သရဲ သတ္လို႔ ပန္းရံေတြ ေသတဲ့ အိမ္
(စ/ဆံုး)
👿💀👣 🏡🏤🏠 👣💀👿
ကၽြန္ေတာ့္ နာမည္ “ေသာင္းထြန္း”
ခင္မင္သူအမ်ားစုက “ဗန္ဒိန္း” လို႔ ေခၚတယ္ ..
ကၽြန္ေတာ္က ပန္းရံေခါင္းေဆာင္ ..
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၿမဳိ႕ေလးမွာ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းေတြ
နည္းနည္းပါးလာတာမို႔
မိတ္ေဆြတစ္ဦးရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ေပၚမွာ
အလုပ္တက္လုပ္ခဲ့တယ္ ...
ဒဂံုၿမဳိ႕သစ္ေျမာက္ပိုင္း ( )ရပ္ကြက္မွာ
(၂)ထပ္ခြဲ တိုက္တစ္လံုးေဆာက္ဖို႔ အလုပ္ရလိုက္တယ္ ..
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြ ဦးမင္းခိုင္ တို႔
ပူးေပါင္းေဆာက္လုပ္မွာပါ ...
အက်ဳိးအျမတ္က သူ(၆၀) ကၽြန္ေတာ္(၄၀)ေပါ့ ..
မိတ္ေဆြက ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းသံုးပစၥည္းေတြ
စိုက္ထုတ္သံုးစြဲထားလို႔ သူ႔ကို(၆၀)ေပးလိုက္တာပါ ..
ပိုင္ရွင္ နဲ႔ ေတြ႕ဆံုၿပီး
ေဆာက္ရမယ့္ အေဆာက္အဦပံုစံ ေဆြးေႏြး ..
လိုအပ္တာေတြ ညွိႏိႈင္း
သေဘာတူညီခ်က္ ရၿပီဆိုေတာ့မွ
ေန႔ေကာင္းရက္ျမတ္ ေရြး ..
ပႏၷက္ခ် Foundation တူး စသျဖင့္ေပါ့ လုပ္ငန္းစတင္ခဲ့တယ္ ..
ပိုင္ရွင္ က အရပ္ဘက္ဌာနတစ္ခုက အရာရွိတစ္ေယာက္ပါ ..
သေဘာေကာင္း ဆက္ဆံေရး ေကာင္းပါတယ္ ..
ၿခံက ေပ(၆၀)ပတ္လည္ ... လမ္းေထာင့္ၿခံ ...
အလုပ္ကို (၂)ဆိုင္း ခြဲလုပ္တယ္ ..
အေဆာက္အဦ ေဆာက္တဲ့ အဖြဲ႕ရယ္ ..
အုတ္တံတိုင္း ၿခံစည္း႐ိုးခတ္တဲ့ အဖြဲ႕ရယ္ေပါ့ ..
ၿခံရဲ႕ ေခါင္းရင္းပိုင္းမွာ အေဆာက္အဦ ေဆာက္တယ္ ..
ေျခရင္းပိုင္း ေျမကြက္လပ္မွာေတာ့
ေဆာက္လုပ္ေရးပစၥည္း(ထံုး/ဘိလပ္ေျမ)ေတြ ထားဖို႔နဲ႔
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပန္းရံအဖြဲ႕ေတြ ေနဖို႔
ယာယီ အေဆာက္အဦ တစ္လံုး ေဆာက္လိုက္တယ္ ..
သြပ္မိုး/အထပ္သားနဲ႔ သြပ္ကာ အေဆာက္အဦေပါ့ ..
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ အလုပ္သမား တပည့္ ၀င္းသိန္းနဲ႔ ေက်ာ္ေက်ာ္ လူပ်ဳိ(၂)ဦး ..
အလုပ္သမား ေ၀ၿဖဳိးနဲ႔ သူ႔မိန္းမ မိစု လင္မယား
စုစုေပါင္း(၅)ေယာက္ အဲ့ဒီ့ ယာယီအေဆာက္အဦထဲ မွာေနတယ္ ..
မိစု က ကၽြန္ေတာ္တို႔ စားဖို႔ ေစ်း၀ယ္/ထမင္းခ်က္/
တစ္ခါတစ္ေလ အလုပ္၀ိုင္းလုပ္ေပါ့ ..
က်န္တဲ့ အလုပ္သမားေတြက
ကိုယ့္အစီအစဥ္နဲ႔ကိုယ္ မနက္က်မွ အလုပ္လာၾကတာပါ ..
ကၽြန္ေတာ့္ၿမဳိ႕ေလးကို တစ္ခါတစ္ရံမွ
မိသားစုနဲ႔ေတြ႕ဖို႔ ျပန္ျဖစ္ပါတယ္ ..
ပြင့္လင္းရာသီ အလုပ္ရတုန္းေလး ေငြရွာထားမွေလဗ်ာ ..
လအနည္းငယ္ အၾကာမွာေတာ့
အုတ္တံတိုင္းခတ္တဲ့ လုပ္ငန္းၿပီးသြားၿပီ ..
အေဆာက္အဦကလည္း ပံုစံေပၚလာၿပီ ...
တစ္ရက္မွာေတာ့ အိမ္ပိုင္ရွင္ လင္မယားနဲ႔
ကၽြန္ေတာ္ မျမင္ဖူးတဲ့ အသက္(၆၀)နီးပါး လူႀကီးတစ္ေယာက္ရယ္
ကားနဲ႔ ေရာက္လာတယ္ ..
စေန/တနဂၤေႏြဆို သူတို႔ လင္မယား လာၾကည့္ေနက်ပါ ..
သူတို႔ လာတိုင္းလည္း ဟင္းေတြ ခ်က္ျပဳတ္ယူလာေပးတယ္ဗ် ..
ဒီတစ္ခါ လာတာက ၾကားရက္ႀကီးမို႔
ကၽြန္ေတာ္လည္း ခရီးဦးႀကဳိ ျပဳရင္း
“ဆရာတို႔ ၾကားရက္ႀကီး ေရာက္လာပါလား”
“ဟုတ္တယ္ ကိုဗန္ဒိန္းေရ .. ကိစၥေလး ေပၚလို႔”
ေနရာထိုင္ခင္း စီစဥ္ေပးၿပီး စကားေျပာၾကတာေပါ့ ..
“ကိုဗန္ဒိန္း ေရ .. ကၽြန္ေတာ့္သား အလတ္ေကာင္
ခင္ဗ်ား သိတယ္မလား?”
“သိတယ္ေလ ဆရာ ..
၁၀ တန္းေအာင္ ဗိုလ္သင္တန္းေျဖထားတဲ့ ခ်ာတိတ္မလား”
“ဟုတ္တယ္ ကိုဗန္ဒိန္း .. အဲ့ဒီ့အလတ္ေကာင္က
ကၽြန္ေတာ္တို႔ သေဘာမတူတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔
ႀကဳိက္ေနတယ္ဗ် .. အဲ့ဒီ့မိန္းမက သူ႔ထက္(၅)ႏွစ္ေလာက္
ႀကီးတယ္ .. ႐ုပ္ေလးဘဲ ရွိၿပီး အက်င့္စာရိတၱက မေကာင္းဘူးဗ် ..
ကၽြန္ေတာ့္သားဆီကလည္း နည္းမ်ဳိးစံု ခ်ဴစားေနတာေလ ..”
“ေၾသာ္ .. ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ”
“အဲ့ဒါ ဒီေကာင့္ကို ရပ္ကြက္ထဲမွာ ထားလို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး ..
ၾကာရင္ ဒီေကာင္ အဖမ္းခံထိေတာ့မယ္ ..
