ေသမင္းရတနာသိုက္ part 1+2+ဇတ္သိမ္း

ရိုးမေတာမွေသမင္းရတနာသိုက္
~~~~~~~~~~~~~  
Part-1+2+3
          
{၁}

      """ေျဖာက္•••ေျဖာက္••••ေျဖာက္"""
ဆီးနွင္းက်သံတစ္ေျဖာက္ေျဖာက္က•••
  သစ္ရြက္ေျခာက္ေပၚစီးခ်က္ညီညီက်ေနေလသည္။
      အရင္ရက္မ်ားထက္ပိုကဲလာေသာ
အေအးဒဏ္က••ေရရွည္အတြက္•••
အခက္အခဲျဖစ္လာနိုင္သည္။
       ရြက္ဖ်င္တဲေလး၏
အကာအမိုးမ်ားက အရိုးကြဲမတတ္ခ်မ္းလွေသာ
အေအးဒဏ္ကိုအံတုရန္ မစြမ္းသာေပ။
          တကယ္ဆို••
ေဆာင္းကုန္၍ေႏြဦးပင္ေရာက္ေနျပီေသာ္လည္း
ဒီေတာကထူးျခားသည္။
    ေတာထဲစဝင္တည္းကစြမ္းအား
တစ္စုံတစ္ရာစုပ္ယူျခင္းခံရသလို••
ေအးစက္စက္နိုင္လွေလသည္။
သစ္ပင္၊သစ္ရြက္မ်ားက•••
အစိမ္းေရာင္ဟုထင္ရေသာ္လည္း•••
မိွဳင္းညိွု႕မဲေမွာင္ေနသလိုခံစားရသည္။
       အျခားေတာမ်ားနွင့္မတူကာ••
သစ္ႀကီးဝါးႀကီးမ်ားကလည္းေပါမ်ားထူထပ္လွေလသည္။
ထို႔ေႀကာင့္ပင္လူသူအေရာက္အေပါက္နည္း၍
သတင္းဆိုးနွင့္ေက်ာ္ႀကားေသာ
ဒီရိုးမေတာႀကီးအား•••
ခက္ခက္ခဲခဲလာေရာက္ျခင္းျဖစ္သည္။
      ဦးမိုးေမွာင္တို႔သစ္ခုတ္အဖြဲ႔တြင္•••
ဆင္တစ္ေကာင္•••သစ္ခြဲသမား၊
သစ္ဆြဲသမားမ်ားအားလံုး
ကိုးေယာက္ျဖစ္သည္။
       ဆရာေလးေဇာ္သူေမာင္နွင့္သူ႔အေဖာ္
နွစ္ေယာက္မွာ သစ္ခြမ်ိဳးစိတ္မ်ားအားစာတမ္း
ျပဳစုရန္လိုက္လာႀကျခင္းျဖစ္သည္။
      ရိုးမေတာႀကီးမွာျမန္မာနိုင္ငံေတာင္ဘက္စြန္း
က်ယ္ျပန္႔ေသာပင္လယ္ျပင္နွင့္တစ္ဆက္တည္းက်ကာ•••
ပင္လယ္ေရမ်ားဝန္းရံေနေသာ
က်ြန္းႀကီးတစ္က်ြန္းဆိုကမမွားေပ။
       အက်ယ္အဝန္းမွာမခန္႕မွန္းနိုင္ရကာ
ေတာ္ရံုလူသူမ်ားအေရာက္အေပါက္
နည္းေသာေတာႀကီးလည္းျဖစ္သည္။        ရိုးမေတာႀကီးကေတာနက္ျကီးပီပီ•••
နတ္ႀကမ္းသည္ဟုနာမည္ႀကီးသည္။
သားရဲ၊တိရစာၦန္လည္းေပါမ်ားေလသည္။
       ဦးမိုးေမွာင္တို႔မွာ•••
