တေစၧအိမ္ႏွင့္လွည္းသမားတစ္သုိက္{ဇာတ္သိမ္းပိုင္း}
😱😱😱😱😱😱😱😱😱😱😱😱😱😱😱
ေနာ္ဆိုရင္ေတာထဲေတာင္ထဲမွာေနတာထိုင္တာေျပာတာဆိုတာအစသတ္ိထားၾက...ၾကားလား..
"ဟုတ္.ဟုတ္ကဲ့.ကု္ိႀကီးစိုး..က်ဳပ္မသိလို႔ေခၚမိတာပါ။
ေနာက္ကုိဆင္ခ်င္ပါ့မယ္ဗ်ာ။
ေအာင္ပုတစ္ေယာက္ေတာ္ေတာ္လန္႔ျဖန္႔သြားပါေတာ့တယ္..ကုိႀကီးစိုးေျပာမွသူသတိထားမိပါေတာ့တယ္..သူလဲၾကးာဖူးနာဝ႐ွ္ိခဲ့ဘူးေပမဲ့အမွတ္တမွတ္ေမ့ၿပီးေအာ္ေခၚလိုက္မိတာပါ။
ကဲ..စားၾက..စားၾက...ဟင္းေတြထည့္စားၾကေဟ့..ငပိေၾကာ္ေတြခ်ကြာ..မနက္ျဖန္လမ္းက်မွအေၾကာ္ဝယ္စားၾကတာေပါ့ကြာ။
ထမင္းဝိုင္းကမီးဖိုေဘးနားမွာစည္သည္ကားကားနဲ႔ေပါ့
!!!အူ...အူး...အူး..အူ...အူး.အူ..အူးအူ!!
ဘာသံလဲကြ...လူေအာ္သံမဟုတ္လားကြ...
အသံႀကီးကလဲက်က္သီးထစရာႀကီးကြာ...ဘယ္လိုေအာ္ေနတာပါလိမ့္။
"ဆင္သမားေတြထင္တယ္ကုိႀကီးစိုး..အခ်င္းခ်င္းအခ်က္ေပးေနၾကတာေနမွာပါ...
!!မိန္မအသံလားလို႔...
"မဟုတ္ပါဘူး...ခေလးသံလားလို႔...ခေလးေအာ္သံနဲ႔တူပါတယ္။
"စားၾက..စားၾက....စားၿပီးရင္လွည္းေတြလုပ္စရာ႐ွိတာလုပ္ရအုံးမယ္....ထြန္းေအးတို႔လွည္းကပီးၿပီလား။
ေစာလွတို႔ေရာ။
"က်ဳပ္လွည္းကဝါးနည္းနည္းထပ္တင္ရင္ပီးၿပီဗ်..ေစာလွလွည္းကေတာ့သစ္တုံးကဖုႀကီးနဲ႔ခံေနတာ..နည္းနည္းဓားနဲ႔ခုတ္ျဖတ္ရအုံးမယ္..အဲ့ဒါမွတင္လို႔ရမွာ။
"စားပီးရင္ခဏနားအုံးေလ...ၿပီးမွလုပ္ေပါ့လူေတြအမ်ားႀကီး႐ွိတာကုိခဏကြာ။
"ထမင္းစားပီးတဲ့သူေတြကမီးဖိုအတြက္ထင္းေျခာက္ေတြလိုက္႐ွာၾကပါတယ္..ႏွီးထိုးတဲ့သူကထိုးၾက..ေစာလွလွည္းကုိသစ္တုံးဝိုင္းတင္တဲ့သူကတင္လို႔ေပါ့။
တေျဖးေျဖနဲ႔ညဖက္ကုိေရာက္လာပါေတာ့တယ္။
ညကတေျဖးေျဖးန႔ဲညည့္နက္လာပါေတာ့တယ္။
"ေဟ့ေကာင္ေတြသြားၾကမယ္ေလ...ေဟ့ေကာင္....ေဇာ္ေထြး...ေအာင္ပုေရာ..
