က‌ေဝမ‌ေလးရဲ႕ ခ်စ္‌ပံုျပင္ အပိုင္‌း၄

#သစၥာ4   ``သစၥာ´´     ( ကေဝမေလးရဲ႕ခ်စ္ပံုျပင္ )  အပိုင္း ၄

     *ေနထြဋ္ေနာင္ေရးသားသည္.....
( ၉ ) ထိပ္လန္႔တုန္လႈပ္ေနေသာကိုေဌးႂကြယ္က ေရွ႕ဆက္ျဖစ္လာမည့္အရာကိုသာရင္ဆိုင္ရန္သေဘာပိုက္ၿပီးမတုန္မလႈပ္ရပ္ၾကည့္ေနမိပါသည္..... အဖြားအိုေဒၚၿမိဳင္သည္သူ႔ကိုဓားျဖင့္ခုတ္ေတာ့မည္ေလ............
    အဖြားအိုေဒၚၿမိဳင္ကလက္တစ္ဖက္မွဓားကိုေျမာက္ထားရင္းက်န္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ဓားသြားဦးကိုစမ္သက္ထိေတြ႕လိုက္ပါသည္............
   ၿပီးေတာ့လက္ညိႈးကေလးျဖင့္ဓာသြားကိုေပါ့ပါညႇင္သာစြာလိပ္ေနပါေတာ့သည္.............
 
      အ့ံေအာမွင္သက္ရာင္ပင္.... ငွက္ႀကီးေတာင္ဓားရွည္သည္ အဖြားအိုလက္တြင္ေဖာ့ဖေယာင္းသဖြယ္လိပ္လာေနျခင္းပင္............ ယခုေတာ့သံမဏိဓားရွည္ႀကီးသည္ ေဒၚၿမိဳင္လက္ထဲတြင္စကၠဴ လိပ္ႀကီးသဖြယ္...........

   ``ကဲေမာင္ေဌးႂကြယ္မင္းအဖြားရဲ႕ သစၥာစကားကိုလုိက္ဆိုေခ်ေတာ့...´´...........
    ``ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ပါ...´´...........

    အဖြား၏အခ်ဳိ႕ေသာစကားမ်ားကို သူနားမလည္သို႔ေသာ္ သူနားလည္သမ်ွတြင္ ယေန႔ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရျခင္းကို တစ္စံၾတစ္ေယာက္အားျပန္ေျပာျပခဲ့ပါက ဓားသည္မႈလအတိုင္းျပန္လည္ဆန္႔ထြက္လာပါေစသတည္းဟုေသာသေဘာတရားကို သူနားလည္လိုက္ပါသည္...........
    ယခုအထိေတာ့ထိုသစၥာစကားသည္ဘာမွအေရးမပါသလိုပင္.... ဓားေကြးျပျခင္းသည္သာထူးဆန္းလြန္းေနပါသည္................

    ``ကဲေမာ္ေဌးႂကြယ္ မင္းပါးစပ္ကိုဟေပးပါ...´´...........
    ``ဗ်ာ...´´............
  ``ပါးစပ္ကိုဟလိုက္ပါ...´´.............
  အဖြားအိုစိတ္မရွည္သလိုျဖင့္ သူ႔ပါးစပ္ကိုဟခိုင္းေနေလၿပီ...... ယခုမွေတာ့သူဘာမွမတက္နိင္ေတာ့ၿပီ..... လြန္းကိုလွမ္းၾကည့္ေတာ့ သူ႔ကိုတစ္ခ်က္ၿပံဳးျပျပၤးေခါင္ကေလးၿငိမ့္ျပေနပါသည္...... လြန္းကိုယ္တိုင္ကဟခိုင္းေနမွေတာ့မထူးေတာ့ပါ... သူအလိုက္သင့္ပါထားေပးလိုက္ပါသည္..............
    အဖြာလက္မ်ားကဆန္႔ထြက္လာၿပီ သူ႔ပါးစပ္ထဲသိုဓားလိပ္ကိုထိုးသြင္းလိုက္ပါသည္....... နာက်င္ေတာ့မည္ဟုလန္႔ျဖန္မိသြားေသးေသာ္လဲ ကြမ္းယာဝါးသေလာက္အခက္အခဲထက္မပိုေသာအေနအထာူျဖင့္ထားကသူ႔ပါးစပ္ထဲသို႔ေလ်ာေမာလြယ္ကူစြာဝင္ေရာက္သြားခဲ့ပါေတာ့သည္..................

