သန္းေခါင္ယံဟာသျပဇတ္ ဇတ္သိမ္း

``သန္းေခါင္ယံျပဇာတ္ဟာသမ်ား´´     အပိုင္း ၂

  ဒီလိုနဲ႔ ဝဏၰတစ္ေယာက္လဲဇာတ္ရံုထဲကေနမေက်မခ်မ္းတဗ်စ္ေတာက္ေတာက္ညည္းညဴ ရင္းဇာတ္ရံုထဲကေနထြက္လာခဲ့ပါေတာ့သည္........ ပါးစပ္ကလဲအဖြားအိုအေပါင္းသူေတာ္ေကာင္းတို႔ကို ေမတၱာပို႔သေနေတာ့တာေပါ့..............

    ``ေသာက္အဖြားဂ်ီးေဒြ လူႀကီးမို႔လို လူငယ္ခ်င္းသာဆိုရင္ေတာ့လား... တခါထဲဖတ္လံုးပလိုက္မယ္ ေသခ်င္ေသပေစေတာ့... လူငယ္ခ်င္းျဖစ္လို႔ကေတာ့ကြာ ငါနစ္နာရင္နာပေစေတာ့ ဟင္း...´´...........
   ဇာတ္ရုံအျပင္ဘက္မွာေတာ့ဝဏၰကလူကဲြေနၿပီျဖစ္တဲ့ ပဲြေစ်းတန္းကိုျဖတ္ၿပီးေလ်ွာက္လာေနပါေတာ့သည္........ လမ္းသာေလွ်ာက္ေနရသာ္လဲ ဖင္တျခမ္းေစာင္းၿပီး လိမ္ဖယ္လိမ္ဖယ္ ကြတကြတျဖစ္ေနတဲ့ ဝဏၰပံုစံကလူေကာင္းနဲ႔သိပ္မတူလွေပ.........
   ပဲြခင္းကသိမ္းတဲ့သူေတြကသိမ္းၿပီးေနၿပီျဖစ္ေသာ္လဲ အခ်ဳိ႕ေသာေစ်းဆိုင္အခ်ဳိ႕ကေတာ့က်န္ေနပါေသးသည္... ဇြဲေတာ္ေတာ္ႀကီးတဲ့ေစ်းသယ္ေတြပါလားဟုသူေတြးၾကည့္ေနမိပါသည္....... ထိုစဥ္မွာေတာ့ ပဲြေစ်းတန္းထဲကေဆးကုေသာေဆးဆရာညီအကိုက ဝဏၰကိုေသခ်ာျပဴ းျပဲၾကည့္ေနရင္း..............

      ``လာလာ အကိုလာ အကိုက်ဳိးေနတာလားဗ် ကြၽန္ေတာ္တို႔အျမစ္ပ်က္ေအာင္ကုေပးပါတယ္...´´............
   သူ႔ကိုျမင္ေတာ့ ႂကြက္နို႔ ဝက္ၿခံ မဲွ႔ေျခာက္ တင္းတိတ္ ေပြး ဝဲ နွင္းခူမွ အႏူအထိကုသည္ဆိုေသာဆိုင္းဘုတ္မ်ားနွင့္ေဆးဝါးေဆးျမစ္ေပါင္းစံုျပသထားသည့္ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွလူတစ္ေယာက္ကေျပးထြက္လာၿပီးဆဲြေခၚပါသည္........... ပထမေတာ့ဝဏၰကျငင္းရန္ႀကံ႐ြယ္လိုက္ၿပီး ဖင္ေခါင္းေတြကလဲေတာ္ေတာ္ေလးနာေနသည္မို႔ ခဏနားရလဲအျမတ္ပဲဟုေဘာထားလိုက္ခါ ထိုသူဆြဲေခၚရာသို႔လိုက္ပါဝင္ေရာက္မိခဲ့ပါသည္................

    ``ဒီေရာဂါကဆိုးတယ္ အကို...ျဖစ္ေနတာၾကာပီလား...´´.........
   ``ေစာေစာကပဲျဖစ္တာေလ.. မၾကာေသးဘူး...´´............

   ``အင္း ခ်က္ျခင္းႀကီးျဖစ္လာတယ္ဆိုေတာ့ ငါ့အကိုတိုက္ေဆြးမိလာတာထင္ပါ့... အဟဲ...´´...........
   ``တိုက္ေဆြးလားမေဆြးလားေတာ့မသိဘူး... အသက္ကလဲဖင္ေဆာင့္လို႔... သန္လိုက္ျမန္လိုက္တာလဲမေျပာပါနဲ႔ေတာ့... တစ္ေယာက္ကိုအမ်ားဝိုင္းေဆာ္ၾကေလေတာ့လဲ ပိုဆိုးေသးတယ္...´´.............

