ပဥၥမေျမာက္ပန္းေဒဝီ
…………………………
အပိုင္း(4)
သုံးနွစ္ေလာက္ အခ်ိန္ျကာတြင္ နိုင္ငံကိစၥမ်ား
ကို လိုက္လံစည္မံေနသျဖင့္ မင္းသားေလးသုံးပါး
ကို သတိမထားဘဲေနလ်ွက္ရွိေတာ့သည္။ ဒီေန့
တြင္ ဦးရီးေတာ္ဟာ မင္းသားေလးသုံးပါးရဲ႕ လႈပ္
ရွားမႈကို မသိရသျဖင့္ အေျခအေနကိုသိခ်င္လာ
ေတာ့သည္။ဒါေျကာင့္ ဦးရီးေတာ္ဟာ ဒီေန့ဧည့္ခန္း
မေဆာင္တြင္ ေမာ္ဆရာေလာ့ရင္နွင့္ဦးရီးေတာ္
တို့ စကားေျပာေလျကေတာ့သည္။ ဦးရီးေတာ္က
"ေလာ့ရင္း မင္းေျပာေတာ့ ငါကိုသတ္မယ့္သူက
မင္းသားေလးသုံးပါးထဲက တစ္ပါးဆို ဇတာတြက္
ျကည့္တာ တစ္ေယာက္မွ ငါကိုသတ္နိုင္မယ့္ပုံမရ
ဘူး မင္းမွာေနျပီထင္တယ္"
"မမွားဘူး ဦးရီးေတာ္ က်ဳပ္မမွားဘူး မင္းသားသုံး
လတ္ထဲကတစ္ပါးဟာ ဦးရီးေတာ္မေျပာနဲက်ဳပ္
လည္ သူကိုမသတ္နိုင္ဘူူး အဲဒါအေသအခ်ာဘဲ က်ဳပ္ေျပာတာယုံေပးပါ ဦးရီးေတာ္"
"ေကာင္းျပီေလ အနာဂတ္မွွငါကို သတ္မယ့္ မင္း
သား သုံးပါကို ငါးကိုယ္ေတာ္ ပုံသြင္းျပီ မင္းေျပာ
တာကို ဆန့္က်င္ျပမယ္ ငါလိုဦးရီးေတာ္က ဘုရင္
ကိုယ္ေတာင္ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတာ ဒီမင္းသားသုံး
ေယာက္ကို မခ်ဳပ္ကိုင္နိုင္ရင္ ငါရာဇဝင္ေျပာင္းလဲ
ျပစ္လိုက္မယ္ ေလာ့ရင္း မင္းေစာင့္ျကည့္ေနလိုက္
…လာျကစမ္း "
သူေဒါသျဖင့္ အခိုင္းေစေတြကို ေခၚေတာ့သည္
ေမာ္ဆရာေလာ့ရင္းက တိတ္ဆိတ္လ်ွက္ရွိေတာ့
သည္။ အခိုင္းေစေတြေရာက္လာျပီ
"ေဝါယာဥ္ျပင္ ငါနန္းေတာမထဲသြားမယ္"
"ဟုတ္ကဲ႔ ဦးရီးေတာ္"
အခိုင္းေစးေတြက ေဝါယာဥ္ကိုေျပး၍ျပင္ျကေတာ့
သည္။ ဦးရီးေတာ္ ထြက္သြားရန္ျပင္ခ်ိန္ ေလာ႔ရင္း
က
"ဦးရီးေတာ္ က်ဳပ္ေျပာတဲ႔စကားကို မေမ့ပါနဲ မင္းသားေလး သုံးပါးကိုသတိထားပါ"
ဦးရီးေတာ္ဟာ ဘာမွမေျပာ ခန္းမထဲမွအျပင္သို့
ထြက္လာေလေတာ့သည္။ အျပင္၌ေဝါယာဥ္က
အဆင့္သင့္ျပင္ထားသျဖင့္ ေဝါယာဥ္ေပၚ တတ္
လိုက္ျပီ နန္းေတာ္ဆီသို့ လာေတာ့သည္။
နန္းေတာ္တြင္ မင္းသာမ်ားစသင္ေဆာင္တြင္ မင္း