ဒီအစ္ကိုႀကီးက ကၽြန္ေတာ့္ အစ္ကို၀မ္းကြဲ ကိုသက္ေမာင္ ..
သူက မုဆိုးဖိုႀကီး မိသားစုလည္း မရွိဘူး ..
အဲ့ဒါ ကၽြန္ေတာ့္အစ္ကိုရယ္ အလတ္ေကာင္ရယ္ကို
ဒီတိုက္မွာ ခဏလာထားဖို႔ဗ်ာ ..
အဓိကကေတာ့ ဟိုမိန္းကေလးနဲ႔ အဆက္အသြယ္ျဖတ္ခ်င္တာပါ”
“ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ .. အဲ့ဒီ့ေတာ့”
“အခု ေအာက္ထပ္က ေတာ္ေတာ္ၿပီးေနၿပီေလ ...
ျပတင္းတံခါးတပ္ဖို႔ အေခ်ာကိုင္ဖို႔ သမံတလင္းခင္းဖို႔ဘဲ
က်န္တာဆိုေတာ့ .. ျပတင္းတံခါးေတြ အရင္တပ္လိုက္ဗ်ာ ..
အေခ်ာကိုင္တာက ေနာက္မွ လုပ္လည္း ရတယ္ ..
အထပ္သားနဲ႔ဘဲ အခန္း(၂)ခန္း ယာယီဖြဲ႕လိုက္ ..
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေလာေလာဆယ္ ေနလို႔ ရေအာင္ေပါ့ ..
ျမန္ေလ ေကာင္းေလဗ်ာ ..
ဒီတစ္ပတ္ စေန ၿပီးႏိုင္မလား?
တနဂၤေႏြေန႔ လာပို႔လိုက္ခ်င္လို႔ ...”
“ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ .. ကိုမင္းခိုင္ရဲ႕ လက္သမားအဖြဲ႕ေတြနဲ႔
အျမန္ၿပီးေအာင္ လုပ္လိုက္ပါ့မယ္”
“ေအး .. ၿပီးေရာဗ်ာ .. ၿပီးရင္ ဖုန္းဆက္လိုက္ ..
ကဲ ! အဲ့ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပန္ဦးမယ္”
“ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ .. ဟုတ္ကဲ့”
အိမ္ပိုင္ရွင္တို႔ ျပန္သြားေတာ့ ကိုမင္းခိုင္ ကို ဆက္သြယ္
အခန္း(၂)ခန္း ဖြဲ႕ဖို႔နဲ႔ ယာယီအိမ္သာတစ္လံုး ေဆာက္ဖို႔ကိစၥ
လက္သမားအဖြဲ႕ စီစဥ္ေပးဖို႔ လွမ္းေျပာ ...
ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္မွာေတာ့ အလုပ္စ ..
စေနေန႔ ေန႔ခင္းမွာ ၿပီးသြားပါတယ္ ..
ပိုင္ရွင္ကို အခန္းဖြဲ႕တာ ၿပီးေၾကာင္း ဖုန္းလွမ္းဆက္..
တနဂၤေႏြေန႔ ေန႔ခင္းမွာေတာ့
ပိုင္ရွင္ မိသားစု ကားနဲ႔ ကုတင္ေတြ စားပြဲေတြ တင္လာတဲ့
ဒိုင္နာကားတစ္စီး ေရာက္လာပါတယ္ ..
အခန္းထဲ ပစၥည္းေတြ ၀ိုင္းေရႊ႕ေပးၾကတာေပါ့ ..
ပိုင္ရွင္ ရဲ႕ သား အလတ္ေကာင္ေလး နာမည္က
“ေက်ာ္ထက္စိုး”
႐ုပ္ေလးက ျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာေလး ..
ေကာင္ေလး က မ်က္ႏွာ မေကာင္းဘူးဗ် ...
ေအးေလ သူလည္း ဒီလိုေနရာမ်ဳိးမွာ ဘယ္လာေနခ်င္ပါ့မလဲ ..
ပိုင္ရွင္လင္မယားကလည္း
သူ႕သားနဲ႔ သူ႔အစ္ကို ကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးဖို႔
အေရးအေၾကာင္းရွိ ဖုန္းဆက္ဖို႔
ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို မွာခဲ့ပါတယ္ ..
ပိုင္ရွင့္ အစ္ကို ကိုသက္ေမာင္ နဲ႔ သူ႕သားအတြက္
ရပ္ကြက္ထိပ္ ထမင္းဆိုင္က ထမင္းခ်ဳိင့္ဆြဲေပးရမွာပါ ..
အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ကေတာ့ သြားယူေပးရမွာေပါ့ ..
ပိုင္ရွင္လင္မယားလည္း
ေကာင္ေလးကို အခန္းထဲမွာ ဘာေတြမွာေနမွန္း မသိဘူး ..
ပိုင္ရွင့္ဇနီးကေတာ့ မ်က္ရည္ေတြ သုတ္ရင္း
အခန္းထဲက ျပန္ထြက္လာတာဘဲဗ် ...
အေမ ဆိုေတာ့လည္း အကဲပိုမွာေပါ့ေလ ..
ညေနေစာင္းက်ေတာ့ ပိုင္ရွင္လင္မယားျပန္သြားပါတယ္ ..
ေကာင္ေလးလည္း အခန္းထဲက မထြက္ ...
စိတ္ညစ္ေနလို႔ ထင္ပါရယ့္ ..
ပိုင္ရွင့္ အစ္ကို၀မ္းကြဲ ကိုသက္ေမာင္ ကေတာ့
ေဖာ္ေရြပါတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ စကားလာေျပာ ..
ဒီလူႀကီးက အရက္ေသာက္တယ္ဗ် ...
မနက္ကတည္းကေန နည္းနည္းခ်င္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္း
တစ္ေနကုန္ ေသာက္တာ .. ၾကြက္တြင္းႀကီး ...
ေနာက္ေန႔ေတြမွာေတာ့
ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ကိုယ္လုပ္ရွိစရာ လုပ္ၾကတာေပါ့ ..
ေကာင္ေလး က ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ သိတ္မေရာပါဘူး ...
အိပ္ခန္းထဲမွာဘဲ အေနမ်ားတယ္ ..
တစ္ခါတစ္ေလမွ ၿခံျပင္ထြက္လာတတ္တာ ..
ညေနပိုင္း ၿခံထဲက ၀ါးပက္လက္ကုလားထိုင္ေလးမွာ ထိုင္ၿပီး
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ တပည့္အလုပ္သမားႏွစ္ေယာက္
အရက္ထိုင္ေသာက္ေနတုန္း ..
ေကာင္ေလး(ေက်ာ္ထက္စိုး) ေရာက္လာတယ္ ...
“ဦးဗန္ဒိန္း” ..
“ေၾသာ္ ..ငါ့တူ ဘာကိစၥရွိလို႔လဲကြ”
“ကၽြန္ေတာ္ အရက္ေသာက္ခ်င္လို႔ ဦးေလး”
“ဟာ ! ေသာက္စရာလား .. မင္း ငယ္ငယ္ေလး ရွိေသးတာ”
“ကၽြန္ေတာ္ စိတ္အရမ္းညစ္ေနလို႔ပါဗ်ာ ..
နည္းနည္းေလာက္ တိုက္ပါ”
“မတိုက္ပါဘူး .. မင္းအေဖသိရင္ ငါတို႔ပါ မေကာင္းဘူး”
“မတိုက္လည္း ေနဗ်ာ ....”
ေကာင္ေလး အိမ္ထဲျပန္၀င္သြားတယ္ ..
ဒီေကာင္ေလး ရည္းစားပူမိေနတယ္နဲ႔ တူတယ္ ..
အေပၚထပ္ ေဘးနံရံ တဖက္မွာ အုတ္ေတြစီေနၿပီဗ် ...