    ယခုေတာ့မွ သူေကာင္းစြာသေဘာေပါက္သြားခဲ့ေလၿပီ.... သူသစၥာပ်က္ယြင္းခဲ့ေသာဓားသည္မွလအတိုင္းဆန္႔ထြင္လာေပေတာ့မည္........ ၿပီးေတာ့ သူသည္ငွက္ႀကီးေတာင္ဓားတစ္ေခ်ာင္းကိုမ်ဳိခ်ထားလိုက္မိပါလားဆိုေသာ အေတြးနွင့္ထိပ္လန္႔တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားသြားမိပါေတာ့သည္..............

    ``လာလာ အိမ္ေပၚတက္လာခဲ့ မေငြၾကည္...´´........
  အဖြာေဒၚၿမိဳင္ကမိခင္နာမည္ေခၚသံျငားေတာ့ကိုေဌးႂကြယ္လွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ သူ႔မိခင္ ဘႀကီးနွင့္အေဒၚနွစ္ေယာက္အိမ္ေပၚတက္လာၾကပါသည္..............

  ``ကြၽန္ ကြၽန္မသားေလး ဘာ ဘာျဖစလို႔လဲ ႀကီးေမ...´´...........
   ``ဘာမွမျဖစ္ပါဘုး မိေငြၾကည္ေရ ညည္းသားနဲ႔က်ဳပ္ေျမးေလးတု႔ိ လူငယ္သဘာဝေမတၲာမ်ွရာက အခ်စ္နယ္လြန္ခဲ့ၾကလို႔ ညည္းသားကက်ဳပ္ဆီလာေတာင္းေနလို႔ေပးစားဖို႔ပါပဲ...´´............

   ``ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ပါ... သားေရဘယ္လို...´´..........
    ``ဟုတ္တယ္ အေမ သားနဲ႔လြန္းေမတၱာမ်််ွေနတာၾကာပါပီ... အေမခြင့္ျပဳပါေတာ့ေနာ္...´´...........
    ေဒါေငြၾကည္တစ္ေယာက္ဘာေျပာရမည္မွန္းပင္မသိေတာ့.............

    ``ဒါ ဒါဆို ကြၽန္မေလ မဂၤလာကိစၥကိုအတက္နိင္ဆံုး အဆင္ေျပေအာင္...´´.............
   ``ဘာမွလုပ္ေပးစရာမလိုပါဘူး မိေငြၾကည္... က်ဳပ္ပဲတာဝန္ယူလိုက္ပါ့မယ္.... အခုပဲမဂၤလာပဲြက်င္းပေတာ့မွာပါ...´´............
   ယခုေတာ့ ေဒါေငြၾကည္တစ္ေယာက္ပါးစပ္အေဟာင္းသားပင္..............

    ``ေဟာ သူႀကီးတို႔လာပီ... ႂကြပါ ႂကြပါ ကိုအံုးေဖ...´´...........
   ``အမၿမိဳင္ေရ တကယ္ပဲလားဗ်ာ ေစာေစာကအမ်ဳိးသမီးနွစ္ေယာက္က မဂၤလာေဆာင္ရိွတယ္ဆိုၿပီးလာေျပာတာက...´´...............

      ``ဟုတ္ပါတယ္ ကိုအံုးေဖေရ.. လာပါ ထိုင္ပါ မခင္ျမလဲထိုင္ပါအံုး...´´.............

    သူႀကီးနွင့္သူႀကီးကေတာ္တို႔ပင္လွ်င္တုန္လႈပ္ေျခာက္ုခါးေနပံုရေၾကာင္း ကိုေဌးႂကြယ္ေတြးၾကည့္ေနမိပါသည္....... ထိုစဥ္မွာပင္အိမ္ေအာ္သို႔စံုတြဲတစ္တြဲတက္လာၾကျပန္ပါသည္..............

