★ အိုင္ပီထြဋ္ေခါင္ ႏွင့္
သံုးေလာင္းၿပိဳင္လူသတ္မွဳ႕ ★
✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏
Part_3
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကိုစိုင္းခြန္ "
"က်ဳပ္ကို ခြင့္လႊတ္ပါဗ်ာ "
"အင့္ အားးးး "
ထပ္ဆင့္ကန္လိုက္ေသာ ေျခအစံုေၾကာင့္
ခႏၶာကိုယ္ တခုလံုးနာက်င္မွဳ႕ေၾကာင့္ေပ်ာ့
ေခြသြားခ်င္ေပမယ့္ လူႏွစ္ဦးက လက္ျပန္ခ်ဳပ္
ထားသျဖင့္ လဲက်မသြားေပ။
"ဒီမွာထြန္းေမာင္ ငါတခုပဲသိခ်င္တယ္"
"ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုလုပ္ရတာလဲ"
"က်ဳပ္ က်ဳပ္ ဒီေလာက ကႏူတ္ထြက္ခ်င္တာေၾကာင့္လုပ္မိတာပါ"
"ေအာ္"
"မင္းက ဒီလိုကိုး ရပါတယ္"
"ငါတို႔ဂိုဏ္းထဲက မင္းကို ႏူတ္ထြက္ခြင့္ေပးလိုက္ပါ့မယ္"
"တကယ္ေျပာတာလား ကိုစိုင္းခြန္ "
"က်ဳပ္ကလိမ္ပါ့မလား"
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကိုစိုင္းခြန္"
"ဟားးးး ဟားးးး ဟားးးး "
"ဒီမႇာ ထြန္းေမာင္"
"ဗ်ာ "
"ငါတို႔ fight starဂိုဏ္းရာဇ၀င္မွာ ဒီတိုင္းအ႐ွင္
လတ္လတ္ ထြက္လို႔ရတာ ၾကံဳဖူးလို႔လား"
"ဟင္"
"ဒါ ဒါဆို က်ဳပ္ က်ဳပ္"
ကိုထြန္းေမာင္ မ်က္ႏွာ ေၾကာက္လန္႔ျခင္းမ်ား
ႏွင့္ဖံုးလႊမ္းသြားသည္။
႐ုတ္တရတ္ အခန္းတံခါးတခုပြင့္လာျပန္သည္။
ထိုသူမွာလည္း ေန႔ခင္းကပင္ ေသဆံုးခဲ့ၿပီးျဖစ္
တဲ့ဦးထြန္းေမာင္ဇနီး မနန္းၾကည္ပင္ျဖစ္ေနေလသည္။
"အကို ဘာေတြျဖစ္ေနၾကတာလဲ"
"အနန္း မလာနဲ႔ သားေလးနဲ႔အတူဒီကထြက္သြား"
"အကို ဘာေတြျဖစ္ကုန္တာလဲ"
"နန္းကို႐ွင္းျပပါအံုး"
"အနန္းရယ္ အကို႐ွင္းျပဖို႔အခ်ိန္မရဘူး"
"သားေလးေခၚၿပီး အျမန္ဆံုးထြက္သြားပါကြာ"
"မသြားႏိူင္ဘူး အကို ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ"
"နန္းကို႐ွင္းျပပါ"
"အကို႔ အမွားေၾကာင့္ အခုအကိုျပန္ေပးဆပ္ရတယ္ဆိုတာပဲ"
"သြားပါေတာ့ အနန္းရယ္"
"ဟင့္အင္း မသြားႏိူင္ဘူးအကို"
ဦးထြန္းေမာင္သူ႔ဇနီးကို အလြန္ပင္ခ်စ္ပံုရသည္။
သားဆိုသူက ဘယ္မွာ႐ွိေနလဲဆိုတာေတာ့မသိ။
သူတို႔မိသားစုအတြက္ အေရးပါသည့္လူတစ္ဦး
ျဖစ္ဟန္တူသည္။
"ကဲ စကားေတြ႐ွည္တယ္"
"ညိဳေမာင္ အဲ့ဒီမိန္းမကို ႐ွင္းျပစ္ကြာ"
"ဟုတ္ကဲ့ဆရာ"
ညိဳႀကီးဆိုသူ ဦးထြန္းေမာင္ကို လက္ျပန္ခ်ဳပ္ထားရာမွ က်န္တစ္ဦးကို လႊဲေပးၿပီး
ေဒၚနန္းၾကည္႐ွိရာ ေလွ်ာက္သြားေလသည္။
"လူယုတ္မာေတြ"
"ေကာင္မ ေတာ္ေတာ္ေခါင္းမာတယ္"
"ေသစမ္း"
"အားးးး "
"အကို"
က်ယ္ေလာင္ေသာအသံႏွင့္အတူ ဒုတိယေျမာက္ဓားခ်က္က ေက်ာဘက္မွာ
စိုက္၀င္လာၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚ ေမွာက္ရက္
သားလဲၾကသြားေတာ့ေလသည္။
ခဏအၾကာမွာ ေသြးမ်ား ၾကမ္းျပင္ေပၚစီး
ၾကလာၿပီး ေနာက္ထပ္အသံတစံုတခုမွ် မၾကား
ရေတာ့ေပ။
ေသဆံုးသြားၿပီျဖစ္သည္။
"ကိုစိုင္းခြန္ ခင္ဗ်ား လုပ္ရက္ေတြ လြန္ေနၿပီ"
"ေအာ္"
"ငါလုပ္ရပ္ကလြန္တယ္ဆိုေတာ့ မင္းလုပ္ရပ္
ကေရာတရားသြားလား"
"က်ဳပ္လုပ္ရပ္ကိုက်ဳပ္တာ၀န္ယူတယ္ "
"ဘာမွမဆိုင္တဲ့ က်ဳပ္မိသားစုကို ခင္ဗ်ားတပည့္
ေတြကို သတ္ျပစ္ခိုင္းတာ တရားလြန္ေနၿပီ"
"တိတ္စမ္း"
"ေက်ာ္ထြန္း "
"ၾကာတယ္ကြာ ႐ွင္းျပစ္ေပေတာ့"
"ခင္ဗ်ား လူယုတ္မာ"
ဦးထြန္းေမာင္ ခ်ဳပ္ထားတဲ့ ေက်ာ္ထြန္းဆ္ိုသူ
လက္အတြင္းမွ အတင္း႐ုမ္းကန္ၿပီး ဦးစိုင္းခြန္