ဟိုမွာေစာင့္ေနတယ္...သြားမယ္လာၾက။
"ေဟာ...ဟိုမွာၾကည့္စမ္း...ဟုိတဲကမီးလင္းေနတယ္ကြ။
ေအး...ဟုတ္တယ္...မီးေတာ့ထြန္းထားတယ္..
တင္ေမာင္...ေလးဂြယူလာခဲ့လား။
ပါတယ္ေဇာ္ေထြး...ဓားေရာေလးဂြေရာယူလာတယ္ေလ။
"က်ဳပ္တို႔ေတြညကလူႀကီးေတြကုိေတာၾကက္အိပ္တန္းေတြ႔လို႔သြားပစ္လို႔ေလသံပစ္ထားၾကတာပါ။
ခုေလးေယာက္သားဟုိေတာင္ေပၚကတဲေလးဆီကုိထြက္လာခဲ့ၾကပါတယ္။
က်ဳပ္တို႔အားလုံးေၾကာက္လန္႔တဲ့စိတ္ေတြကုိယ္စီ႐ွ္ိၾကေပမဲ့
သိခ်င္ေနတဲ့စိတ္ကစိုးမိုးေနေတာ့ေၾကာက္တဲ့လန္႔တဲ့စိတ္ေတြကက်ဳပ္တို႔အေပၚစိုးမိုးလို႔မရေတာ့ပါဘူး။
"ေဇာ္ေထြး..ေျဖးေျဖးသြားကြ...ေျခသံလုံေအာင္သြားၾက
ရႉး...တိုးတိုး....ဟုိ..ဟိုမွာအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္မဟုတ္လား....ေမွာင္ေနတဲ့တဲရဲ႕ေတာင္ဖက္ျခမ္းကေရကျပင္မွာအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ထိုင္ေနတာကုိေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။
"တင္ေမာင္.....မင္းဟုိဖက္ကေနသြားၾကည့္ေန..
ေအာင္ပုကုိေခၚသြား...ငါနဲ႔ျမတင္နဲ႔ေျမာက္ဖက္ကေနၾကည့္ေနမယ္ေနာ္။ကဲ..တို႔အရင္သြားမယ္။
"ဘာသံမွမထြက္ၾကနဲ႔ေနာ္...တစ္ခုခုျဖစ္ၿပီဆိုရင္ေလးဂြနဲ႔သာတဲေပၚကုိပစ္လိုက္...အဲ့လိုပစ္ပီဆိုရင္တစ္ခုခုျဖစ္ပီလို႔မွတ္ထားၾကေနာ္..သြားၾကမယ္။
."က်ဳပ္နဲ႔ေအာင္ပုတဲေတာင္ဖက္ကေနၿပီးတဲနဲ႔နီးသထက္နီးေအာင္တေျဖးေျဖးတိုးကပ္သြားပါေတာ့တယ္။
"ေအာင္ပု...ခဏၿငိမ္ေနအုံး...ဟုိမွာတစ္ေယာက္တဲတံခါးေပါက္ကေနၾကည့္ေနတယ္ကြ...
!!အူး...အူ...အူး...အူ...အူး...အူ....အူ..အူ..အူ..
ေဟာ...ေအာ္ေနၿပီတင္ေမာင္ေရ....တို႔ေတြလွည္းစခန္းခ်တဲ့ဖက္ကိုၾကည့္ပီးေအာ္ေနတာကြ...မဟုတ္မွလြဲေရာ
မီးေတာက္ျမင္လို႔ေနမယ္ကြ။
"ေအး.ဟုတ္ေလာက္တယ္...ဒီအမ်ိဳးသမီးကအေမလားမသိဘူးေနာ္...ဟုိထိုင္ေနတဲ့တစ္ေယာက္ကနည္းနည္းင္သလိုဘဲ..မီးေရာင္ကမွိန္ေနေတာ့ေသေသခ်ာခ်ာမျမင္ရပါ။
ေသခ်ာတာေတာ့ေအာ္ေနတဲ့အမ်ိဳးသမီးရဲ႕အသံက
မလိုလားတဲ့ေအာ္သံလိုမ်ိဳးေအာ္ေနတာပါ...က်ဳပ္တို႔ေတြကုိသူတို႔႐ွိတဲ့အနီးအနားကုိမလာေစခ်င္တဲ့သေဘာနဲ႔ေအာ္ေနသလိုလ္ုိပါ။
"ေဟာ..ေနာက္တစ္ေယာက္ထြက္လာျပန္ၿပီ...
