာေၾကာင့္ တက္တူးဆရာေသသြားတာလဲ
ၿပီးေတာ့ တက္တူးဆရာက ဘယ္သူလဲ"
"တက္တူးဆရာက မိုးတိမ္ "
"ဘာလို႔ေသရတာလဲဆိုေတာ့ ....ဟင္းးးး
"ဦး"တို႔အလုပ္ကိစၥကို ရဲဘက္ဆီေပါက္ၾကားေအာင္လုပ္ခဲ့လို႔ပဲ"
"ဆက္ပါအံုး "ဦး"
"လြန္ခဲ့တဲ့ တႏွစ္ေက်ာ္က "ဦး" အေရာင္းအ၀ယ္
ကိစၥနဲ႔ ေရႊႀတိဂံမွာ ေနထိုင္စဥ္က အဲ့ဒီ မိုးတိမ္ စနက္ေၾကာင့္ "ဦး"ေခြးေျပး၀က္ေျပးေျပးခဲ့ရတယ္"
"ဘယ္လိုေၾကာင့္လ"ဲ ဦး"
"အဲ့ဒီေခြးေကာင္ မိုးတိမ္ေလ စံုေထာင္အိုင္ပီထြဋ္
ေခါင္ကို သတင္းေပးလို႔ "ဦး"ကိုလိုက္ဖမ္းတာ"
"ကံႀကီးလို႔ လက္မတင္ေလးလြတ္ေျမာက္ခဲ့ရတာ"
"ဒါနဲ႔ အဲ့ဒီေခြးေကာင္ မိုးတိမ္ကို "ဦး"ကိုယ္တိုင္
႐ွင္းပစ္ခဲ့ရတာပဲ"
"ခု ...ဒင္းမ႐ွိေတာ့ ဂိုဏ္း၀င္အသစ္ေတြကို
တက္တူးမထိုးေပးႏိူင္ဘူးေလ"
"ေအာ္...ဒီလိုကိုး"
ထြဋ္ေခါင္ နံရံမွာခ်ိတ္ဆြဲထာလူတေယာက္ပံုကို
ေသခ်ာၾကည့္ရင္း လြန္ခဲ့တဲ့ ၇ႏွစ္က ေ၀းကြာခဲ့
ရတဲ့ အေဖျဖစ္သူကို ျပန္ျမင္ေယာင္မိေနသည္။
"ဘာေတြမ်ား ေငးၾကည့္ေနတာလဲ"
"ေမာင္လင္းပိုင္"
"ဟို နံရံက ဓာတ္ပံုပိုင္႐ွင္က ဘယ္သူမ်ားလဲ"
"
"ခုေတာ့ နားလိုက္ေပအံုး"
"မနက္ျဖန္ ဦးစိုင္းခြန္ႏွင့္အတူ မင္းအတြက္
အလုပ္တခုပါလာမယ္ထင္တယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ "ဦး"
"ဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္လုပ္ရမယ့္တာ၀န္က ဘာလဲ"
"မင္းကို "ဦး" နဲ႔အတူေတာင္ႀကီးဘက္ခရီးထြက္ဖို႔စီိစဥ္ထားတယ္ "
"အဆင္ေျပတာေပါ့ "ဦး"
"ကြၽန္ေတာ္လည္း ဘာအလုပ္မွာမလုပ္ရတာနဲ႔ပ်င္းေနၿပီ"
"ဒီတခါ အခ်ီႀကီးကြ"
"ေတာင္ႀကီးဘက္မွာ ပစၥည္းလဲလွယ္ဖို႔႐ွိတယ္"
"ဦး"နဲ႔အတူ ေမာင္လင္းပိုင္ေရာ သြားဖို႔စီစဥ္ထားတယ္"
"သိပ္ေကာင္းတာေပါ့"
"ဘယ္ေတာ့ စ မလဲ "ဦး"
"ေနာက္တစ္ပတ္ေန အလုပ္ျဖစ္မယ္"
"ဒီၾကားထဲ ဦးစိုင္းခြန္နဲ႔ ေတြ႔ဖို႔လဲ႐ွိတယ္ေလ"
"သြားနားလိုက္ဦး အလုပ္ကိစၥအေသးစိတ္မနက္ျဖန္ ဦးစိုင္းခြန္နဲ႔
ေတြ႔မွ ေဆြးေႏြးၾကတာေပါ့"
ထိုသို႔ႏွင့္ မနက္ျဖန္ေတြ႔ရမည္ဆိုေသာ ဦးစိုင္းခြန္
ဆိုသူမွာ ထြဋ္ေခါင္အေဖမ်ားျဖစ္ေနမလားေတြး
ရင္း ညေရာက္ေတာ့....
အိပ္လို႔လည္းမေပ်ာ္သျဖင့္ ျပတင္တံခါးဖြင့္ၿပီး
ဟိုဘက္တိုက္ဘက္ဆီၾကည့္ရင္း လူရိပ္တခုျမင္
ေတြ႕လိုက္ရသည္။
ဘယ္သူမ်ားလဲ သိခ်င္တာ
ေၾကာင့္ အခန္းအတြင္းမွ တိတ္တဆိတ္ထြက္
လာၿပီး ေပါင္းကူးေလး အတိုင္းေလွ်ာက္လာရင္း.......