    ``ငါ့အကိုက တယ္စိတ္ႀကီးတာကို သိပ့္မသန္႔တာေတြမေရွာင္နိင္လို႔ မသန္႔တဲ့ေနရာဝင္ေခြရင္လဲ အကာအကြယ္ေလးဘာေလးေဆာင္ေလဗ်ာ အဟဲ...´´..............
   ``ဘယ္လိုလုပ္ကာကြယ္နိင္ပါ့မလဲကြ ရိွတဲ့ဖ်ာေပၚမွာ ပဲျဖစ္သလိုေနရေတာ့တာေပါ့ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဖင္ေတာင္မီးေလာင္မွွပဲသိေတာ့တာ...´´...............
 
   ``ဟားဟား ဟားဟား...´´.........
   ``တယ္ၾကမ္းတဲ့ငါ့အကိုကြာ ဟားဟား...´´.............
   လမ္းေဘးေဆးဆရာညီအကိုက သူ႔စကားကိုသေဘာက်စြာဝိုင္းရည္ေနၾကပါေသးသည္..............

    ``ကဲပါမင္းတို႔ကုမွာဆိုလဲေသခ်ာကု လူကစိတ္သိပ္ရွည္ေနတယ္မထင္နဲ႔.. ငါ့မွာက်ိးပလားေတာင္မသိဘူး အားကြၽတ္ကြၽတ္...´´............
   ``အကို႔ပံုျမင္ကထဲကက်ဳိးတာေသခ်ာေနပီ ဘာမွမပူနဲ႔ ညီေလးတို႔ကုနိင္ပါတယ္ တကယ္ေဆးစြမ္းေကာင္းေတြလဲ အသင့္ရွိတယ္ စိတ္ခ်အကို...´´..............

   ``ေအးပါကြာ ဟုတ္ပါပီ ေသခ်ာေလးၾကည့္ေပးပါေတာ့ကြာ...´´..............
   ``ဟုတ္ပီ ညီေလးၾကည့္မယ္ေနာ္ အကို...´´............

   ေျပာရင္းဆိုရင္း ေဆးသမားညီအကိုက သူ႔ကိုဖ်ာၾကမ္းတစ္ခ်က္ေပၚတြင္လွဲနိင္ေစရန္ဝိုင္းၿပီးေဖးမေပးၾကပါသည္.......... ဝဏၰကနာေနေသာဖင္တျခမ္းကိုမထိခိုက္ေစရန္ေဘးေစာင္းမက်တက်ေလးလဲွခ်ေပးပါသည္..... ထုိစဥ္မွာပင္လက္ျမန္ေျချမန္ရိွလွေသာ ေဆးသမားညီေနာင္က သူ႔ပုဆိုးကိုဘတ္ကနဲဆဲြလွန္လိုက္ပါေတာ့သည္............ အေရွ႕နွင့္အေနာက္မွားလွန္ေနသည္ဟုသူေျပာမည္ႀကံေနစဥ္မွာပင္ အငယ္ျဖစ္ဟန္တူသူက သူ႔မေတာ္ရာကိုဆြဲညစ္ၾကည့္ေနေလေတာ့သည္.............

    ``အမေလး ဟဲ့ ဟဲ့အေကာင္ မင္းဘာလုပ္တာတုန္းကြ...´´.............
    ``မရွက္ပါနဲ႔ အကိုေရ တခါတေလေတာ့မေတာ္တဆျဖစ္တက္တဲ့ေရာဂါမ်ဳိးပါ ညီေလးအနာဆက္ရွာၾကည့္မယ္ေနာ္...´´.............