႐ွိရာ အေျပး၀င္လာၿပီး တိုက္ခိုက္ေတာ့သည္။
သူထင္ထားသလိုျဖစ္မလာခဲ့ ။
ရင္၀ဆီ စူးနင့္ေသာအရာတခု ထိုးသြင္းတာခံ
လိုက္ရသည္။
လွ်င္ျမန္လိုက္တဲ့ဓားခ်က္ ရင္၀မွ ႏွလံုး႐ွိရာ
တန္းမတ္စြာ စိုက္၀င္သြားသည္။
ခ်က္ခ်င္းျပန္လည္ဆြဲထုပ္ၿပီး ေက်ာဘက္အ
ဆုတ္႐ွိရာဆီ ဒုတိယ ဓားခ်က္ထပ္မံစိုက္၀င္သြား
ခဲ့သည္။
ေနာက္ဆံုး မ်က္လံုးအိမ္မွာ ေဒါသရိပ္မ်ားဖုန္းလႊမ္းၿပီး ဦးစိုင္းခြန္ကို စိုက္ၾကည့္ရင္း ေလာကႀကီးကို အၿပီးအပိုင္ႏူတ္
ဆက္သြားေတာ့ေလသည္။
"ကဲ...ညိဳေမာင္နဲ႔ ေက်ာ္ထြန္း သစၥာေဖာက္ေတြဒီလိုပဲ အဆံုးသတ္ရမယ္ဆိုတာ မင္းတို႔သိထားပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ "
"ေအး ...သဲလြန္စမက်န္ေစနဲ႔ ရဲက အနံ႔ခံသိပ္ေကာင္းတာ"
"လုပ္စရာ႐ွိတာလုပ္ၾက"
ဦးစိုင္းခြန္ တပည့္ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္အတူ လက္စ
ဓားေပၚကေသြးစက္မ်ားကို တစ္႐ွဳးတစႏွင့္
သုတ္ဖယ္လိုက္ၿပီး သူ႔ကိုယ္ခႏၶာေပၚက ေသြးစ
မ်ားကို သန္႔႐ွင္းလိုက္သည္။
"ဆရာ ဒီမွာ ထြန္းေမာင္ခႏၶာကိုယ္ေပၚ မသကၤာတဲ့ ပစၥည္းတခု႐ွိေနတယ္"
"ေဟ...ငါ့ကိုျပစမ္း"
ညိဳေမာင္ ဦးထြန္းေမာင္ ကိုယ္ေပၚမွာတပ္ဆင္
ထားတဲ့ Recording စက္ေသးေလးတခု...
"ေအာ္"
"ထြန္းေမာင္ ထြန္းေမာင္"
"ငါတို႔ဂိုဏ္းအေပၚသစၥာေဖာက္ရံုသာမက"
"ဒင္းက.....သူေသရင္ေတာင္ ငါတို႔ကိုေျပးမလြတ္ေအာင္ၾကံတာပဲ"
"ညိဳေမာင္နဲ႔ေက်ာ္ထြန္း"
"ဟုတ္ဆရာ"
"အဲ့ဒီ Recording စက္ယူခဲ့"
ဦးထြန္းေမာင္ စက္ပစၥည္းေလးအတြင္းမွ မိုက္ခ႐ိုအက္စ္ဒီ ကဒ္တစ္ခုေတြ႔ရေတာ့သေဘာ
ၾကသြားဟန္ႏွင့္.....
"ညိဳႀကီး ဒီသတၱ၀ါပါးစပ္ျဖဲလိုက္"
ညိဳႀကီးဆိုသူ ဦးစိုင္းခြန္ ဘာလုပ္မည္မသိေသာ္
လည္း ခိုင္းေစသည့္အတိုင္း ေသဆံုးေနေသာ
ဦးထြန္းေမာင္ပါးစပ္ကို အတင္းျဖဲထားလိုက္သည္။
ခဏအၾကာမွာ မိုက္ခ႐ိုအက္စ္ဒီကဒ္တခု ေသဆံုးေနေသာဦးထြန္းေမာင္ပါးစပ္အတြင္း
ၾကလာေတာ့သည္။
"ရၿပီ ညိဳႀကီး"
"ဆရာ ဘာေၾကာင့္ဒီလိုလုပ္တာလဲ"
"ဟားးးး ဟားးးး ဟားးးး "
"ညိဳႀကီးရာ မင္းေတာ္ေတာ္တံုးပါလား"
"ဘာေၾကာင့္လဲ ဆရာ"
"ေအး....တရားဥပေဒကို မေၾကာက္လို႔ ဒုစ႐ိုက္ေမွာင္ခို
ဂိုဏ္းအဖြဲ႔ ဖြဲ႔ၿပီးလုပ္စားေနတာ"
"ဒါေၾကာင့္ ဘယ္ရဲကိုမွ ဂ႐ုမစိုက္လို႔ ဒီလို
လုပ္လိုက္တာပဲ ႐ွင္းၿပီလား"
"ဟုတ္...႐ွင္းပါၿပီဆရာ"
ထြဋ္ေခါင္ အိပ္မက္ဆိုေပမယ့္ ေဒါသထြက္သြား
ရေလသည္။
သူအပါအ၀င္တရားဥပေဒနဲ႔ ရဲသားေတြကို
ေစာ္ေစာ္ကားကားေျပာေနတဲ့ လူမသမာတစု
သူထင္ထားသလို သူ႔အေဖျဖစ္ေနရင္ေတာင္
တရားဥပေဒအရ ျပဳလုပ္မည္ဟု စိတ္ထဲဆံုး
ျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီး ျဖစ္ႏိူင္ရင္ အိပ္မက္အတြင္းက
လြန္ေျမာက္ၿပီး တရားဥပေဒအရ အေရးယူလိုက္
ခ်င္သည္။ သို႔ေပမယ့္ မည္သို႔မ်ွမစြမ္းႏိူင္ အိပ္မက္က အိပ္မက္ေပပဲမဟုတ္လား...
ထိုသို႔ႏွင့္စိတ္ေတြ ျပန္လည္စုစည္းရန္ႀကိဳးစား
ေနေပမယ့္ အိပ္မက္အတြင္းမွ မလြန္ေျမာက္ႏိူင္ေသးပဲ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို
ဆက္လက္ျမင္ေတြ႔ေနရေသးသည္။
ဦးစိုင္းခြန္ႏွင့္ သူ၏တပည့္မ်ား စကားေျပာ
ေနရင္း ေဘးနားက ဦးထြန္းေမာင္အေလာင္း
ကို ရြံ႕႐ွာစပ္ဆုပ္စြာၾကည့္ေနရင္း အခန္းတခုအတြင္းမွ ကေလးတစ္ဦး...