ဟိုဘက္တိုက္ဆီေရာက္ေတာ့
"ဟာ"
"လူေတြအမ်ားႀကီးပါလား"
အေပၚထပ္မွ တိတ္တဆိတ္ၾကည့္ေနရင္း
လူတစ္စုမွာ တာ၀န္ကိုယ္စီႏွင့္ အလုပ္မ်ားေန
ၾကသည္။
သူတို႔ေတြ ကိုင္ေဆာင္ထားသည္မ်ားကလည္း
ေသနတ္မ်ား ဓားေကာက္မ်ား ေသေစတက္ေသာလက္နက္မ်ိဳးစံုႏွင့္ ကားတစီး
ေပၚ တက္သြားၾကသည္။
ကားမွာ ထရပ္{ထ္}ကားအမ်ိဳးအစားျဖစ္ၿပီး
ေဘးပတ္ပတ္လည္ မိုးကာမ်ား ဖံုးအုပ္ထားသည္။
ခဏအၾကာမွာ ကားစက္ႏိႈးၿပီး လူတစ္စုႏွင့္အတူ ထြက္ခြာသြားေတာ့သည္။
ထြက္ခြာသြားေသာ ကားႀကီးကို ေငးၾကည့္ေနေသာလူတစ္ဦး ေမွာင္ရိပ္ထဲမွာ
ရပ္ေနသည္။
ထိုသူမွာ ထြဋ္ေခါင္႐ွိရာ အိမ္ႀကီးဆီ ေလွ်ာက္
လာရင္း မီးအလင္းေရာင္ေအာက္ေရာက္မွ ထို
သူမွာ ဦးစိုင္းဆန္ထြန္း ျဖစ္ေနသည္။
ထြဋ္ေခါင္ေအာက္ထပ္ဆင္းၿပီး ဦးစိုင္းဆန္ထြန္း ႐ွိရာ သြားလိုက္သည္။
"ဘာကိစၥမ်ားလဲ "ေမာင္လင္းပိုင္"
"ေစာေစာက ထရပ္{ထ္}ကား ဘယ္ကိုသြား
တာလ"ဲဦး" ကြၽန္ေတာ္ သိလို႔ရမလား?."
"ေအာ္"
"အလုပ္ကိစၥတခုနဲ႔ ေတာင္ႀကီးဘက္သြားတာပါကြာ"
"ဘယ္လိုအလုပ္မ်ားလဲ"ဦး"
"အေမးျမန္းထူးလွေခ်လား"
"ဟားးးး ဟားးးး ဟားးးး "
"သိခ်င္ရင္ေျပာျပမယ္ကြာ"
"ဦး"မိတ္ေဆြႀကီး ကိုစိုင္းခြန္က ဒီမလာခင္
"ဦး"တို႔ အဖြဲ႔ကို အလုပ္တခုႀကိဳခိုင္းထားတယ္ကြ"
"ေတာင္ႀကီးက ၿမိဳ႕ျပင္ ဂိုေထာင္တစ္ခုမွာ ပစၥည္းလဲလွယ္ဖို႔႐ွိတယ္"
"အဲ့ဒီကို ညိဳႀကီး ဦးေဆာင္ၿပီး ဂိုဏ္းသား၉ေယာက္နဲ႔အတူ သြားခိုင္းလိုက္တာ
ပဲ "
ထိုစဥ္.....
"တီ...တီ..တီ....
...ကလင္...ကလင္..ကလင္...."
"ဟဲလို"
"ဟူတ္က"ဲ့ "
"ဦးစိုင္းဆန္ထြန္းနဲ႔ စကားေျပာခ်င္လို႔ပါ"
"ကြၽန္ေတာ္ စိုင္းဆန္ထြန္းပါ"
"ကြၽန္ေတာ္ စိန္ပန္းၿမိဳင္စခန္းက စခန္းမွဳးမ်ိဳးေအာင္ပါ"
"ခင္ဗ်ား ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္သြားတဲ့ ကိစၥေရာ ယခု ၿမိဳ႕ျပင္ ဆန္စက္ေဟာင္းႀကီးထဲက ခင္ဗ်ား တပည့္၁၀
ေယာက္နဲ႔အတူ သက္ေသပစၥည္းေတြအားလံုး
ဖမ္းမိထားတယ္"
"ခင္ဗ်ားမွာ တာ၀န္႐ွိသူျဖစ္လို႔အေၾကာင္းၾကားတာပါ"
"ဗ်ာ"
"မၾကာခင္ ခင္ဗ်ားတို႔ ဂိုဏ္းအဖြဲ႔ ကိုေျခရာခံဖမ္း
ဆီးမယ္"
"ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားကို ႀကိဳတင္ အသိေပးတာ"
"ေတာက္"
"တူ....တု...တူ....တူ....."
ဦးစိုင္းဆန္ထြန္း တယ္လီဖုန္းကို ေဒါသတႀကီး
ႏွင့္ ခ်လိုက္ၿပီး ထြဋ္ေခါင္ကိုတခ်က္ၾကည့္ကာ..
"ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ ေမာင္လင္းပိုင္"
"ဘာကိစၥမ်ားလဲ "ဦး"
"ဟိုေခြးေကာင္ကို ခိုင္းလိုက္တာ အသံုးမၾကဘူး"
"ခု ရဲဖမ္းမိသြားလို႔တဲ့ စခန္းက ဖုန္းဆက္ေနတယ္"
"ကုန္ၿပီ ငါ့ပစၥည္းေတြ"
"ဒီတေခါက္ အခ်ီႀကီးမွကြာ"
"ဦး"ပစၥည္းေတြက ဘာေတြမ်ားလဲ"
"ေငြ သိန္း၂ေထာင္ကြ"
"ေတာင္ႀကီးက စက္သေဌးနဲ႔ ေ႐ွးေဟာင္းတန္ဖိုး႐ွိပ စၥည္းတခု လဲလွယ္ဖို႔
ခိုင္းလိုက္တာ "
"ခု ရဲကဖမ္းသြားေတာ့ "ဦး"ပစၥည္းေတြေရာ
"ဦး"လူေတြပါ ဖမ္းခံရတယ္"
"ဒီေကာင္ေတြ လုပ္ပံုနဲ႔ "ဦး"ကိုပါအႏၵာရာယ္႐ွိ
တယ္"
"ပစၥည္းက ဘာပစၥည္းမလို႔လဲ"ဦး"
"ဒီေလာက္ ေငြအေမာက္ မ်ားရတာလဲ"
"ဒီလိုကြ ပစၥည္းကေ႐ွးေဟာင္း ေၾကးသြန္းဘုရား႐ုပ္တု တန္ေၾကးက သိန္း၅ေထာင္ေလာက္တန္တယ္"
"ဒါကို မေန႔က ဦးစိုင္းခြန္ သတင္းေပးလို႔ သိရတာ"
ထြဋ္ေခါင္ ေက်နပ္ေနမိသည္။
မေန႔က သတင္းေပးသည္ဆိုကား ဦးစိုင္းခြန္
မဟုတ္ေပ။
ထြဋ္ေခါင္ကိုယ္တိုင္ပင္ ။
ဂိုဏ္း၀င္ တံဆိတ္တံုးကို အသံုးခ်ၿပီး ဦးစိုင္းခြန္ဆီမွ စာပို႔သည့္ပံုစံႏွင့္ ဦးစိုင္းဆန္ထြန္း
ကို သတင္းေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
ထိုမွတဆင့္ ေသခ်ာသည့္ သတင္းျဖစ္မွ ရဲစခန္းကို တယ္လီဖုန္းျဖင့္ အေၾကာင္းၾကား
ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
စခန္းမွဳးကိုမ်ိဳးေအာင္လည္း မည္သူကသတင္းပို႔သည္ဟု မတိအက်မသိခဲ့ရ။
တိက်တဲ့ သတင္းျဖစ္ေနသည့္အတြက္ သတင္းေပးသူကိုသာ ေက်းဇူးတင္ေနမိသည္။
ေနာက္ထပ္ ဦးစိုင္းဆန္ထြန္း ႏွင့္ပတ္သတ္သည့္
သတင္းကိုလည္းေမ်ွာ္လင့္ေနမိသည္။
ေနာက္တေန႔....
ဦးစိုင္းဆန္ထြန္း ရဲဘက္ေျခရာခံမိသြားသည္ဆို
ေသာေၾကာင့္ တိမ္းေ႐ွာင္ရန္ ျပင္ဆင္ေလေတာ့သည္။
ကား တစ္စီးေပၚ လိုအပ္သည့္ ပစၥည္းမ်ား တင္ၿပီး
ထိုင္း နယ္စပ္ ေနရာတစ္ကို သြားရန္ အိုင္ပီထြဋ္ေခါင္ {သို႔မဟုတ္} လင္းပိုင္ကို
ပါေခၚေနသည္။
"ေမာင္လင္းပိုင္"
"ဦး"တို႔ဒီေနရာမွာ ေနလို႔မျဖစ္ေတာ့ဘူး"
"တျခားကို ေျပာင္းရမယ္"
"ဘာေၾကာင့္လဲဗ်"
"မေန႔ကညကိစၥ ဟိုေခြးေကာင္ညိဳႀကီး ပါးစပ္
မလံုလို႔ ရဲတပ္ဖြဲ႔က ေျခရာခံမိသြားၿပီကြ"
"မၾကာခင္ လာဖမ္းၾကမယ္ထင္တယ္"
"ေနပါအံုး "ဦး"
"ဦးစိုင္းခြန္နဲ႔ ေတြ႔မယ့္ ကိစၥ"
"အဲ့ဒါေတြ အသာထားပါကြာ"
"အေရးႀကီးတာက ဒီကအျမန္ထြက္သြားမွရမယ္"
"ေအာ္"
"ဟင္"
"ဒါ...ဒါဘာလုပ္တာလဲ"
"ေမာင္လင္းပိုင္"
"ဟားးးး ဟားးးး ဟားးးး "
"စိုင္းဆန္ထြန္း ခင္ဗ်ားေတာ္ေတာ္ တံုးအတဲ့လူ
ပဲ"
"လက္ထိပ္ခက္မွေတာ့ ခင္ဗ်ားကို ဖမ္းတာေပါ့"
"ဟင္"
"ဒါ..ဒါဆို မင္းက"
ဦးစိုင္းဆန္ထြန္း လက္ကို လက္ထိပ္ခက္ထား
ရင္း အိုင္ပီထြဋ္ေခါင္ မ်က္ႏွာျပင္ႏွာ တပ္ဆင္႐ုပ္
ဖ်က္ထားတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေမႊး မႈတ္ဆိတ္ေမႊးအတုမ်ား တထပ္ခ်င္း ခြာခ်ျပစ္လိုက္သည္။
"က်ဳပ္ ဘယ္သူဆိုတာ ေသခ်ာၾကည့္ပါအံုး"
"၀ရန္းေျပးႀကီး ဦးစိုင္းဆန္ထြန္း"
"ဟာ"
"မင္း...မင္း.."