သားသုံးပါးနွင့္အတူ အမတ္မ်ားရဲ႕သားေတြကပါ ပညာသင္ေနျကေတာ့သည္။ မင္းသား သုံးပါးနွင့္
အတူတူ စာသင္ေနေသာ ေက်ာင္းသားအားလုံး
ဆယ္ေယာက္ခန့္ပညာသင္ျကားေနျကလ်ွက္ရွိ
သည္။ မင္းသားသုံးပါးသည္ ဘုရင့္သားမ်ားျဖစ္
ျကေသာ္လည္ အေရွ႔ဆုံးခုံတြင္ သူမ်ားေတြနွင့္
အတူတကြ ထိုင္၍စာသင္ျကေတာ့သည္။
မင္းသားအငယ္ဆုံးကို အလယ္မွထား၍ အကိုယ္
ေတာ္နွစ္ပါးက ေဘးဘက္တစ္ေယာက္ တစ္ဖက္
ဆီတြင္ ထိုင္ျကေတာ့သည္။ စာသင္းသား အားလုံး
က ဆရာရဲ႔စာသင္ျကားမႈကိုယ္ ေလ့လာမွတ္သား
ျက ေတာ့သည္။ ထိုစာသင္သားမ်ားထဲတြင္ ည
ေထာင့္၌ထိုင္ေသာ မင္းသား က်န္မင္းက စာသင္
ေနတာ ဂရုမစိုက္ဘဲ စာသင္ခုံေပၚ လက္ေလတင္
၍ အိပ္ေပ်ာ္ေနလ်ွက္ရွိသည္ ဆရာက ထပ္ခါ
ထပ္ခါဒုတ္ေလးျဖင့္ သြား၍နိူးေသာ္လည္ သူကဂရု
မစိုက္ စာသင္ျကားမႈကို မယူဘဲ ထပ္အိပ္လ်ွက္ရွိ
ေတာ့သည္။ ဆရာလည္ စိတ္ပ်က္လာသျဖင့္ မင္း
သားျဖစ္ေနတာကတစ္ေျကာင္း ဥပကၡာျပဳကာ စာ
သင္လ်ွက္ေနလ်ွက္သည္။ စာသင္ျကားမႈတြင္ အ
သက္သာရွစ္နွစ္အရြယ္သာရွိေသာ မင္းသားငယ္
ရွန္းပင္ သည္အေတာ္ဆုံးျဖစ္သည္။ မင္းသားျကီး
ဇရာဇ္ဟာသာမာန္ အမတ္သားေတြနဲ တန္တူ
သြားေတာ့သည္ မင္းသားက်န္မင္းကေတာ့ စာကို
ကိုေလ့လာမႈကိုမရွိပါ အအိပ္မက္ေသာမင္းသား
တစ္ပါးျဖစ္ေတာ့သည္။ ဆရာဟာ မင္းသားက်န္
မင္းကို ျကည့္၍ သက္ပ်င္းေတြ ခဏခဏခ်မိေန
ေတာ့သည္။ ထိုအခ်ိန္ ဦးရီေတာ္ကစာသင္ေဆာင္
သို့ေရာက္လာေတာ့သည္ မင္းသားမ်ား၏ စာ
သင္ျကားမႈကို လာေလ့တာဟုဆို၍ စာသင္ခန္းထဲ
သို့ဝင္လာေတာ့သည္။ ဆရာကလည္ ဘာမွမေျပာ
ဘဲ ေဘးသို့ရပ္လိုက္သည္။ စာသင္ခန္းထဲရွိစာသင္ ကေလးမ်ားကို တစ္ခ်က္ျကည့္လိုက္ရာ ကေလး
မ်ားက သူကိုေျကာက္ေနျကသျဖင့္ သူျပဳံးလိုက္မိ
သည္။ ဒါေပ့မယ္ က်န္မင္းကေတာ့ သူကိုလာကို
ဂရုမစိုက္ဘဲ အိပ္ေနမပ်က္လ်ွက္ရွိသည္။သူက
မင္းသားက်န္မင္းရဲ႕ ရိုင္းတဲ႔အျပဳအမႈကိုမနသ္ျမိဳ႕
သျဖင့္
"မင္းသား က်န္မင္းကို နိူးလိုက္ျကစမ္း"
အခိုင္းေစေတြက မင္းသားက်န္မင္းနားသြား၍
"မင္းသား မင္းသား မင္းသားေလး မင္းသားေလး"