ေအာက္ထပ္မွာေတာ့ အေခ်ာကိုင္ၿပီးၿပီ ..
႐ံုးပိတ္ရက္ေတြမွာ ပိုင္ရွင္လင္မယား လာတယ္ ..
သူ႕သားနဲ႔ ေတြ႕တယ္ .. ျပန္သြားတယ္ ..
ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေန႔မွာေတာ့
စေနေန႔ဗ် ...
ပိုင္ရွင္လင္မယားနဲ႔ ေကာင္ေလး စကားအေခ်အတင္ ေျပာေနၾကတယ္ ..
ေကာင္ေလးကလည္း ဟိုမိန္းကေလးကို မျပတ္ႏိုင္လို႔
သူ႕အေဖက ဆူေနတာ ..
ေကာင္ေလး က ျပန္ေအာ္လို႔ ထိုးလိုက္တယ္ ေျပာတယ္ ..
သူတို႔မိသားစု အခန္းထဲမွာ ျဖစ္ေနတာပါ ..
ကၽြန္ေတာ္တို႔က အေပၚထပ္မွာ အလုပ္လုပ္ရင္း ၾကားေနရတာ ..
ေကာင္ေလး ဆီက ဖုန္းသိမ္းသြားတယ္ ထင္တယ္ ..
“သား ဖုန္း ျပန္ေပး” လို႔ ေအာ္ေနသံ ၾကားလို႔ေလ ..
ဟိုမိန္းကေလးနဲ႔ ဆက္သြယ္မွာ စိုးလို႔ထင္တယ္ ..
ပိုင္ရွင္လင္မယား ျပန္သြားေတာ့ ..
သူ႕ဘႀကီး၀မ္းကြဲ က ေကာင္ေလးကို ေခ်ာ့ေနသံ ၾကားတယ္ ..
ခ်မ္းသာတဲ့သူေတြလည္း သူ႕အပူနဲ႔သူပါဘဲလား ...
ေနာက္ေန႔ တနဂၤေႏြေန႔ ..
အလုပ္က တစ္ပတ္တစ္ရက္ နားတယ္ေလ ..
အလုပ္နားရက္မုိ႔ ေအးေဆးအိပ္မယ္ဆိုၿပီး
ႏိုးေနေပမယ့္ မထေသးဘဲ အိပ္ယာထဲမွာ
ဆက္လွဲေနလိုက္တယ္ ..
မနက္(၆)နာရီခြဲေလာက္ေပါ့ ...
အဲ့ဒီ့အခ်ိန္ ...
ကၽြန္ေတာ့္ ပန္းရံတပည့္မေလး မိစု က ..
“ဆရာ ဗန္ဒိန္း .. ဆရာ ဗန္ဒိန္း ..
ထပါဦး ... ဒီမွာ လာၾကည့္ပါဦးရွင္” ..
ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ေအာ္ေနတာမို႔
ကၽြန္ေတာ္လည္း လန္႔ဖ်ပ္ၿပီး
ဟာ! ဒီေကာင္မေလး ဘာျဖစ္ျပန္ၿပီလဲ?
အိပ္ယာက ထၿပီး အေဆာင္အျပင္ထြက္လိုက္တယ္ ..
မိစု နဲ႔ ဆံုေတာ့ ..
“ဆရာ .. အေပၚမွာ အေပၚမွာ
မ်က္ႏွာႀကီး လႊဲၿပီး လက္ညွဳိးဘဲ ထိုးျပတယ္ ..
မိစု ျပတဲ့ေနရာကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ...
ဗုေဒၶါ !!!
တိုက္အေပၚထပ္မွာ ေကာင္ေလး(ေက်ာ္ထက္စိုး) ..
ႀကဳိးတန္းလန္းနဲ႔ ဆြဲႀကဳိးခ်ေသေနတယ္ ..
“ဟာ ! ဟိုေကာင္ေတြ ေခၚႏိႈးစမ္း မိစု”
ကၽြန္ေတာ္လည္း တိုက္ထဲ ေျပး၀င္လာခဲ့လိုက္တယ္ ..
တိုက္ေအာက္ထပ္မွာ ပိုင္ရွင့္အစ္ကို
ကိုသက္ေမာင္ရဲ႕ အခန္းတံခါး၀ကို ထုၿပီး
ေခၚႏိႈးလိုက္တယ္ ..”
ကိုသက္ေမာင္ အိပ္ခ်င္မူးတူး ႏိုးၿပီးထြက္လာလို႔
“လာ .. လာ အစ္ကိုႀကီး .. အေပၚထပ္မွာ
ေကာင္ေလး ဆြဲႀကဳိးခ်ေသေနတယ္ဗ်”
ကၽြန္ေတာ္က အေရွ႕ ကိုသက္ေမာင္ က အေနာက္
ေလွကားကေန ေျပးတက္
ေကာင္ေလး ဆီ ေရာက္ေတာ့
ေကာင္ေလး ေသေနၿပီ .. အသားေတြေတာင္ ေအးေနၿပီ ..
ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက သတ္ေသေနတာလည္း မသိ ..
တိုက္ေဆာက္ေတာ့ ျငမ္းခ်ည္တဲ့ အုန္းဆံႀကဳိးေတြကို
ထုပ္တန္းမွာ ပတ္ခ်ည္ၿပီး ဆြဲႀကဳိးခ်ေသတာဗ် ..
ကၽြန္ေတာ္လည္း ပူထူေနၿပီ ...
ခဏေနေတာ့ အလုပ္သမားေကာင္ေလးေတြပါ
အေပၚထပ္ ေရာက္လာၾကတယ္ ..
“ေနဦး မခ်နဲ႔ဦး .. သူ႕မိဘေတြနဲ႔ သက္ဆိုင္ရာကို
အေၾကာင္းၾကားရမယ္ကြ ..
ေသေနၿပီ .. သြားမထိၾကနဲ႔”
သူ႔မိဘေတြဆီ ကိုသက္ေမာင္ကို ဖုန္းဆက္ခိုင္း ..
ကၽြန္ေတာ္တို႔ လမ္းထဲက (၃)အိမ္ေက်ာ္မွာ
ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး႐ံုးက ၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ရွိတာမို႔
ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ဘဲ သြားသတင္းပို႔လိုက္တယ္ ..
အဲ့ဒီ့လူလည္း လိုက္ၾကည့္ၿပီး ..
ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးကို ဖုန္းဆက္
အက်ဳိးအေၾကာင္း လွမ္းေျပာတယ္ ..
မၾကာခင္ ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးနဲ႔ အဖြဲ႕
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီ ေရာက္လာၿပီး ေမးၾကျမန္းၾက ...
ေနာက္ေတာ့ ေကာင္ေလးမိဘေတြ ထပ္ေရာက္လာတယ္ ...
ငိုၾက ယိုၾကေပါ့ဗ်ာ .. စိတ္ေတာင္မေကာင္းဘူး ..
အေပၚထပ္ ေဘးနံရံတစ္ဖက္က အုတ္မတက္ရေသးတာမို႔
ကၽြန္ေတာ့္အလုပ္သမား မိစုက အိမ္သာတက္ၿပီး အျပန္
တိုက္အေပၚထပ္ကို လွမ္းၾကည့္မိရင္း ေတြ႕တာ ...
ဘယ္အခ်ိန္ထဲက ေသေနတာလဲေတာ့ မသိဘူးေပါ့ ..
ခဏအၾကာမွာေတာ့ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္ေတြ ေရာက္လာၿပီး
ကိုသက္ေမာင္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို လိုအပ္တာေတြ
စစ္ေဆးေမးျမန္းပါတယ္ ...