   ``ေအာင္မေလး ေသပါပီဗ်ာ ျဖစ္တာဖင္ ဖင္ဟဲ့... အေနာက္ကက်ဳိးတာဟ...´´............
    ``ဟင္ အဲ့ဒီလိုလား အကို... အဲ့ေလ မာမီေရ မာမီက တကယ္မထင္ရတာ သားတို႔ေတာင္မွားတာမာမီေရ... ဒါျဖင့္လဲ ဖင္ကေလးလွန္လိုက္မယ္ေနာ္ ေနာ္မာမီ...´´.................
   အကိုျဖစ္သူက ဝဏၰကိုေခ်ာ့ဟန္ျပဳေသာေလသံေပ်ာ့ကေလးျဖင့္ စကားကိုသာသာယာယာေျပာလာပါသည္.............
    ``ဘာကြ ဘာငါ့ကို အေျခာက္မထင္ေနတယ္ေပါ့... မင္းတို႔႐ြာသားေတြဇာတ္ရံုထဲမွာငါ့ကိုအရွက္ခဲြလို႔အားမေသးလို႔  ဇာတ္ရံုအျပင္မွာတခါထက္အရွက္ခဲြတယ္ေပါ့ေလ... ငါ့အေၾကာင္းသိၾကေသးတာေပါ့ကြာ...´´.............
   ေဒါသအထြဋ္အထိပ္သို႔ေရာက္ရိွေနေသာဝဏၰကအိပ္ေနရာမွကုန္းရုန္းအထတြင္ ကြၽတ္ေနေသာပုဆိုးကြင္းတစ္ဘက္ကိုတက္နင္းမိသြားၿပီး ေရွ႕သို႔ေမွာက္ထိုးလဲၾကသြားပါေတာ႔သည္........ ပုဆိုးအနားစကလဲ ဝါၾကမ္းဖ်ားတြင္ၿငိေနေသာေၾကာင့္ ထက္ပိုင္းကြဲထြက္သြားခဲ့ပါသည္..............

    ထို႔ေၾကာင့္ မဲမဲေျပာင္ေနေသာ ဝဏၰ၏ဖင္နွစ္လံုးတစ္ဘက္တစ္ခ်က္စီတြင္ ေဆးသမားညီအကုိက မ်က္နွာျခင္းဆိုင္ရင္းအနီးကပ္ရူ႕စားေနသလိုျဖစ္ေနေလေတာ့သည္...............

     ``ဂြၽတ္ ဂြၽတ္ေတြ ကိုႀကီး သူ႔ဖင္မွာ ဂြၽတ္ေတြခ်ည္းပဲဗ်...´´...................
     ဟုတ္ပါသည္ ကြၽဲပုခံုးနွင့္ဒယ္အိုးဖင္ေပါင္းစပ္ထားေသာဝဏၰဖင္တစ္ဝိုက္တြင္ေတာ့ ေမွာင္မိုက္ေနရံုမကဝဲဂြၽတ္ပလပြက သူတို႔ညီအကို၏ ကုခ်င္စိတ္ကိုနႈိးဆြေပးေနျပန္ပါသည္...................
    ``ေပး ကုမယ္ကုမယ္ ညီေလးေရ... မာမီကို အဲ့ေလ အကိုေရဘာမွ အားမငယ္နဲ႔ ဂြၽတ္ဆို အျမစ္ပါမက်န္ေစရဘူး... စိတ္သာခ်ဗ်...´´...............

    ``ဘြတ္ ဘြတ္ ဘူ...´´.............
   ေဒါသအထြဋ္အထိပ္ေရာက္ေနေသာ ဝဏၰကလူးလဲရုန္းကန္ထလိုက္ရင္း ေလးဘက္ေထာက္ေနေသာအေနအထားမွညႇစ္အားေၾကာင့္  ေျပာင္ေနေသာ               ဖင္နွစ္ကြင္းမွ ေလပင္အျပင္းအထန္လည္မိလိုက္ပါသည္.................

   ``ကိုႀကီးစိုးေရ အနံအသက္က မေကာင္း...´´...........
   ``ကဲဟာ ဘုန္း.. ခြက္... အြတ္...´´..............
  အငယ္ေကာင္၏ ပါးစပ္မွ စကားပင္မဆံုးလိုက္ပါ ဝဏၰကဝင္လံုးၿပီး နဘမ္းသတ္ေနၿပီျဖစ္ပါသည္............
   ဖင္မဲေျပာင္ႀကီးနွစ္လံုးနွစ္ေအာက္ပိုင္းဗလာက်င္းေနေသာ လူေကာင္ထြားေသာဝဏၰနွင့္ခက္ညႇက္ညႇက္ညီအကိုနွစ္ေယာက္သား ထိုဆိုင္ထဲတြင္လံုးေထြးသတ္ပုတ္ေနၾကပါေတာ့သည္..........
    ေဘးလူမ်ားကလဲ ေမ်ာက္ပဲြၾကည့္သလိုျပဴ းၿပဲၿပီးရပ္ၾကည့္ေနၾကပါေသးသည္................