ရႉး...ေအာင္ပု..အသံမထြက္ေစနဲ႔သူတို႔ဘာေတြလုပ္မလဲဆိုတာၾကည့္ေန....မ်က္စ္ိကုိ႐ွင္႐ွင္ထားေနာ္ေအာင္ပု။
"ေအးပါကြ...ငါေသခ်ာၾကည့္ေနပါတယ္တင္ေမာင္ရာ
"ေဇာ္ေထြးနဲ႔ျမတင္ကေတာ့တဲေအာက္နားထိေအာင္ကပ္သြားပါေတာ့တယ္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့လက္ထဲမွာေလးဂြကုိယ္စီကုိင္ထားရင္းသတိနဲ႔တဲေအာငယက္ဖက္ကုိကပ္သြားၾကပါတယ္။
"အူး.....အီး....အူး....အီး...အူး...အူ...အူ..အူ...အူ..အီး..
အူး...........အူ.............အူ..
တေျဖးေျဖးနဲ႔ေအာ္သံကဆြဲဆြဲငင္ငင္နဲ႔ပိုၿပီးေၾကာက္စရာေကာင္းလာပါေတာ့တယ္..ေဇာ္ေထြးကေတာ့ျမတင္ကုိေသမွာေျပာထားလိုက္ပါတယ္..သူတို႔ကု္ိအႏၲရာယ္ေပးမဲ့အရိပ္အေယာင္ျမင္လာရင္ေလးဂြနဲ႔ပစ္ဖို႔မွာထားလိုက္ပါတယ္။
"ေဇာ္ေထြး...တေစၧဆိုတာအဲ့လိုမ်ိဳးလား...ငါတခါမွမျမင္ဘူးလို႔ပါ...
ငါလဲမသိဘူးေလ..ဖထီးေျပာတာေတာ့တေစၧျဖစ္ေနၾကတာတဲ့။
သူတို႔ကအစြဲအလန္းႀကီးၿပီးေတာ့သူတို႔ေနခဲ့အိမ္ယာကုိစြဲလန္းေနၾကတာအဲ့ဒီေတာ့ၿပိတၱာဘဝတို႔..တေစၧသရဲဘဝတို႔ကုိေရာက္ကုန္ၾကရတာကြ။
"ေအာ္...သနားစရာပါ့လားကြာ...သူတို႔ခမ်ာအိပ့္ေပ်ာ္ေနရင္းနဲ႔အေသဆိုးနဲ႔ေသသြားၾကတာဘဲ.။
"အူး...အူး..ဟီး...ဟီး....ဟီး....ဟီး....သြား...ၾက....သြားၾက...နင္တို႔ေတြသြားၾကေနာ္....
"ဟာ...ေဇာ္ေထြးေရ..အေျခအေနမေကာင္းေတာ့ဘူးကြ။
ဟုိအမ်ိဳးသမီးႀကီးကေအာ္ေနၿပီ..ျပန္ၾကမယ္...လာကြာ..
ေတာ္ေတာ္ၾကာအႏၲာရာယ္ေတြျဖစ္လာအုံးမယ္။
""ေအးကြ...ေတာ္ၿပီကြာ..လာသြားၾကမယ္..
ဟိုေကာင္ေတြကု္ိအခ်က္ေပးလိုက္အုံးမယ္ေလ။
ျမတင္ကေျပာေျပာဆိုဆ္ိုနဲ႔လက္ထဲကေလးဂြနဲ႔တဲကုိပစ္ခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။
ဝွီး....ေဒါက္..ေျဖာင္း....ဝွီး....ခြမ္း..ဂေလာက္။
"ဟာ...ျမတင္...ငါ####မသားဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲကြ....မင္းကြာ....မေအ##ကြာ...
