က​ေဝ​ေသလို႔ ျဖစ္​တဲ့သရဲ ၁+၂

~~~~~ကေဝေသလို ့ျဖစ္တဲ့သရဲ~~~~

ဤ ဇာတ္လမ္းေလး အား ဆရာ ရာဝန ေျပာျပ၍  ကြ်န္မ ပန္ဒိုရာ  ပံုေဖာ္ေရးသားထားပါသည္။

လမင္းျကီးကထိန္ထိန္သာလ်က္ ျမိဳင္သာယာ ရြာေလးကို ေငြေရာင္ ေအးျမမႈ ုေလးမ်ား လႊမ္းျခံဳေပးထားသည္။

မေအးျမနိုင္သည္က ရြာသူရြာသားမ်ားျဖစ္၏။

ရြာသူ ရြာသား အေပါင္းမွာ သူျကီး၏ အိမ္တြင္စုစည္းေနျကသည္။ သူျကီးအပါအဝင္ သူတို့သည္ တစ္စံုတစ္ရာအေျကာင္း ေဆြးေႏြးေနျက၏။

သူျကီးမွ``ဒို ့ ရြာမွာ အခုတေလာ တစ္ပတ္ကို တစ္ရက္ေလာက္ မိန္းမေတြပဲ ေသေနျကတယ္ကြ ´´

သူျကီးကေတာ္မွ ``အဲ့တာ ရြာအျပင္က ဟိုမိန္းမ ေဒၚ ရိွန္ ေျကာင့္ေပါ့ ေတာ့´´ ဟုေျပာလိုက္ေသာအခါ က်န္ေသာရြာသူရြာသားမ်ားကလည္း ``ဟုတ္တယ္ ဟုတ္တယ္´´ဟုေထာက္ခံျကသည္။

သူျကီးမွာ သူ၏ ဆံပင္မရိွေသာ ေခါင္းအား ပြတ္ကာ ``အာာာ လူတစ္ေယာက္ကို လြယ္လြယ္နဲ ့ စြပ္စြဲ လို့ မရဘူးကြ´´

ထိုအခါ လူအုပ္ထဲ မွ လူတစ္ေယာက္ထကာ
``လြယ္ လြယ္စြပ္စြဲ တာမဟုတ္ပါဘူး သူျကီး ကြ်န္ေတာ္ တို့ေသခ်ာစံုစမ္း ျပီးျပီဗ်´´

သူျကီးမွ ထိုလူ့အား ျကည့္ကာ``လင္းစမ္းပါဦး´´

ထိုလူမွ``ပထမဦးဆံုး စေသတာ ကြ်န္ေတာ့္ ညီမဗ် ညီမေလးက ရြာအျပင္ ဟင္းရြက္ခူးသြားတာ နယ္ကြ် ံျပီး ေဒၚရိွန္ ့ တဲေရွ ့ေရာက္သြားတာဗ်´´ ဟုေျပာကာ ထိုလူ၏ အသံမ်ား တိမ္ဝင္သြားသည္။

က်န္ေသာသူမ်ားမွာ လည္း အပ္က်သံပင္ျကားရေလာက္ေအာင္ ျငိမ္သက္ေနကာ ထိုလူ ဆက္ေျပာမည့္ စကားကို နားစြင့္ေနျက၏........

နွင္းနု ဒီေန့မွ ဟင္းရြက္ခူးတာ ဟင္းရြက္က ဟင္းစာေတာင္မရခ်င္။ အိမ္က အကို ထြန္းေမာင္က သူမကို ေဒၚရိွန္ ့တဲေရွ ့ ့မသြားဖို့ ပ္ိတ္ပင္ထား၏။ ေဒၚရိွန္က စုန္းထက္ျမင့္တဲ ့ ကေဝေတာင္ျဖစ္ေနျပီဆိုလားပဲ။ သူမရယ္ခ်င္လာမိသည္။ သူမသည္ ထိုသို့ စုန္းတို ့ ကေဝတို ့ကို အယံုအျကည္မရိွေပ။

ေဒၚရိွန့္ တဲဘက္ ရြာထဲကမည္သူမွ် မသြား၍ဟင္းရြက္မ်ား လိႈင္လႈိင္ ေပါက္ေန၏။

နွင္းနု ဆံုးျဖတ္ခ်က္တခုကို လ်င္ျမန္စြာခ်ကာ ေဒၚ ရိွန္ ့တဲ ဘက္ထြက္လာသည္။

သူမထင္သည့္ အတိုင္းပင္ ဟင္းရြက္မ်ား မ်ိုဳးစံု ေပါက္ေန၏။

သူမနွစ္လိုဖြယ္ ျပံဳးရင္း ဟင္းရြက္မ်ားကိုခူးေနသည္။

ထိုစဥ္ ``ဂြ်တ္  ဂြ်တ္ ´´ခနဲ တခုခုကို ဝါးစားေနသံ သူမ နားႏွင့္ သဲ ့သဲ့ ့ျကားလိုက္၏။

သူမ အသံျကားရာ ဘက္သို့ ျကည့္ေသာအခါ ေဒၚရိွန္ ့တဲ ထဲမွ ျဖစ္၏။

မိန္းမသားတို ့ သဘာဝအတိုင္း စူးစမ္း ျခင္စိတ္ေပၚလာကာ သူမေျခကို ဖြဖြေလွ်ာက္၍ တဲ ေရွ ့ထြက္လာ၏။

သူမ တဲေရွ့ေရာက္ေသာအခါ တဲထဲမွ ဆံပင္မ်ား ဖားလ်ား ခ်ထားေသာမိန္းမျကီးတစ္ေယာက္

သူမသည္ ေျမျပင္ေပၚ ေဆာင့္ေျကာင့္ ထိုင္ရင္း ျကြက္အရွင္ လတ္လတ္မ်ားကို
ေခါင္းကေန ``ဂြ်တ္ ´´ခနဲ ``ဂြ်တ္´´ခနဲ ျမည္ေအာင္ စားေန၏။

သူမ၏ ပါးစပ္ တြင္ ျကြက္ေသြးမ်ား နွင့္ ရြံစရာေကာင္းေန၏။

သူမ၏ ဟန္ပန္မွာ အသက္ကင္းမဲ ့ေနကာ ျကြက္မ်ား ကိုသာ လက္နွစ္ဖက္နွင့္ ကိုင္၍ အသည္းအသန္ စားေနသည္။

နွင္းနု သည္ ေျကာက္လန့္ ရြံရွာကာ ေနာက္သို့ ေျခလွမ္း အဆုတ္``ဂြ်တ္´´ခနဲ
သစ္ကိုင္း ေျခာက္ကို တက္နင္းမိသြား၏။

``ဟင္´´ျကြက္မ်ား ကို စားေနေသာ ေဒၚ ရိွန္မွာ ေခါင္းေမာ့အျကည့္ ``ေျသာ္ ရြာထဲက နွင္းနုက္ုိ ´´ဟု ေျပာျပီး တျဖည္းျဖည္း ထလာ၏။

နွင္းနုသည္ ေျကာက္လန့္ ကာ ပါးစပ္ နွစ္ဖက္ကို လက္ျဖင့္ပိတ္ျပီး  ေနာက္ေျကာင္း ျပန္ေျပး၏။