   ``အေမႀကီ သမီးတို႔ေရာက္လာပါၿပီ...´´.........
   ``လာလာ သမီးနဲ႔သာတို႔.. မင္းတို႔နွမေတာ္ရဲ႕မဂၤလာေဆာင္ခ်ိန္က်ပါပီကြယ္...´´............
    ဧည့္သည္စုတဲြနွင့္လြန္တို႔အျပန္အလွန္ရီေမာနႈတ္ဆက္ရင္စကာူေတြေျပာေနၾကပါသည္ ..........
    ကိုေဌးႂကြယ္အပါအဝင္လူမ်ားအံ့ေအာမဆံုးခင္မွာပင္ ဧည့္သည္အခ်ဳိ႕ထက္ေရာက္လာၾကၿပီးအိမ္ေပၚသိုတင္လာၾကပါသည္.... ဘာေျပာလို႔ေျပာရမန္းပင္မသိေတာ့..........
     မိမိမဂၤလာေဆာင္သည္လနွင့္ခ်ီၿပီးႀကိဳတင္လုပ္ေဆာင္ထားတာမ်ာလာဟု ကိုေဌးႂကြယ္ျပန္စဥ္းစာၾကည့္ေနမိပါေတာ့သည္...............

     ( ၁၀ ) မဂၤလာေဆာင္ကညဆယ္နာရီေလာက္တြင္ၿပီးဆံုးၿပီးေနွာက္ အေမျဖ္သူနွင့္အမ်ဳိးမ်ားက သူကိုဝိုင္းႏုတ္ဆက္ေနၾကပါသည္... စကားအပိုေတြမေပါဝံ့ၾကသည့္တို္ သူတိုမ်က္နွာေတြကေတာ့ သူ႔ကိုိးရိမ္ပူပန္ေနေၾကာင္းေတြ႕ေနရျခင္းေၾကာင့္ ကိုေဌးႂကြယ္စိတ္မေကာင္း.... သူတို႔စိတ္မပူၾကေအာင္သူက နွစ္ရွည္လမ်ားေနထိုင္ေနေသာအိမ္ရွင္ပမာစကားတြေဖာင္ဖြဲ႕ၿပီး ၿပံဳး႐ႊင္စြာနႈတ္ဆက္ေနရပါသည္............

  ``စိတ္မပူပါနဲ႔ အေမေရသားအဆင္ျပပါတယ္ေနာ္...´´.........
   ျပန္ခါနီးအေမ့နားနားကပ္ၿပီး ဒီလိုတီးတိုးေလးဆိုခဲ့ရျပန္ပါေသးသည္......... အဖြားလဲအိပ္ယာဝင္သြားေလၿပီ.... ယခုေတာ့ အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာ သနွင့္ခါလြန္းနွစ္ေယာက္တည္းက်န္ေနပါေတာ့သည္..............

   ``ကို ကိုကဘယ္မွာေန...´´...........
   ``ကိုကဘယ္မွာေနခ်င္ေသးလို႔လဲဟင္ ခိခိ... လာေလလြန္းနဲ႔ေန.. လြန္းကိုဖက္ၿပီေခ်ာ့သိပ္ေပးရမွာေပါ့ကိုရယ္...´´...............

        လြန္းအခန္းထဲက ပန္းကႏုပ္မ်ားျဖင့္ခ်ယ္မႈန္းထားေသာလြန္းကုတင္ႀကီးက နန္းဆန္လြန္းလွပါသည္.... ဖဲေမြ႕ယာႀကီးကလဲအိစက္ညက္ေညာလြန္းလွေၾကာင္းကိုေဌးႂကြယ္ တအ့ံတေအာေတြ႕လိုက္ရပါသည္......... အိမ္ႀကီးက အျပင္ကၾကည့္လ်ွင္ေၾကာက္စရာနစ္ထက္အိမ္မဲႀကီးနွင့္တူေသာ္လဲ အိမ္ထဲတြင္ေတာ့ လွပခန္႔ညားလြန္းလွပါသည္.............

    ``ေၾသာ္ ကို႔သိပ့္နံုတာပဲ သိလား...´´............
   ``ဟင္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ လြန္း...´´..........

     ``ကို႔ရဲ႕သတို႔သမီးကို ကုတင္ေပၚေပြ႕ခ်ီဖိုေတာ္သတိမရဘူးေလ ခိခိ...´´...........
   ``ကဲလာပီကြ... ဘယ္ေျပးမလဲလြန္း...´´...............

   ``အို လူဆိုးႀကီး သမီးကိုလိုက္ဖမ္းေနပါပီရွင္...´´...........
    ``ကိုသတို႔သမီးကို အနမ္းေပးရမယ္...´´...........

   ``ဟာ လူဆိုးႀကီးလြန္းရွက္တယ္ေနာ္... အရမ္းဆိုေနတာ ၾကည့္ပါအံုး... အိုးးးကိုရယ္...´´............
   ``သတို႔သားက သတို႔သမီးကို........ အဲ့လိုေလး...´´..............
    ``အိုမီးခြက္ႀကီးရယ္ လြန္းရွက္လာပီ မိွတ္လိုက္ပါအံုးကြယ္....´´...............