"ထြဋ္ေခါင္ "
"ဟုတ္ပါတယ္ က်ဳပ္ ထြဋ္ေခါင္ ပါ"
"ခင္ဗ်ားနဲ႔အတူ တကြၽန္းစံသြားဖို႔ အေဖာ္ပါေခၚ
ေပးပါ့မယ္ဗ်ာ"
"ခုေတာ့ က်ဳပ္ေနာက္လိုက္ခဲ့ေပေတာ့"
"ဘာကြ"
"မင္း"
"လူယုတ္မာပဲ"
"ဟားးးး ဟားးးး ဟားးးး "
"ၾကည့္ေျပာပါဗ်ာ ကေယာင္ကတမ္းနဲ႔
ခင္ဗ်ားၾကည့္ရတာ မ်က္စိေနာက္လာၿပီ"
"ကဲ လိုက္ခဲ့ေပေတာ့"
ထြဋ္ေခါင္ စိန္ပန္းၿမိဳင္ စခန္းဆီ အခ်ဳပ္ကား
တစီးႏွင့္အတူ ရဲသား ႏွစ္ေယာက္ပါ တပါတည္း
........ၿမိဳ႕က ျခံႀကီးထဲ လာရန္ တယ္လီဖုန္းႏွင့္အေၾကာင္းၾကားလိုက္သည္။
စိုင္းဆန္ထြန္း မွာ က်ိတ္မႏိူင္ခဲမရႏွင့္ အားမတန္လို႔သာမာန္ေလွ်ာ့လိုက္ရသည္။
စိတ္ထဲမွာေတာ့ အခဲမေၾက။
ထိုသို႔ႏွင့္ အခ်ိန္အတိုင္းအတာတခုထိ ေစာင့္
ၿပီး .....ျခံႀကီးထဲမွ ထြက္ခြာခဲ့သည္။
"ဘယ္လိုလဲဗ်"
"ကိုမ်ိဳးေအာင္"
"က်ဳပ္ကို တေမ့တေမာနဲ႔ၾကည့္ေနရေအာင္
က်ဳပ္လူအစစ္ပါဗ်"
စိန္ပန္းၿမိဳင္ ရဲစခန္းေရာက္ေတာ့ စခန္းမွဳးမ်ိဳး
ေအာင္ အံ့ျသမွင္သက္ေနသည္။
အိုင္ပီထြဋ္ေခါင္ ႏွင့္ စိုင္းဆန္ထြန္း ဘယ္က
ေနဘယ္လိုေတြ႔ဆံုၿပီး ဖမ္းဆီးခဲ့သည္ကို စဥ္း
စားမရျဖစ္ေနသည္။
"ကိုထြဋ္ေခါင္ ဟူတ္ပါတယ္ေနာ္"
"ဟာ ...ကိုမ်ိဳးေအာင္"
"ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲဗ်"
"မေတြ႔ရတာ တပတ္ေလာက္ပဲ႐ွိေသးပါတယ္
ဗ်"
"က်ဳပ္ ထြဋ္ေခါင္ အစစ္ပါ"
"၀မ္းသာလိုက္တာဗ်ာ"
"ဒါနဲ႔ ဒီ၀ရန္းေျပး စိုင္းဆန္ထြန္းက ဘယ္ကေန
ဘယ္လို"
"ေအာ္ ..ဒါလား"
"ေျပာရမွာ နည္းနည္း႐ွည္တယ္ ေနာက္ေတာ့ေျပာျပ
မယ္ဗ်ာ"
"ခုေတာ့ ဒီလူကို အခ်ဳပ္ခန္းထဲသြင္းထား
လိုက္ဗ်ာ"
"ေကာင္းပါၿပီ ကိုထြဋ္ေခါင္ "
စိုင္းဆန္ထြန္း ေခါင္းငိုက္စိုက္ၾကလွ်က္ ရဲသား
တေယာက္ေခၚေဆာင္ရာ အခ်ဳပ္ခန္းဆီ ဒုတိယအႀကိမ္ ျပန္လည္၀င္ခဲ့ရျပန္သည္။
သူမႏွစ္မ်ိဳ႕ဆံုးေနရာတခု
ဒုတိယအႀကိမ္နဲ႔ ေနာက္ဆံုး
အႀကိမ္ဟု ထင္မိသည္။
"ကိုထြဋ္ေခါင္ "
"လင္းစမ္းပါအံုးဗ် "
"ေစာေစာကစကားေလး"
ထိုသို႔ႏွင့္ ထြဋ္ေခါင္ ကိုယ္တိုင္သ႐ုပ္၀င္ေဆာင္
ခဲ့ေသာအပိုင္းကစၿပီး ေနာက္ဆံုး စိုင္းဆန္ထြန္း
ႏွင့္အတူ fight star ဂိုဏ္းသားအားလံုး ဖမ္း
ဆီးရမိပံုမ်ား အထိ႐ွင္းျပေလေတာ့မွ......
"ေျသာ္"
"ဒါေၾကာင့္ အိုင္ပီထြဋ္ေခါင္ ကို အထက္လူႀကီး
ေတြ အစ အားကိုးၾကတာကိုးဗ်"
"ေလးစားပါတယ္ဗ်ာ"
"အမွဳ႕က မၿပီးေသးဘူး ကိုမ်ိဳးေအာင္"
"ဗ်ာ...က်ဳပ္နားမလည္ဘူး"
"ဒီလိုေလဗ်ာ"
"ခင္ဗ်ားကို တခါေျပာဖူးပါတယ္"
"Fight star ဂိုဏ္းအဖြဲ႔မွာ ေခါင္းေဆာင္ႏွစ္
ေယာက္ဦးေဆာင္တယ္ ဆိုတာ...."