နား၌ကပ္၍ေခၚေပ့မယ့္ မျကားခ်င္ေယာက္ေဆာင္
ကာ ထပ္၍ အိပ္ေလသည္။ အားလုံးက မင္းသား
ေလးအတြက္ စိတ္ပႈသြားသည္ ဦးရီးေတာ္ က
ေဒါသ ထြက္လာျပီ မင္းသားေလးရဲ႕နား နားကပ္၍
တိုးတိုးေလ ကပ္၍ေျပာလိုက္သည္။
"မင္းသားေလး ဘုရင္ျကီးကို ဦးရီးေတာ္ လုပ္ျကံ
ေနျပီ မင္းသားေလးဖခမည္းေတာ္ ပ်ံလြန္ေတာ္
မႈေတာ္မယ္"
ဦးရီးေတာ္စကားကို မည္သူမ်ွမျကားျကပါ ဦးရီး
ေတာ္ တီတိုးကပ္၍ ရြက္လိုက္သည္ မင္းသားေလး
ေလးက်န္မင္းက ျကား၍ မ်က္လုံးမ်ားပြင့္လာ
ေတာ့သည္။ ဆယ္နွစ္နွစ္အရြယ္ရွိေသာ မင္းသား
ေလးက်န္မင္ဟာ အိပ္ေနရာမွေသခ်ာထထိုင္
လိုက္ျပီ မ်က္နွာခပ္တည္ တည္ ဦးရီးေတာ္မ်က္နွာ ခ်င္းဆိုင္စုံ၍ဦးရီးေတာ္ မ်က္လုံးတစ္စုံကို ခပ္တည္
တည္ေလ စိုက္ျကည့္လိုက္သည္ ျပီေတာ့ တစ္ေျဖး
ေျဖး ျပဳံးလိုက္သည္။ နႈတ္မွ
"ဖခမည္းေတာ္ မင္းျကီးကို ဦးရီးေတာ္ ဘယ္ေတာ့
မွလုပ္ျကံနိုင္မွမဟုတ္ဘူး က်ဳပ္ရွိေနသ၍ ဦးရီး
ေတာ္ မလုပ္ျကံနိုင္ေစရဘူး"
ဦးရီးေတာ္ဟာ မထင္မွတ္ထားေသာ မင္းသား
ေလးဆီက စကားကို ျကားလိုက္ရသျဖင့္
"ဟားးးးဟားးးးဟားးးးးးးဟားးးးး"
ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ေအာ္ရီေတာ့သည္။ ေဘး၌ရွိ
ျကေသာ လူမ်ားလည္ ဦးရီးေတာ္ရီတဲ႔ ပုံကိုျကည့္
ျပီ ေျကာက္လန့္ကုန္ျကေတာ့သည္။ က်န္မင္းက
ေတာ့ တုန္လႈပ္မႈမရွိ မဲ႔ျပဳံးေလးသာျပဳံးလ်ွက္ရွိ
ေတာ့သည္။ ဦးရီေတာ္ေတာ္က ရီေနရာကေန ရပ္
လိုက္ျပီ
"ငါ ဒီေန့ မင္းသားေလးသုံးပါးကို စစ္ေဆးစရာ
ရွိတယ္ စစ္ေဆးစရာရွိလို နန္းေတာ္ထဲကိုလာခဲ႔
တာ စိတ္မပူပါနဲ မင္းသားက်န္မင္း ငါကိုယ္ေတာ္
ညီေတာ္မင္းျကီးကိုဘာမွမလုပ္ပါဘူး ဟားးးးးဟားး
ဒါေပ့မယ္ မင္းသားေလးေျပာတဲ႔စကားကိုေတာ့ မွတ္သားထားရမယ္ ဟားးးးး"
မင္းသားေလးက ဘာမွထပ္မေျပာေတာ့ဘဲ ဦးရီး
ေတာ္ရဲ႕ေကာက္က်စ္တဲ႔ ရယ္သံကို နားေထာင္
လိုက္ေတာ့သည္။
"ငါကိုယ္ေတာ္အခု မင္းသားေလးတို့ကိုေမးခြန္း
သုံးခုေမးမယ္ မေျဖနိုင္ရင္ မင္းသားေလးတို့ သုံးေယာက္စလုံးက က်ဳပ္ေနခိုင္းတဲ႔အတိုင္း က်ဳပ္အမိန့္အတိုင္းေနရမယ္ အခုကစျပီေနရမယ္