ထိုအခါ ေဒၚ ရိွန္မွ သူမလက္ထဲက ျကြက္ေသ ေခါင္းျပတ္ျကီး နွင့္ နွင္းနုေနာက္ေက်ာကို
ပစ္ေပါက္လိုက္သည္။``ဖတ္´´ခနဲ နွင္းနု ဝတ္ဆင္ထားေသာ အက်ၤ ီအျဖဴ ေက်ာျပင္တြင္ အသားစမ်ား နွင့္ ျကြက္ေသ ကပ္ပါျပီး တျဖည္းျဖည္ း ျပန္ျပဳတ္က်သြား၏။

``ေအာင္မေလး´´ဟု နွင္းနု ေအာ္ကာ ေဒၚ ရိွန္၏တဲ နွင့္ ေဝးရာသို ့တခ်ိဳး ထဲ ေျပးေလ ေတာ့သည္။

``ဟားဟားဟား မိန္းကေလး မင္းေျပးလဲ မလြတ္ေတာ့ဘူး မင္းက္ုိ အမွတ္အသား လုပ္လိုက္ျပီး မင္းရဲ ့ဝိညာဥ္ ကို ဒီည သန္းေခါင္ယံ အခ်ိန္မွာလာေခၚမယ္ အဟား ဟား ဟား´´

ေဒၚရိွန္မွာ အသိစိတ္ကင္းမဲ ့ေနေသာ အရူးတစ္ေယာက္လို ေအာ္ရယ္ကာ တဲထဲက်န္ခဲ့ ေလ၏။

``ဒုန္း  ခလြမ္ ´´ နွင္း နု အိမ္ထဲ သို ့ေျပး ဝင္လာကာ လမ္းရိွ ေတြ ့သမွ် ပစၥည္းမ်ား ကို ေျခေထာက္နွင့္ တိုက္မိေလ၏။

``ညီမေလး နွင္းနု ဘာေတြ ျဖစ္လာတာတုန္း´´နွင္းနုအစ္ကို ထြန္းေမာင္မွ အိမ္ေပၚတက္ေျပးသြားေသာ ညီမေနာက္ ေျပးလိုက္ကာ ေမးေလ ၏။

သူ နွငး္နု၏ အိမ္ခန္း ထဲ ဝင္လိုက္ေသာအခါ အိမ္ခန္း ထရံေထာင့္ တြင္ ေစာင္အား ေခါင္းျမီး ျခံဳ ျပီး အသားမ်ား တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေသာ ညီမျဖစ္သူ နွင္းနုအား ေတြ ့ေလ၏။

ထြန္းေမာင္မွ အထိတ္တလန္ ့နွင့္ စိုးရိမ္ကာ `` ညီမေလး ညီမေလး ဘာျဖစ္တာ လဲ ဘာျဖစ္ခဲ့တာလဲ´´ဟုသူ၏ ညီမေလး အား ကိုင္လႈပ္ေမးေလ၏။

နွင္းနု မ်က္လံုးမ်ား မွာ ေတာင္ျကည့္ ေျမာက္ျကည့္နွင့္ ``ကိုျကီး သူ သူ ညီမေလးကို ဒီည လာေခၚမယ္တဲ့ လာေခၚမယ္ တဲ့ ညီမေလး ေျကာက္တယ္ ညီမေလး ေျကာက္တယ္ ´´ဟု ေသြးရူးေသြးတန္း ေျပာေနေလသည္။

ထြန္းေမာင္မွ သူ၏ ညီမေလးမ်က္နွာအား လက္နွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆြဲလွည့္ကာ ``ညီမေလး ကိုျကီး ကိုျကည့္စမ္း သူ ဆိုတာ ဘယ္သူလဲ ေျပာကိုျကီး ကိုညီမေလး ဘယ္ေတြသြားခဲ့တာ လဲေျပာစမ္း´´ဟု ေမးေလ၏။

ထိုအခါမွ နွင္းနု သတိဝင္လာကာသူမ၏ အစ္ကို ့မ်က္နွာအား ျကည့္၍ သူမျကံု ေတြ့ခဲ့ရသည္မ်ားက္ို ျပန္ေျပာင္း ေျပာျပေလေတာ့သည္။

``ဟာ ညီမေလး  ကြာ ကိုျကီး စကားကို နားမေထာင္ဘူး အဲ့ေဒၚရိွန္ တဲ့ေရွ့ မသြားပါနဲ ့ ့လို ့ေျပာ ထားတာကို ´´ဟု ဂရုဏာေဒါေသာနွင့္ ထြန္းေမာင္မွာ နွင္းနုအား ေငါက္လ္ုိက္ေလသည္။

ထိုသို ့ေငါက္ျပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ကာ``ညီမေလး အက်ၤ ီလဲ ဘာမွမေျကာက္နဲ ့ကိုျကီး ပရိတ္ရည္သြားယူဦးမယ္ ´´ဟုေျပာကာ ဘုရားခန္း ထြက္လာေတာ့၏။

``အူးးးးးးးးးးးး´´သန္းေခါင္ယံ အခ်ိန္တြင္ စူးစူး ဝါးဝါး အူလိုက္ေသာ ေခြး အူသံေျကာင့္ ထြန္းေမာင္ လန့္နိုး လာသည္။

ထြန္းေမာင္သည္ သူ၏ ညီမေလး အား စိတ္မခ်သျဖင့္ ညီမေလး ၏ အခန္း ေရွ့တြင္ ထိုင္ေစာင့္ရင္း ငိုက္သြားျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္သည္။

ထိုစဥ္``အစ္ အစ္ အစ္´´နွင္းနု အခန္းထဲ မွအသံထြက္လာ၏။

``ညီမေလး ´´ထြန္းေမာင္ စိုးရိမ္စြာ သူ၏ ညီမအခန္းထဲ သ ိ့ူ ့ေျပးဝင္ျကည့္လိုက္ေသာအခါ
နွင္းနုမွာ ေလေပၚတြင္ ဝဲရင္း ဇက္ေစာငး္ေန၏။

ထြန္းေမာင္မွ သူ၏ ညီမေလး အား ေျပး၍ ေအာက္သို ့ ဆြဲ ခ်ေလ၏။

ထိုအခါ နွင္းနု မွာ ``ဗုန္း´´ခနဲ အရုပ္ျကိုးျပတ္ ျကမ္းျပင္ေပၚ က်လာ၏။