    ``ဟိုဖင္မဲေျပာင္ႀကီးက ေက်ာက္ေခတ္လူသားလား ဖိုးညီ...´´............
    ``မဟုတ္ေလာက္ဘူးကြ မီးသက္တပ္ဖဲြ႕ကေရႁပြတ္ေၾကာ္ျငာလာရိုက္္ေနတာထင္တယ္ ေအာင္ဘရဲ႕...´´...............

     ``စိုးညီေနာင္ကြ.. ဟုတ္ပီကြ...´´..........
     ``လူဝံႀကီးကြ လူဝံႀကီး...´´...........
     ``မိုက္တယ္ကြာ... ကြင္းကနဲကြက္ကနဲေဟ့...´´...............
    ထိုစဥ္မွာပင္ၾသဇာတိကမႀကီးဟန္တူေသာလူႀကီးတစ္ေယာက္ခပ္သြက္သြက္ေလ်ွာက္လွမ္းလာေနပါသည္.......
 
    ``ေဟ့ေကာင္ေတြ ေစ်းသည္ေတြ အခုရပ္ၾကစမ္းကြ.. ငါ့႐ြာမွာလာေသာင္းက်န္းေနၾကတာ မင္းတို႔ကိုယ္မင္းတို႔ ေမ်ာက္ပဲြကေနတယ္မ်ားထင္ေနၾကတာလား...သူႀကီးဘစိန္ဆိုတာငါပဲကြ...´´...........
    ``ကြၽန္ေတာ္ကို ဒီေကာင္ေတြညီအကို အတင္း...´´............

   ``ေတာ္ပီရပီ မင္းပံုကိုၾကည့္ကထဲကငါသိတယ္ မင္းကိုဝိုင္းခြၽတ္ၿပီးဒီေကာင္ေတြ ဗလက္ကာယျပဳေနၾကတာမလား...´´............
   ``ေအာင္မေလးဗ်ာ ထင္ရက္ပါ့သူႀကီးရယ္...´´............

   ``မ မဟုတ္ပါဘူး သူႀကီးရယ္ သူ႔ဖင္ကိုေစသနာနဲ႔ ဂြၽတ္ခြာေပး... အဲ့ေလ သူက်ဳိးေနတယ္ဆိုလို႔ကုေပးမလို႔လုပ္ေနတာပါ... သူကအထင္လဲြၿပီးကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုဖက္သတ္ေနတာပါခင္ဗ်...´´............
   ``ေအးေအး ငါသိပီ သိပီ မင္းတို႔လူငယ္ေတြတယ္ခက္သကိုး... အေဖာ္ေဆာင္မထားကေလေတာ့ကြာ... ငါ့နွယ္မေျပာခ်င္ဘူးေနာ္...´´.............

   ``မဟုတ္ဘူး မွားေနပီ သူႀကီးေရ ကြၽန္ေတာ္က်ဳိးတာ ဖင္ဖင္ ဖင္ကို...´´...........
   ဝဏၰကသူစကားကိုသူႀကီး စကာအက်ေကာက္မွားသြားမာစိုးရိိမ္သြားမိၿပီး တစ္ဝက္တစ္ပ်က္ျဖင့္ထစ္ေငါ့ေနပါသည္....သို႔ေသာ္သူႀကီးကေတာ့ အထေကာက္လဲြသြားျပန္ေခ်ၿပီ..........
  
    ``ေၾသာ္ ဒီလိုဆိုမင္းက အေျခာက္မေပါ့ေလ ဟုတ္သလားကြ...အေျခာက္မ အမဲေကာင္ႀကီး...´´............
    ``ဗ်ာ ထင္ရက္ျပန္ပီ သူႀကီးရယ္... အမေလး အေမေရသားဘယ္လိုရွင္းျပရမလဲေနာ္ အဟင့္...´´..............

    ``ဘယ္လိုမွရွင္းျပမေနနဲ႔ေတာ့ ဖင္ေခါင္းေျပာင္နဲ႔ အေျခာက္မဲမ.. ကို္႔ထမီကိုျပန္ဝတ္ထားစမ္း ငါ့ကိုဒုတ္ျပခဲျပနဲ႔...´´................
     ``ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ပါ သူႀကီးရယ္... ဝတ္ထားပါ့မယ္ဗ်ာ...ဟင္ ကြၽန္ေတာ့ထမီ အဲ့ေလ ပုဆိုးမရွိေတာ့ဘူးဗ်...´´...............