"အာ...ကြၽန္ေတာ္ ေမ့သြားတာဗ်ာ"
.."ဒါနဲ႔ အဲ့ဒီတေယာက္က "
"မၾကာခင္ ဖမ္းမိေတာ့မွာပါဗ်ာ"
"ဘယ္လိုေၾကာင့္လဲဗ်"
"ၿပီးေတာ့ အဲ့ဒီလူက ဘယ္သူလဲ"
"ဟင္းးးး ဟင္းးးး "
"အဲ့ ဒီ လူ က "ဦးစိုင္းခြန္"
ထြဋ္ေခါင္ ႏႈတ္မွ တလံုးခ်င္းအဓိပၸါယ္႐ွိ႐ွိ ထြက္
က်လာတဲ့ စကားတခြန္းက ကိုမ်ိဳးေအာင္အတြက္ အံ့ျသစရာအေကာင္းဆံုး
ျဖစ္ေနရသည္။
"ဦးစိုင္းခြန္ဆိုတာ...ခင္ဗ်ားေျပာဖူးတဲ့"
"ခင္ဗ်ား အေဖမ်ားလား ကိုထြဋ္ေခါင္ "
"သိပ္ဟုတ္တာေပါ့ဗ်ာ"
"ဒါဆို ခင္ဗ်ား...ဘယ္လို လုပ္မလဲ"
"ဒီမွာ ကိုမ်ိဳးေအာင္ ဥပေဒဟာ ဥပေဒပဲ
က်ဳပ္အေဖျဖစ္ေနတာနဲ႔ က်ဳပ္က ဒီအမွဳ႕ကို
ဒီတိုင္း အဆံုးသတ္ျပစ္္မယ္ထင္ေနလား"
"က်ဳပ္ အျမန္ဆံုး ေဖာ္ထုပ္မယ္"
"က်ဳပ္အေဖျဖစ္ေနပါေစ"
"က်ဳပ္ အမွန္တရားကို ေဖာ္ထုပ္ရမွာပဲ"
ထြဋ္ေခါင္ မ်က္၀န္းမွ ေ၀့၀ဲစီးဆင္းလာေသာ
မ်က္ရည္စမ်ားကို ၾကည့္ရင္း ကိုမ်ိဳးေအာင္
စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားခဲ့ရသည္။
ဒုစ႐ိုက္သမားတေယာက္ရဲ႕ေသြးသားကေန
ဆင္းသက္လာေပမယ့္ ဆန္႔က်င္ဘက္တရား
ဥပေဒဘက္ေတာ္သားတေယာက္ ဖခင္ႏွင့္
တရားဥပေဒ ဘယ္အရာကို ေရြးခ်င္သင့္လဲ"
"စိတ္ထိန္းပါ ကိုထြဋ္ေခါင္ "
"က်ဳပ္တို႔ တာ၀န္နဲ႔၀တၱရားက တရားဥပေဒ
ကိုဆန္႔က်င္တဲ့သူေတြကို ဖမ္းဆီးရမွာပဲေလ"
"ခင္ဗ်ား ခံစားခ်က္ကို က်ဳပ္နားလည္ပါတယ္"
ထြဋ္ေခါင္ ေနာက္ထပ္စကားေျပာဖို႔အင္အား
မ႐ွိေတာ့ေပ။
ရင္ထဲကခံစားခ်က္ေတြသာ အျပင္ကို ေပါက္
ထြက္လာခဲ့မယ္ဆိုရင္ မည္သူမွ် ရင္မဆိုင္ခ်င္တဲ့ အျဖစ္
မ်ိဳးကို ထြဋ္ေခါင္ ကိုယ္တိုင္ လက္ေတြ႔ခံစားေန
ရတဲ့အျဖစ္ကို သိၾကလိမ့္မည္။
ေနာက္တရက္အၾကာ.......
"က်ဳပ္ခရီး ထြက္စရာ႐ွိတယ္ ကိုမ်ိဳးေအာင္"
"ေကာင္းပါၿပီ ကိုထြဋ္ေခါင္ "
"ဒါနဲ႔ ဘယ္ကိုသြားမွာလဲ သိခြင့္႐ွိမလား"
"လိုအပ္ရင္ ဆက္သြယ္ရတာေပါ့ဗ်ာ"
"ရပါတယ္....မႏၱေလး ေနအိမ္ကိုသြားမွာပါ
ဗ်ာ"
"ျဖစ္ရဲ႕လား ကိုထြဋ္ေခါင္ "
"ရပါတယ္ဗ်ာ"
"က်ဳပ္လိုအပ္ရင္ ဆက္သြယ္လိုက္ပါ့မယ္"
"ကဲ...က်ဳပ္သြားအံုးမယ္"
ထိုသို႔ႏွင့္ ထြဋ္ေခါင္ စိန္ပန္းၿမိဳင္ရဲစခန္း အတြင္း
မွ ေလးလံေသာေျခလွမ္းမ်ားႏွင့္အတူ တဖြဲဖြဲ
က်ေနတဲ့ ႏွင္းမံွဳမ်ား ၾကား အေဖႏွင့္အေမ႐ွိရာ
မႏၱေလး ၿမိဳ႕ဆီ သြားရာ ကားဂိတ္ဦးတည္
ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့သည္။
ေအးခ်မ္းလြန္းတဲ့ ေဆာင္းရာသီရဲ႕ အေအးဓာတ္က ထြဋ္ေခါင္ ရင္ထဲျဖစ္ေပၚေနတဲ့
ရင္ထဲကေလာင္ကြၽမ္းေနတဲ့ မီးအဟုန္ကို မထိုး
ေဖာက္ႏိူင္ေတာ့........
ဥပေဒနဲ႔. ၇ႏွစ္ၾကာခြဲခြာခဲ့ရတဲ့ ဖခင္တေယာက္
ကို ယခု တသက္စာလံုးခြဲခြာရမည္ဆိုသည္ကား
ကိုထြဋ္ေခါင္ အတြက္ ေၾကကြဲစရာ တစ္ရပ္ပင္..