ဦးထြန္းေမာင္ေျပာေနတဲ့ သူ႔၏သားပင္
ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။
အသက္၈ႏွစ္ေက်ာ္သာသာပဲ႐ွိမည္ထင္သည္။
ငယ္ရြယ္လြန္းလွေသးသည္။
ကေလးမွာ ေသြးအိုင္ထဲလဲက်ေနတဲ့ ေဒၚနန္းၾကည္ ကိုျမင္လိုက္သည္ႏွင့္ အေျပးလာ
ကာ ငိုေႂကြးပါေတာ့သည္။
"ေက်ာ္ထြန္း"
"ဟုတ္ဆရာ ေျပာပါ"
"ကဲ ``ၾကဴပင္ခုပ္ ၾကဳငုတ္မက်န္´´အဲ့ဒီသစၥာ
ေဖာက္သားကို တခါတည္းသာ႐ွင္းျပစ္ကြာ"
"ေကာင္းပါၿပီဆရာ စိတ္ခ်ပါ"
ေျပာေျပာဆိုဆို အသင့္လက္ထဲမွာ႐ွိတဲ့ ဓားေျမႇာင္တလတ္ႏွင့္ ပစ္ေပါက္လိုက္သည္။
ဒုစ႐ိုက္ေလာကမွာ က်င္လည္သူပီပီ လက္လည္းတည့္သလို ပစ္မွတ္ကိုလည္း တိက်
လွသည္။ ကေလးရဲ႕ ေက်ာဘက္ဆီ တန္းတန္း
မတ္မတ္စိုက္၀င္သြားၿပီး အသံပင္မထြက္ႏိူင္
ေျခတဆန္႔ဆန္႔ ႏွင့္ မ်က္ျဖဴလန္ကာ ေသဆံုး
သြားပါေတာ့သည္။
ကိစၥအားလံုးၿပီးသြားေလေတာ့ ဦးစိုင္းခြန္ႏွင့္
အတူ တပည့္ႏွစ္ေယာက္ အိမ္အတြင္းမွ ထြက္
ခြာသြားပါေတာ့သည္။
သို႔ေပမယ့္ ထြဋ္ေခါင္ျမင္ေတြ႔ေနရတဲ့ ေသဆံုး
သြားတဲ့ အေလာင္းမ်ားမွာ တိတ္ဆိတ္တဲ့ ညတ
ညရဲ႕ ေၾကကြဲစရာအျဖစ္က်န္ေနခဲ့ရေတာ့သည္။
အိပ္မက္တခု ၿပီးဆံုးသြားေပမယ့္ ေအးစက္တဲ့
လက္တစံုရဲ႕ လႈပ္ႏိူးသလို ခံစားလိုက္ရသည္။
ထိုသို႔ႏွင့္ ထြဋ္ေခါင္သတိျပန္၀င္လာၿပီး နာရီ
ကိုတခ်က္ ငံု႔ၾကည့္လိုက္ေသာ္ ..နာရီလက္တံ
မ်ား အခ်ိန္ ၃နာရီသို႔ ၫႊန္ျပေနသည္။
ထြဋ္ေခါင္ ထိုအိမ္ႀကီးအတြင္းမွ အျမန္ဆံုးထြက္ခြာရန္ျပင္ဆင္လိုက္သည္။
ထြဋ္ေခါင္ျမင္ေတြ႔ေနရတဲ့ အိပ္မက္ထဲက အ
ေၾကာင္းအရာမ်ားကေတာ့ ေငြေရာင္ပိတ္ကား
ေပၚက ျပ႐ုပ္မ်ားလို ထြဋ္ေခါင္စိတ္ထဲမွာ စြဲက်န္ရစ္ေနေပေတာ့သည္။
႐ုတ္တရက္
ႏွာေခါင္းအတြင္း တိုး၀င္လာတဲ့ ညႇီစို႔စို႔ေသြးနံ႔
မ်ားေၾကာင့္ စိတ္ထဲမသကၤာသလိုျဖစ္မိၿပီး ထြဋ္ေခါင္ထိုင္ေနတဲ့ေနရာ ေဘးပတ္ပတ္လည္
ကို ေ၀့၀ိုက္ၾကည့္လိုက္မိသည္။
ထြဋ္ေခါင္ထင္မွတ္မထားေသာ ျမင္ကြင္းတခု
ႏွင့္အတူ သူ႔ကို စိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ ၀ိဥာဥ္ဆန္ဆန္
အရိပ္သံုးခုကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။
အိပ္မက္လက္က်န္ေလလား ...
တကယ့္အျဖစ္ေလလား...
မေ၀းခြဲႏိူင္ေတာ့ေပ။
ထြဋ္ေခါင္ကို ၾကည့္ေနတဲ့သူတို႔ရဲ႕အၾကည့္ေတြ
ကအဓိပၸါယ္တခုပါေနသလိုထင္မိသည္။
ေၾကာက္စိတ္မျဖစ္မိေပမယ့္ တံု႔ျပန္တက္တဲ့
ခႏၶာကိုယ္ မွေသြးလည္ပတ္မွဳ႕မ်ားရပ္တန္႔သြား
သလိုထင္မိသည္။
ေက်ာျပင္တခုလံုးအေၾကာမ်ား လႈပ္႐ွားသြား
ၿပီး ၾကက္သီးမ်ားပင္ ထလာမိေတာ့သည္။
၀ိုးတ၀ါး အရိပ္သံုးခုမွာ မလႈပ္မယွက္ ၿငိမ္သက္ရင္းၾကည့္ေနၾကသည္။
ထြဋ္ေခါင္သတိျပန္ရလိုက္မိသည္ အိပ္မက္လို
လိုအျဖစ္ပ်က္ထဲက ေသဆံုးသြားတဲ့ အိမ္ႀကီးပိုင္
႐ွင္မိသားစုသံုးဦးျဖစ္ေနေလသည္။
"ဘာအကူအညီလိုလဲ ဦးထြန္းေမာင္"
၀ိဥာဥ္သံုးခုထဲမွ ထြဋ္ေခါင္စကားကိုအံ့ျသသြား
ဟန္ႏွင့္ မ်က္ႏွာမွာ ၀မ္းသာမွဳ႕ပံုရိပ္မ်ား ျဖတ္
သြားသည္ကို ထြဋ္ေခါင္သတိျပဳမိလိုက္သည္။
ဦးထြန္းေမာင္ ၀ိဥာဥ္ အသက္၀င္လႈပ္႐ွားလာၿပီး
ကြဲအက္ေနတဲ့ အသံႀကီးႏွင့္....