    ``ခင္းဗ်ား ထမီလား ပုဆိုးလာေတာ့ မသိဘူး ကြင္းၿပဲေနတဲ့အထည္တစ္ထည္ကိုေစာေစာက ေခြးခ်ီသြားတာေတြ႕လိုက္တယ္ဗ်... ကြၽန္ေတာ္လဲၾကမ္းတိုက္အဝတ္စုပ္မွတ္လု႔ိၾကည့္ေနမိတာ...´´...........
   ပဲြၾကည့္ပရိသတ္တစ္ေယာက္ကဝင္ေျပာလာပါသည္...............

    ``ဒါ ဒါဆိုကြၽန္ေတာ့ဖင္ေျပာင္ႀကီးနဲ႔စခန္းျပန္ရမွာလား...´´...........
    ``ေဟ့ ေဟ့ အနားကလူေတြဒီအမဲေကာင္မႀကီးကို ဝတ္စရာတခုခုေပးလိုက္ၾကမ္းကြာ ကုသိုလ္ရပါတယ္...´´.............

   ``ေရာ႕ ေရာဒါေလး ဝတ္ထားလိုက္ပါလား...´´............
   အနီးရိွေစ်းသည္တစ္ဦးက ေႁမြခြံအိပ္ႀကီးတစ္အိပ္ကို ကမ္းေပးလာပါသည္........ ဝဏၰကလဲ ထိုေႁမြခြံအိပ္ကို အျမန္ဆဲြယူၿပီးဝတ္ထားလိုက္ပါသည္...... ထို႔ေၾကာင့္ သူ႔အသြင္က ႏြားနို႔ကုလား ဒိုတီဝတ္ထားသလို အသားအမဲတြင္အိပ္အျဖဴ ႀကီးပတ္လ်ွက္ရွိေနပါေတာ့သည္............

    ``ေအးေအး မင္းတို႔အခ်င္းခ်င္းေက်ေအးမႈယူၾကမလား ငါထိတ္တံုးခပ္ထားၿပီးရဲေခၚရမလားေျပာ..´´.............
     ထိပ္တံုးဆုိေသာစကားေၾကာင့္ ဝဏၰနွင့္ေစ်းသည္ ညီအကိုမွာ အလြန္ပင္တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားသြားၾကပါေတာ့သည္...... ထိပ္တံုးခတ္လ်ွင္အထိနာေပလိမ့္မည္ဟုလဲ  အေတြးေရာက္ၾကဟန္ရိွေနသည္မဟုတ္ပါလား...............

    ``ထိပ္တံုးနဲ႔ေတာ့မလုပ္ပါနဲ႔ သူႀကီးရယ္ ထိပ္ခြၽန္ပဲေကာင္းပါတယ္.. အဲ့ေလ ကြၽန္ေတာ္ေက်ေအးေပးပါ့မယ္ဗ်ာ... ဒီမွာၾကည့္ပါ တကယ္ခံရတာကြၽန္ေတာ္ပါ...´´...........
   ေျပာေျပာဆိုဆုိဝဏၰကေႁမြခြံအိပ္ကိုလွစ္ၿပီးဖင္ကိုလွန္ျပေလရာ သူ႔ဖင္မွာသြားရာ အကြင္းအကြင္းမ်ားက ရဲရဲနီၿပီးေယာင္ကိုင္းေနပါေတာ့သည္..... ဂြၽတ္ေတြလဲကြာၾကကုန္ေလၿပီီ..................

   ``အမေလး ကိုႀကီးစိုးရယ္ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့ပါးစပ္ထဲမွ အဖတ္အဖတ္ေတြဝင္ေနပါတယ္လို႔ အခုေတာ့ ဂြၽတ္ ဂြၽတ္ဖတ္ေတြဗ်...´´............
   ``ဟုတ္ပါ ညီေလးရယ္ ငါ့တို႔ပါးစပ္က ကမၼဝါဖတ္တဲ့ပါးစပ္ ေကာင္းမႈျပဳတဲ့ပါးစပ္ သြားပါပီကြာ...´´..........

    ``ဘာကြ မင္းတို႔ကပဲေျပာရတယ္ရိွေသးတယ္.. ေအးငါ့ဖင္ကလဲ ခ်ီးပါပီးဖင္မေဆးတဲ့ဖင္ ဆပ္ျပာလြတ္က်င့္ေနတဲ့ဖင္ေဟ့ သိမလားကြာ မွင္စာညီေနာင္ရဲ႕....´´...............
     ``အမေလးဗ်ာ ဖြီ ေဝါ့...´´............
 
