ကိုယ္‌့တြက္မဟုတ္‌ရင္‌ ဝထၳဳ

ကိုယ္အတြက္ မဟုတ္ရင္...... (၀တၳဳေလး ေရးထားတာပါ)

တခါတုန္းက ေကာင္မေလးတေယာက္ ရွိတယ္။
သူမက အျမဲတမ္း သူ႕ခ်စ္သူ သူေဌးေလး အေႀကာင္း
သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဂုဏ္ယူစြာ ေျပာတတ္တာေပါ့။

"'နင္သိလား ငါ့ကိုကို ရဲ႕ ကုမၸဏီ က တရက္
အျမတ္အစြန္း သိန္း၂၀၀, ၃၀၀ အထက္မွာပဲ
ငါတို႕တြဲလာတာ ခုဆို ၁နွစ္ေက်ာ္ျပီ။
သူက ငါ့ကို ခ်စ္တယ္လို႕ အျမဲေျပာတာ
အဲ႕စကားနဲ႕တင္ ငါက တေန႕တေန႕ အေမာ ေျပေနတာေပါ့""။ ။

သိပ္မႀကာပါဘူး ေကာင္မေလးက ရုတ္တရက္
ရံုး၀န္ထမ္း ေကာင္ေလးနဲ႕ ေပွ်ာ္ေပွ်ာ္ ရႊင္ရႊင္
လက္ထက္သြားတယ္။

သူေဌးေလး ျဖစ္သူက အရမ္းကို ေဒါသေတြ
ထြတ္ေနခဲ႕တာေပါ့။
သူ႕လို အဆင့္နဲ႕ ရည္းစားျဖစ္ျပီးမွ ဘာမွမဟုတ္တဲ႕
ေကာင္နဲ႕ ယူသြားလို႕ဆိုျပီး။

တေန႔ ေကာင္မေလး နဲ႕ ေကာင္မေလး သူငယ္ခ်င္း တို႕
ျပန္စံုက်တာေပါ့။
ျပန္ဆံုတဲ႕အခ်ိန္ သူငယ္ခ်င္းေတြက နားမလည္တဲ႕ ပံုစံ
နဲ႕ေကာင္မေလးကို ေမးခြန္းထုတ္က်တယ္။
ေမးခြန္းေတြကလဲ စံုေနတာေပါ့။

ေကာင္မေလးက ရီရီေမာေမာ နဲ႕
ငါနင္တို႕ကို ေျပာျပမယ္။
"" ငါ သူေဌးေလးနဲ႕ ခ်စ္သူ ျဖစ္တဲ႕အခ်ိန္မွာ ရံုး၀န္းထမ္း
ေကာင္ေလးက လာႀကိဳက္ေတာ့ ငါက အရမ္းေဒါသထြတ္
ခဲ႕တာ အမွန္ပါ။

ဒါေပမယ့္ေလ...

Valentine day ေရာက္လာတဲ႕ ေန႕မွာ..
ထံုးစံအတိုင္း တရက္ ၀င္ေငြ သိန္း၂၀၀ အထက္မွာ ရွိတဲ႕
သူေဌးေလးဆီက သူ႕တရက္၀င္ေငြရဲ႕ ၁၀ပံုတပံု
၂သိန္းတန္ ပစၥည္းတခု မေရာက္လာခဲ႕ဘူး။
အရင္တနွစ္ကလိုပဲ message တေစာင္ပဲ ပို႕ခဲ႕တယ္။

ရံုး၀န္ထမ္း ေကာင္ေလးက သူ႕တလ၀င္ေငြ ၁သိန္းခြဲမွာ
ငါလိုခ်င္တဲ႕ cosmetic ေလးနဲ႕ ပန္းစည္းေလးအိမ္ထိ
လာပို႕ေပးတယ္။
သူ႕လစာ ၃ ပုံ ၁ပံု နဲ႕ ငါ့ကို အသိအမွတ္ျပဳတယ္ဟ။

ဒါေတြပဲ မဟုတ္ပါဘူး။

ငါ သင္တန္းက အျပန္ အေကာင္းစားကား စီးျပီး
ေနပူပူ မိုးရြာရြာ ကားထဲမွာ ေဆာင္းရာသီ
အျမဲေရာက္ေနတဲ႕သူက ငါ့ကို တပတ္တခါေတာင္
သင္တန္းလာမႀကိဳခဲ႕ဘူး။

ရံုး၀န္ထမ္း ေကာင္ေလးက ေနပူပူ မိုးရြာရြာ
ထီးေလးတေခ်ာင္နဲ႕ အံတုျပီး သူ႕ရံုးကေန ငါ့သင္တန္းကို
လူတန္းစားမေရြးတဲ႕ဘတ္(စ္) ကားစီးျပီး အျမဲလာႀကိဳ
အိမ္ပို႕ေပးတယ္။

တေယာက္ထဲ အိမ္ျပန္ရမွာထက္ စာရင္ ေဘးနားမွာ
လူတေယာက္ ရွိေတာ့ အားကိုးစရာ တခုလို႕
ခံစားရတာေတာ့ အမွန္ပဲ။

မိန္းမေတြရဲ႕ အိမ္မက္က ပိုက္ဆံရွိတဲ႕ သူနဲ႕ယူျပီး
ဘ၀ကို ပူပင္မူ မရွိ ျဖတ္သန္းခ်င္က်တာပါ။

ရံုး၀န္ထမ္း ေကာင္ေလးအေပၚမွာ ခံစားခ်က္ တခု
ရွိလာေတာ့ ငါ သူေဌးေလးကို ဆံုးရႈံးရမွာ
ေႀကာက္လာတယ္။