"ေဒါက္...ေဒါက္...ေဒါက္"
"ကြၽီ..........
တံခါးေခါက္သံ ..
အတြင္းမွတစံုတေယာက္တံခါးဖြင့္ေပးသံႏွင့္
အတူ.....
"ဟင္"
"သား.......သား....လူေလး..."
"ေနစိမ့္လိုက္တာကြယ္"
"အေမတေယာက္လံုးကို ၇ႏွစ္ႀကီးမ်ားေတာင္ျပစ္ထားရက္တယ္"
"ခု ၾကည့္စမ္း အေမ့သားႀကီး ဒီအရြယ္ထိေတာင္ေရာက္ေနၿပီ"
"အေမ ေအာင္းေမ့လိုက္တာကြယ္."
မိခင္ေဒၚၾကည္ေမႊး ထြဋ္ေခါင္ကိုယ္ခႏၶာကို
ကေလးတေယာက္သဖြယ္ သိမ္းက်ံဳးဖက္ထား
ရင္း မ်က္ရည္စက္လက္ႏွင့္ ႏႈတ္မွလည္း "သား"
ဟု အႀကိမ္ႀကိမ္ေခၚရင္း ၇ႏွစ္တာကာလကြဲ
ကြာခဲ့ရတဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာ "သား"ျဖစ္သူ
ကိုျပန္ေတြ႔ရသျဖင့္ ၀မ္းသာလံုးဆို႔ေန႐ွာသည္။
"အ ေမ "
"သား....."
ႏႈတ္မွ ၇ႏွစ္တာကြဲကြာခဲ့ရတဲ့ "အေမ"ဆိုေသာ
ေ၀ါဟာရတခု ယခုမွ ျပန္လည္ေခၚလိုက္ရတာေၾကာင့္ ႏွလံုးသီးပြတ္ ေႂကြလုမတက္ ခံစားလိုက္ရသည္။
ပါးျပင္ေပၚေႂကြဆင္းလာတဲ့ မ်က္ရည္မ်ားက
အ႐ွိန္အဟုန္ျပင္းျပင္းႏွင့္ ၾကမ္းျပင္ေပၚဆီ ေႂကြ
ဆင္းသြားရၿပီ.....
အိမ္အ၀င္တံခါးေပါက္မွာ ေျခစံုရပ္ၿပီး တေယာက္ကိုတေယာက္ ဖက္ၿပီးငိုေနတဲ့လူ
ႏွစ္ဦးကို ၾကည့္ရင္း ဦးစိုင္းခြန္ စိတ္မေကာင္း
ျဖစ္သြားခဲ့ရသည္။
ေျခလွမ္းမ်ား တျဖည္းျဖည္း အိမ္အ၀င္ေပါက္ဆီ ေလွ်ာက္သြားရင္း.....
"သား........."
"ကေလး......ငါ့သား..."
"အေဖ......"
"ေနႏိူင္လိုက္တဲ့ ငါ့သားႀကီး...."
"အေဖ ခ်စ္ရတဲ့ သားႀကီး"
"ေဖေဖ့သားႀကီး....."
ဦးစိုင္းခြန္ ႏႈတ္မွ ေလသံမ်ား မပီတခ်က္ မမွီ
တခ်က္ႏွင့္ သား...ဟု အႀကိမ္ႀကိမ္ေခၚရင္း
သားအမိ ႏွစ္ေယာက္အေပၚမွ တင္းက်ပ္စြာ
ဖက္ထားမိလိုက္သည္။
အခ်ိန္အတန္ၾကာမွ........
"မၾကည္ေမႊး .... ကဲ သား...."
"အိမ္ထဲ၀င္ၿပီးမွ စကားေျပာၾကရေအာင္ကြာ..."
"ဟုတ္..ေဖေဖ"
ထြဋ္ေခါင္မွာ တစ္ဦးတည္းေသာသားလည္း
ျဖစ္....ဦးစိုင္းခြန္၏ အခ်စ္ဆံုးလည္းျဖစ္ျပန္သည္။
" သား" တေယာက္လံုးဆံုး႐ွံဳးသြားၿပီဟု ထင္
မွတ္မိခဲ့ေပမယ့္...ေနအိမ္ျပန္လာခဲ့ေသာ ကိုထြဋ္
ေခါင္ေၾကာင့္ ဦးစိုင္းခြန္ အိပ္မက္တခုကေန ျပန္
လည္ႏိူးထလာသလို ေပ်ာ္ရႊင္ေနမိသည္။
"ကဲ..သား..."
"အေဖတို႔ဆီ ျပန္လာတာလား"
"ဟုတ္တယ္ေဖေဖ"
"ဒါမွ ငါ့သားကြ"
"ကဲ..ၾကည္ေမႊး...ငါမေျပာဘူးလား"
"ငါတို႔သားႀကီး ကလိမၼာပါတယ္လို႔
တေန႔ျပန္လာမွာဆိုတာေလ"
"ဒါေပမယ့္..ေဖေဖ"
"အင္း...ေျပာေလ..သား..."
ထြဋ္ေခါင္ အတန္ၾကာေတြေ၀ေနၿပီး ခဏအၾကာမွ.....
"သား....တာ၀န္တခုနဲ႔ လာခဲ့တာ"
"ေဟ....."
"ဘယ္လိုတာ၀န္မ်ားလည္း....."
"သား တာ၀န္ယူဖမ္းဆီးေနတဲ့ fight star ဂိုဏ္းအဖြဲ႔ရဲ႕ အဓိကတရားခံတစ္ဦး"
"ဒီၿမိဳ႕မွာ ႐ွိတယ္ၾကားလို႔ပါ"
"ဟင္"
"သား.........သား...."