မင္းကြာ..ေျပးေတာ့ေဟ့ေကာင္ၾကည့္မေနနဲ႔ေတာ့။
"အီး.....အူး...အူး....ေျဖာင္း...ဖေရာ....ဖေရာ...
အား....အီး.အူး....ဖေရာ....
ေဖ်ာင္း....ဝုန္း...ဝုန္း.....ဂလြမ္။
တဲၿပိဳၿပီေဟ့...ေျပးၾက......ေျပးၾကေဟ့....တင္ေမာင္ေရ
ေျပးဟ....
"ဖေရာ....ဝုန္း....ေဖ်ာင္း...ေဖ်ာင္း...ဝုန္း...
"တင္ေမာင္ေရ...ေအာင္ပုေရ...ေျပးၾကေဟ့..တဲျပဳ္ိက်လာၿပီေဟ့
"ေဇာ္ေထြးတစ္ေယာက္အသံကုန္ဟစ္ေအာ္ၿပီးေတာ့ထြက္ေျပးပါေတာ့တယ္။
ျမတင္လဲဘယ္ေရာက္သြားမွန္းမသိေတာ့။
ျမတင္...ငါ.###သားျမတင္ေရ...ဘယ္မွာလဲကြ။
"က်ဳပ္တို္႔ေတြဝ႐ုန္းသုံးပါးေျပးလာၾကပါတယ္...ေနာက္ကလဲဘာအသံေတြမွန္းမသိတဲ့ေအာ္သံမ်ိဳးနဲ႔ေအာ္ဟစ္ေနတာကုိၾကားေနရပါေတာ့တယ္။
"ေဟ့ေကာင္ေတြ..ဘာျဖစ္တာလဲကြ...ေအာင္ပု.....တင္ေမာင္.....ဘာျဖစ္လာၾကတာလဲကြ
လွည္းစခန္းထဲကေနဓာတ္မီးေတြနဲ႔လိုက္လာၾကပါေတာ့တယ္။
ေဟ့ေကာင္ေတြ...ေမးေနတယ္ေလ..ဘာေတြျဖစ္ၾကတာလဲလို႔။
"ကုိႀကီးစုိး.က်ဳပ္...က်ဳပ္တို႔.ေတြတေစၧေျခာက္လို႔ေျပးလာ..
ေျပးလာၾကတာဗ်..ဟုိေကာင္ေတြက်န္ခဲ့တယ္ဗ်။
"ဘယ္ေနရာကေျခာက္တာလဲ.ေျပာစမ္း.....
ဟုိ..ဟုိေလ..က်ဳပ္တို႔ထမင္းစားေနတုံးကေအာ္သံၾကားတယ္မဟုတ္လား
"ေအး..ၾကားတယ္ေလ...
အဲ့..ဒါေလ...ဟုိ..ဟုိေတာင္ေပၚတဲကေအာ္သံဗ်..ေအာ္တဲ့အမ်ိဳးသမီးနဲ႔သမီးႏွစ္ေယာက္ကယာခင္းမီးရႉိ႕ရင္းတဲမီးေလာင္လို႔ပါသြားတဲ့သူေတြဗ်.....
"ဘာ..ဘယ္လိုကြ..ဒီအေၾကာင္းေတြကုိမင္းတို႔ကဘယ္လို
လုပ္ၿပီးသိတာလဲ..ေျပာစမ္းပါအုံး။
"က်ဳပ္တို႔ကုိကရင္ႀကီးတစ္ေယာက္ေျပာျပလို႔သိရတာပါ။
"ေဟာ...ကုိျကီးစိုးေရဟုိ္မွာ..ျမတင္တို႔လာၿပီဗ်...
"အား....ကယ္ၾကပါဗ်ဳိ႕....ကယ္ၾကပါ......ကယ္ၾကပါမအုံးဗ်....ေ႐ွ႕မွာ..ေ႐ွ႕မွာမ်က္လုံးႂကီးေတြဗ်...