ေကာင္ေလး အေလာင္းကို ေအာက္ခ်ေတာ့
ေကာင္ေလးဆီက အရက္နံ႔ရတယ္ ..
သူ႔အေဖက အရက္နံ႔ရလို႔ ဆိုၿပီး
ကိုသက္ေမာင္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ေမးေသးတယ္ ..
သူ႔သားကို အရက္တိုက္ေသးလား တဲ့ ..
မတိုက္ပါဘူး ေပါ့ ..
ေကာင္ေလးအခန္းထဲ ၀င္ၾကည့္ေတာ့ ..
အရက္ပုလင္းခြံေတြ႕တယ္ ..
ပုလင္းက ကိုသက္ေမာင္ ရဲ႕ ပုလင္းဗ် ...
ကိုသက္ေမာင္ အိပ္ေနခ်ိန္ သူမသိေအာင္
ေကာင္ေလး ယူေသာက္လိုက္တယ္ ထင္တယ္ ..
ခဏေနေတာ့ လူမႈကူညီေရးအသင္းကား ေရာက္လာလို႔
အေလာင္းကို ရင္ခြဲ႐ံု ပို႔လိုက္ၾကတယ္ ..
အသုဘ ရွိၿပီဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အလုပ္ေတြရပ္ ..
သန္႔ရွင္းေရးေတြ လုပ္ ...
ကနားဖ်င္းမ႑ပ္ထိုး ..
လုပ္စရာကိုင္စရာရွိတာေတြ ၀ိုင္းလုပ္ေပးရတာေပါ့ ...
ေကာင္ေလး အေမ ကေတာ့ ငိုေနတာပါဘဲ ..
ေကာင္ေလး က ေမာင္ႏွမ သံုးေယာက္တည္း ..
အႀကီးမေလး က စကၤာပူမွာ ေက်ာင္းတက္ေနတာ ...
အငယ္မေလး က အလယ္တန္းေက်ာင္းသူဘဲ ရွိေသးတယ္ ..
ေယာက်္ားေလးက ဒီတစ္ေယာက္ဘဲ ပါတာေလ ...
မိဘေတြ ရင္က်ဳိးရွာမွာေပါ့ ..
အသုဘရက္လည္ အလွဴၿပီးေတာ့ ..
ပိုင္ရွင့္အစ္ကို ကိုသက္ေမာင္ကလည္း
ေက်ာ္ထက္စိုး မရွိမွေတာ့ မေနခ်င္ေတာ့ဘူးတဲ့ ..
အဲ့ဒါနဲ႔ ပိုင္ရွင္ကလည္း ..
ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို မနက္ျဖန္ကစၿပီး
အလုပ္ျပန္စလို႔ ရၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ...
ေက်ာ္ထက္စိုးနဲ႔ ကိုသက္ေမာင္တို႔ ေနခဲ့တဲ့
အခန္း(၂)ခန္းမွာ ေနခ်င္ရင္ ၀င္ေန ..
မလိုေတာ့ရင္လည္း အခန္းကို ျပန္ဖ်က္ဖို႔ ေျပာပါတယ္ ..
ေနာက္ေတာ့ ပိုင္ရွင္မိသားစု ျပန္သြားပါတယ္ ..
တပည့္ေတြကို ေခၚၿပီး
တိုက္ထဲက အခန္း(၂)ခန္း လြတ္သြားၿပီ ..
ၿဖဳိးေ၀နဲ႔ မိစု နင္တို႔ လင္မယား သြားေနပါလား?
ကိုသက္ေမာင္အခန္းထဲမွာ ..
အဲ့ဒီမွာဆို လြတ္လပ္တာေပါ့ ...” ဆိုေတာ့ ..
ၿဖဳိးေ၀တို႔ လင္မယားက ေနမယ္တဲ့ ..
အဲ့ဒါနဲ႔ အခန္းေျပာင္းၾကတာေပါ့ ..
ညေနေစာင္းက်ေတာ့ ၿခံထဲမွာ
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ထိုင္ရင္း အရက္ေသာက္ရင္း
စကားစျမည္ ေျပာၾကတာေပါ့..
ေကာင္ေလး(ေက်ာ္ထက္စိုး)အေၾကာင္းလည္း ေျပာျဖစ္ၾကတယ္ ..
အားလံုးက စိတ္မေကာင္းၾကပါဘူး ..
ကိုယ့္ေဒသ ကိုယ့္ရြာအေၾကာင္းေလးေတြ
ေျပာၾက ဆိုၾက ရယ္ၾကနဲ႔ေပါ့ ...
အဲ့ဒီ့အခ်ိန္ တပည့္ ၀င္းသိန္း က ..
“ဟာ ! အေပၚထပ္မွာ လူရိပ္ေတြ႕လိုက္တယ္” တဲ့ ..
မိစု က စဆဲေရာ ...
“မသာ ! ငါ ေၾကာက္ပါတယ္ဆိုမွ လာေျခာက္မေနနဲ႔ ..
ခဲနဲ႔ ေကာက္ထုမွာေနာ္ ...”
“ေအး ! မင္းကလည္း ေလွ်ာက္ေနာက္မေနနဲ႔”
“မေနာက္ဘူး ဆရာ .. တကယ္ ေတြ႕လိုက္တာ ..”
“ေဟ့ေကာင္ ! ၿခံတံခါးလည္း ပိတ္ထားတယ္ ..
လူအားလံုးလည္း ဒီမွာ ထိုင္ေနတာ ..
မင္းႀကီးေဒၚႀကီး လူရိပ္ေတြ႕ပါလားကြ” ..
“တကယ္ ေတြ႕လိုက္ပါတယ္ဆို ဆရာကလဲ”
“ေတြ႕တယ္ဆို မင္း သြားၾကည့္ကြာ ..
ဒီမွာ စကားေျပာရတာ ဇိမ္ပ်က္တယ္ ”
“မသြားရဲပါဘူး ဆရာကလဲ”
“မသြားရဲရင္ ပါးစပ္ပိတ္ထား”
တစ္ေယာက္တစ္ခြန္း စကားမ်ားရင္း ..
ေနာက္ေတာ့ စကားဆက္ေျပာၾကတာေပါ့ ..
ဘုတ္ !!!
အနားကို အုတ္နီခဲ ထက္ပိုင္းႀကဳိးတစ္ခု က်လာတယ္ ..
“ဟာ ! ဘယ္ကလဲကြ ..
ၿခံျပင္ေခ်ာင္းၾကည့္စမ္း ေ၀ၿဖဳိး”
ေ၀ၿဖဳိး ၿခံတံခါးနား ကပ္ၿပီး ၿခံျပင္ကို ေခ်ာင္းၾကည့္တယ္ ..
“ဘာမွ မေတြ႕ဘူး ဆရာ”
ကံေကာင္းလို႔ မထိတယ္ ..
ဘယ္ေကာင္ လက္ကျမင္းတာလဲ မသိဘူး ..”
ထမင္းစားၾကမယ္ ဆိုၿပီး ထမင္းစားၾကတယ္ ..
ထမင္းစားၿပီး စကားဆက္ထိုင္ေျပာၾကတယ္ ..
မိစု က သူ႕ေယာက်္ားကို တိုက္ထဲ ၀င္မအိပ္ရဲေၾကာင္း
ေျပာေနတယ္ေလ ...
ေ၀ၿဖဳိးကလည္း “ဘာေၾကာက္စရာရွိလို႔လဲဟ ...
ငါတစ္ေယာက္လံုး ရွိတာဘဲဟာကို”လို႔ ျပန္ေဟာက္ ..
ကၽြန္ေတာ္ကလည္း “မေၾကာက္ပါနဲ႔ဟာ ..
ငါတို႔လည္း ဒီဘက္မွာ ရွိေနတာဘဲ” လို႔ အားေပး ...