"အေဖ....ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ..."
"သား...နဲ႔ အတူေနခ်ိန္ေတြ မကုန္ဆံုးပါရေစနဲ႔ကြာ....."
ဦးစိုင္းခြန္ ထြဋ္ေခါင္ ကိုခ်စ္တဲ့စိတ္....
သူ၏ရင္ေသြးအေပၚတြယ္တာမိတဲ့စိတ္
ေတြေၾကာင့္ ႐ုတ္တရက္ထြက္ေပၚလာေသာ
စကားမွာ အမွဳ႕တခုကို မစစ္ေဆးရပဲႏွင့္
အမွန္တရားကို ၀န္ခံေန႐ွာသည္။
"ေဖေဖ....သားကိုခြင့္လႊတ္ပါ..."
"အေဖေျပာဖူးတဲ့ စံုေထာက္ဆိုတာ ဘယ္လိုလူမ်ိဳးျဖစ္ေနပါေစ ဖမ္းရမယ္ဆိုတာေလ"
"ဟင္"
"သား....အေဖ့ကို တကယ္ဖမ္းေတာ့မွာလား"
"ဟုတ္တယ္ အေဖ...."
မိခင္ ေဒၚၾကည္ေမႊးမွာ ဘာမွနားမလည္ဟန္
ႏွင့္ သားအဖႏွစ္ဦးႀကား ၾကည့္ေနမိသည္။
"ဘာေတြလဲ ေဖႀကီး"
"သား ဘာေတြေျပာေနတာလဲ"
"ဟုတ္တယ္ မၾကည္ေမႊး.....သားေျပာေနတာ
ေတြအမွန္ေတြပဲ"
"ငါရဲ႕ အတၱေၾကာင့္ သားအရင္းခ်ာတေယာက္လံုးနဲ႔ ၇ႏွစ္တာကာလ
အထိ ကြဲကြာခဲ့ရတယ္"
"ဒီအတၱေၾကာင့္ပဲ ငါ့လက္ေတြေသြးစြန္းခဲ့တယ္"
"ဒီအတၱေၾကာင့္ပဲ ငါ့မိသားစုဘ၀ေလး အထီး
က်န္ခဲ့ရတယ္"
"ဒီအတၱေၾကာင့္ပဲ ခု ရင္နာစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ငါ့ရင္ေသြး
ငါ့သားအရင္းကိုယ္တိုင္ တကြၽန္းထိပို႔တာခံ
ရေတာ့မယ္......."
"ငါ့အတၱကို ငါကိုယ္တိုင္ အဆံုးသတ္ရမယ္"
"သား......."
"အေဖ့ကို ခြင့္လႊတ္ပါကြာ...."
"အေဖ သားနဲ႔ တစ္ရက္ေလးျဖစ္ျဖစ္ တစ္နာရီေလာက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ အတူေနခ်ိန္ေလး
ေတာ့ ေပးပါသားရယ္"
ထြဋ္ေခါင္ ႏႈတ္ဖ်ားမွ ဘယ္လိုမွ ေျပာမထြက္
ေတာ့သည္ေၾကာင့္ ပါးစပ္ကို လက္အစံုႏွင့္
ပိတ္ထားရင္း ေခါင္းကိုသာ တြင္တြင္ ညိမ့္ေန
မိသည္။
ဒီမိသားစုေလးထဲမွ မၾကာခင္ ဖခင္ျဖစ္သူ
ဦးစိုင္းခြန္ ထြက္ခြာရမည္အေတြးေၾကာင့္ ၀မ္း
နည္းမွဳ႕ နာက်င္မွဳ႕ေတြမ်ားစြာႏွင့္ စကားသံ
မ်ား တိတ္ဆိတ္ေနသည္။
ေနာက္တေန႔ အေရာက္......
တက္ႂကြေနေသာေျခလွမ္းမ်ားႏွင့္ ဦးစိုင္းခြန္
ထြဋ္ေခါင္လက္ကို ဆြဲၿပီး သားတေယာက္လံုး
အရြယ္ေရာက္လာၿပီျဖစ္ေပမယ့္ သူ႔စိတ္ထဲ ကေလးတေယာက္အျဖစ္သာ ထင္ေနမိသည္။
"ဘယ္သြားမလို႔လဲ ေဖေဖ"
"ေအာ္"
"အေဖနဲ႔ သား "
"ဟိုးးးး "
"သားငယ္ငယ္ ကေလးဘ၀ထဲက အျမဲသြား
ေနၾကေနရာတခု"
"ေအာ္"
"ဟုတ္ေဖေဖ"
ထြဋ္ေခါင္ ဦးစိုင္းခြန္မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ရင္း
မ်ိဳသိပ္ထားတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကို ဖြင့္မေျပာပဲ
ဟန္ေဆာင္ေနျခင္းကို ရိပ္စားမိလိုက္သည္။
"ေဖေဖ..."
"သားကို ခြင့္လႊတ္ပါ"
"မဟုတ္တာ ေဖေဖအေပၚသားကဘာ
အမွားလုပ္ထားလို႔လဲ"
"ဒီမွာသား.....
"သားက ဥပေဒနဲ႔ တာ၀န္၀တၱရားကိုေဆာင္ရြတ္
တယ္"
"ေဖေဖက ဒုစ႐ိုက္လုပ္ငန္းလုပ္တယ္"
"ဥပေဒနဲ႔ ဒုစ႐ိုက္အလုပ္ဆိုတာကိုထည့္ေတြးလိုက္ရင္
သားနဲ႔အဖ မဟုတ္ေတာ့ဘူး"
"လူဆိူးတေယာက္နဲ႔ ရဲလို႔ပဲသေဘာထားရမယ္ေလ"
"ဟုတ္ေဖေဖ"
"ကဲထိုင္..သား........