"ေဟ့ေကာင္...ျမတင္...ျမတင္..သတိထားအုံးေလကြာ.အဲ့ဒါမ်က္လုံးမဟုတ္ဘူးကြ၊ဓာတ္မီးေတြ...ဓာတ္မီးေတြကြ
....လွည္းစခန္းကတို႔လူေတြလ္ု္ိက္လာၾကတာ..
ေဟ့ေကာင္ျမတင္...ဘာျဖစ္ေနတာလဲ...
"ဟုိမွာ....က်ဳပ္တို႔ေနာက္ကုိလိုက္လာၾကၿပီဗ်...
ဘယ္မွာတုံးကြ....မလာပါဘူးကြာ...ဘာေတြေလ်ာက္ေျပာေနတာလဲမတင္ရာ....
လာ...လာ....ဟုိမွာကုိႀကီးစိုးတို႔လိုက္လာၾကတယ္။
"ေဇာ္ေထြး...ေဇာ္ေထြးေရ....ျမတင္ေရာပါလားကြ။
ပါတယ္ကုိႀကီးစိုးေရ...
"မင္းတို႔ေတြကြာ...ေတာ္ေတာ္ဒုကၡေပးတဲ့ေကာင္ေတြဘဲကြာ.....
"လာၾက..လွည္းစခန္းေရာက္မွေျပာျပစမ္းငါ့ကုိ...
"ေဟာဟဲ.....ေဟာဟဲ....ေရ....ေရေပးပါ....က်ဳပ္ကု္ိေရးေပးၾကပါဗ်ာ.....
က်ဳပ္ေၾကာက္လို႔ပါ...ဆံပင္အ႐ွည္ႀကီးနဲ႔လိုက္လာတယ္
မ်က္လုံးႀကီးေတြကစေကာေလာက္႐ွိတယ္။
"အား.......ကယ္ၾကပါအုံး...အေမကယ္ပါ...အေမေရ..
တေစၧမႀကီးလိုက္လာၿပီဗ်..
"ေဟ့ေကာင္...ငါ..###ျမတင္..ဘာေတြေအာ္ေနတာလဲကြ...ေအာ္အုံး....ကဲကြာ...ေျဖာင္း...ေျဖာင္း...ေဖာင္း
မလုပ္ပါနဲ႔ကု္ိႀကီးစိုးရာ...မလုပ္ပါနဲ႔..သူတကယ္ေၾကာက္လို႔ေနမွာပါဗ်ာ..ေတာ္ပါေတာ့ဗ်ာ။
"ေတာက္"ကြာ...ငါလုပ္ရင္ေတာ့ေသကုန္ေတာ့မယ္ကြာ
ေယာက္က်ၤားျဖစ္ၿပီးတေစၧသရဲမ်ားအဲ့ေလာက္ေၾကာက္ရလားကြ.....အသက္ပါထြက္ေနအုံးမယ္...ငါ##သား..
ေဟ့ေကာင္..ျမတင္....ျမတင္...
"ကုိႀကီးစိုး...ဟုိမွာလူတစ္ေယာက္လာတယ္ဗ်...
ဘယ္သူလဲမသိဘူး။
"ဟင္....ဖထီး..ဖထီးပါလား.....
ဖထီးလာ...လာ....ဘာျဖစ္လို႔လဲဖထီး..
"ေဝး...နင္တို႔ေတြေတာ္ေတာ္ဆိုးပါလားေဝး
ဗမာေကာင္ေတြအဲ့ေလာက္ဆိုးမွန္းငါမသိဘူးေဝး..
နင္တို္႔ေတြကုိငါေသခ်ာမွာခဲ့တယ္ေနာ..ဒီလွည္းစခန္းမွာညဖက္မေနပါနဲ႔ငါမွာခဲ့တယ္ေဝး...