ဘယ္လိုလဲ သေဘာတူျကလား"
က်န္းမင္းက
"ေကာင္းပါျပီ ဦးရီးေတာ္ က်ဳပ္တို့ေျဖလိုနိုင္ခဲ႔ရင္
ဦးရီေတာ္လည္ က်ဳပ္တို့ေတာင္းဆိုတာ ေပးရမယ္"
"ေကာင္းျပီေလး မင္းသားသုံးပါးက ငါကိုယ္ေတာ္
ေမးခြန္းသုံးခုကို ေျဖဆိုနိုင္ပါေစ သုံေယာက္လုံး
ကို ေမးခြန္းတစ္ခုကို အေမႊးတိုင္တစ္တိုင္စာ အခ်ိန္ေပးမယ္ "
"ေကာင္းျပီဦးရီေတာ္ ဒိုင္အျဖင့္ ဆရာကိုခံအပ္
ပါရေစ"
"ေကာင္းပါျပီ ဒိုင္လိုအပ္ရင္ မင္းသားေလးသေဘာ
ပါ ခန့္အပ္ေစ"
ဦးရီေတာ္ဟာ မင္းသားေလးက်န္မင္းရဲ႕ စကား အမႈအယာျကည့္ျပီ ကိုအံအား သင့္မိသြားသည္ ဒီကေလးဟာ ေတာ္ေတာ္မလြယ္ပါလား ရဲရင့္
လိုက္တာ ဟုေတြလိုက္မိသည္။
"ဘုရင္ျကြ ခ်ီလာပါျပီ"
ရုတ္တရပ္အခိုင္းေစမ်ား ရဲ႕စကားသံေျကာင့္
အားလုံ တစ္ခ်က္ျငိမ္သက္သြားျကေတာ့သည္။
ဘုရင္ကေရာက္လာျပီ
"ဘာျဖစ္ျကတာလဲ အကိုေတာ္"
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး မင္းသားေတြနဲေလာင္ေျကး
ထပ္ေနတာပါ …ညီေတာ္မင္းျကီးလည္ ဒိုင္အျဖစ္
ျကည့္ရွုနိုင္ပါတယ္…မင္းျကီးအတြက္ေနရာေပး
လိုက္ျကစမ္း"
"ဟုတ္ကဲ႔"
မင္းျကီးတြက္ ခုံေနရာျပင္ဆင္ေပးျကေတာ့သည္။
ဘုရင္က မင္းသားသုံးပါးရဲ႕မ်က္နွာကို ျကည့္လိုက္
ရာ သားေတာ္ျကီးနွင့္သားေတာ္ငယ္တြင္ ေျကာက္
စိတ္ဝင္ေနျကသည္ကို သတိထားလိုက္မိသည္။
က်န္မင္းကေတာ့ ဦးရီေတာ္ရဲ႕ ဟန္ပန္အမႈအယာ
ကိုသာ မေျကာက္မလန့္ စိုက္ျကည့္ေနေတာ့သည္။
မင္းျကီးကစိုးရိမ္သြားသည္။ က်န္မင္းကို ဦးရီေတာ္
ရိပ္မိလိုမျဖစ္ေသးပါ ယခုတားလိုကလည္မျဖစ္နိုင္
ေတာ့ေပ။ မင္းျကီးလည္ သူတို့ရဲ႕ပုံစံေတြကိုျကည့္
၍ ထိတ္လန့္ေနေတာ့သည္။ ဦးရီးေတာ္က လက္
ျပ၍ စမယ္ဟုေျပာလိုက္သည္။ မင္းသားသုံးပါး
လုံးလည္ ကိုယ္ေနရာကိုယ္ထိုင္၍ ဦးရီးေတာ္
စကားကို နားေထာင္ေနျကေတာ့သည္။ ဦးရီေတာ္
က
"ေမးခြန္းကို အစဥ္လိုက္ေျဖရမယ္ ဘယ္ဘက္ျခမ္း
က မင္းသားဇရာဇ္ကစမယ္"
မင္းသားဇရာဇ္က စမယ္ဆိုေတာ့ က်န္မင္းက