    သူမ၏စကားသံကို မီးခြင္ႀကီးက နားလည္သည့္အလားမီးေတာက္ကဟုတ္ကနဲၿငိမ္းသြားပါေတာ့သည္..... သို႔ေသာ္သူတို႔ရင္ထဲကအခ်စ္မီးလ်ွ႔ံေလးတစ္ခုကေတာ့ ယခုမွစတင္ေလာင္ၿမိဳက္လာၾကပါသည္.........
     ကိုေဌးႂကြယ္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ညေနကေၾကာက္႐ြံျခင္းတို႔နွင့္လားလားမွမဆိုင္ေတာ့ေသာ ၾကည္ႏူးခ်င္းမ်ာနွင့္ေမြ႕ေပ်ာ္ေနခဲ့ေလၿပီ.................

       ( ၁၁ ) သူတို႔၏မဂၤလာပဲြေနာက္ပိုင္းကၾကည္ႏူးစရာအျပည့္ပင္.... တစ္ေယာက္နွင့္တစ္ေသာက္ၾကားအရိပ္ပမာအတူယွဥ္တြဲေနလာခဲ့ၾကသလို အိမ္ေထာင္ေရးျပသနာမ်ားလဲမရိွခဲ့ေပ.......
    လြန္းကလဲ အထီးက်န္ဘဝတြင္ ေသြးသားဆက္ယွက္ေပါင္းဖက္ခဲ့သည္ေယာက္က်ားကိုေတာ့ မ်က္စိေအာက္မွအေပ်ာက္မခံသလို ဇနီးေကာင္းတစ္ေယာက္လဲျဖစ္လာခဲပါသည္.............

    ႐ြာထဲရိွကိုေဌးႂကြယ္အမ်ဳိးအေဆြမ်ားထံအလည္အပတ္လိုကိစၥႀကီးငယ္မ်ားတြင္ေတာ့သူမတခါတရံလိုက္ပါသြားတက္ပါသည္.... ဒါေပမဲ့ လြန္းကဘဝကို သိုသိုသိပ့္သိပ့္ပဲေနရမယ္ဟုေသာ ဗီဇအေတြးေလးမ်ားေၾကာင့္ ဘယ္သူနွင့္မွေတာ့တအားအေရာတဝင္မေနျဖစ္ပါ.............
      သူတို႔အိမ္ေထာင္သက္ဆယ္နွစ္ေလာက္အေရာက္တြင္ေတာ့ ဒုတိယကမာၻစစ္ႀကီးစတင္ျဖစ္ပြားလာခဲ့ၿပီး လြန္းမွာလဲကေလး ေလးေယာက္မိခင္တစ္ဦးျဖစ္ၿပီျဖစ္ပါသည္..............

    သို႔တိုင္ေအာင္အ႐ြယ္တင္ႏုပ်ဳိေနဆဲလြန္တစ္ေယာက္က တစ္သားေမြးတိုင္တစ္ေသြးလွေနဆဲပင္.... ကိုေဌးႂကြယ္တစ္ေယာက္ကလဲသစၥာစကားကိုေစာင့္ထိမ္းရင္း လြန္းအေၾကာင္းကိုမည္သူကိုမွစတတံုးတပါဒမွမဟခဲ့ပါ......
   ယွတ္စြအဆံုးမိခင္ျဖစ္သူကိုပင္ လြန္းသည္ေမႊးရာပါဝမ္းတြင္းကေဝအစြမ္းရွင္မေလးအျဖစ္ဖြင့္မေျပာခဲ့ပါ........... ေျပာ၍မျဖစ္မွန္းလဲသူသိေနပါသည္.............

  ဒီလိုနွင့္႐ြာထဲသို႔ အဂၤလိပ္တို႔အဆုတ္တြကင္ဂ်ပန္တပ္မ်ားေရာက္ရိွလာျပပါေတာ့သည္........ တျဖည္းျဖည္းမင္းသားမ်က္နွာဖံုးကြာၾကလာေသာဂ်ပန္တို႔၏ညႇင္းပန္းနိပ္စက္မႈမ်ားအေၾကာင္းေၾကာင့္လဲဗ လူတိုင္းကဂ်ပန္ျမင္လ်ွင္အေဖမေခၚရံုတမယ္ေၾကာက္လန္႔ေနရပါသည္..........
  မာစတာ ( သခင္ႀကီး ) ဟုေခၚဆိုရေသာေခတ္တစ္ေခတ္သည္စတင္ေပၚထြန္းလာခဲ့ပါေတာ့သည္..............