ထြန္းေမာင္မွ``ညီမေလး ညီမေလး ´´ဟု ေခၚကာ သူ၏ ညီမအား ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲသြင္းလိုက္သည္။

နွင္းနုမွာ လည္း ဆံပင္မ်ား ဖားလ်ားနွင့္ ဖြာလန္ျကဲေနကာ ေအာ္ငိုေလ၏။

ထြန္းေမာင္မွ သူ၏ ညီမေလး မ်က္နွာအား ျကည့္ကာ ``ညီမေလး ကိုျကီး ရိွတယ္ ဘာမွမျဖစ္နဲ ့ေတာ ့ဘာမွမျဖစ္နဲ ့ေတာ့ ေနာ္´´ဟုေျပာလိုက္၏။

နွင္းနုမွာ ဘာမွမေျပာဘဲ အိပ္ခန္း အျပင္ဘက္သို့ ေျကာင္ျကည့္ေနကာ လက္ညိႈး ထိ္ုးျပေလ၏။

ထြန္းေမာင္မွာ သူ၏ ညီမလက္ညိႈး ထိုးျပရာ အိမ္အျပင္ဘက္သို့ ထြက္ျကည့္လိုက္သည္။

``ဟင္ ဘယ္က ေခြးမည္း ျကီး လဲ´´ထြန္းေမာင္ အံ့အား သင့္မိ၏။

ေခြးမည္းျကီး မွာ သူ၏ ခါးေလာက္ရိွ၏။
တစ္ကိုယ္လံုး မည္းနက္ေနကာ မ်က္လံုးမ်ားမွာ မီးဝင္းဝင္းေတာက္ နီရဲေနသည္။ ထိုေခြးျကီးသည္ ထြန္းေမာင္တို့ အိမ္ေရွ့မွ ထြန္းေမာင္တို ့အိမ္ထဲသို့ ျကည့္ေနေလ၏။

ထြန္းေမာင္မွာ လည္း မေခေပ။အိမ္ေအာက္ရိွ ခဲလံုးခပ္ျကီး ျကီး ကို ေကာက္၍ ထို ေခြးအား
ေပါက္ရန္လက္အရြယ္ ``အားးးး´´ခနဲ သူ၏ ညီမေအာ္သံကို ျကားလိုက္ရသျဖင့္ ဒေရာေသာပါး သူ ၏ ညီမအခန္း သို့ေျပးဝင္လာ၏။

``ဟာ  ညီမေလး ´´ သူ၏ ညီမ နွင္းနုမွာ ျကမ္းျပင္ေပၚတြင္ ေျခလက္မ်ား တြန့္ လိမ္၍ အေျကာဆြဲ ေနေလျပီ။

ထြန္း ေမာင္သူ၏ ညီမအနား ေျပး၍ နွင္းနု ေခါင္းေလး ကို လက္ေပၚ အတင္နွင္းနုမွာ ``အင့္ ´´ခနဲ ဇက္က်ိဳး က်ျပီး အသက္ပါသြား၏။

``ညီမေလးးးးးးးး´´ ထြန္းေမာင္ နွင္းနုအား ဖက္၍ေအာ္ငိုေလ၏။

``ခစ္ ခစ္ ခစ္´´

``ဟင္´´ ထြန္းေမာင္ ရင္ခြင္ထဲမွ နွင္းနုသည္ ရယ္ေလ၏။

သူမရယ္သံမွာ ေလွာင္ရယ္သံမ်ိဳး

သူမ၏ မ်က္နွာ မွာ ျဖဴေရာ္ကာ ေအးစက္မာေျကာေနသည္။ မ်က္လံုးမ်ား မွာ
မ်က္သားအျပည့္ မည္းနက္ လ်က္ ထြန္းေမာင္အားျကည့္ ေန၏။ သူမနႈတ္ခမ္းမ်ားမွာ ေျခာက္ကပ္အက္ကြဲလာေလျပီ။

ထြန္းေမာင္သည္ ရုတ္ခ်ည္း ေျပာင္း လဲသြားေသာ သူ၏ ညီမေလး နွငး္နု အားျကည့္၍အ့ံျသမဆံုး နိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနသည္။

နွင္းနုမွ ႏႈတ္ခမ္း ေကြးရံုမွ် ျပံဳးကာ ``ေနာက္တခါ ေဖြးစိန္ အလွည့္ ´´ဟု ေျပာျပီး ထြန္းေမာင္ လက္ေပၚတြင္ပင္ ဇက္က်ိဳး က်၍ အသက္ထြက္သြားေလ၏။

``ညီမေလးးးးးးး´´သန္းေခါင္ယံ အခ်ိန္တြင္ ထြန္းေမာင္၏ အသံသည္ ျမိဳင္သာယာ ရြာေလးအား ဖံုးလႊမ္း သြားေတာ့၏။

ေနာက္တစ္ေန ့မနက္တြင္နွင္းနု ေသဆံုးရသည့္အေျကာင္း တစ္ရြာလံုးတြင္ သတင္းျပန္ ့ေလ၏။ ထိုသတင္းနွင့္ ေနာက္ဆက္တြဲသတင္းမွာ နွင္းနု ရက္လည္ေန ့တြင္ ေဖြးစိန္ အား လာေခၚမည့္ အေျကာင္း ပင္ျဖစ္သည္။

တခ်ိဳ ့ရြာသူရြာသား မ်ားမွာ ထြန္းေမာင္ စကားကို ယံုျကျပီး တခ်ိဳ ့မွာ မယံုျကေပ။ ထြန္းေမာင္ တစ္ေယာက္ ညီမေလး ကိုဆံုးရႈံးထားရ ၍ ေသြးရူးေသြးတန္း ေျပာေနသည္ဟု ထင္မွတ္ျက၏။

မည္သို ့ပင္ ဆို ေစကာ မူ နွင္းနု ၏ ရက္လည္ညသို ့ေရာက္ရိွ လို ့လာေလျပီ။
ထြန္းေမာင္တို ့ တရြာ လံုးမွာ လည္း မိသားစု လို ျဖစ္ေန၍ နွင္းနူ ရက္လည္ကို  ဝိုင္းဝန္း
ကူညီျက၏။ ထို့ ေျကာင့္ ညအခ်ိန္အနားယူ ခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါ တရြာ လံုး အိပ္ေမာက်ေနေလ ျပီ။

``အူးးးးးးးးးးဝူးးးးးးး´´ ညသန္းေခါင္ယံ မဂၤလာမရိွတဲ ့ ေခြးအူသံက အရင္ျကားရေလျပီ။