စက္ေလွနွင့္ပင္လယ္ႀကီးအား
ျဖတ္ကာ•••လိွုင္းေလွမ်ားႀကားမွ••ထိုရိုးမေတာ
ႀကီးဆီခက္ခက္ခဲခဲလာေရာက္နိုင္ခဲ့သည္။
       ေလွကဆင္တစ္ေကာင္နွင့္ပင္နစ္ေနကာ••
  အလုပ္ျပီးပါကထိုဆင္ျကီးအား
ထိုေတာတြင္ေဘးမဲ့လြတ္ရန္စိတ္ကူးထားသည္။
   ထိုေတာသို႔မေရာက္မီတည္းကဦး
မိုးေမာင္ကအဖြဲ႔သားမ်ားအားစည္း
ကမ္းခ်မွတ္ထားသည္။
    ေတာထဲမွ••
တိရစာၧန္မ်ားအားမပစ္ခတ္ရန္နွင့္အေပါ့အေလးသြားတာ
ကအစသတိရွိေစသည္။
   စားနပ္ရိကၡာမ်ားမွာ ေတာထဲေနစဥ္တစ္လစာအတြက္
အျပီးေဆာင္ယူလာတာမို႕
တိရစာၧန္မ်ားအားပစ္ခတ္စားေသာက္ရန္
မလိုေပ။
ဦးမိုးေမွာင္ငယ္စဥ္က•••
မုဆိုးႀကီးဦးသကၠတို႕နွင္အတူ•••
ေတာလိုက္ဖူးတာမို႕
မုဆိုးစည္းကမ္း၊ေတာစည္းကမ္းေတြကိုနားလည္သည္။
   ထို႕ေႀကာင့္စည္းကမ္းမ်ားကိုစနစ္တက်ခ်မွတ္ထားျခင္း
ျဖစ္သည္။
   """ေဝါင္း•••••""""
"""ျဖဳန္းးးးးးဖလူးးးးးးဖလမ့္•••ဖလမ့္""""
    တိတ္ဆိတ္ေအးစက္ေနေသာ^•••
ညေမွာင္ေမွာင္ထဲတြင္•••ေတာတိုးသံ
ေအာ္သံမ်ားေႀကာင့္နိုးနိုး
ႀကားႀကားအိပ္ေနေသာ•••
ဦးမိုးေမွာင္မွာေငါက္ကနဲထထိုင္လ်က္သားျဖစ္သြားေလသည္။
"""ကြိ••••ကြိ•••"""
      ေသခ်ာအာရံုစိုက္နားေထာင္လိုက္ေတာ့
ေမ်ာက္ေအာ္သံမ်ားျဖစ္ကာ
တျဖဳန္းျဖဳန္းအသံမ်ားႀကားေနရတာမို႔
ေမ်ာက္မ်ားအုပ္စုလိုက္ေတာတိုးေျပး
လႊားေနသည္ဟု
ေကာက္ခ်က္ခ်မိသည္။
   """ေဝါင္း••••""""
""ဦးမိုး•••ဦးမိုးးး"""
""ေဟ•••သာဒင္"""
""ဦးမိုးနိုးေနလား•••ေတာေကာင္ထင္တယ္ဗ်'""
  တစ္ဖက္တဲမွသာဒင္နိုးလာသလို•••
ဦးမိုးေမွာင္နံေဘးတြင္အိပ္ေနေသာ•••
ဆရာေလးရဲသူေဇာ္လည္းနိုးလာေလသည္။
         ""ေအးကြ•••မီးဖိုေတြမီးထပ္ထိုးရေအာင္
ေတာေကာင္ေတြကမီးဆိုေႀကာက္တယ္
ေမ်ာက္ေတြအုပ္လိုက္ႀကီးေျပးေနတာ
ဒီေကာင္ႀကီးေႀကာင့္ထင္တယ္""""
"""ဟုတ္မယ္ဦးမိုး•••
ေမ်ာက္ေတြခ်ည္းေတာ့မျဖစ္နိုင္ဘူးတစ္ေတာ