"က်ဳပ္တို႔မိသားစုကို ကူညီပါ"
"ေကာင္းၿပီေလ ...ဘယ္လိုကူညီရမလဲေျပာပါ"
"က်ဳပ္မိသားစုအသတ္ခံခဲ့ရတာကို အမွဳ႕မွန္
ေပၚေအာင္အရင္ေဖာ္ထုပ္ေပးပါ"
"ၿပီးရင္ ဒီအိမ္မွာပဲ အမွ်ေ၀ေပးပါ"
"ေကာင္းပါၿပီ ဦးထြန္းေမာင္ "
"ကြၽန္ေတာ္ အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားေဖာ္ထုပ္ေပး
ပါ့မယ္"
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အိုင္ပီထြဋ္ေခါင္"
:::ေအာ္ ငါ့နာမည္ေတာင္သိေနပါလား....
ေတြးေတာရင္း ၀ိဥာဥ္ အရိပ္သံုးခုကိုသနားဂ႐ု
ဏာ သက္တဲ့မ်က္၀န္းမ်ားႏွင့္ၾကည့္ေနရင္း...
တဖန္ ထို၀ိဥာဥ္သံုးခုမွာလည္း ေက်းဇူးတင္တဲ့
မ်က္၀န္းမ်ား အားကိုပါရေစဆိုေသာ အၾကည့္
မ်ားႏွင့္ တျဖည္းျဖည္း ေမွးမွိန္ေပ်ာက္ကြယ္သြား
ပါေတာ့သည္။
ထြဋ္ေခါင္ သက္ျပင္း႐ွည္ႀကီးတခ်က္ခ်မိရင္း
အခ်ိန္မရေတာ့တာေၾကာင့္ ေနရာမွထြက္ခြာ
ခဲ့ေတာ့သည္။
"ကိုထြဋ္ေခါင္ တစ္ညလံုးဘယ္ေတြသြားေနတာလဲဗ်"
"ေအာ္ ..ကိုမ်ိဳးေအာင္"
"ညကက်ဳပ္အလုပ္တစ္ခု႐ွိလို႔ သြားတာပါ"
"က်ဳပ္ ဒီေန႔ကိုရဲေခါင္နဲ႔ေတြ႔ခ်င္တယ္ဗ်ာ"
"ေအာ္...မေန႔က မွဳ႕ခင္းျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့မိသားစုအိမ္
ကတူဆိုသူလား"
"ဟုတ္တယ္ေလ ကိုမ်ိဳးေအာင္"
"အဲ့ဒီေန႔က ကိုရဲေခါင္ ဘာကိစၥနဲ႔အဲ့ဒီအိမ္ကိုလာလဲ
ဆိုတာကို က်ဳပ္သိခ်င္တယ္ဗ်"
"ရပါတယ္ က်ဳပ္ဆက္သြယ္ေပးပါ့မယ္"
"ေကာင္းပါၿပီ ကိုမ်ိဳးေအာင္"
"အခ်ိန္ေတာ့မၾကာေစနဲ႔ဗ်ာ"
"က်ဳပ္လုပ္စရာေတြ႐ွိေသးတယ္"
"ရပါတယ္ဗ်ာ က်ဳပ္အခုပဲဆက္သြယ္လိုက္ပါ့မယ္"
ထိုသို႔ႏွင့္ တယ္လီဖုန္းႏွင့္ ကိုရဲေခါင္ကိုဆက္
သြယ္အေၾကာင္းၾကားလိုက္သည္။
"ကိုထြဋ္ေခါင္ "
"မၾကာခင္ ေရာက္လာလိမ့္မယ္"
"ခုေတာ့ခဏေစာင့္ရင္း နားလိုက္ပါအံုး"
"ေက်းဇူးပဲ ကိုမ်ိဳးေအာင္"
ခဏအၾကာမွာ ကားတစီး၀င္လာၿပီး
ကိုရဲေခါင္ဆိုသူ ေရာက္လာခဲ့သည္။
"ကိုရဲေခါင္ လာဗ်ာ"
"က်ဳပ္တို႔ စကားခဏေျပာၾကတာေပါ့"
ထြဋ္ေခါင္ စခန္းအတြင္း၀င္လာတဲ့ ရဲေခါင္ဆိုသူ
ကို ဆီးႀကိဳရင္း.....