ေဖြးစိန္တစ္ေယာက္ နွင္းနု နာေရးတြင္ကူညီလုပ္ကိုင္ခဲ့ရသမွ် အိပ္စက္ျခင္းနွင့္ အနားယူေနစဥ္ ေခြးအူသံမ်ားေျကာင့္ လန့္ နိုး လာ၏။

ထိုစဥ္ သူမေျခရင္း မွ လိုက္ကာ အကြယ္ ့တြင္ ဆံပင္မ်ား ျဖန္ ့ခ် ထား ေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္ရပ္ေနေလသည္။

ေဖြးစိန္မွ``အေမ လား ´´ဟု ေမး၍ လွဲေနရာမွ ထလိုက္၏။

လိုက္ကာ အကြယ္မွ အမ်ိဳးသမီး သည္ ဘာမွ်မေျပာပဲ ရပ္ျမဲ ရပ္ေနျမဲပင္။

ေဖြးစိန္ တံေတြး တခ်က္ကို ျမဳိခ်ကာ လိုက္ကာနားသို ့ တျဖည္း ျဖည္း ေျခ ဖြသြားေလ၏။

သူမ လိုက္ကာ နား အေရာက္ ``လွစ္´´ခနဲ သူမလိုက္ကာကို လက္နွင့္ ဖယ္လိုက္သည္။

``ဟင္´´လိုက္ကာ အကြယ္တြင္ မည္သူ မွ် ရိွမေနပါ။သူမ အံ့ျသ ၍ေဘးဘိီ သို့ျကည့္ မိ၏။ထိုအခါ အိမ္ေရွ ့တံခါး မွာ ``ဖ်တ္´´ခနဲ ပြင့္ လာသည္။

သူမ အံ့ျသစြာ ထို တံခါး သိူ ့အျကည့္ သူမ တို ့ ့အိမ္ေရွ ့တြင္ ေခြးနက္ျကီး တစ္ေကာင္ သူမအား စိုက္ ျကည့္ ေနေလ၏။

ေခြးျကီး၏ မ်က္လံုးမ်ား မွာညိႈ ့ဓာတ္ ပါေနသည္။ ေဖြးစိန္သည္ တစ္စံုတစ္ေယာက္၏ ဆြဲငင္မႈ ့ေအာက္သို ့ ေရာက္ရိွ သြားေလ၏။

ထို့ ေနာက္သူမ ေျခလွမ္း မ်ား က တလွမ္း ခ်င္း တလွမ္း ခ်င္း ရြာ ့အျပင္ဘက္သို ့........

ထြန္းေမာင္ စကားကို ရြာသူ ရြာသား မ်ားအကုန္နားစြင့္ေနျက၏။

``ကဲ အခု ေဖြးစိန္ အေလာင္းကို ေဒၚရိွန့္ တဲေရွ ့ေတြ ့တယ္ က်ဳပ္တို ့ ့ဘာတတ္နိုင္ေသးလဲ အခုေနာက္တစ္ေယာက္က ဘယ္သူလဲ ဆိုတာ က်ဳပ္တို ့မသိနိုင္ဘူး ရြာက မိန္းမပ်ိဳေတြလည္း ေျကာက္ေနျကျပီ´´ဟုစကားစျဖတ္လိုက္၏။

ထိုအခါ ရြာသား တစ္ေယာက္မွ``က်ဳပ္တို ့ ့ဘာဆက္လုပ္မလဲ´´ဟုေမးေလ၏။

သူျကီး မွ``ဒီလို ဆိုေတာ့လည္း ကဲလာအားလံုး လူစု ဒီညပဲ သူ့ ့အိမ္ မီးသြားရိႈ ့ ့မယ္´´ဟု ေျပာလိုက္၏။

ထိုအခါမွ ရြာသူရြာသား မ်ား စိတ္ခ်မ္းသာကာ``ေဟးးးး´´ခနဲ ေအာ္ျကေလ၏။

လမင္းမွာ ထိန္ထိန္သာလ်က္........

ျမိဳင္သာယာ ရြာမွ ရြာသူရြာသားမ်ား မီးတုတ္မ်ားကိုယ္စီကိုင္ကာ ေဒၚရိွန္ ့တဲေရွ ့ ့ဦးတည္လ်က္......

သူျကီးမွ ``ေဒၚ ရိွန္ ဒီေန ့ဟာ ခဗ် ရဲ့ေနာက္ဆံုးေန ့ပဲခဗ်ေျကာင့္ က်ဳပ္ရြာက ရြာသူေတြ အဆံုးရႈံး မခံနိုင္ေတာ့ ဘူး ´´ဟုေအာ္ကာ သူျကီးကိုယ္တိုင္ ေဒၚရိွန္ ့တဲ ေရွ ့သို ့မီးတုတ္ပစ္လိုက္၏။

ထိုအခါ က်န္ေသာ ရြာသူ ရြာသားမ်ားပါ မီးတုတ္မ်ား ကို တဲ၏ ေခါ့င္မိုး  နွင့္ တဲေရွ့သို့မီးတုတ္မ်ားပစ္ေလေတာ့သည္။

တဲမွာ ကပ္မိုး ျဖစ္၍ မီးအလြယ္တကူစြဲကာ တရွဲ ရွဲ ျမည္ေလ၏။

တဲထဲမွ ေဒၚ ရိွန္သည္ ထြက္ေျပးခ်ိန္မရလိုက္
သူမကိုယ္ပါ မိီးမ်ား စြဲေလာင္ေလျပီ။

``အားးးးးးးးးးးးးးးငါမီးစြဲေလာင္သလို နင္တို့ တရြာလံုး ဒုကၡလွလွေရာက္ေစရမယ္ ေရာက္ေစရမယ္...အားးးးးးးးးးးးးးး´´ထိုအသံနက္ျကီးမွာ တေလာကလံုးအား ဖံုးလႊမ္းသြား၏။

သူမ၏တဲ အိမ္မွာလည္း တမွတ္ဟုတ္ခ်င္း ျပိဳလဲ မီးေလာင္ကြ်မ္း ကုန္ေလျပီ။

သူျကီးအပါအဝင္ရြာသူရြာသားမ်ား မွာ သူမ က်ိန္စာကို ျကားလိုက္ရ၍ ရင္မေအးနိုင္ျက။

ေဒၚရိွန္ ့တဲ မီးေလာင္ေသာ အခါ မီးခိုး ေငြ ့ ့မ်ားမွာ အလံုးလိုက္ မိုးေပၚသို ့ ့တက္သြားေလ၏။

ျမိဳင္သာယာ ရြာသူရြာသားမ်ား၏ ရင္ထဲက အပူလံုးကေတာ့ ပို၍ ပင္ျကီးလို ့ ့လာေလေတာ့သည္။

ထို့ေနာက္ျပာက်သြားေသာအိမ္ထဲသို  ့ ့သူျကီးအပါအဝင္ ရြာသားမ်ား သြား၍ ျကည့္ ေသာအခါ............
(ဒုတိယပိုင္း ဆက္ပါမည္)

ပန္ဒိုရာ