အဲ႕ဒါနဲ႕ ငါ သူေဌးေလးကို စကားတခု ေမးႀကည့္မိတယ္။
""ငါတို႕ဘယ္ခ်ိန္ေလာက္ လက္ထပ္က်မလဲလို႕""။
အဲ႕ခ်ိန္မွာ ငါ့ကို ျပန္ေျဖတဲ႕ အေျဖက
""ေစာပါေသးတယ္တဲ႕""။

ပိုက္ဆံရွိတဲ႕သူနဲ႕ ႀကိဳက္ရတာ နာမည္သာ ရွိတာ
ဘာမ်ား အက်ိဳးအျမတ္ ရခဲ႕လဲ အခါအခါ
ေတြးမိတာ အမွန္ပဲ
အလြန္ဆံုး ဆိုင္ေကာင္းေကာင္းမွာ ၂ေယာက္တူတူ
အစားအေသာက္ ထိုင္စား ရတဲ႕
အစားတလုပ္ေလာက္ကိုေတာ့
ငါ မတ္ေနစရာ အေႀကာင္း မရွိဘူး

ငါ ရံုး၀န္ထမ္း ေကာင္ေလးကိုလဲ ထပ္တူေမးခြန္းေမးခဲ႕တယ္။
""တကယ္လို႕ ကြ်န္မကသာ ရွင့္အခ်စ္ကို လက္ခံရင္
ဘယ္ေတာ့ေလာက္ မိသားဖသားပီပီ
ေတာင္းရမ္းယူမွာလဲ""

အဲ႕ေတာ့ သူေျဖတာက
""သူ႕ကို အခ်ိန္တနွစ္ပဲ ေပးပါတဲ႕ မဂၤလာေဆာင္တဲ႕ အခ်ိန္
ခမ္းခမ္းနားနားမဟုတ္ေတာင္ တင့္တင့္တယ္တယ္ေလး
သူေဆာင္ေပးခ်င္တယ္တဲ႕""

ငါက ၆လပဲေစာင့္ေပးခဲ႕တယ္။
ငါ ကုမၸဏီ တခုမွာ ၆လ အလုပ္၀င္လုပ္ျပီး။
ပိုက္ဆံတူတူ စုက်တယ္။

သူနဲ႕တူတူ ရွိတဲ႕ အခ်ိန္ေတြတိုင္း ငါက နတ္သမီး တပါးလိုပဲ
ခံစားရတယ္။
သူေဌးေလးနဲ႕တြဲတုန္းက ကိုယ့္ဘာသာ
ကြ်န္တေယာက္လိုပဲ။

ပိုက္ဆံဆိုတာ ေနရာတကာတိုင္း အေရးမပါ ဘူး ဆိုတာ
ငါနားလည္လာတယ္။
အနီေရာင္ ေကာ္ေဇာ္ အထပ္ လူအမ်ားေရွ႕မွာ
ခမ္းခမ္းနားနား မဂၤလာေဆာင္ဖို႕ အိမ္မက္
အႀကီးႀကီး မက္ခဲ႕ဖူးတယ္။

အဲ႕အိမ္မက္တခုအတြက္နဲ႕ လက္ေတြ႕ကို ငါ
လဲလွယ္ဖို႕ေလာက္ထိ ငါ မမိုက္မဲပါဘူး။

အခုလဲ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ၅ပါးေရွ႕မွာ လက္အုပ္ခ်ီျပီး
ကိုယ့္ကို တကယ္ခ်စ္တဲ႕သူနဲ႕ မဂၤလာေဆာင္ရတာ
အရမ္းေပွ်ာ္ရႊင္ခဲ႕ရတာ အမွန္ပဲ။

သူေဌးေလးက ငါသူနဲ႕ လမ္းခြဲတဲ႕အခ်ိန္မွာ သူ႕လို
လူတေယာက္ဆီ ငါ မျဖစ္မေန ျပန္လာမယ္
ထင္ေနတာ။

လူေတာ့ ျပန္မေရာက္ဘူး မဂၤလာဖိတ္စာေတာ့
ေရာက္ေအာင္ပို႕လိုက္တယ္။

အဲ႕ဖိတ္စာအတြက္ အံ႕အားသင့္တာ ငါလက္ခံနိုင္ပါတယ္။
ငါ့မဂၤလာေဆာင္ မလာတာလဲ ပိုေကာင္းတယ္ဆိုေပမယ့္။
၂နွစ္ နီးပါး တြဲလာတဲ႕ သူနဲ႕ခ်စ္လာတဲ႕ ေကာင္မေလး
တေယာက္ မဂၤလာေဆာင္ကို အသိအမွတ္ျပဳတာ
တခုေတာင္မေရာက္လာဘူး။

၅ေထာင္တန္ တရြက္ ေတာင္ အသိအမွတ္ မျပဳနိုင္တဲ႕
သူေဌးက ငါ့အတြက္ေတာ့ ဆင္းရဲတဲ႕ သူတေယာက္နဲ႕
ဘာမွ မကြာဘူးေလ။

**လူတေယာက္က ခ်မ္းသာတာ ကိုယ့္အတြက္ ဘာတခုမွ
အက်ိဳးမျပဳရင္ သူဟာ ကိုယ့္အတြက္ ဆင္းရဲသူပါပဲ**။

**လူတေယာက္က ထမင္း တပန္းကန္ စာ ခ်မ္းသာလို႕ ကိုယ့္ကို တ၀တ္ခြဲေကြ်းရင္ သူက ကိုယ့္အတြက္ အရမ္းခ်မ္းသာတဲ႔သူ ဆိုတာ**

ငါ နားလည္လိုက္လို႕ ငါအခုလို ဆံုးျဖတ္လိုက္တာပါ""။

Written by - Eaint Hnine Han