"ဘာကိစၥမ်ား ထူးလို႔ပါလဲ အိုင္ပီ"
"မေန႔က မွဳ႕ခင္းနဲ႔ပတ္သတ္လို႔သိခ်င္တာေလး
ေမးျမန္းခ်င္လို႔ပါ"
"ရပါတယ္ က်ဳပ္သိထားသမွ် အကုန္ေျပာျပပါ့
မယ္"
"အိုင္ပီ သိခ်င္တာသာေမးျမန္းပါ"
"ဒီလို ကိုရဲေခါင္ "
"ခင္ဗ်ား အဲ့ဒီေန႔က ဘာကိစၥနဲ႔ ဦးထြန္းေမာင္
အိမ္ကို လာလဲဆိုတာ အရင္ဆံုးသိခ်င္ပါတယ္"
"ေအာ္...ဒါက က်ဳပ္က ဦးေလးထြန္းေမာင္ အိမ္ကို မနက္တိုင္း ၿမိဳ႕ျပင္ကႏြားျခံမွာ ႏြားႏိူ႔
သြားယူၿပီး ပို႔ေပးေနၾကပါ"
"ခင္ဗ်ား ပထမဆံုးျမင္ေတြ႔ခဲ့ရပံုအက်ဥ္းကိုေျပာ
ျပႏိူင္မလား"
"ကြၽန္ေတာ္ အဲ့ဒီေန႔က မနက္၈နာရီေလာက္မွာ
ႏြားႏိူ႔လာပို႔ရင္း အိမ္ထဲမွာ တိတ္ဆိတ္ေနတာနဲ႔
ဘယ္သူမွ မႏိုးေသးဘူးထင္ၿပီး တံခါးေခါက္
ၾကည့္ေတာ့ ဘာသံမွလည္းျပန္မၾကားရဘူးဗ်"
"ၿပီးေတာ့ တံခါးကလည္း ဂ်က္ခ်မထားေတာ့
က်ဳပ္လည္း စိတ္ပူၿပီးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ က်ဳပ္
ဦးေလးထြန္းေမာင္ နဲ႔အတူ တမိသားစုလံုး ၾကမ္း
ျပင္ေပၚမွာလဲက်ေသေနတာေတြ႔ရတာပဲ"
"အဲ့ဒါနဲ႔ ဒီကတာ၀န္႐ွိသူေတြကို အေၾကာင္းၾကားလိုက္တာပါပဲ"
"ေကာင္းပါၿပီ ကိုရဲေခါင္"
"ေနာက္တစ္ခုက ခင္ဗ်ား ညဦးထြန္းေမာင္အိမ္
ကျပန္လာေတာ့ ဂ်စ္ကားတစ္စီးနဲ႔လူသံုးဦးေတြ႔
ရတယ္ေျပာတယ္ေနာ္"
"အဲ့ဒီလူရဲ႕ ပံုစံအက်ဥ္းကို ေျပာျပႏိူင္မလား"
"ရပါတယ္ဗ်ာ"
"ခဏေလး ကိုရဲေခါင္ က်ဳပ္တခါတည္း ပံုတူ
ပန္းခ်ီ ဆြဲဖို႔ လိုအပ္တာေတြျပင္ဆင္လိုက္ဦးမယ္"
"ဒါနဲ႔ ခင္ဗ်ားအခ်ိန္ရရဲ႕လား ကိုရဲေခါင္"
"ရပါတယ္ ဗ်ာ"
"လိုအပ္တာသာအရင္ျပင္လိုက္ပါ"
ထြဋ္ေခါင္ စာရြက္အျဖဴတရြတ္ႏွင့္ ခဲတံတ
ေခ်ာင္းျပင္ဆင္ၿပီး ကိုရဲေခါင္ကို မသကၤာစရာ
တရားခံ ရဲ႕ ပံုတူကိုေရးဆြဲရန္ျပင္ဆင္လိုက္သည္။
ကိုရဲေခါင္ေျပာသမွ် အေသးစိတ္လိုက္ဆြဲေန
ရင္းတျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ပံုတူပန္းခ်ီကားမွာ ထြဋ္
ေခါင္ျမင္မက္ခဲ့တဲ့ အိပ္မက္ထဲကလူႏွင့္ တေထရာတည္း တူေနသည္။
ထြဋ္ေခါင္ အံ့ျသသလိုျဖစ္မိေပမယ့္ အဲ့ဒီလူကို
ေတြ႔ဖူးသလိုထင္မိသည္။
ဟုတ္ပါသည္ မေန႔ညက သူ႔အေဖဦးစိုင္းေအာင္ႏွင့္ တူသည္ဆိုကာ၀င္
ေရာက္မိတ္ဆက္ခဲ့တဲ့ လူျဖစ္ေနသည္။
"အခုလို က်ဳပ္တို႔ရဲတပ္ဖြဲ႔နဲ႔လာေရာက္ပူးေပါင္း
ေဆာင္ရြက္ေပးတဲ့အတြက္ ကို႐ဲေခါင္ကိုေက်း
ဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ"
"ရပါတယ္ ေနာက္လိုအပ္ရင္လည္း ေခၚယူေမးျမန္းႏိူင္ပါတယ္"
"က်ဳပ္ကိူ ခြင့္ျပဳပါအံုး အိုင္ပီ"
"ေကာင္းပါၿပီဗ်ာ"
ထြဋ္ေခါင္ စိတ္ထဲ ဘာမွေ၀ခြဲမရေသး...
သဲလြန္စေတြအားလံုးတခုႏွင့္တခုကဦးစိုင္းခြန္
ႏွင့္တိုက္႐ိုက္ပတ္သတ္ေနသည္။
တခုက ဦးစိုင္းဆန္ထြန္း ႏွင့္ ဘယ္လိုပတ္သတ္မွဳ႕မ်ိဳး႐ွိေနလဲ သိခ်င္ေနမိသည္။
"ကိုမ်ိဳးေအာင္ေရ "
"အမွဳ႕ကေတာ့ ႐ႈပ္သထက္႐ႈပ္လာၿပီဗ်ာ"
"ဒါကေတာ့ ရာဇ၀တ္မွဳ႕ပဲကိုထြဋ္ေခါင္ရာ
ရာဇ၀တ္ေဘးေျပးမလြတ္ပါဘူး"
"တေန႔မဟုတ္တေန႔ အမွန္တရားကေပၚလာမွာပဲ"
"ဟုတ္တာေပါ့ဗ်ာ"
"အဲ့ဒီအမွန္တရားမေပၚခင္ အမွားတရာမျဖစ္ဖို႔
သိပ္ဂ႐ုစိုက္ရမယ္ဗ်"
"က်ဳပ္တို႔ လက္တြဲေဆာင္ရြက္ၾကတာေပါ့"
"တိုင္းျပည္နဲ႔ ျပည္သူ႔အတြက္ပဲ ကိုထြဋ္ေခါင္ေရ"
ကိုမ်ိဳးေအာင္အားေပးစကားေျပာတာကလြဲၿပီး
ဘာအၾကံဥာဏ္မွ ေပးႏိူင္မည္မထင္။
ဒီတိုင္းဆို ထြဋ္ေခါင္ ပရိယာယ္သံုးရေတာ့မည္။
-------------------------
ဒီကေန႔ စိန္ပန္းၿမိဳင္ စခန္းတခုလံုးအလုပ္မ်ား