~~~~~ကေဝေသလို ့ျဖစ္တဲ့သရဲ~~~~~

(ဇာတ္သိမ္း)

      ``ဟာ သူျကီး  ဒီမွာ ေဒၚ့ရိွန္ အေလာင္း´´
ထြန္းေမာင္မွ သူျကီး အား ေခၚ ျပေသာအခါ က်န္ေသာ ကာလသား မ်ား က ပါ ထြန္းေမာင္အနား လာျကည့္ ျက၏။

ေဒၚရိွန္ ့ ခႏၶာကိုယ္မွာ ျပာက်မသြားေပ။
ပံုပ်က္ပန္းပ်က္နွင့္ မီးေသြး တံုးျကီး ျဖစ္ေန၏။ေျခမ်ားလက္မ်ားေကြး ၍ မီးေလာင္သည့္ ေဝဒနာ ကို ျပင္းျပင္း ထန္ထန္ ခံစား လိုက္ရသည့္အလား...

သူျကီး ``လာလာ ေျမျမန္ျမန္ တူး သူ ့ကို ဒီမွာပဲ ျမွ ဳပ္ခဲ့ရေအာင္ ´´

သူျကီးမွ ထို သို့ေျပာေသာအခါ ရြာသားမ်ား အားလံုး တက္ညီလက္ညီ ေျမက်င္း တူးျကကာ ေဒၚ ရိွန္ ့အေလာင္းအား ေျမဖို ့၍ ရြာကို ျပန္ခဲ့ေလ ေတာ့သည္။

ေဒၚရိွန္ ေသျပီးသည့္ ညမွ စ၍ ရြာသားမ်ားအားလံုး ညတိုင္း ညတိုင္း ေအးေအးေဆးေဆး အိပ္စက္ရေလ၏။

ဒါက ရြာသားေတြ အထင္ပါ။ တကယ္ေတာ့ မုန္တိုင္း မလာခင္ ေလေျပေလညွင္း တိုက္ခတ္ေန သည့္အေျခအေနမ်ိဳး သာျဖစ္ပါသည္။

ေကာင္းကင္တြင္ တိမ္မည္း တိမ္လိတ္မ်ား ဖံုးလႊမ္းေနသည္။ လမင္းျကီး အား တိမ္စိုင္မ်ားက ဖံုး အုပ္ထား၏။ ေကာင္းကင္ယံတြင္ ျကယ္မႈံ ျကယ္မႊားေလးမ်ားကသာ လင္းတလွည့္ မွိတ္တလွည့္နွင့္ ရိွေနေလသည္။

ေငြခင္ တစ္ေယာက္ ယေန ့ညမွ ေတာ္ေတာ္ေလး အိပ္မေပ်ာ္ေပ။ သူမအခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းမ်ား ျဖစ္ေသာ နွင္းနု နွင့္ ေဖြးစိန္အား သူမ သတိရေနေလ၏။

သူမ မနက္ ေကာက္စိုက္ရန္ အေစာျကီး ထရမည္ ျဖစ္၍ ေခါင္းဦး ထဲ ေခါင္းနွစ္ကာ အိပ္ေပ်ာ္ဖို ့ျကိဳးစားေနေလ၏။

``အူးးးးးးးဝူးးးးးးးး´´ေဒၚ ရိွန္ ့ တဲေရွ ့မွ ေခြးတစ္ေကာင္ ထ အူလိုက္သည္။

ေဒၚရိွန္ ့ အေလာင္းကို ျမွ ဳပ္ထားေသာ ေျမပံု သည္ ေျမျကီးမ်ား တဖြားဖြားနွင့္ အေဝးသို ့ ဖြာထြက္ကုန္ ၏။

ေျမျကီးထဲ မွ မီးစြဲ၍ ေလာင္ထားသျဖင့္ အရိုးေပၚေနေသာ မီးေလာင္ နာစြဲေနသည့္ ့လက္တစ္ဖက္ ထြက္လာသည္။

ထို့ေနာက္ ထိုလက္သည္ ေျမျကီး အား ေထာက္၍ က်င္းထဲ မွ ခႏၶာကိုယ္ျကီး  တျဖည္းျဖည္း ထ၍ လာသည္။

ထိုအေလာင္း ေကာင္သည္ တစ္ကိုယ္ လံုး မည္းနက္ ေန၏။ သူမ ဆံပင္မ်ား မွာ ပါးျပီး ဦးေခါင္း ခြံပင္ ျမင္ေနရ၏။ မ်က္လံုးမ်ား မွာ နီရဲ ေတာက္ပေနကာ သားေကာင္ရွာေနသည့္ အလား ေဒါသ ရိပ္မ်ား ျဖတ္ေျပး ေန၏။

သူမ ပါးစပ္မွာလည္း  သြားမ်ား မွာ အစြယ္ေငါေငါ ေခါ ထြက္ေန၏။ အက်ၤ ီ ီမ်ားမွာ လည္း မီးေလာင္ထား ၍ အရွက္မေပၚရံုသာ လံုျခံဳ ေန၏။

ေခြး မ်ား သည္ သူမ အား ျကည့္၍ ``ဝုတ္ ဝုတ္ ´´နွင့္ ေဟာင္ေလေတာ့သည္။

သူမသည္ ေခြးအုပ္ထဲမွ ေခြးတစ္ေကာင္အား လက္နွင့္ ``ဆတ္´´ခနဲ ဆြဲကာ ေခးြ ၏ လည္ပင္းကို ကိုက္လိုက္၏။

ေခြးေလးမွာ``အု´´ခနဲ တခ်က္ညည္း၍ အသက္ေပ်ာက္သြားေလေတာ့သည္။
ကေဝသရဲမ မွာ ေခြး၏ ေသြးအား အာသာ ငမ္းငမ္း နွင့္ ေသာက္ေနေလ၏။

က်န္ေသာ ေခြးမ်ားမွာ ထိုသရဲမ အား ျကည့္၍ ဆြဲဆြဲ ငင္ငင္ အူကာ ရြာဘက္သို ့ ့ေခြးအုပ္ ျကီး ေျပး
ေလေတာ့သည္။