(၉)နာရီေက်ာ္ေလာက္မွာ အိပ္က်မယ္ဆိုၿပီး
စားပြဲ၀ိုင္းက ထလာခဲ့လိုက္ၾကတယ္ ..
ဒီည ကၽြန္ေတာ္ရယ္ .. တပည့္ ၀င္းသိန္းရယ္ ..
ေက်ာ္ေက်ာ္ရယ္ က ဂိုေဒါင္အေဆာက္အဦမွာ ..
ေ၀ၿဖဳိးတို႔ လင္မယားက တိုက္ေအာက္ထပ္
ကိုသက္ေမာင္ ေနသြားတဲ့ အခန္းမွာ ေနၾကမွာေပါ့ ..
ကၽြန္ေတာ္လည္း Radio ေလး နားေထာင္
အိပ္ယာထဲမွာ လွဲရင္း မိသားစုအေၾကာင္း ေတြးေနလိုက္တယ္ ..
ည(၁၀)နာရီေလာက္မွာ ေ၀ၿဖဳိးနဲ႔ မိစုရဲ႕အသံ
“ဆရာ .. ဆရာ .. ထပါဦး”
“ေဟ ! ဘာတုန္းကြ”
“ဆရာ ..ဟိုေကာင္ေလး ေနသြားတဲ့အခန္းဘက္က
ငိုသံလိုလို သဲ့သဲ့ ၾကားေနရတယ္ ဆရာ ..
ကၽြန္ေတာ္တိုႏွစ္ေယာက္လံုး ေသခ်ာၾကားတာပါ ..
အဲ့ဒါနဲ႔ ေၾကာက္ၿပီး ဆရာ့ဆီ လာေျပာတာ”
“မင္း ကိုယ္တိုင္က ေယာက်္ားျဖစ္ၿပီး ေၾကာက္ေနေသးတယ္ ..
လာ သြားၾကည့္မယ္” ဆိုၿပီး ဓါတ္မီးယူ
တိုက္ေအာက္ထပ္ထဲ ၀င္လာခဲ့လိုက္တယ္ ..
ေကာင္ေလး ေနခဲ့တဲ့ အခန္းတံခါးကို ဖြင့္
ဓါတ္မီးထိုးၾကည့္ေတာ့ ေခါက္စားပြဲတစ္လံုးနဲ႔
အ၀တ္လွန္းစင္တစ္ခုဘဲ ရွိတယ္ ..
ေကာင္ေလး အိပ္ခဲ့တဲ့ ကုတင္က
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း လွဴလိုက္ၿပီေလ ...
“ကဲ ! ၾကည့္ .. ဘာမွ မရွိဘူး အ႐ူးလင္မယား”
ကၽြန္ေတာ္ ဆူလိုက္လို႔ လင္မယားႏွစ္ေယာက္
ဇက္ကေလး ပုၿပီး ၿငိမ္သြားၾကတယ္ ..
“အိပ္ၾကေတာ့ ...” ဆိုၿပီး ..
ကၽြန္ေတာ္လည္း တိုက္ထဲက ျပန္အထြက္ တိုက္အေပၚထပ္ကေန
မဆလာ(ဘိလပ္ေျမ)သယ္တဲ့ ဒယ္အိုးတစ္ခ်ပ္
ကၽြန္ေတာ့္ အေနာက္ကို ျပဳတ္က်လာတယ္ ..
ဟာ !!!
ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ လန္႔ၿပီး ခုန္ေရွာင္လုိက္ရတယ္ ..
တိုက္ေပၚ ဓါတ္မီးထိုးႀကီးေတာ့
တိုက္အစြန္းဘဲ ေတြ႕ရတယ္ ..
အဲ့ဒါနဲ႔ တိုက္ထဲျပန္၀င္ၿပီး
“ေဟ့ေကာင္ ေ၀ၿဖဳိး တံခါးဖြင့္စမ္း” ဆိုေတာ့
အခန္းတံခါး ပြင့္လာၿပီး “ဗ်ာ ဆရာ ..”
ဟင္ ! ေ၀ၿဖဳိးလည္း အခန္းထဲမွာ ရွိေနတာဘဲဟ ..
“လိုက္ခဲ့စမ္း ..”
ဓါတ္မီးထိုးၿပီး ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေ၀ၿဖဳိး
တိုက္အေပၚထပ္ တက္လာခဲ့လိုက္တယ္ ..
အေပၚထပ္မွာ ဓါတ္မီး ပတ္ထိုးၾကည့္တယ္ ..
ဘာမွ မေတြ႕ ..
ေ၀ၿဖဳိးကလည္း ဘာလို႔လဲ ဆရာတဲ့ ..
ကၽြန္ေတာ္လည္း သူတို႔ ေၾကာက္သြားမွာစိုးလို႔
“ဘာမွ မဟုတ္ဘူး .. မင္းတို႔ စိတ္သန္႔ေအာင္ လိုက္ျပတာ ..
အိပ္ေတာ့” ဆိုၿပီး ေအာက္ထပ္ ျပန္ဆင္းလာခဲ့တယ္ ..
ေ၀ၿဖဳိးလည္း သူ႔အခန္းသူ၀င္ ..
ကၽြန္ေတာ္လည္း ကိုယ့္အေဆာင္ကိုယ္ ျပန္လာခဲ့တယ္ ..
အိပ္ယာထဲ ေရာက္ေတာ့ ..
ခုနက အေပၚထပ္က က်လာတဲ့ ဒယ္အိုးအေၾကာင္း
ျပန္စဥ္းစားၾကည့္တယ္ ...
ဘယ္သူမွ မရွိ ..
ဒီေကာင္ေတြ ဒယ္အိုးကို အလုပ္ၿပီးေတာ့
ထားရမယ့္ ေနရာမွာ မထားဘဲ
တိုက္အစြန္မွာ ခ်ခဲ့လို႔မ်ား က်လာတာလား?
အဲ့ဒါဘဲ ျဖစ္မွာပါေလ ဆိုၿပီး ေတြးလိုက္ေတာ့တယ္ ..
ခဏၾကာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ ..
မနက္ အိပ္ယာထေတာ့ ..
၀ါးပက္လက္ကုလားထိုင္ေတြ ခင္းထားတဲ့ ေနရာမွာ
ေ၀ၿဖဳိး အိပ္ေနတယ္ ..
မိစုကေတာ့ ေရေႏြးအိုး တည္ေနၿပီ ..
“မိစု.. နင့္ေယာက်္ားက ဘာလို႔ ျပန္အိပ္ေနျပန္တာလဲဟ”
“ဆရာ ... ကၽြန္မတို႔ ညက အခန္းထဲမွာ
ဘယ္လိုမွ အိပ္မရဘူး ...
ဟိုဘက္ခန္းက အသံေတြလည္း ၾကားတယ္ ..
ေနာက္ ကၽြန္မတို႔ တံခါးကို လာေခါက္ေနလို႔
ဆရာ မွတ္ၿပီး ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့လည္း
ဘယ္သူ႔မွ မေတြ႕ဘူး ဆရာ ..
တစ္ညလံုးကို ေႏွာင့္ယွက္ေနတာ ဆရာ ..
ဟို ေကာင္ေလးဘဲ ျဖစ္မယ္ ..
သူ မကၽြတ္ဘူးထင္တယ္ ..
အဲ့ဒါနဲ႔ ညကတည္းက အျပင္ထြက္ထိုင္ေနတာ ..
အိပ္ကို မအိပ္ရေသးဘူး ..
အခု မနက္စာ ထမင္းေၾကာ္္ ထေၾကာ္ေပးေနတာ”
ကၽြန္ေတာ္လည္း တိုက္အေပၚထပ္ဆီ
လွမ္းၾကည့္မိလိုက္ပါေတာ့တယ္ ..