နင္တို႔ကငါ့စကားနားမေထာင္ၾကဘူးေဝ့....ခုေတာ့နင္တို႔ေတြဒုကၡေရာက္ကုန္ၾကၿပီမဟုတ္လားေဝ့။
"ဒီေကာင္ေတြကုိဖထီးေျပာခဲ့တယ္ေပါ့ဟုတ္လားဖထီး..
က်ဳပ္တို႔ကုိဘာမွျပန္ေျပာျပဘူးဗ်ာ...."ေတာက္"
ဖထီး..အဲ့ဒီ..တဲအေၾကာင္းအလုံးစုံကုိက်ဳပ္ကုိေျပာျပ။
ဖထီးလဲမီးေလာင္တဲ့အေၾကာင္းကစၿပီးျပည့္ျပည့္စုံစုံေျပာျပေတာ့မွကုိႀကီးစိုးက..
"မင္းတို႔ေတြအားလုံးသိတယ္ေပါ့ဟုတ္လား"
သိရက္သားနဲ႔ကြာ..ေတာက္...မင္းတို႔ေတြကြာ..
ဒါေတာထဲေတာင္ထဲမွာဆိုတာမသိဘူးလား....ခုၾကည့္အုံးျမတင္ကုိ...အေၾကာက္လြန္ပီးေသသြားရင္ဘယ္လ္ုိလုပ္မလဲ...ေျပာၾကစမ္းပါအုံး။
"ကဲပါေဝ့...နင္တို႔ဘာမွစိတ္မပူၾကနဲ႔ဖထီးကုေပးပါ့မယ္ေဝ့။
"ဟိတ္...နင္ကဘာျဖစ္ေနတာလဲ...ငါ့ကုိေျပာျပစမ္းေဝ့
"°±+"°•\=+;;_=_;:°•_±ဗမာစကားနဲ႔ေျပာေဝ...ေအးေဝ့...
နင္ကခုေတာ့ေနာ္ေဆးမဟုတ္ေတာ့ဘူးေပါ့ေဝ့...ေနာေဆးရယ္..နင္တို႔ေတြဒီတဲကုိဘာျဖစ္လ္ုိ႔မ်ားမစြန္႔လြတ္ႏိူင္ၾကတာလဲေဝ့။
"ကဲ.လွည္းသမားေတြေရ...နင္တို႔ေကာင္ေတာ့ဟုိတေစၧမေတြဝင္ပူးတာခံေနရၿပီေဝ့...ဒါေပမဲ့စိတ္မပူၾကပါနဲ႔...ဖထီး႐ွိတယ္ေဝ့..
"နင္ကဘာျဖစ္လို႔လွည္းသမားေကာင္ေလးကုိဝင္ပူးေနရတာလဲ့..
`°"_´_°=´(`_]±]+"_"=]=
နင္ဗမာလိုုေျပာစမ္းေဝ့...သူတို႔ေတြကဗမာလူမ်ိဴးေတြေလ
နင့္ေျပာတဲ့စကားကုိဘယ္နားလည္မလဲေဝ့..
"ေသခ်ာေျပာျပစမ္းေနာ္ေဆး....ငါကူညီႏိူင္ရင္ကူညီမယ္ေဝ့။
"ဖထီး....ဖထီးရယ္..ေနာ္ေဆးတို႔အိမ္ေလးမီးေလာင္သြားတာကုိျပန္ေဆာက္ေပးပါဖထီးေရ။
ငါရဲ႕ေယာက္က်ၤားလဲခုေနစရာမ႐ွိစားစရာမ႐ွိနဲ႔ေဝ့.