ေနာက္ဆုံးေပါ့ ေတာ္ေသးတယ္ က်န္မင္းအတြက္
အခ်ိန္ရေသးတယ္ဟု ဘုရင္ေတြးလိုက္မိေတာ့
သည္။ ဦးရီးေတာ္ကျပဳံးျပီ စတင္မယ္ဟုဆိုကာျဖင့္
"မင္းသား ဇရာဇ္ စစ္ပြဲတစ္ပြဲအတြက္အေရးျကီးဆုံး
လို အပ္ခ်က္ကဘာျဖစ္မလဲ"
ဇရာဇ္ဟာ အေတာ္အတန္စဥ္းစားလိုက္ျပီမွ
"ရဲစြမ္းသတိၲပါ ဦးရီးေတာ္"
"မင္းသားငယ္ေလးကေရာ"
ဇရာဇ္ရဲ႕စကားကို သေဘာမက်သျဖင့္ ရွန္းပင္
ကိုေမးလိုက္သည္။
"စစ္ပြဲမွာ စိတ္ဓါတ္ခိုင္မာဖို့ကအေရးျကီးဆုံးပါ ဦး
ရီးေတာ္"
"အင္း ေျဖတာမဆိုးဘူး မင္းသားေလး က်န္မင္း
ရဲ႕အေျဖကိုနားေထာင္ျကည့္ပါေစ"
က်န္မင္းက ျပဳံးလိုက္ျပီ
"အကိုေတာ္ေျပာသလို ရဲစြမ္းသတိၱလည္မမွားပါ
ဘူး ညီေတာ္ငယ္ေျပာသလို စိတ္ဓါတ္ခိုင္မာ
ဖို့လည္ မမွားပါဘူး အေရးျကီးဆုံးက ေခါင္းေဆာင္
ရဲ႕ နည္းဗ်ဴဟာ အသုံခ်မႈဘဲ နည္းဗ်ဳးဟာကို ေခါင္း
ေဆာင္က မတီထြင္နိုင္ရင္ စစ္ပြဲကရႈံးမွာဘဲ ဒါ
ေျကာင့္ က်ဳပ္ထင္တာေတာ့ စစ္နိုင္ဖို့ နည္းဗ်ဳးဟာ
အေရးျကီးဆုံးဘဲ"
"ေျဖာင့္ …ေျဖာင့္…ေျဖာင့္…"
ဦးရီးေတာ္ လက္ခုပ္သံေျကာင့္ အားလုံးအံအား
သင့္သြားေတာ့သည္။ဆရာက
"မင္းသားေလးတို့ အေျဖမွန္ကန္ေျကာင္းပါ ဒါ
ေျကာင့္ မင္းသားေလးတို့ဘက္နိုင္ပါတယ္"
က်န္မင္းက မဲ႔ျပဳံျပဳံးလိုက္ျပီ ဦးရီးေတာ္က
"ေကာင္းပါျပီ မင္းသားေလးတို့ေမးခြန္းတစ္ခုကို
ေျဖနိုင္သြားပါျပီ ေနာက္ထက္ တစ္ခုကို ထပ္ေမး
ရေအာင္ နိုင္ငံတစ္ငံမွာ ဘုရင္ရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္တဲ႔ေငြ
ပမာဏဘယ္ေလာက္ရွိလဲ မင္းသားဇရာဇ္ စေျဖ
ပါ"
"မရည္တြက္နိုင္ပါဘူး အမ်ားျကီးရွိတယ္"
"မင္းသားငယ္ေလးကေရာ"
"ေကာင္းကင္က ျကယ္ေတြကို ဦးရီးေတာ္ေရ
တြက္နိုင္သလား ဘယ္သူကမွမေရတြက္နိုင္ဘူး
ဒါေျကာင့္ ေကာင္းကင္ရဲ႕ျကယ္ ပမာဏဟာ ဘုရင္
ရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္ေငြပမာဏပါဘဲ"
ဦး ရီးေတာ္က ေခါင္းေလျငိမ့္၍ မင္းသားငယ္
စကားကို လက္ခံလိုက္ေလေတာ့သည္။
"မင္းသားက်န္မင္းကေရာ"