"ဒီေနရာ သားမွတ္မိလား"
ဟုတ္ပါသည္...ထြဋ္ေခါင္ငယ္စဥ္က ဒီ
သစ္ပင္ႀကီးေအာက္မွာ ဦးစိုင္းခြန္ႏွင့္အတူ
ေရာက္ခဲ့ဖူးသည္။ ဒီသစ္ပင္ႀကီး အနားမွာပဲ
သား အဖ ႏွစ္ေယာက္ေပ်ာ္ခဲ့ဖူးသည္။
ယခု ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ ဒီသစ္ပင္ႀကီးဆီ ေရာက္ခဲ့ျပန္သည္။
သို႔ေသာ္ ႏွစ္ေယာက္လံုး မ်က္ႏွာျပင္မွာ ၀မ္း
နည္းမွဳ႕ပံုရိပ္မ်ားႏွင့္သာ.........
"ေဖေဖ"
"ဟင္"
"ဘ၀ဆိုတာ ဘာလဲ"
"ဟားးးး ဟားးးး ဟားးးး "
"ဘ၀ဆိုတာ လိုတာမရ "
"ရတာ မလို"
"ဆိုသလိုပဲ"
"ခုခ်ိန္ သားငယ္စဥ္ကလိုအခ်ိန္မ်ိဳးျပန္လိုခ်င္
ေပမယ့္ မျဖစ္ႏိူင္ေတာ့ဘူး...သား...."
"ဒါေပမယ့္....အတိတ္ကအျဖစ္ကို ပစၥဳန္ပၸန္
ဘ၀မွာ ျပင္ဆင္ခြင့္ဆိုတာ႐ွိခဲ့ရင္ ဘ၀ဆိုတာ
ျပည့္စံုေပ်ာ္ရႊင္စရာျဖစ္ေနမွာေပါ့ကြာ...."
အေ၀းကိုေငးၾကည့္ရင္း ဦးစိုင္းခြန္ အတိတ္ကို
သတိရေနဟန္ႏွင့္မ်က္ႏွာမွာ ျပံဳးေယာင္သမ္း
ေနသည္။
ထိုအခ်င္းအရာကိုၾကည့္ရင္းထြဋ္ေခါင္ရင္ထဲ
ေဖာ္မျပႏိူင္ေအာင္ ၀မ္းနည္းမွဳ႕ေတြျပည့္ေနေတာ့သည္။
စကားသံမ်ား တိတ္ဆိတ္ေနရင္း....
"သား...ဒီေနရာမွာ သားငယ္ငယ္ကဘာ
ေတြေျပာခဲ့ဖူးလဲ"
ထြဋ္ေခါင္ အေ၀းကိုေငးေမွ်ာ္ရင္း.....
အတိတ္ဆီ ျပန္လည္ေရာက္သြားသလိုခံစား
မိလိုက္သည္။
"သား..ႀကီးလာရင္ ဘာလုပ္မလဲသား"
"သားႀကီးလာရင္ ႏိုင္ငံျခားဇာတ္ကေတြထဲကလို စံုေထာက္ႀကီးလုပ္မွာေဖေဖ"
"ဘာကြ"
"ေအး...စံုေထာက္ဆိုတာ တရားဥပေဒကို
ခ်ိဳးေဖာက္ရင္ ဘယ္လိုလူမ်ိဳးျဖစ္ေနပါေစ
ဖမ္းဆီရမွာ စံုေထာက္တစ္ေယာက္တာ၀န္ပဲ"
.............................
"သား....."
႐ုတ္တရက္ ပခံုးႏွစ္ဖက္ ေပၚၾကလာတဲ့လက္တစံုေၾကာင့့္အေတြးမ်ား
ပ်က္သြားၿပီး....
"ဘာေတြေတြးေနတာလဲ "
"ေဖေဖ.....သား..ကိုခြင့္လႊတ္ပါ"
"ေဖေဖကို သား....အရမ္းခ်စ္တယ္"
"ေအးပါသားရယ္...."
ထိုသစ္ပင္ႀကီးေအာက္မွာ သားအဖႏွစ္ဦးတစ္
ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ၾကင္နာစြာဖက္ျပဳထား
တဲ့ပံုရိပ္တခု တလြင့္လြင့္ႏွင့္သာ အတိတ္မွာ
က်န္ရစ္ေနခဲ့ေတာ့သည္။
...................................
စံုေထာက္ေလာကမွ အၿငိမ္းစားယူလိုက္တဲ့
စံုေထာက္ႀကီး အိုင္ပီထြဋ္ေခါင္ ဆိုသူ၏ တာ၀န္ႏွင့္တၱရားရဲ႕ ခိုင္းေစမွဳ႕ဥပေဒေအာက္မွာ
အေဖတေယာက္လံုးကို တကြၽန္းစံ ဘ၀ထိ
ေထာင္ၾကေစခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ႀကီးမွာ ယေန႔ထက္ထိ ၾကားရသူတိုင္း ရင္နာစရာ
အျဖစ္ ႂကြင္းက်န္ေနရစ္ခဲ့ေတာ့သည္။
ဘ၀ရဲ႕ဒသန "ခြန္ဆက္ပိုင္"
ေျခာက္ျခားဖြယ္ရာပရေလာကဇာတ္လမ္းမ်ား
စုစည္းမွဳ႕ Group
_ခြန္ဆက္ပိုင္
မိုးမင္းစံ တစ္ျဖစ္လဲ ေရးသားသည္။
Post a Comment