တကယ္ဘဲ .. ေကာင္ေလး မကၽြတ္ဘူးလား?
မ်က္ႏွာသစ္ သြားတိုက္ အိမ္သာတက္ၿပီး
ထမင္းေၾကာ္္ စားမယ္ဆိုမွ ေ၀ၿဖဳိး ႏိုးလာတယ္ ..
သူ႔မိန္းမ ေျပာတဲ့အတိုင္းဘဲ ျပန္ေျပာတာ ..
တိုက္ေအာက္ထပ္မွာ မေနရဲေတာ့ဘူးတဲ့ ..
ခဏေနေတာ့ လင္မယားႏွစ္ေယာက္
တိုက္ေအာက္ထပ္ အခန္းထဲက
သူတို႔ အိပ္ယာေတြ အ၀တ္အိတ္ေတြ ယူၿပီး
ေနရာေဟာင္း ဂိုေဒါင္ထဲ ျပန္လာထားၾကပါတယ္ ..
ဟိုလူပ်ဳိႏွစ္ေယာက္ကလည္း မေနရဲဘူးတဲ့ ..
“ကဲ ! မေနရဲၾကလည္းဒီအတိုင္း ထားလိုက္ ..”
အလုပ္သမားေတြ ထပ္ေရာက္လာၾကၿပီမို႔..
ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္း ဆက္လုပ္ၾကပါတယ္..
ညေရာက္ေတာ့ တိုက္ေအာက္ထပ္မွာ
ဘယ္သူမွ သြားမေနေတာ့ပါဘူး ..
ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့
ကၽြန္ေတာ္လည္း စိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ဳိးႀကီးျဖစ္ေနၿပီဗ် ..
စိတ္မသန္႔ေတာ့ဘူး ဆိုရမလားဘဲ ..
တိုက္အေပၚထပ္နဲ႔ ေကာင္ေလးေနခဲ့တဲ့ အခန္းျပတင္းကိုဘဲ
ထိုင္ရင္း လွမ္းလွမ္းၾကည့္ေနမိတယ္ ...
ဟူး !!!
တပည့္ေတြနဲ႔ စကားေျပာလိုက္ ..
တိုက္အေပၚထပ္ကို မသိမသာ ေမာ့ၾကည့္လိုက္လုပ္ေနရင္း
ဟာ ...လူရိပ္ ..
မတ္တပ္ရပ္ေနတယ္ ..
ေဟာ .. အတြင္းဘက္ကိုလွည့္၀င္သြားၿပီ ...
ကၽြန္ေတာ့္အေဆာင္ထဲ ေျပး၀င္ ဓါတ္မီးယူၿပီး
“၀င္းသိန္း ..ေက်ာ္ေက်ာ္ ငါနဲ႔ လိုက္ခဲ့စမ္း”
တိုက္ထဲ ၀င္ အေပၚထပ္ကိုတက္
၀န္းက်င္ကို ဓါတ္မီးထိုးရွာၾကည့္လိုက္တယ္ ..
ဘယ္သူမွ မေတြ႕ဘူး ..
အဲ့ဒါနဲ႔ ေအာက္ထပ္ကို ျပန္ဆင္း
ေကာင္ေလးေနခဲ့တဲ့အခန္းကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္တယ္ ..
အထဲမွာလည္း ဘာမွ မရွိ ..
ကိုသက္ေမာင္ ေနခဲ့တဲ့အခန္းကို ဖြင့္ၾကည့္ဖို႔လုပ္တုန္း
ေလွကားထစ္ကေန လူရိပ္တစ္ခု
အေပၚထပ္ကို ေျပးတက္သြားတာ
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေက်ာ္ေက်ာ္ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ျမင္လိုက္ရတယ္ ..
“ေဟ့ေကာင္ေတြ လာ .. လာ ..” ဆိုၿပီး
အေပၚထပ္ကို ေျပးတက္ၾကည့္ၾကတယ္ ..
ဘာမွ မေတြ႕ျပန္ဘူး ...
ကၽြန္ေတာ္လည္း ဓါတ္မီးနဲ႔ လိုက္ထိုးရင္း
“ငါ့တူ .. ဦးေလးတို႔ကို မေႏွာင့္ယွက္ပါနဲ႔ကြာ ..
ဒီေနရာက မင္းေနရမယ့္ ေနရာ မဟုတ္ဘူး ..
မင္း လြတ္ရာကၽြတ္ရာကို သြားပါေတာ့ ငါ့တူရာ” ..
ေျပာေနတဲ့အခ်ိန္ ေအာက္ထပ္က
“၀ုန္း” ဆိုတဲ့ အသံ ..
ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ေအာက္ထပ္ကို ျပန္ေျပးဆင္း ..
ေအာက္ထပ္မွာ အုတ္စီတဲ့အခါ နံရံအေခ်ာကိုင္တဲ့အခါ
အရပ္နဲ႔ မမီတဲ့ေနရာေတြကို တက္လုပ္ႏိုင္ေအာင္
လုပ္ထားတဲ့ သစ္သားစင္ႀကီး သမံတလင္းမွာ လဲေနေလရယ့္ ..
ခုနက ဒီအတိုင္း ရွိေနတာကို
ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး လဲက်ေနရတာလဲ? ..
ကၽြန္ေတာ္တို႔ (၃)ေယာက္လည္း တိုက္အျပင္ဘက္
ျပန္ထြက္လာခဲ့လိုက္ပါတယ္ ..
ေ၀ၿဖဳိး လင္မယားလည္း ဂိုေဒါင္နားမွာ
ေၾကာက္ၿပီး မတ္တပ္ရပ္ေစာင့္ေနၾကတယ္ ...
“ဟိုေကာင္ေလး ဒီမွာ လာစြဲေနၿပီနဲ႔ တူတယ္ ..
ဒုကၡပါဘဲ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ? မသိေတာ့ပါဘူးကြာ”
ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ လက္ခံလိုက္ပါၿပီ ..
ေဆာက္လက္စ တိုက္ထဲမွာ ..
ေကာင္ေလး(ေက်ာ္ထက္စိုး) မကၽြတ္ဘဲ စြဲေနၿပီ ..
ေနာက္ေန႔ေတြမွာေတာ့ ေန႔ပိုင္း အလုပ္လုပ္ ..
ညဆိုရင္ေတာ့ ေယာင္လို႔ေတာင္
ေဆာက္လက္စ တိုက္ဘက္ကို မသြားေတာ့ပါဘူး ..
အသံေတြကေတာ့ ၾကားေနရတုန္းပါဘဲ ..
ကၽြန္ေတာ္တို႔ေနတဲ့ ဂိုေဒါင္အေဆာက္အဦဘက္ကေန
တိုက္အေပၚထပ္ကိုျမင္ရတဲ့ဘက္အျခမ္းကို
အုတ္တက္ၿပီးၿပီမို႔ အတြင္းပိုင္းကို မျမင္ရေတာ့ပါဘူး ..
အဲ့ဒါေၾကာင့္ စိတ္သက္သာရာ ရပါတယ္ဗ်ာ ..
ညဆိုရင္ ဂိုေဒါင္နားက စားပြဲမွာ
ပံုမွန္ စားၾကေသာက္ၾကတယ္ ..
အသံၾကားလည္း မသိခ်င္ေယာင္သာ ေဆာင္ေနလိုက္တယ္ ..
မင္းလည္း မင္းဘာသာ ေန ..
ငါတို႔လည္း ငါတို႔ဘာသာ ေနမယ္ ေကာင္ေလးေရ..