"ဘုရင္မွပိုင္ဆိုင္ေငြ မရွိပါဘူး"
"ဘာ………"
သူစကားေျကာင့္ အားလုံးလန့္သြားသည္ ဘုရင္
ပါ အံျသသြားေတာ့သည္။ ဦးရီးေတာ္က
"ဘာေျကာင့္ လည္မင္းသားေလး ရွင္းျပပါဦး"
"ဘုရင္ဆိုတာ အာဏာဘဲရွိတယ္ေငြမရွိပါဘူး မယုံ
ရင္ ခမည္းေတာ္ရဲ႕ ကိုယ္ခႏၶာမွ ရွာျကည့္ပါ ေငြ
စကၠဴတစ္ရြက္မွမရွိပါဘူး ဘုရင္ျဖစ္သူဟာအာဏာ
အရွိဆုံးသူမို့ တစ္တိုင္းတစ္ျပည့္လုံးကိုအမိန့္ေပး
လ်ွင္ အားလုံးဟာဘုရင္ ဘဏၰားေငြေတြပါ ဦးရီး
ပိုင္ဆိုင္တဲ႔ေငြဟာလည္ ဘုရင္ပိုင္တဲ႔ေငြပါဘဲ ခမည္းေတာ္အမိန့္နွင့္သိမ္းလ်ွင္ ဦးရီးေတာ္ေပးရ
မွာဘဲ ဒီလိုပါဘဲ ဘုရင္ကေငြပမာဏကို တစ္စုံတစ္
ေယာက္ကိုေပးခ်င္လ်ွင္ အာဏာနဲ ေပးခိုင္းလိုက္
တာဘဲ ဒါေျကာင့္ ဘုရင္မွ အာဏာသာရွိ၍ ေငြမရွိ
ပါဘူး သတ္ေသျပရမလား ခမည္းေတာ္မွေငြမရွိပါ
ဘူး မယုံရင္ရွာျကည့္ပါ"
"ဟားးးးးဟားးးးဟားးး"
ဘုရင္ကရီေတာ့သည္။ ဦးရီးေတာ္က
"ေျဖာင့္…ေျဖာင့္…ေျဖာင့္"
ဒီတစ္ျကိမ္လည္ ဆရာက မင္းသားေလးေတြ နိုင္
သည္ ဟုဆိုလိုက္ျပန္ေတာ့သည္။ ဦးရီးေတာ့
မ်က္နွာပ်က္သြား သည္ သူအေနနဲ သူေမးတဲ႔
ေမးခြန္းကို သာမာန္ဦးေနွာက္နွင့္ ေျဖလ်ွင္မသိနိုင္
ပါ သူက်န္းမင္ကို ျကည့္၍ပိုအံျသသြားသည္။ ဘု
ရင္က ဦးရီးေတာ္ပုံစံကို ျကည့္ျပီ က်န္မင္းဒုကၡ
ေရာက္မွကို စိုးရိမ္ေနေတာ့သည္။
"အကိုေတာ္ ေနာက္ဆုံးေမးခြန္းစတင္ရေအာင္"
သူကက်န္မင္းကိုျကည့္လိုက္ျပီ
"ေနာက္ဆုံးေမးခြန္းဘဲ ငါလိုဦးရီေတာ္ကို သတ္ခ်င္
ရင္ဘာအရင္လုပ္ရမလည္"
ဦးရီးေတာ္ေမးခြန္ေျကာင့္ အားလုံးလန့္သြားသည္။
ဇရာဇ္က
"နန္းခ်ရမယ္ ဦးရီးေတာ္ကို ဦးရီေတာ္ရာထူးက
ေနခ်လိုက္မွ ဦးရီေတာ္ကိုသတ္လိုရမယ္"
ရွန္းပင္က
"အာဏာသိမ္းရမယ္ ဦးရီးေတာ္ အာဏာမရွိေတာ့
ရင္ ဦးရီးေတာ္ဟာ ဘာမွလုပ္လိုမရေတာ့ဘူး ဒါေျကာင့္ သတ္လိုက္တာနွင့္ အတူတူဘဲ"
"က်န္းမင္းကေရာ ဘာအရင္လုပ္ရမယ္ ဟုထင္
သလဲ"
က်န္းမင္းက ဟန္မပ်က္ခပ္တည္တည္ျဖင့္
"ေမာ္ဆရာေလာ့ရင္းကို အရင္သတ္ရလိမ့္မယ္"
"ဘာ……မင္းး မင္းကလုပ္ပါ့မလား"