``အာာာာ ဒီေခြးေတြ ကေတာ့´´ ေငြခင္တစ္ေယာက္ ေခါင္းေထာင္ကာအိမ္ျပင္ ထြက္လိုက္၏။

ထို ့ေနာက္ ေခြးမ်ား အား ခဲနွင့္ ထုရန္ အိမ္တံခါးအား ဖြင့္လိုက္၏။

သူမ ျမင္ကြင္းထဲ တြင္ အုပ္လိုက္ ေျပးလာေသာ ေခြးမ်ား အား ေတြ ့လိုက္၏။

``ဟင္  ဒီေခြးေတြ ဘာလို ့ ့ဒီေလာက္ေျပးေနတာလဲ´´ ေငြခင္ေခြးအုပ္ျကီးအား ျကည့္ေနစဥ္ ေခြးအုပ္ျကီးမွာ သူမျမင္ကြင္းထဲကေပ်ာက္သြား၏။

ေခြးမ်ား အုပ္စုလိုက္ေျပးသြားေသာ ေျကာင့္ ရြာလမ္း တစ္ေလွ်ာက္ ဖုံ မ်ား ထလာ၏။

ေငြခင္တို ့အိမ္မွာ ရြာလမ္း ေဘးရိွေသာေျကာင့္ သူမအိမ္ထဲပါ ဖုံမ်ား ဝင္လာ၏။

``အဟြတ္ ဟြတ္´´သူမ ဖံု မႊန္ကာ လက္နွင့္ကာရင္း အိမ္တံခါး ျပန္ပိတ္ရန္ လက္အရြယ္

``ဟင္´´ ဖံု မႈန့္မ်ား ကင္းရွင္းသြားေသာအခါ သူမျမင္လိုက္ရသည့္အရာက သရဲမျကီး

သရဲမျကီးမွာ အေခါင္းျကီး တခုအား ထမ္း ရင္း ရြာလမ္း အတိုင္း ေလွ်ာက္လာ၏။

သူမ သည္ ေငြခင္ တို ့အိမ္ေရွ ့ ့ေရာက္ေသာအခါ ``ဗုန္း´´ခနဲ အေခါင္းျကီးအား ပစ္ခ်လိုက္သည္။

ေငြခင္ အေခါင္းအားျကည့္ လိုက္ေသာအခါ
``ေငြခင္ အသက္(၂၀)´´ ဟု ေရးထားသည္ကို ေတြ ့လိုက္၏။

ေငြခင္ ေျကာက္လန္ ့ကာ သူမ အိမ္ထဲ ေျပးဝင္ေလေတာ့သည္။

ေဒၚရိွန္ ့မွ မ်က္ေထာက္နီနွင့္ ေငြခင့္ ေက်ာျပင္အား ျကည ့္ ကာ ``အဟား ဟားဟား ´´ဟု ေအာ္ရယ္ေလ၏။

ေငြခင္ အိပ္ခန္း ထဲ ဝင္ကာ ေထာင့္တေနရာ တြင္ ေစာင္ေခါင္းျမီး ျခံဳ ၍ ထိုင္ကာ ဘုရားစာမ်ား ရြတ္ေန၏။

``ရြတ္မေနန ဲ ့  ငါက ငရဲ ကို စိန္ေခၚ ထားတဲ့ သူ´´ေငြခင့္ နား အနား ေအးစက္စက္ အထိအေတြ ့ နွင့္ ကပ္ေျပာ လိုက္သံ ကို သူမျကားလိုက္သည္။

သူမ ေစာင္အား အသာလွပ္ ျကည့္လိုက္ေသာအခါ
``အမေလးးးး´´ သူမ ေက်ာျပင္ ထံရံေပါက္မွ ေခါင္းထြက္ကာ သူမ နားအနား ကပ္ေျပာေနေသာ ေဒၚရိွန္ ကေဝသရဲမ

``အဟီး ဟီး ဟီး´´ေဒၚရိွန္ ရယ္ေနသည္မွာ
အေပၚသြားေအာက္သြား ေပၚေအာင္ကို ရယ္ေနသည္။

မ်က္လံုးမ်ား မွာ နီရဲေနျပီး ေသြးဆာေနသည့္အလား

မ်က္နွာမွာ မီးေလာင္ရာေျကာင့္ ကြာက်ေနကာ အသားနီမ်ား လန္ေနသည္။

ဆံပင္မ်ား မွာ ဖြာလန္ က်ဲေနျပီး တခ်ိဳ ့ ့မီးေလာင္ထား၍ ဆံပင္ မွာ တိုရွည္ မညီမညာျဖစ္ေနသည္။

ေငြခင္ သူမ မိဘမ်ား အခန္း ေျပးရန္ ေျခလွမ္းအျကြ

ေဒၚရိွန္မွ ``ဆတ္´´ ခနဲ ေျခေထာက္အား ဆြဲကာ ေငြ ခင့္ကို အိမ္ျပင္ဆြဲယူသြား၏။

ေငြခင္မွာ ေျကာက္လြန္း ၍ အသံ မထြက္ေတာ့ ေပ။

ေဒၚရိွန္သည္ ေငြခင့္အား ``ဘုတ္´´ ခနဲ အေခါင္းထဲ ထည့္ကာ ေအးေအး ေဆးေဆး ရြာ အျပင္ ထြက္သြား၏။

``အူးးးးးးအူးးးးးး´´
``ေတာက္ ဒိီေခြးေတြကလည္း အခ်ိန္မေတာ္ အူေနေသး ေအ့´´ ရြာထဲ မွ အရက္သမား ငေတ ဒီအခ်ိန္ မွ ရြာသိူ ့ ျပန္ လာခဲ့သည္။

ငေတ တစ္ေယာက္ အေလာင္းကစား သမားပီပီ  တစ္ဖက္ရြာ တြင္ ဝိုင္း ေကာင္း ေနသျဖင့္ ရြာအျပန္ ေနာက္က်ေနခ်င္း ျဖစ္၏။

``ဟင္ ဘာျကီး လဲ´´ ငေတ တစ္ေယာက္ ေဒၚရိွန္ ့ တဲေရွ ့မွျဖတ္ျပန္ လာစဥ္ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ကုန္းကုန္း ကြကြ နွင့္ ေတြ ့လိုက္ရ၏။

သူ ေသခ်ာေစရန္ မ်က္လံုးမ်ား အား ပြတ္ျကည့္ လိုက္၏။

``ဟင္ အေခါင္း ျကီး ကို ဖြင့္ေနပါ့လား´´
ငေတ အမူးပါ ေျပသြားကာ စူးစမ္း ခ်င္၍ သစ္ပင္တစ္ပင္အကြယ္ေအာက္ ဝင္ကာ အေျခအေနကို အကဲ ခတ္ေနသည္။