ပိုင္ရွင္လင္မယားကိုလည္း
စိတ္မေကာင္းျဖစ္မွာစိုးလို႔
ႀကဳံရတဲ့ အျဖစ္ေတြကို အသိမေပးျဖစ္ပါဘူး ..
ပိုင္ရွင္ကလည္း မိုးမက်မီ အေဆာက္အဦ ၿပီးေစခ်င္တာမို႔ ..
ကၽြန္ေတာ့္ မိတ္ေဆြ ကိုမင္းခိုင္ ကလည္း ..
လူအင္အားထပ္ျဖည့္ ..
အလုပ္သမား(၂)ဖြဲ႕နဲ႔
အင္တိုက္အားတိုက္ လုပ္ၾကကိုင္ၾကေပါ့ဗ်ာ ..
တစ္ရက္ ညေနေစာင္း (၆)နာရီေက်ာ္ ..
ဘိလပ္ေျမ ေဖ်ာ္စက္ထဲမွာ ေဖ်ာ္ထားတဲ့ ဘိလပ္ေျမ က်န္ေသးလို႔
လုပ္ငန္းလက္စသတ္ေနတုန္း
အေပၚထပ္မွာ အလုပ္ေနတဲ့
ကိုမင္းခိုင္ ရဲ႕ အလုပ္သမား ေဇာ္ထြန္း
တိုက္အေပၚထပ္ လသာေဆာင္ကေန
ေအာက္မွာရွိတဲ့ အုတ္ခဲက်ဳိးပံုေပၚ ျပဳတ္က်သြားပါတယ္ ...
အေဆာက္အဦကလည္း ျမင့္
အုတ္ခဲက်ဳိးေတြနဲ႔ ေခါင္း႐ိုက္မိၿပီး ေသပါေလေရာဗ်ာ ..
ဒီလပိုင္းမွာတင္ (၂)ေလာင္းေပါ့ ..
အသုဘကိစၥ ၀ိုင္းကူညီက် ..
ပိုင္ရွင္ ကလည္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္ ...
အကူေငြေတြလည္း က်န္ရစ္သူမိသားစုကို
ေထာက္ပံ့ေပးပါတယ္ ..
ကၽြန္ေတာ္လည္း အလုပ္လုပ္ရတာ စိတ္သိတ္မပါခ်င္ေတာ့ဘူး ..
ဒီအိမ္ ခိုက္ေနၿပီ ထင္တာဘဲေလ ...
ေနာက္တစ္ပတ္ေက်ာ္ေလာက္ ၾကာေတာ့ ..
ညေနေစာင္း ေမွာင္ခါနီးၿပီ ...
အလုပ္သမားေတြ ျပန္ၿပီး တုိက္အေရွ႕မွာ
အုတ္က်ဳိးေတြ သစ္စသစ္နေတြကို
မိစုတစ္ေယာက္ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေနတယ္ ..
“လာၾကပါဦးဗ် ..လာၾကပါဦးဗ် ...”
တပည့္ ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ႕ ေအာ္သံၾကားလို႔ သြားၾကည့္ေတာ့
မိစုကို ေက်ာ္ေက်ာ္ကေပြ႕ထားတယ္ ..
မိစု ေခါင္းမွာလည္း ေသြးေတြခ်ည္းဘဲ ..
ဦးေခါင္းခြံႀကီးလည္း ကြဲေနတာ အႀကီးႀကီး ..
မိစုလည္း ေပ်ာ့ေခြေနတယ္ ..
သူ႔ေယာက်္ား ေ၀ၿဖဳိး က ..
“ေက်ာ္ေက်ာ္ ငါ့မိန္းမ ဘာျဖစ္တာလဲ”
“ကၽြန္ေတာ္ ၿခံအျပင္လမ္းမေပၚမွာ
ဖုန္းေျပာေနတုန္း ၿခံထဲက တဒုန္းဒုန္းနဲ႔ အသံၾကားလို႔
လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
အစ္ကို႔ မိန္းမ မစု စင္၀င္ကြန္ကရိတိုင္ႀကီးကို ေခါင္းနဲ႔ တိုက္ေနတာဗ် ..
အားနဲ႔ကို ေျပးတိုက္ေနတာ ..
အဲ့ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ၿခံထဲ ေျပး၀င္ၿပီး
အတင္းဆြဲလိုက္မွ လဲက်သြားလို႔ လွမ္းေအာ္ေခၚလိုက္တာ ..
“ကဲ ! စကားမ်ား မေနနဲ႔ ကားသြားငွားၾကစမ္း”
တစ္ေယာက္တည္းလည္း မေနရဲခဲ့ၾကတာမို႔
၀င္းသိန္းနဲ႔ ေက်ာ္ေက်ာ္ကို အိမ္ေစာင့္ထားခဲ့ၿပီး
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေ၀ၿဖဳိး မိစုကို ျပည္သူ႕ေဆး႐ံုကို
ပို႔လိုက္ၾကပါတယ္ ..
မိစု အသက္႐ွဴေနပါေသးတယ္ ..
ေဆး႐ံု မေရာက္ခင္ေလးမွာ မိစုမ်က္လံုးပြင့္လာတယ္ ..
“မိစု သတိထားေနာ္ ..ခု ေဆး႐ံုသြားေနတယ္ သိလား”
“တစ္ ... ေယာက္ ... မွ ... မ ...ေန ... နဲ႔ ...”
“ဘာကိုလဲ ? မိစု ...
မိစု ...
မိစု ...
ေခၚမရေတာ့ပါဘူး ...
လႈပ္တယ္ ...
မရေတာ့ဘူး ..
“ဟီး !!! မိစုရယ္ .. အျဖစ္ဆိုးလွခ်ည္လားဟာ”
“ေ၀ၿဖဳိး တပည့္ စိတ္ထိန္းပါကြာ ..”
“ကားဆရာ ေဆး႐ံုသာ ေမာင္းသြားလိုက္ပါဗ်ာ”
ေဆး႐ံုေရာက္ေတာ့ တာ၀န္က်ဆရာ၀န္နဲ႔ေတြ႕
ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္တစ္ခ်ဳိ႕ ေရာက္လာၿပီး
ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ေမးၾကျမန္းၾကပါေသးတယ္ ...
အေလာင္းကို ရင္ခြဲ႐ံုပို႔ ...
ည(၁၁)နာရီေက်ာ္ေလာက္မွ အိမ္ကို
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေ၀ၿဖဳိး ျပန္ေရာက္လာၾကပါတယ္ ..
ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္ႏွစ္ေယာက္လည္း ..
ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ ပါလာပါတယ္ ..
မိစု ေခါင္းနဲ႔ တိုင္ေဆာင့္ခဲ့တာ ဟုတ္/မဟုတ္ လိုက္ၾကည့္တာပါ ..
ၿခံေရွ႕ Taxi ကားရပ္ေတာ့ ေက်ာ္ေက်ာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္က ၿခံျပင္မွာ ..
ၿခံထဲ မ၀င္ရဲလို႔တဲ့ ...
ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္ေတြ လိုက္စစ္ပါတယ္ ..
တိုက္အ၀င္ စင္၀င္ကြန္ကရိတိုင္မွာ ..
မိစု တိုက္ခဲ့တဲ့ ေသြးကြက္က အထင္းသား ..
ဆံပင္စတစ္ခ်ဳိ႕ေတာင္ ကပ္ေနေသးတယ္ ..
ရဲေတြလည္း ဓါတ္ပံု႐ိုက္ မွတ္တမ္းယူၿပီး
taxi နဲ႔ ျပန္သြားပါတယ္ ..
အဲ့ဒီ့ေတာ့မွ ၀င္းသိန္းနဲ႔ ေက်ာ္ေက်ာ္ က ေျပာတယ္ ..