   ``ကဲကဲ အခုမွေတာ့ ဘာမွ႐ြံရွာမေနၾကနဲ႔ေတာ့ စားပီးေသာက္ပီး ေနၾကမွပဲ... ေက်ေအးၾကတယ္ဆိုရင္လဲ လူစုခဲြဖို႔လုပ္ၾကေတာ့ေဟ့... ငါေျပတာၾကားၾကလား နွံျပည္စုတ္ညီေနာင္ေရာ ေတာင္လံုးျပန္မာမီမဲေရာ...´´.............

     သူႀကီးစကားေၾကာင့္ မသကၤာျဖစ္သြားေသာ ဝဏၰက သူပတ္ထားေသာေႁမြခြံအိပ္ကိုငံုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထိုအိပ္ေပၚတြင္ေတာင္လံုးျပန္ေပၚဆန္းေမႊးဟုေရးထားေၾကာင္းေတြ႕လိုက္ရပါသည္.................
     ထိုစာတန္းေရွ႕တြင္လဲ ဦးမဲတူဆန္ဆိုင္အတြက္ဟုေဆာ့ပင္နွင့္ေရးသားထားၿပီး တံဆိတ္ကေတာ့ ေတာင္လံုးျပန္ေပၚဆန္းေမႊးဟူပါသတည္း...................

    စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္ေနေသာဝဏၰလဲေစ်းတန္းထဲမွတေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ဖင္လိမ္ဖင္လိမ္ေလွ်ာက္လာခဲ့ၿပီး ေစ်းတန္းအစြန္တြင္ေတာ့ ေတာအရက္ဆိုင္တစ္ဆိုင္ကို ေတြ႕လိုက္ရပါသည္...... ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ သူ႔အက်ီအိပ္ေထာင္ထဲတြင္ ပိုက္ဆံမ်ားကေတာ့ပကတိက်န္ရိွေနပါေသးသည္..........
       နာက်င္မႈေဝသနာကို ခုသာခံသာရွိေစရန္အတြက္ သူစဥ္းစားရင္း အရက္ဝင္ေသာက္ရန္ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါသည္.... စခန္းခ်ရာေနရာတြင္ေသာက္လာေသာ အရက္ရိွန္မွာလဲကုန္ေလၿပီ.......   တဟီးဟီးတဟားဟားရည္ေနရင္းေဆးလိပ္မီးျဖင့္ဖင္ကိုမီးရႈံ႕ခဲ့ၾကေသာ အဖြားအိုမ်ားနွင့္ မွင္စာညီေနာင္ေၾကာင့္ အမူးေျပရံုမက အားအင္ပင္ကုန္ခမ္းသြားခဲ့ရေလၿပီ................

    ``အရက္... ရပါတယ္ မကုလားမဲရယ္ ပိုက္ဆံေရာပါရဲ႕လား မပါလဲအလကားေသာက္သြားပါ...´´.........
    ``ဘာကြ နင့္အေမႀကီးေတာ္ မကုလားမဲလား ဒီမွာေတြ႕လား ပိုက္ဆံ ငါကြာ... ဖင္တျပင္လံုးနာက်င္ေနရတဲ့အထဲ...´´...............

    ``ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့စိတ္ေလ်ာ့ပါ ကိုဂြၽတ္ထူ အဲ့ေလ ကိုသံေခ်ာင္း အာဟုတ္ပါဘူး ဘြာေတးပါအကိုႀကီး.. အကိုႀကီး အဟီး...´´.............
     ``ကဲေျပာ ခင္ဗ်ားဆိုင္မွာဘာအရက္ေတြရိွလဲဗ်...´´...........

     ``ဖားျပဳတ္အေရခြံ ကတီပါဖိနပ္အရက္... အ့ဲေလ ေကာက္ညႇင္းအရက္စစ္စစ္ပါဗ်...´´............
     ``ေကာင္းပီေလ ပရုတ္ဆီတစ္ပုလင္းေလာက္ေပး...´´.............
    ``ဗ်ာ...´´..........
    ``အဲေလ ဟိုအဖြားႀကီးေတြဖင္ကိုပြတ္သြားတာစိတ္စြဲေနတာ အရက္တစ္ပုလင္းေပးပါဗ်ာ...´´.............