ေဒၚရိွန္ အေခါင္း အား ဖြင့္လိုက္၏။ ထို့ေနာက္ သူမ အေခါင္းထဲ ကို ငံု ့ ့ျကည့္လိုက္သည္ ။ေျကာက္လြန္း၍ေဇာ ေခြ်း မ်ား ျပန္ေနကာ ေအာ္ဟစ္ အကူအညီေတာင္းရန္ ျကိဳးစားေနေသာ မိန္းမပ်ိဳေလး ေငြခင့္အား သူမ ေက်နပ္အားရေသာအျပံဳး နွင့္ ျကည့္ လိုက္၏။

``မင္းက သိပ္လွ တာပဲ ေငြ ခင္ ဒီေန ့က ငါ မိန္းမပ်ိဳေတြ ကိုစားတဲ့ တတိယေျမာက္ လျပည့္ေန ့ေလ´´ ဟု ေျပာကာ ေငြခင့္ ပါးျပင္အားသူမ၏ မီးေလာင္စြဲ၍ ျပည္ထြက္ေနေသာ လက္ေခ်ာင္းမ်ားနွင့္ ပြတ္သပ္ေလ၏။

ေငြခင္တစ္ေယာက္ ေခါင္းကို ဘယ္ညာ ယ္ိမ္းေနကာ ``အင္းးအင္းးး´´နွင့္ ေအာ္ဟစ္ေလ၏။

``ကြ်တ္ ကြ်တ္ ´´ ေဒၚ ရိွန္ သူမ၏ ေျကာက္စရာေကာင္းေသာ မ်က္နွာျကီးအားမဲ့ကာ ေငြခင့္ ပါးစပ္နား လက္ညိႈးနွင့္ ထိလိုက္၏။

ထိုအခါမွ ေငြခင္ ပါးစပ္ ပြင့္လာကာ``ကယ္ျကပါ ကယ္ျကပါ ကယ္ျကပါ´´ဟု အားကုန္ ေအာ္ေလေတာ့သည္။

ေဒၚရိွန္မွ ရင္ကို ေကာ့ကာ``အဟား ဟား ဟား ေအာ္စမ္း မိန္းကေလး ေအာ္လိုက္စမ္း နင္အားနည္းေလ ငါ့အတြက္ပို ေကာင္းေလ´´ဟု ေျပာကာတဖက္သို ့ လွည့္ ၍ သူမ စည္း တားလိုက္သည္။

ထို ့ေနာက္ သူမ စည္း ဝိုင္း အတြင္း ေဆာင့္ေျကာင့္ ထိုင္လိုက္၏။

ထို့ေနာက္ ေကာင္း ကင္အား ျကည့္ကာ ပါးစပ္မွ တတြတ္တြတ္နွင့္ ဂါ ထာမ်ား ရြတ္ေလေတာ့သည္။သူမ ဂါထာမ်ားရြတ္ေနစဥ္ပင္ လမင္းျကီးအားဖံုးအုပ္ေနေသာ တိမ္မ်ား အေဝးသို ့လႊင့္စင္ထြက္သြားေလေတာ့၏။

ငေတ တစ္ေယာက္ ေဒၚရိွန္ သရဲမ အား ျမင္ေသာအခါ ေက်ာခ်မ္းသြား၏။

သို့ေသာ္ ေဒၚရိွန္ ့ လက္ထဲ တြင္ သူျကိတ္ပိုးေနရေသာ ေငြခင္ ရိွေနသည္။

သူျကီးတို ့ကို ေျပး ေျပာ လွ်င္လည္း ေငြ ခင့္အသက္ကို မိီွနိုင္မည္မထင္။

သူ ေျခေထာက္အား ဖြဖြ နင္းကာ အေခါင္းနား အသာသြားလိုက္၏။

ေဒၚ ရိွန္ မွာ သူမ၏ မႏၱန္ မ်ားထဲ စ်ာန္ဝင္ေနသည္။

ထို့ေနာက္ ငေတ ေငြခင့္အား ငံု ့ျကည့္ကာ ``ရႈး တိုးတိူး ´´ ဟု လက္နွင့္ျပလိုက္၏။

ေငြခင္မွာ ငေတ ့အား ျမင္၍ အား တက္ကာ မ်က္လံုးေလး မ်ား အေရာင္လက္လာေလသည္။

ငေတ ေငြခင့္ ကိုယ္လံုးအား ထမ္း၍ ေျခသံ လံုလံုနွင့္ ရြာထဲ သို ့ေျပး ေလ၏။

`` ရပ္လိုက္စမ္း´´ ငေတ ရြာလယ္ လမ္းေရာက္မွ သူ ့ ေရွ့ ေဒၚရိွန္ လွစ္ ခနဲ ေပၚလာ၍ ေျခ လွမ္း ကို တုံ ့ခနဲ ရပ္လိုက္ရ၏။

ငေတ မွာ လည္း သရဲေတာင္ ရိူးရိူးသရဲမဟုတ္ေသာ ကေဝ သရဲမနွင့္ ေတြ ့ ့ေသာအခါ ေျကာက္ဒူး တုန္ေလျပီ။

သို့ေသာ္ ဟန္ ကို ့ဖို ့ ျပင္ကာ ေငြခင့္အား ေအာက္သို ့ခ်လိုက္၏။

ထို့ေနာက္ ေငြခင္ ေျပးဟု ေအာ္ကာ ေငြခင့္ကို ရြာဘက္ တြန္းလႊတ္လိုက္သည္။

ေဒၚရိွန္သည္ ``ဟက္´´ ခနဲရယ္ကာ ``ငါ့အလုပ္ကို ဝင္ရႈပ္တဲ့ နင့္ကို အရင္သတ္ရမယ္´´ဟု ေျပာျပီး ေဒၚ ရိွန္ ငေတ ့လည္ပင္းအား ညစ္၏။

ငေတမွာ ဝါဂြမ္း ေလး အတိုင္း ေလထဲ ပါသြားကာ ``အစ္´´ ခနဲ အသက္ရႈ ျကပ္လာေလျပီ။

``နင့္ကို ငါ လက္ေျဖာက္တီး ျပီး သတ္လို ့ ့ရတယ္ ဒါ ေပမယ့္  နင္ေဝဒနာ ခံစားတာ ျကည့္ဦးမယ္´´ ဟု ေျပာျပီး ``ဖုန္း´´ ခနဲ ငေတ့အား ေျမျကီး ေပၚ ကိုင္ေပါက္ လိုက္၏။