ေနၾကသည္။ တယ္လီဖုန္းသံတညံညံႏွင့္ ဆက္
သြယ္ေမးျမန္းသူမ်ား မ်ားျပားလွသည္။
ဌာနခ်ဳပ္ကလည္း ဒီအမွဳ႕အတြက္ တရားခံ
ဖမ္းမမိေသးတဲ့ကိစၥကို ထုေျခလႊာေတာင္းေန
ေခ်ၿပီ။ ဒီအမွဳ႕ကို တာ၀န္ယူေဆာင္ရြက္ေနတဲ့
ထြဋ္ေခါင္ကလည္း ဒီကေန႔မွ ေရာက္မလာ
ဘယ္ေတြခရီးလြန္ေနသည္မသိ။
သူ႔ဖုန္းကို ဆက္ေတာ့လည္း စက္ပိတ္ထားတယ္
ဆိုတာေၾကာင့္အဆက္သြယ္လဲမရ။
ကိုမ်ိဳးေအာင္ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ေပ။
ဒီတိုင္းဆိုရင္ ရာထူးကေနႏူတ္ထြက္တာကပင္
အသက္႐ွဳေခ်ာင္အံုးမည္။
ခုေတာ့ သတင္းစာတိုက္မ်ားမွ သတင္းေထာက္မ်ားကလည္း အျမဲတေခ်ာင္း
ေခ်ာင္းႏွင့္ အျပင္ထြက္လိုက္သည္ႏွင့္ ေမးလိုက္
တဲ့ေမးခြန္း ဘာေျဖရမွန္းပင္မသိေတာ့ေပ။
တယ္လီဖုန္းႏွင့္တမ်ိဳး နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ ေမးျမန္းေနၾကေတာ့သည္။
"ဆရာ ဒီမွာ စာလာတယ္"
"ေအး...ငါ့ကိုေပးကြာ"
စာမွာတျခားမဟုတ္ အိုင္ပီထြဋ္ေခါင္ ထံမွပင္
ျဖစ္သည္။
"သို႔"
"ကိုမ်ိဳးေအာင္ ရဲသားသံုးဦးႏွင့္အတူ
ၿမိဳ႕ျပင္ ဂိုေထာင္ပ်က္ႀကီးဆီ.လာခဲ့ပါ။
အိုင္ပီထြဋ္ေခါင္
စာမွာ အေၾကာင္းအရာမပါ တိုလြန္းလွေသာစာတေၾကာင္းႏွင့္ၿမိဳ႕ျပင္ဂိုေထာင္ပ်က္ႀကီးဆီ လာရန္သာေျပာျပထားသည္။
အိုင္ပီ ထြဋ္ေခါင္ မွာ စံုေထာက္ပီပီ လွ်ိဳ႕၀ွက္ဆန္လွသည္။
ကိုမ်ိဳးေအာင္ ရဲသားသံုးဦးႏွင့္အတူ ၿမိဳ႕ျပင္ဂို
ေထာင္ပ်က္ႀကီးဆီ စခန္းမွာအသံုးျပဳေနၾက
ဂ်စ္ကား တစ္စီးႏွင့္သြားေတာ့သည္။
ဂိုေထာင္ပ်က္ႀကီးဆီ ေရာက္ေတာ့
ဘာမွထူးထူးျခားျခားမေတြ႔ရေသးေပ။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အိုင္ပီထြဋ္ေခါင္ ကိုယ္တိုင္သတင္းေပးတာဆိုေတာ့ တခုခုေတာ့
ထူးျခားလို႔ျဖစ္မည္။
ဂိုေထာင္နံရံေတြဆီ ေျခသံလံုလံုႏွင့္ကပ္သြား
စဥ္ ဂိုေထာင္ထဲမွ လူတစုစကားေျပာသံလိုလိုၾကားရတာေၾကာင့္
အေျခေနကိုေစာင့္ၾကည့္ရင္း ....
ဂိုေထာင္ေဘးမွ မသိမသာေခ်ာင္းေျမႇာင္းၾကည့္
လိုက္ေတာ့ လူတစု ပစၥည္းအလဲအလွယ္ လုပ္ေနၾကသည္။ ေ႐ွးေဟာင္းပစၥည္းေလလား
တရားမ၀င္ ဘိန္းကုန္ကူးေလသလားမသိရေသး။
႐ုတ္တရက္ လူတစ္ဦးက လက္ထဲမွ စိန္
ေက်ာက္တလံုးကို ကမ္းေပးေနသည္ကိုျမင္
ရမွ တရားမ၀င္ေက်ာက္အေရာင္းအ၀ယ္လုပ္ေန
မွန္းသိလိုက္ရသည္။
ဒါႏွင့္ ရဲသားသံုးဦးကို အခ်က္ေပးၿပီး အတြင္း
မွ ေမွာင္ခိုေရာင္း၀ယ္ေနသူမ်ားကို ဖမ္းဆီးရန္
အမိန္႔ေပးလိုက္သည္။
"အားလံုးလက္ေျမႇာက္လိုက္ပါ"
႐ုတ္တရက္ စကားသံေၾကာင့္ အေရာင္းအ၀ယ္
လုပ္ေနသည့္လူမ်ား ခဏေၾကာင္သြားၿပီး ရဲေတြ
မွန္းသိမွ အလွ်ိဳလိွ်ဳထြက္ေျပးကုန္ၾကသည္။
"ရဲေဘာ္ ေမာ္သစ္ တရားခံေတြေနာက္ကလိုက္
ပါ"
"မ်က္ေျခမပ်က္ေစနဲ႔"
"ဟူတ္ကဲ့ဆရာ"
ရဲသားေမာ္သစ္ႏွင့္အတူ ေမွာင္ခိုသမားေတြကို
လိုက္လံဖမ္းဆီးရန္ ႀကိဳးစားၾကေသာ္လည္း အားလံုးမႇာ နယ္ေျမကြၽမ္းက်င္ၾကသူမ်ားျဖစ္ဟန္
တူသည္ အားလံုးထဲမွ လူတေယာက္ကိုေတာ့
ဖမ္းမိလိုက္သည္။
ထိုသူမွာ အသက္အရြယ္ငယ္မယ္ထင္ရေပမယ့္ ႏူတ္ခမ္း
ေမႊး ပါးသိုင္းေမႊးမ်ား ထူလြန္းလွသည္။
ထိုႏႈပ္ခမ္းေမႊးမ်ား ပါးသိုင္းမုတ္ဆိတ္မ်ား မပါ
လွ်င္ အိုင္ပီထြဋ္ေခါင္ႏွင့္ တူလြန္းလွသည္။
အရပ္ေမာင္း အမူအရာ သြားပံုလာပံု စကား
ေျပာပံုမ်ား အားလံုးတူညီေနသည္။
သို႔ေသာ္ ကိုထြဋ္ေခါင္ဒီအလုပ္ေတြ မလုပ္ဘူး
ဆိုတာကို ယံုၾကည္ေနတာေၾကာင့္...