     ဒီလိုနဲ႔ ဝဏၰတစ္ေယာက္လဲ စိတ္တုိတိုနဲ႔ပဲ အရက္ကိုပုလင္းလိုက္ေမာ့ခ်လိုက္ၿပီး ႐ြာအျပင္ကိုတေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ထြက္ခြာလာခဲ့ပါေတာ့သည္........ ဖင္ေတြနာလို႔ေထာ့နင္းေထာ့နင္းျဖစ္တာကလဲတစ္ေၾကာင္း အရက္မူးတာကလဲတစ္ေၾကာင္းနဲ႔ဝဏၰလဲ ဒယီးဒယိုင္ဖင္လိမ္ဖင္လိမ္နဲ႔ေလ်ွာက္ျပန္ေနရပါေတာ့သည္.............

    ဇာတ္ရံုထဲမွာလဲ ရီရတာမ်ားၿပီးဖတ္ဖတ္ေမာေနၾကပါေလေသာ အဘြားအိုတစ္စုက ပင္ပန္းလာေနၿပီးျပန္ဖို႔တာဆူေနၾကျပန္ပါေလသည္...........

    ``ဟဲ့ စိန္ၾကည္ ဟိုေကာင္ေလးသနားပါတယ္ေအ... သူခဗ်ာ မေပါ့မပါးႀကီးနဲ႔... ဟုတ္ေပါင္ဖင္ကြဲႀကီးနဲ႔...´´................
    ``ေအးေလ ဖြားသိန္းရယ္ တို႔တခုခုျပန္ကူညီၾကရေအာင္ေတာ္...´´.................

     ``စကားေျပာေနရတာ အခ်ိန္ကုန္ပါတယ္ေတာ္ ပရုတ္ဆီသြားပြတ္ရေအာင္... ဟုတ္ေပါင္မွားလို႔ လာညည္းတို႔ထၾက အခုသြားရွာၿပီးသူကိုလိုက္ပို႔ေပးၾကရေအာင္...´´.............
       ဖြားခင္ကလဲျမန္ျမန္ထေစရန္ေဆာ္ၾသလိုက္ပါသည္......... ဒီလိုနွင့္အဖြားအိုေျခာက္ဦးသား ဇာတ္ရံုႀကီး အတြင္းမွထြက္လာၾကပါေတာ့သည္............
    အျပင္တြင္သူတို႔စနဲနာလိုက္ၾကၿပီး သူငယ္ေလး၏ေနက္ထက္စိတ္မေကာင္းစရာသတင္းကိုလဲၾကားလိုက္ရပါသည္.............

      ``သနားပါတယ္ ဖြားသိန္းရယ္ သူခဗ်ာ ဖင္နာ ဖင္စပ္ ဖင္ကြဲေနရွာမွာေနာ္...´´...........
      ``ဟုတ္တယ္ စိန္ၾကည္ေရ ပရုတ္ဆီနဲ႔မရေလာက္ေတာ့ဘူး...´´.............

     ``ေတာ္ၾကပါေတာ့ေအ ညည္းတို႔ကလဲ ပရုတ္ဆီနဲ႔မရလို႔ ငရုတ္ရည္နဲ႔ပတ္မလိုလားေအ... အဟြင့္...´´..................
      ဒီလိုနဲ႔ အရက္ဆိုင္ကလမ္းၫႊန္လိုက္တဲ့အတိုင္း အဖြားအိုေျခာက္ေယာက္ဟာ ဝဏၰေနာက္ကိုတန္းေနေအာင္လိုက္လာၾကပါေတာ့သည္..... သိပ္မၾကာေသးဘူးဆိုေလေတာ့မီွေလာက္သည္ေပါ့.............

     ``သူငယ္ေလးခဗ်ာ လွန္ျပစရာပုဆိုးမီးေပါက္ေတာင္မရိွေတာ့ပဲ ေႁမြခြံအိပ္ပတ္ထားရတယ္ဆိုတာေတာ့ တကယ္သနားရာပါပဲစိ္န္ၾကည္ေရ...´´...............
     ``ဒါျဖင့္လဲ ညည္းထမီခြၽတ္ေပးလိုက္ပါလား မိဖြားစိန္ရဲ႕...´´................