``ရပ္လိုက္ ကေဝမ´´သူျကီး အပါအဝင္ တရြာလံုး ငေတ့ ေနာက္လိုက္လာျကေလျပီ။

ေဒၚရိွန္ ့မွာ ေခါင္းတျခမ္း ငဲ ့ ၍သူျကီးတို့ လူစု အားျကည့္လိုက္၏။

ရြာသားအခ်ိဳ့မွာ အရိုးေပၚေနေသာ  ေဒၚ ရိွန့္ မ်က္နွာနွင့္သူမ၏ ေသြးဆာနီရဲ ေနေသာမ်က္လံုးအား ေတြ ့ ့လိုက္ရေသာအခါ ေနာက္သို ့အနည္းငယ္ တြန္ ့ဆုတ္ သြားျက၏။

ညီမ ဆံုးရႈံးထားေသာ ထြန္းေမာင္မွ
``ကေဝသရဲမ  ဒီမွာျကည့္ လိုက္စမ္း ´´ဟု ဆိုကာ သူ့လက္ထဲ တြင္ ျမဲစြာ ဆုပ္ကိုင္ ထားေသာ တံစူးဝါးအာ ျပလိုက္၏။

[တံစူးဝါး ဆိုသည္မွာ  လူေသမ်ားကို မီးရိႈ ့ေသာအခါ လူေသ၏ အေျကာမ်ား မွ ရုန္း၍ လူေသမွာ ျပန္ထလာတတ္၏။ ထိုအခါ ေဘးမွ လူက ထိုလူေသအား မီးပံု ထဲ ျပန္ေရာက္ရန္ ဝါးလံုးျဖင့္ ရိုက္ထည့္ရ၏။ ထိုဝါးလံုးကို တံစူးဝါး ဟု ေခၚ ျခင္းျဖစ္သည္။
ကေဝ မ်ား စုန္းမ်ား ကို တံစူးဝါး (သို့မဟုတ္)နတ္တင္ဓားျဖင့္ ရိုက္လွ်င္  ခုတ္လွ်င္ ေသ၏]

ေဒၚ ရိွန္ တံစူးဝါး အား ေတြ ့ေသာအခါ ကိုယ္ေရာင္ ေဖ်ာက္ရန္ ျကိဳးစား လိုက္၏။

သို့ေသာ္ သူမျကိဳးစား ခ်ိန္ ပင္မရလိုက္ပါ။

ထြန္းေမာင္မွ လ်င္ျမန္စြာ ေျပး၍ ေဒၚရိွန္ ၏ေက်ာျပင္အား တံစူးဝါးနွင့္ အားကုန္ လႊဲ ရိုက္လိုက္ေလသည္။

``အားးးးးးး´´ေဒၚ ရိွန္သည္ အလြန္ နာက်င္၍ ရင္ေကာ့ကာ ေအာ္လိုက္ေလသည္။

ထြန္းေမာင္မွာ လည္း အဆက္မျပတ္ အားကုန္ လႊဲ ရိုက္ေနျမဲပင္။

ေဒၚ ရိွန္မွာ ေျမျပင္သို ့ ဒူးညႊတ္က်ကာ
သူမ ခႏၶာကိုယ္မွ အပူေငြ ့မ်ား ထြက္လာ၏။

ထြန္းေမာင္ ကိုုယ္ပါ အပူမ်ား ဟပ္ေသာေျကာင့္ ထြန္းေမာင္ ေနာက္သို ့ ့ဆုတ္လိုက္၏။

ေဒၚရိွန္ ့ကိုယ္မွ မီးခိုးေငြ ့အနက္ေရာင္မ်ား ထြက္လာကာ ေနာက္ဆံုး သူမ၏ ခႏၶာကိုယ္ျကီးသည္ ေျမျကီးထဲ နစ္ျမွဳပ္သြားေတာ့၏။

မေကာင္းမႈ ျပဳလုပ္ေသာ သူမ်ားသည္ ေသရာ၌ ငရဲသို ့လားရ ေပေတာ့သည္။

``အစ္ကို ေတ´´ ေငြခင္သည္ ပံုလ်က္ လဲေနေသာ ငေတ့အား ေျပးေပြ ့လိုက္၏။

ငေတသည္ ႏႈတ္ခမ္းစြန္းတြင္ ေသြးထြက္ေနရာမွ ျပံဳးကာ``အစ္ကုိေလ ေငြခင့္ကို ေငြခင့္ကို အရမ္း ခ်စ္တာပါ´´ဟု ေျပာျပီး မ်က္လံုးမွိ္တ္သြားေလ၏။

ေငြခင္မွ``အို  အကို အကို မေသရပါဘူး ေငြခင့္ေျကာင့္အကို မေသရပါဘူး´´ ေငြခင္ ငေတ့အား တင္းျကပ္စြာဖက္လိုက္ကာ ေအာ္ငိုလိုက္၏။

တစ္ပတ္ခန္ ့ျကာေသာအခါ ~~~~~~

``ခင္နွင့္ေမာင္သစၥာ ထား ေပါင္းရပါေစသား ဆုေတာင္းတယ္ ×××× ´´ျမိဳင္သာယာ ရြာ၏ ရြာထိပ္တြင္ ေလာ္စပီကာ တပ္ကာ သီခ်င္းဖြင့္ထား၏။

မဂၤလာ မဏၭပ္ ထဲတြင္ အျပံဳးေတြ ေဝဆာေနေသာ သတိုးသမီးေငြခင္နွင့္သတိုးသား ငေတ တို့ တစ္ေယာက္လက္တစ္ေယာက္တြဲကာ ရြာသူရြာသားမ်ားအား ထမင္းနွင့္ဧည့္ခံေနေလသည္။

ထြန္းေမာင္မွ``ဟိတ္ေရာင္ ငေတ မင္းကြာ အဲ့ညက ဟန္ေဆာင္ေကာင္း တာ ငါ့တို့ကျဖင့္တကယ္ေသျပီမွတ္တာ ´´ဟု ထမင္းစားေနရာမွ ေခါင္းေထာင္ေျပာလိုက္၏။

ငေတမွ``စားမွာသာ စားစမ္း ပါကြာ အဲ့လိုမွ ဟန္မေဆာင္ရင္ ဒီတစ္သက္ ေငြခင့္အခ်စ္ရေတာ့မွာမဟုတ္ဘူးကြ´´ဟုေျပာလိုက္ရာေငြခင္မွ``ရွင္ေနာ္  လူလည္ျကီး´´ဟုေျပာျပီး ငေတ့ ခါးေျကာအား ရွက္ရွက္နွင့္ လိမ္ဆြဲလိုက္၏။

ငေတမွ``အားးး ကေဝသရဲ မ ေရးတဲ့ ဖူးစာေလးပါကြာဟားဟားဟား´´ ဟု အားရပါးေအာရယ္္လိုက္ေလေတာ့သည္။

ျကိဳးစားပါဦးမည္။

ပန္ဒိုရာ