အဲ့ဒါကုိကူညီေပးပါေဝ့၊...ငါတို႔လဲတေစၧဘဝေတြေရာက္ေနၾကရတယ္ေဝ့
ဒီဗမာေကာင္ေတြကငါအသံေပးတာကုိသတိမထားဘူးေဝ့
ငါ့တို္ေနတဲ့အနားမွာမီးဖိုႀကီးႀကီးဖိုတာကုိငါတို႔မျမင္ခ်င္ဘူးေဝ့..နင္ေျပာေပးစမ္းပါေဝ့။
"ေကာင္းႁပီေနာ္ေဆးေရ..ငါေျပာထားပါ့မယ္ေဝ့..နင္တို႔ေတြလဲအကြၽတ္တရားရဖို႔ကုိငါလုပ္ေပးခ်င္တယ္ေဝ့
နင္တို႔သေဘာတူလားေဝ့။
"တူပါတယ္ဖထီးရယ္.နင္လုပ္ေပးရင္ငါတို႔တေစၧဘဝကျမန္ျမန္လြတ္မွာေပါ့..ဟုတ္လားေဝ့။
"ေအးပါေဝး....ငါလဲေျပာျပၿပီဴရင္နင္တို႔ေတြထြက္သြားၾကမွာလားေဝ့..
"ထြက္ပါ့မယ္ေဝး..နင္ကငါတို႔ရဲ႕အေဖဆိုလဲဟုတ္တယ္ဖထီး..ဦးေလးဆိုလဲဟုတ္တယ္ေနာ...နင့္စကားကုိနားေထာင္ၿပီးငါတို႔ဒီလူေတြကုိဘာမွမလုပ္ဘဲျပန္ခိုင္းလိုက္မယ္ေဝး။
နင္ေျပာလို႔သာေပါ့ေဝ့..ေနာက္မို႔ဆိုရင္ဒီအေကာင္ေတြကုိအမႉန္႔ေခ်ပစ္မယ္ေဝ့။
ေနာက္ဒီေနရာကုိလာရင္ဆင္ဆင္ခ်င္ခ်င္ေနၾကေနာ
ေနာက္တခါဆို႐င္ေတာ့နင္တို႔အေသလုပ္ပစ္မယ္ၾကားလားေဝ့။
"ဖထီး..ငါျပန္မယ္ေဝ့..နန္းမူတို႔ဟုိမွာေစာင့္ေနၾကတယ္ေဝ့
ျပန္ၿပီဖထီးေရ။
"ဟီး....အူး.....အူး....အူး.....အီး...ေရ.....ေရ......ေရေပးပါ...ေရေပးၾကပါ။
"ျမတင္...ျမတင္....မင္းသတိရၿပီလား....ျမတင္...
အင္းးးးးးးရ.....ၿပီ...ရႁပီ.....
ေတာ္ေသးတာေပါ့ကြာ....ဖထီးသာလာမကယ္ရင္မင္းတို႔ေတြေသၿပီေပါ့ကြာ...
ဖထီးရယ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ...
"မလိုပါဘူးဗမာေကာင္ေလးရယ္...နင္တို႔ေကာင္ေလးေတြကငါ့ကုိထမင္းေခၚေကြၽးတာကုိလဲငါေက်းဇူးတင္ပါတယ္ကြယ္...ခုမစားျဖစ္ေပမဲ့ေနာက္တခါၾကဳံ႐င္ဖထီးစားမယ္ေဝ့။
"ကဲ....ဖထီးသြားၿပီေဝ့..၊ေနာက္ဆိုရင္ဆင္ခ်င္ၾကေဝ့.
ေနာ္ေဆးတို႔ကမ်ိဳး႐ုိးစဥ္ဆက္ကပညာသည္ေတြေဝ့
ခုတေစၧဘဝေရာက္ေနတာေတာင္သူတို႔ပညာေတြကအစြမ္းထက္တုံးေဝ့...ေအး...ေအး....နင္တို႔ျပန္အိပ့္ၾကေတာ့ေဝ့
"ဟူး......ေတာ္ပါေသးရဲ႕ကြာ....ျမတင္....ျမတင္.ဘယ္လ္ုိေနေသးလဲ....
ေကာင္းပါတယ္....