    ``ေအးေအး ညည္းတို႔ထမီလက္ေဆာင္ေပးမယ္ဆိုရင္လဲ တခါထဲပရုတ္ဆီပါသုတ္ေပးလိုက္ၾကေနာ္... ပလုပ္တုပ္မွားလို႔ ေယာက္က်ားေလးကို ထမီေပးဝတ္လို႔ရမလား ဘုန္းနိမ့္ကုန္မွာေပါ့ဟဲ့ ၾကည့္လဲေျပာၾကပါအံုး...´´............
    ``က်ဳပ္တို႔ကစေနတာပါ မကုလားမရယ္ စတာဘာ စတာဘာ ဟီးဟီး...´´.................
     ``အဘြားႀကီးေတြ စကားမ်ားမေနၾကနဲ႔ေတာ့ ေရွ႕မွာ သူငယ္ေလးေတြ႕ပီေဟ့...´´..............

       ဝဏၰကဖင္ကေလးလိမ္ၿပီးေစာင္းငန္းေစာင္းငန္းျဖင့္လမ္းေလ်ွာက္ေနရင္း ေရွ႕ဆက္ေလ်ွာက္ရန္ေၾကာက္႐ြံ႕ေနမိပါသည္........ နာမည္ႀကီးတဲ့ သခ်ိင္းကုန္ႀကီး.... ၿပိတၱာလိုလို သဘက္လုိလို ပရေလာကသတၱဝါႀကီးရိွတယ္လို႔ အလြန္နာမည္ႀကီးေနေသာ သခ်ိင္းကုန္းႀကီးထံ.... အခုေတာ့တစ္ေယာက္ထဲဝင္လာရၿပီး လိမ္ေစာင္းေနေသာဖင္နွင့္ဒူးမ်ားပင္ ပိုၿပီး႐ြဲ႕လာခ်င္ေနသလိုလို...............
   မတက္နိင္သည့္အဆံုး သူစိတ္အားတင္းၿပီးေလွ်ာက္လာေနရေလၿပီ..... ထိုစဥ္မွာပင္ အေနာက္ဘက္မွလွမ္းေခၚသံသဲ့သဲ့ကိုၾကားလိုက္ရပါေတာ့သည္....................

    ``ေဟ့ ပရုတ္ဆီ ပရုတ္ဆီ... အဲ့ေလ သူငယ္ေလးေရ  ဖြားတို႔လိုက္ပို႔မလို႔...´´................
     သူလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ဇာတ္ရံုထဲကအဖြားႀကီးေျခာက္ေယာက္က သူ႔ကိုပရုတ္ဆီပြတ္ရန္လွမ္းေခၚေနပါေသးသည္........... ဒါ ဒါဆို ဒီအဖြားႀကီးေတြကလူမဟုတ္ဘူးပဲ ဇာတ္ရံုထဲက်န္ေနရာကေန ဒီေနရာအထိဘြားကနဲလိုက္လာနိင္တာဆိုေတာ့ သရဲမအဖြားႀကီးေတြပဲျဖစ္ရမယ္............ ဝဏၰတစ္ေယာက္ထိုသို႔စဥ္းစားမိၿပီး အသဲအူေတြေပါက္ကြဲမတက္ေၾကာက္႐ြံ႕ထိပ္လန္႔လာေနပါသည္..... ေရွ႕သို႔ေတြးေၾကာက္ေနေသာ မဝံ့မရဲျဖစ္ေနေသာ အေတြးမ်ားသည္လဲ မရိွေတာ့ပါ သူအခုေၾကာက္ေနသည္ကေနာက္က သရဲမႀကီးေျခာက္ေယာက္ကိုသာ....................

    ``ေၾကာက္ပါပီ ဘြားေတာ္ သရဲမတို႔ရဲ႕... အေနာ္ေၾကာက္ပါပီဗ်...´´...............
     ေၾကာက္စိတ္မႊန္ေနေသာဝဏၰက ဘာကိုမွေရေရရာရာစဥ္းစားမေနအားေတာ့ပဲ လိမ္ဖယ္ေနေသာဖင္ကိုအားတင္းရင္းေျခလွမ္းက်ဲႀကီးမ်ားျဖင့္ အားကုန္ထေျပးပါေလေတာ့သည္........... ထိုေၾကာင့္သူပတ္ထားေသာ ေတာင္လံုးျပန္ေပၚဆန္းေမႊးေႁမြခံြအိပ္ႀကီးသည္လဲ ျဗန္းကနဲ နွစ္ျခမ္းကြဲသြားပါေလေတာ့သတည္း..................

           ၿပီးပါၿပီ.... ရယ္ေမာနိင္ၾကပါေစသား........
            Written by - ေနထြဋ္ေနာင္... ®
              22.1.2016.... John Jack Junior