"အခ်ိန္က ဆုံးျဖတ္ေပးမွာပါ ဦးရီးေတာ္"
"ဘာ…"
ဦးရီးေတာ္ဟာ က်န္မင္းစကားေျကာင့္ အံျသကာ
အေနာက္သို့ ယိုင္ကနဲျဖစ္သြားေတာ့သည္။ ထိုပုံ
ကိုျမင္ေသာ ဘုရင္က
"ေျသာ္ အကိုေတာ္ က်န္မင္းကဘာမွ မသိတဲ႔က
ေလးမို့ ေျပာတာပါ ခြင့္လြတ္ေပးလိုက္ပါ"
ဦးရီးေတာ္ ေတာ္ေတာ္ကိုလန့္သြားသည္ ။ ဆယ္
နွစ္ နွစ္အရြယ္ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕စကား အျပဳအမႈရဲရင့္မႈ ထက္ျမတ္တဲ႔မ်က္လုံးေတြကို ျကည့္၍ အံျသသြားေတာ့သည္။ က်န္းမင္းက
"ဦးေတာ္ က်ဳပ္အေျဖ မွန္မယ္လိုထင္ပါတယ္ ဒါ
ေျကာင့္ ကတိအတိုင္း က်ဳပ္ေတာင္းဆိုမယ္"
ဦးရီးေတာ္ဟာ သတိျပန္ထားလိုက္ျပီ
"ေကာင္းျပီ ဘာအလိုရွိပါသလဲ မင္းသားေလး"
"စစ္သူျကီး မႈလန့္ကို လြတ္ေပးပါ"
"ဘာ…မင္းသားေလးက စစ္သူျကီးမႈလန္ကို ဘာ
လို့ ကယ္ခ်င္ရတာလဲ"
"က်ဳပ္ေတာင္းဆိုတာ ဦးရီးေတာ္ကတိအတိုင္းသာ
လြတ္ေပးပါ "
ဦးရီေတာ္မ်က္နွာ ပ်က္သြားေတာ့သည္။
"ေကာင္းျပီ ငါကတိအတိုင္း စစ္သူျကီး မႈလန္ကို
လြတ္ေပးမယ္"
လြန္ခဲ႔တဲ႔လအနည္းငယ္က ဦးရီးေတာ္ဟာ သူအ
မိန့္ကို မနာခံလို စစ္သူျကီးကို နည္းမ်ိဳးစုံ သုံး၍
အက်ဥ္းက်ထားေတာ့သည္ ဒါကိုမင္းသားေလး
ကေတာင္းဆို သျဖင့္ သူအံအားသင့္ေလေတာ့
သည္။
"ငါကိုေတာ္ မင္းသားေလးတို့ကို ေစာင့္ျကည့္
ေနမယ္"
က်န္းမင္းက
"ေကာင္းပါျပီ"
"ေတာက္!!"
ေဒါသသျကီးနွင့္ စာသင္ေစာင္ထဲကေန ထြက္သြား
လိုက္ေလေတာ့သည္။ မင္းျကီးလည္ ဦးရီးေတာ္
မ်က္နွာကိုျကည့္ျပီ ေျကာက္လန့္သြားေတာ့သည္။
မင္းသား သုံးပါးလုံးအသက္အႏၲရာယ္ရွိနိုင္တယ္
ဆိုတာ သူသိသြားေလေတာ့သည္။ က်န္မင္းက
ေတာ့ အျပဳံးမပ်က္ေခ်။ က်န္မင္းကိုျကည့္၍ ရွန္းပင္ လည္မေျကာက္ေတာ့ပါ။ ဇရာဇ္ကေတာ္
ေတာ္ေလးကို ေျကာက္ရြံ႕ေနမိေတာ့သည္။ ဘုရင္
လည္ သားေတာ္ေတြကို နူတ္ဆက္ျပီ စာသင္
ေစာင္မွ ထြက္လာေတာ့သည္။ မင္းသားသုံးပါ
လည္ စာကိုသာ ဆက္လက္သင္ျကားျကေတာ့
သည္။
အပိုင္း(4)ျပီ၏စာဖတ္သူမ်ားအားေလးစားလ်ွက္
စာေရးသူ…လင္းသုခ
Post a Comment