မင္းဘာေတြဘယ္လိုျဖစ္လာၾကလဲဆိုတာေျပာျပစမ္းကြာ
"က်ဳပ္နဲ႔ေဇာ္ေထြးတို႔အဲ့ဒီတဲေအာက္ကုိေရာက္ခဲ့တယ္။
တဲေအာက္ေရာက္ၿပီးသိပ္မၾကာဘူးဗ်..ဟုိအမ်ိဳးသမီးႀကီးကအသံနက္နက္ႀကီးနဲ႔သြားၾက..သြားၾကဆိုၿပီးေအာ္တယ္ဗ်
အဲ့လိုေအာ္ေနေတာ့ေဇာ္ေထြးကုိျပန္ဖို႔ေျပာတယ္..ေဇာ္ေထြးကျပန္ခါနီးအခ်က္ျပလိုက္အုံးေျပာေတာ့က်ဳပ္လဲေလးဂြနဲ႔တဲကုိပစ္ခဲ့တယ္...
တဲကုိေလးဂြလဲမွန္ေရာ.ဟုိအမ်ိဳးသမီးေတြတဲေပၚကဆင္းလာၿပီးက်ဳပ္တို႔ကုိလိုက္ေတာ့တာဘဲ...က်ဳပ္လဲေျပးေနရင္းကေနခလုတ္တိုက္လဲေရာ...
ေနာက္ကုိျပန္ၾကည့္ေတာ့ဆံပင္႐ွည္႐ွည္မ်က္လုံးႀကီးေတြကစေကာေလာက္ႀကီးျပဴးထြက္ပီးက်ဳပ္တို႔ေနာက္ကုိေျပးလိုက္လာၾကတယ္..က်ဳပ္လဲတစ္ခ်က္ထဲသတိလစ္သလိုျဖစ္သြားၿပီးေတာ့က်ဳပ္ဘာမွမသိေတာ့ဘူးကုိႀကီးစိုးရာ..
"ေနာက္ဆိုရင္က်ဳပ္မလိုက္ေတာ့ဘူးဗ်ာ...ေတာဆိုရင္က်ာပ္မလိုက္ေတာ့ဘူး.
က်ဳပ္ျမင္တဲ့တေစၧေတြကုိေနာက္ထပ္ျမင္မိရင္က်ဳပ္ေသမွာဗ်။
"ဒီလိုနဲ႔က်ဳပ္တို႔လွည္းအဖြဲ႔ေတြတခါထဲလွည္းေတြတတ္ၿပီးလွည္စခန္းကထြက္လာခဲ့ၾကပါေတာ့တယ္။
ေနာက္ရက္ေတြမွာေတာ့..ျမတင္တစ္ေယာက္
ေၾကာင္ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္သြားလို႔ေဆးဆရာေတြ
ေခၚေခၚကုေနလိုက္တာမေပ်ာက္ႏိူင္ပါဘူး။
ေနာက္ဆုံးဖထီးကုိရြာပင့္ၿပီးကုေတာ့မွျပန္ေကာင္းလာခဲ့ပါတယ္...
ႏွစ္ေတြအလီလီေျပာင္းလာလို႔ျမတင္တို႔ေတြလဲအသက္အ႐ြယ္ေတြႀကီးျပင္းလာေတာ့အိမ္ေထာင္ရက္သားက်..
သားသမီးေတြေျမးေတြရတဲ့အထိ...
ဦးျမတင္လို႔ေခၚရတဲ့ဦးေလးအရြယ္အဘအရြယ္ထိေအာင္ေတာထဲေတာင္ထဲကုိသူေသတဲ့အထိလုံးဝကုိမသြားေတာ့ဘဲေနခဲ့ပါေတာ့တယ္။
ဒီအေၾကာင္းေလးကေတာ့ဦးျမတင္မ႐ွ္ိေတာ့ေပမဲ့က်န္တဲ့လူႀကီးသူမေတြခုခ်ိန္ထိေျပာဆိုေနၾကတုံးပါဘဲ....
စာဖတ္သူမ်ားရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစခင္ဗ်ာ။
ကြၽန္ေတာ္သိခၤသူရရဲ႕ေနာက္ေရးသားမည့္ေက်းလက္ပရေလာကစာေပမ်ားကုိအားေပးၾကပါအုံးခင္ဗ်ာ။
Post a Comment