“ဆရာတို႔ ထြက္သြားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ေၾကာက္တာနဲ႔
အရက္ပုလင္းလက္က်န္ေလး ထိုင္ခံုမွာ ထိုင္ေသာက္ေနတုန္း
တိုက္ထဲက ရယ္သံႀကီး ၾကားရတယ္ဗ် ..
ေၾကာက္စရာႀကီးဗ်ာ ..
အဲ့ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မေနရဲေတာ့တာနဲ႔
ၿခံျပင္ထြက္ေနၾကတာဗ်” ...
“ေအးပါကြာ .. ထားလိုက္ပါေတာ့ ..”
ေ၀ၿဖဳိး က ေက်ာ္ေက်ာ့္ကို ..
ရပ္ကြက္ထိပ္မွာ ဆိုင္ကယ္နဲ႔ အရက္သြား၀ယ္ခိုင္းလိုက္တယ္ ..
မၾကာခင္ အရက္နဲ႔ အျမည္းေတြ ေရာက္လာလို႔
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ထိုင္ေသာက္ေနလိုက္ၾကတယ္ ..
မူးလာေတာ့ ေ၀ၿဖဳိးလည္း တိုက္ဘက္ကိုလွည့္ၿပီး
ေအာ္ဆဲေတာ့တာေပါ့ ..
သူလည္း ေပါက္ကြဲရွာမွာေပါ့ေလ ..
“စိတ္ထိန္းပါ ေ၀ၿဖဳိးရာ .. ပတ္၀န္းက်င္ ရွိေသးတယ္ ..
ေတာ္ေတာ့ေနာ္ တပည့္”
ေခ်ာ့သိပ္လိုက္ရတယ္ ..
ကၽြန္ေတာ္တို႔ (၃)ေယာက္ဘဲ ၿခံထဲမွာ က်န္တယ္ ...
တိုက္ထဲက ပစၥည္းေတြ က်သံ ထိသံေတြ ၾကားေနရတယ္ ..
တပည့္ေတြကလည္း အလုပ္ဆက္မလုပ္ရဲေတာ့ဘူး ...
မေနရဲေတာ့ဘူးတဲ့ ..
ကၽြန္ေတာ္လည္း ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္ ..
၁။ ပိုင္ရွင့္သား ေကာင္ေလး ဆြဲႀကဳိးခ်ေသ ..
၂။ ပန္းရံဆရာ ေဇာ္ထြန္း တိုက္ေပၚက ျပဳတ္က်ေသ ..
၃။ မိစု ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ တိုင္နဲ႔ ေခါင္းနဲ႔ ေဆာင့္ေသ ..
ေၾသာ္ .. (၃)ေလာင္းေတာင္ ရွိသြားၿပီ ..
ေနာက္ဘာထပ္ျဖစ္မယ္ ကၽြန္ေတာ္လည္း မသိ ..
ေကာင္ေလး ေသၿပီး မကၽြတ္ဘဲ
သူ႔အိမ္မွာ ေနတာ မႀကဳိက္လို႔ လိုက္သတ္ေနတာလား?
ဒီေျမကဘဲ ခိုက္ေနတာလား?
ေကာင္ေလး မေသခင္ ဘာမွ မျဖစ္ ..
ဒီေကာင္ေလး ေသၿပီးေနာက္ပိုင္းမွ ဆက္တိုက္ဆိုသလို
ျဖစ္ေနတာဆိုေတာ့ စဥ္းစားရ အခက္ ..
ေသခ်ာတာကေတာ့ ဒီအိမ္ခိုက္ေနၿပီဆိုတာပါဘဲ ..
ကိုယ့္အလွည့္ ေရာက္မလာဘူးလို႔ ေျပာလို႔မရ ...
ေငြ မရလည္း ေနပါေစေတာ့ ..
အလုပ္ျပန္အပ္လိုက္ေတာ့မယ္ ..
မနက္အေစာႀကီးကတည္းက ..
ပိုင္ရွင္နဲ႔ ကိုမင္းခိုင္ကို ဖုန္းဆက္ေျပာလို႔
ေရာက္လာၾကတယ္ ..
ပိုင္ရွင္ကိုလည္း အရင္က မေျပာျဖစ္ခဲ့တာေတြ
ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ ေျပာျပလိုက္ပါတယ္ ..
ပိုင္ရွင္ကလည္း စိတ္မေကာင္းဘူးေလ ...
ေနာက္ေန႔ေတြမွာ ေငြေၾကးကိစၥ ရွင္းၾကလင္းၾက ..
အသုဘနဲ႔ ရက္လည္ၿပီးေတာ့
ကၽြန္ေတာ္လည္း ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ရြာျပန္လာခဲ့လိုက္ပါတယ္ ..
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ထြက္သြားေတာ့ ..
ကိုမင္းခိုင္ အဖြဲ႕ထဲက အလုပ္သမားအဖြဲ႕ေတြ
ဆက္ေနမယ္ ေျပာတယ္ ...
ေနခ်င္တဲ့သူ ဆက္ေနၾကေတာ့ ..
က်ဳပ္ေတာ့ ဒီတိုက္အိမ္ႀကီးကို ..
ဆက္လည္း မေဆာက္ခ်င္ေတာ့ဘူး ..
ဒီၿခံထဲမွာလည္းဆက္လည္း မေနခ်င္ေတာ့လို႔ ..
ကိုယ့္ရြာ ကိုယ္ျပန္ၿပီဗ်ဳိ႕ ..
ေနာက္ပိုင္း ကိုမင္းခိုင္ ဖုန္းဆက္ေျပာလို႔
ျပန္ၾကားတာကေတာ့ ...
အဲ့ဒီ့ၿခံထဲမွာ ေနတဲ့ ..
ကိုမင္းခိုင္ ရဲ႕ အဖြဲ႕ထဲက အလုပ္သမားႏွစ္ေယာက္
ရန္ျဖစ္ၿပီး ဓါးနဲ႔ ထိုးလို႔ တစ္ေယာက္ေသသြားေသးတယ္တဲ့ ..
ေနာက္ပိုင္း တိုက္အိမ္ႀကီးက သရဲအရမ္းေျခာက္လာလို႔ ..
ကိုမင္းခိုင္တို႔လည္း ဆက္မေဆာက္ရဲေတာ့ဘဲ
အလုပ္ျပန္အပ္လိုက္တယ္တဲ့ ..
ေနာက္ေတာ့ ဆက္ေဆာက္ျဖစ္လား?
မေဆာက္ျဖစ္လား? ေတာ့ မသိဘူး ..
လြန္ခဲ့တဲ့ (၃)ႏွစ္ေလာက္က ..
ကိုမင္းခိုင္ အလုပ္ကိစၥနဲ႔ အဲ့ဒီ့တိုက္ေရွ႕က ျဖတ္ေတာ့
အဲ့ဒီ့တိုက္ႀကီးက ေဆာက္လက္စ တန္းလန္းႀကီးဘဲတဲ့ ..
ၿခံေရွ႕တံခါးမွာလည္း ...
“ေရာင္းမည္”ဆိုတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ခ်ိတ္ထားတာ ျမင္ခဲ့တယ္တဲ့ ..
ေၾသာ္ .. ေရာင္းထြက္သြားခဲ့ရင္ျဖင့္ဗ်ာ ...
မွတ္ခ်က္ ။ မိတ္ေဆြတစ္ဦး၏ ကိုယ္ေတြ႕ျဖစ္စဥ္အား
အငွားခံစားခ်က္ျဖင့္ ျပန္လည္ေရးသားပါသည္။
ဖတ္႐ႈသူမ်ားအား ေက်းဇူးတင္ပါသည္။
လူႀကီးသား
(၈-၁၁-၂၀၁၆)ရက္ေန႔ (၂၂၁၅)ခ်ိန္
Post a Comment