    ``ကိုဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးစစ္ထဲဝင္ခ်င္တယ္လြန္း... ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းတို႔က ဘီဒီေအတပ္ကေန ဘားမားအာမီဆိုတာျပန္ဖဲြ႕စည္းၿပီ ဂ်ပန္ကိုျပန္ခ်မယ္ေျပာသံ႐ြာကိုလာတဲ့ ဧည့္သယ္တစ္ေယာက္ဆီကေနကိုၾကားလာခဲ့တယ္.. ကိုတပ္ထဲဝင္ရင္....´´..........
   ``ကိုဘယ္တပ္ထဲမွမဝင္ရဘူး... ကိုကလြန္းရဲ႕နွလံုးသားတပ္မေတာ္သားႀကီးေလ... အဲ့ေတာ့လြန္းကိုပဲကာကြယ္ရမယ္ လြန္းနားမွာပဲေနရမယ္သိပီလား...´´................

   ``သူတို႔ကိုမျဖစ္မေနတိုက္....´´..........
   ``ဘယ္သူကိုမွတိုက္ရဘူကို လာခဲ့လြန္းကိုပဲတိုက္ လြန္းနွလံုးသားေလးကိုပဲကိုရေအာင္တိုက္ ခိခိ...´´.........

    လြန္းကဆြဲေခၚၿပီး ကုတင္ေပၚေရာက္ေတာ့ဖက္လွဲၿပီးသူကိုအားပါးတရဖမ္းခ်ဳပ္ျပေနပါေတာ့သည္......... ကိုေဌးႂကြယ္ဆက္မေျပာနိင္ခင္မွာပင္ လြန္းထံမွအနမ္းမ်ားေၾကာင့္ သူစကားဆိုဖို႔အခြင့္အေရးမရနိင္ေတာ့ပါ.................
    ``ဒီတိုက္ပဲြကေတာ့ကိုပဲအႀကိမ္ႀကိမ္ရံႈးေနမွာလား လြန္းရယ္... အိုးးး....လြန္းရယ္...´´..............

    ``ကိုႀကီးနဲ႔ညီမေလး အျပင္သြားေဆာ့ၾကေတာ့ ဒီမွာေမႀကီးနဲ႔ေဖႀကီနဘမ္းလံုးတိုင္းေဆာ့ေနၾကတယ္...´´...........
     အခန္းေပါက္ဝမွခ်ာင္းၾကည့္ေနၾကေသာ သားအလတ္ေကင္ကသူ႔အကိုနွင့့္ညီမကိုလွမ္းေျပာလိုက္ေတာ့မွ သူတို႔နွစ္ေယာက္သား ဖက္ၿပီရယ္ေနမိလိုက္ပါသည္.... သမီးအငယ္ေလးကေတာ့ပုခက္ထဲမွာနွစ္ၿခိဳက္စြာအိပ္ေပ်ာ္ေနဆဲ......... ကေလကတခါပုခပ္လဲြထာလွ်င္အၾကာႀကီးခံသည္....
    သူမနိူးမျခင္းပုခက္ကလဲြေနဆဲပင္.... သူနိုးလာလို႔ငိုေနတုန္းသြာူမခ်ီခဲ့လ်ွင္ေတာ့ ပုခက္ႀကိဳးပ်က္ၾကစၿမဲ...........
   ဒီေတာ့ သမီးငယ္ေလကသာမန္မဟုတ္မွန္ကိုေဌးႂကြယ္သေဘာေပါက္လိုက္မိပါသည္...... ယခုလဲပုခက္တြင္မွေခါင္းေထာင္ၿပီး ကုတင္ေပၚတြင္ေဆာ့ကစားေနေသာ အေဖနွင့္အေမကို ေသခ်ာျပဴ းၾကည့္ေနပါေတာ့သည္.................

   ``သ သမီးေလးက...´´........
   ``လြန္းရဲ႕ အေမြကိုဆက္ခံမွာေလ ကိုရဲ႕... ကိုသမီးတန္ခိုးရွင္မေလးေပါ့ကိုရယ္ ဟီဟီ...´´............