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုထြဋ္ေခါင္မျဖစ္ႏိူင္ဟု ကိုမ်ိဳး
ေအာင္ေတြးေနမိသည္။
သို႔ေသာ္ ဒီအမွဳ႕ကို သတင္းေပးတဲ့ ကိုထြဋ္ေခါင္ ယခုခ်ိန္ထိ မေတြ႔ရေသး။
တယ္လီဖုန္းလည္း ဆက္သြယ္၍မရ။
ထူးေတာ့ထူးေနသည္။
"ရဲေဘာ္ ေမာ္သစ္ "
"႐ွိပါတယ္ဆရာ"
"ဒီေန႔ ကိုထြဋ္ေခါင္ကို ေတြ႔မိေသးလား"
"မေတြ႔မိဘူးဆရာ"
"ဒါနဲ႔ ကိုထြဋ္ေခါင္ ပို႔တဲ့စာဘယ္သူရခဲ့တာလဲ"
"ကြၽန္ေတာ္ပါဆရာ"
"ဒါဆို အဲ့ဒီစာကိုဘယ္လိုရခဲ့တာလဲ"
"မနက္ေစာက စာတိုက္ပံုးနားမွာ လူတစ္ဦးလာ
ၿပီးစာထည့္သြားတာေတာ့ေတြ႔မိလိုက္တယ္ဆရာ"
"ဒါဆို အဲ့ဒီလူကို ေသေသခ်ာခ်ာျမင္လိုက္ရလား"
"ေသခ်ာေတာ့ မျမင္လိုက္ရဘူး"
"ေနာက္ၿပီး မ်က္ႏွာကိုလည္း ဦးထုပ္နဲ႔ဖံုးထား
ေသးတယ္ဆရာ"
"အင္း...တခုခုေတာ့ ထူးေနၿပီ"
"ကဲ...က်န္တဲ့ရဲသားေတြကို ဆရာေမာ္သစ္က
ပဲ တာ၀န္ယူအသိေပးထားလိုက္ဗ်ာ"
"ခုရက္ပိုင္းသတိ၀ိရိယ ထားဖို႔လည္း တခါတည္း
အသိေပးထားလိုက္ပါ"
"ေကာင္းပါၿပီဆရာ"
ထိုသို႔ႏွင့္ ဖမ္းမိလာတဲ့တရာခံကို မစစ္ေဆးခင္း
တညတာအခ်ဳပ္ခန္းအတြင္းသြင္းထားလိုက္
သည္။
------------------------------------------
စိန္ပန္းၿမိဳင္ရဲစခန္းအတြင္းသတင္းေထာက္
မ်ားစာနယ္ဇင္းသမားမ်ား စုေ၀းေနၾကသည္။
စခန္းမွဳးကိုမ်ိဳးေအာင္လည္း ထိုကိစၥကို မေျဖ႐ွင္းတက္ေတာ့။
ေခါင္းမ်ားပူထူၿပီး အေျဖ႐ွာရခက္ေနေတာ့သည္။
ညကင္းတာ၀န္က်တဲ့ ရဲသားမိုး၀င္းမွာလည္း
တာ၀န္ခ်ိန္မွာ ျဖစ္ပြားခဲ့ရတဲ့အတြက္ အထက္မွ
သံုးလအနားယူခိုင္းလိုက္သည္။
အေၾကာင္းမွာ မေန႔ညေနက ဖမ္းမိခဲ့တဲ့ ေက်ာက္စိမ္းေမွာင္ခိုေရာင္း၀ယ္သူမ်ားထဲမွ
ရဲတပ္ဖြဲ႔မွဖမ္းဆီးရမိခဲ့သည့္ တရားခံမွာ အခ်ဳပ္ခန္းအတြင္းမွ ေဖာက္ထြင္းလြတ္ေျမာက္
သြားၿပီး တဆက္တည္း ဘိန္းေမွာင္ခို
ေရာင္းခ်သူ fight star ဂိုဏ္းအဖြဲ႔အႀကီးအကဲ
ဟုယူဆရသူ ဦးစိုင္းဆန္ထြန္းပါ ေခၚေဆာင္
လြတ္ေျမာက္သြားျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
ထိုကိစၥႏွင့္ပတ္သတ္ၿပီး အိုင္ပီထြဋ္ေခါင္ ကို
အေၾကာင္းၾကားရန္ႀကိဳးစားၾကေသာ္လည္း
ထူးဆန္းတာက အိုင္ပီထြဋ္ေခါင္ ကို ပါေပ်ာက္
ေနသည့္အတြက္ လမ္းစေပ်ာက္ေနသည္။
ဘယ္လိုမွ မစဥ္းစားတက္ေတာ့တဲ့အဆံုး
စခန္းမွဳးကိုမ်ိဳးေအာင္ပင္ ေနာက္ဆံုးရာထူး
မွ ႏူတ္ထြက္ေပးရမည့္ကိန္းဆိုက္ေနသည္။
"ရဲေဘာ္ ေမာ္သစ္"
"ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သတ္လို႔ ဘာေတြစံုစမ္းရလဲ"
"ဟုတ္ကဲ့ဆရာ"
"ယခုခ်ိန္ထိ ကိုထြဋ္ေခါင္သတင္းအစအနမရ
သလို တရားခံစိုင္းဆန္ထြန္း ႏွင့္အတူ မေန႔က
ဖမ္းမိတဲ့ တရားခံပါ ဘယ္လိုလြတ္ေျမာက္သြား
သည္ကိုစံုစမ္းမရေသးပါဘူး စခန္းမွဳး"
"ေအးကြာ"
"အထက္ကလည္း ဒီကိစၥအတြက္ငါ့ကိုဘယ္လို
တာ၀န္ယူေျဖ႐ွင္းေပးမလဲဆိုတာ ထုေခ်လႊာ
ေတာင္းေနၿပီ"
"ငါလည္း ႐ူးခ်င္စိတ္ေတာင္ေပါက္လာၿပီကြာ"
ကိုမ်ိဳးေအာင္ႏွင့္အတူ စိန္ပန္းၿမိဳင္ရဲစခန္းမွ
ရဲ၀န္ထမ္းအားလံုး ေတြးမရေအာင္ျဖစ္ေနမိသည္
ဒီေလာက္အေစာင့္အက်ပ္မ်ားတဲ့ စခန္းအတြင္းက မည္သို႔မည္ပံုထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္သြားသည္မွာ ေတာ္ရံုထူးဆန္းမွဳ႕မ်ိဳးမျဖစ္ႏိုင္ အတြင္းလူ
တေယာက္အကူအညီမရယူပဲ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္
ႏိူင္ေပ။
အဓိက တာ၀န္႐ွိသူမွာ ညကင္းတာ၀န္က်တဲ့
ရဲသားမိုး၀င္းျဖစ္ေနသည္။
ဒီ ကိစၥနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ရဲသားမိုး၀င္းမွာလည္း လက္
႐ွိတာ၀န္မွ သံုးလအနားယူခိုင္းထားေလေတာ့
စခန္းမွာ လူအင္အားေလ်ာ့နည္းသြားသည္မွအပ
ဘာမွ မထူးျခားခဲ့ေပ။
------+---++---------++-------+++-------
ဒီေန႔ဟာ fight star ဂိုဏ္းအတြက္ ႀကီးမား
တဲ့ေအာင္ပြဲတခုပင္ျဖစ္ေလေတာ့သည္။
ရဲဘက္က ထိန္းသိမ္းခံထားရတဲ့ ဂိုဏ္းအဖြဲ႔
ရဲ႕ အဓိကၾကသူ ႏွစ္ဦးထဲမွ တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ဦးစိုင္း
ဆန္ထြန္ အခ်ဳပ္အတြင္းမွ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာ
က္လာျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
"ထိုင္ပါေမာင္ရင္"
"ဒီညက ဦးအတြက္ အေကာင္းဆံုးညတညပဲကြ"
"ရဲလက္ထဲကေန မရမကကယ္ထုပ္ေပးတဲ့
ေမာင္ရင္ ေက်းဇူးကို ဦးဘယ္လိုဆပ္ရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ပါဘူး
ကြာ"
"ဒါနဲ႔ ေမာင္ရင္နာမည္က"
"လင္းပိုင္ ပါဦး"
"ေအး ေမာင္လင္းပိုင္"
"..ဦးနဲ႔ အတူ ..ဦး ပတ္၀န္းက်င္ကိုပါ ေမာင္လင္း
ပိုင္ေက်းဇူးေၾကာင့္ အႏၵာရာယ္အားလံုးၾကားမွလြတ္ေျမာက္ရတာပါ"
"ဒီေတာ့ ...ဦး အေနနဲ႔က ေမာင္လင္းပိုင္ကို .ဦး
ပိုင္ဆိုု္တဲ့ အိမ္မွာ ေမာင္လင္းပိုင္ေပ်ာ္သေလာက္
ေနပါလို႔ ေတာင္းဆိုပါရေစ"
"စိတ္ခ်ပါ ..ဦး"
"က်ဳပ္လည္း စခန္းကေက်ာက္စိမ္းေမွာင္ခိုမွဳ႕
နဲ႔ ဖမ္းဆီးခံရတာပဲ"
"မနက္ျဖန္ဆို စစ္ေဆးေတာ့မည္ဆိုတာသိလို႔
ယခုလို...ဦးနဲ႔အတူ ထြက္ေျပးလာခဲ့တာပဲ"
"ေကာင္းတာေပါ့ ကြာ"
"ဦး...တို႔အလုပ္နဲ႔လည္း ထူးမျခားနားပါဘူး"
"ဦး..တို႔အလုပ္က ဘာအလုပ္လဲ"
"ဒီလိုလုပ္ကြာ ဒီေန႔ေတာ့ပင္ပန္းလာတယ္မဟုတ္လား"
"မင္းလည္းနားလိုက္ဦး...ဦးလည္း နားခ်င္ပီ"
"မနက္ျဖန္ ေအးေအးေဆးေဆး ေျပာၾကတာေပါ့"
"ေကာင္းပါၿပီ ..ဦး."
"ေအးေအး...အေပၚထပ္မွာ ေမာင္လင္းပိုင္အတြက္ အခန္းျပင္ခိုင္းထား
တယ္"
"သြားနားလိုက္ဦး"
"ဟုတ္ကဲ့...ဦး.."
"ေဟ့...မိုးသီး"
"ေျပာပါဆရာ"
"ေမာင္လင္းပိုင္အတြက္စီစဥ္ခိုင္းထားတဲ့ အခန္း
အေပၚထပ္မွာ႐ွိတယ္"
"လိုက္ပို႔လိုက္ကြာ"
"ဟုတ္ကဲ့ဆရာ"
လင္းပိုင္ ဆိုသူ ဦးစိုင္းဆန္ထြန္းတပည့္မိုးသီး
ေခၚေဆာင္လိုက္သြားလိုက္သည္။
_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-
ဦးစိုင္းဆန္ထြန္း သိထားတဲ့လင္းပိုင္မွာ သူ႔ေက်းဇူး႐ွင္လို႔ထင္ေနေပမယ့္ "ေနာက္ေက်ာကေန ဓားနဲ႔ထိုးမည့္သူဆိုတာကို
မသိခဲ့ေပ"
အမွန္တကယ္ လင္းပိုင္မွာ တျခားသူမဟုတ္
ဒုစ႐ိုက္ေလာကေမွာင္ခိုသားေတြကို တာ၀န္ယူ
ႏွိမ္ႏွင္းေနတဲ့ အိုင္ပီ ထြဋ္ေခါင္ပင္ျဖစ္ေနေပသည္။
႐ုပ္ဖ်က္ကာ ဦးစိုင္းဆန္ထြန္းႏွင့္အတူ fight
Star ဂိုဏ္းတစ္ဖြဲ႔လံုးကို ဒုကၡလွလွေပးႏိူင္ရန္
ဟန္ေဆာင္ ႐ုပ္ဖ်က္ထားျခင္းပင္။
ဦးစိုင္းဆန္ထြန္း ႏွင့္အတူ fight star တစ္ဖြဲ႔
လံုး လံုး၀ မရိတ္မိခဲ့ျခင္းမွာ အိုင္ပီထြဋ္ေခါင္ ၏
အလြန္ေတာ္တဲ့ ႐ုပ္ဖ်က္ပညာေၾကာင့္ပင္
ျဖစ္လိမ့္မည္။
ဦးစိုင္းဆန္ထြန္းမွာ "ေႁမြေပြးကို ေရေႁမြအမွတ္နဲ႔ ခါးပိုက္ ပိုက္မိခဲ့ျခင္းပင္"
*******************ဆက္ရန္****
Part 4 ဇာတ္သိမ္း
{ေျခာက္ျခားဖြယ္ ပရေလာကဇာတ္လမ္းမ်ားစုစည္းမွဳ႕ Group}
_ခြန္ဆက္ပိုင္
မိုးမင္းစံ တျဖစ္လဲေရးသားသည္။
Post a Comment