       ``ကဲ မိပီဒီတန္ခိုးရွင္မေလးကို...´´............
    ကိုေဌးႂကြယ္က သမီးအငည္မေလးကိုေငးၾကည့္ေနေသာ လြန္းကိုရုတ္တရက္ဆဲြလွဲခ်လိုက္ၿပီး အေပၚမွအနမ္းမ်ားေပးရင္း သူ႔ခႏၶာကုိယ္နွင့္ဖိထားလိုက္ပါေတာ့သည္.............
    ``အင္းးးး... အို.... ကိုေနာ္ သြားပါလူဆိုးႀကီး...´´..............
    လြန္းထံမွ ညည္းသံသဲ့သဲ့ေလးနွင့္အတူ ပုခက္တြင္းမွ သမီးငည္ေလး၏ တခစ္ခ္ရည္သံကပါ တၿပိဳင္ထဲထြက္ေပၚလာပါေတာ့သည္....................

     
       ( ၁၂ ) ႐ြာရိွဂ်ပန္မ်ားကိုၾကည့္ရင္းသိန္းေမာင္ကတစံုတရာကိုေတြးေနမိပါသည္..... ဂ်ပန္တို႔သည္ ထိတိုင္းေ႐ႊျဖစ္ေနသလို ေအာင္ျမင္ေနၾကၿပီးလြန္စြာလဲရက္စက္တက္ၾကပါသည္...... ဒီဂ်ပန္ေခတ္ႀကီထဲတြင္ ဂ်ပန္မ်ာကိုမီွၿပီးေအာင္ျမင္ေနၾကသူေတြလဲမနဲလွသလ္ု ဒုကၡေရာက္သြားၾကသူေတြကေတာ့ အမ်ားအျပားပင္..............
   ဒီအေျခအေနကိုၾကည့္ၿပီး သူကတစ္စံုတရာကိုအသံုးခ်ရန္ေတြးေနမိျခင္းျဖစ္ပါာသည္...........

  ``ကိုသိန္းေမာင္ ရွင္ဘာေတြေငးေနတာလဲ...´´...........
   ``ဟဲ့မိသန္းတင္ေရ ဘာလို႔အိမ္ဝထြက္လာတာလဲ သနပ္ခါးဘဲၾကာႀကီးလိမ္းထားပါဆို... ဟိုမွာမာစတာေတြျမင္သြားမွေနာ္.. ဒီမိန္းမေတာ့ငါမေျပာခ်င္ဘူး...´´..............

   ``ေတာ္ကေရာ ဒီဂ်ပန္ေတြကို ဘာလို႔မ်ားေငးၾကည့္ေနရတာတုန္း... လွတယ္ထင္ေနတာလား ကိုသိန္းေမာင္.. မယားမ်က္နွာလာမၾကည့္ပဲ ဂ်ပန္ေက်ာ္ကုန္းလိုက္ၾကည့္ေနရတယ္လို႔ေနာ္...´´..............
   ``ေျပာရက္ပါ့ကြာ.. ဒီမွာ မိသိန္းတင္ေရ သူတို႔ကိုၾကည့္ရင္း ငါအႀကံတခုရလာလို႔ကြ...´´...............

   ``ေျပာစမ္းပါအံုးေတာ္ ထန္းတက္ေပးခ်င္လိုလား... နင္းနိပ္ေပးခ်င္လို႔လား...´´.........
   ``ထြမ္... ေပါက္ကရကြာ... ဒီမွာမိသန္းတင္ေရ ဟိုစုန္းမလင္မယားကိုေလ...´´...........

    သူ႔စကားေၾကာင့္ မိသန္းတင္မ်က္လံုးမ်ားျပဴ းက်ယ္လာပါသည္.... သူ႔တို႔ကစုန္းမလင္မယားဟုေခၚေသာ လင္မယားဆိုတာကအျခားမဟုတ္... လြန္းနွင့္ကိုေဌးႂကြယ္တို႔ပင္မဟုတ္ပါလား...................
    ``ကဲပါရွင္ရယ္ ဒါဆိုလဲေျပာပါေတာ့ စိတ္ကိုမရွည္ေတာ့ဘူး ဟြန္႔ ...´´ ...................

   ကိုသိန္းေမာင္က စပ္ၿဖီးၿဖီးၿဖီးမ်က္နွာႀကီးျဖင့္သူ႔မိန္းမဘက္သို႔လွည့္ၿပံဳးျပရင္း စကားဆိုရန္ျပင္လိုက္ပါေတာ့သည္.................!

         အပိုင္း ၅ ဆက္ရန္.....
          Written by - ေနထြဋ္ေနာင္....
           29.1.2016... John Jack Junior