လံုးဆူညံေနတာပဲ"""
       ဦးမိုးေမွာင္နွင့္အဖြဲ႔မွာ•••
ရြက္ဖ်င္တဲသံုးလံုးနံေဘးမွ
မီးဖိုႀကီးသံုးဖိုအား••သစ္ကိုင္းေျခာက္မ်ား
ထပ္ထည့္လိုက္သည္။
      ေတာတိုးသံ၊တိရစာၧန္မ်ား၏
ေအာ္သံမ်ားကဆူညံေနဆဲရွိသည္။
        နာရီႀကည့္လိုက္ေတာ့•••
သံုးနာရီထိုးျပီမို႕ဆက္မအိပ္ႀကေတာ့ေပ။
   မီးဖိုေဘးတြင္မီးလွုံရင္း•••
ေတာတြင္းအေျခအေနမ်ားအား
ေစာင့္ႀကည့္ေနလိုက္သည္။•••
   ""ဟာ•••ဦးမိုး ဟို••မွာ""
သာဒင္၏အလန္႔တႀကားအသံေႀကာင့္
ဦးမိုးအပါအဝင္အားလံုးမွာ
   သာဒင္ညႊန္ျပရာလိုက္ပါႀကည့္လိုက္ႀကသည္။
ေတာထဲမွ•••ဦးမိုးေမွာင္တို႔ဆီႀကည့္ေနေသာ
ရဲရဲေတာက္ေနေသာမ်က္လံုးတစ္စံုျဖစ္သည္။
ဆရာေလးေဇာ္သူက•••
""လားလား••••
မ်က္လံုးႀကီးရဲေတာက္ေနတာ
နည္းတဲ့အေကာင္ႀကီး•••မဟုတ္ဘူး"""
"""ေအးကြ•••မီးထပ္ထိုးႀက
ဒီေကာင္ေတြကမီးဆိုေႀကာက္တယ္"""
   ဦးမိုးေမွာင္မွာမီးထိုးရန္သတိေပးလိုက္ကာ
မိမိကိုယ္တိုင္လည္းရြက္ဖ်က္တဲတြင္း
ဝင္၍•••ေျခာက္လံုးျပဴးေသနတ္အား
ယူထားလိုက္သည္။
   မေတာ္ဇြတ္ႀကီးတိုးဝင္လာရင္
ႀကိဳတင္ကာကြယ္ရန္ျဖစ္သည္။
  သို႕ေသာ္••••
ဦးမိုးေမွာင္ထင္သလိုျဖစ္မလာဘဲ•••
ဝင္းဝင္းေတာက္ေနေသာမ်က္လံုးနွစ္လံုးမွာ
တျဖည္းျဖည္းေပ်ာက္ကြယ္သြားကာ•••
ေတာတိုးသံဆူညံေအာ္ဟစ္သံမ်ားလည္း
တိတ္က်သြားေလသည္။
သို႔ေသာ္••••
"""ဟာ••••••"""""
   သာဒင္မွာျမင္ကြင္းေႀကာင့္ဟာ
ကနဲျဖစ္သြားေလသည္။
      """ဘာျဖစ္တာလဲကိုျကီးသာဒင္^••
ေတာေကာင္ႀကီးကလွည့္ျပန္သြားျပီေလ"""
""မိန္းးမတစ္ေယာက္••ေနာက္ကလိုက္သြား
တယ္••ဦးမိုးေတြ႕လိုက္လား
ဆရာေလးကေရာ"""
   ဆရာေလးေဇာ္သူေမာင္မွာမိမိအား
ဦးတည္ေမးလိုက္တာမို႔ဇေဝဇဝါျဖစ္သြား
မိသည္။•••
သူကိုယ္တိုင္လည္းေတာေကာင္ႀကီးရွိရာမ်က္ျခည္မျပတ္
ႀကည့္ေနတာျဖစ္သည္။
   မိန္းမနဲ႔တူတာဆိုလို႔
မေတြ႕ရပါ။
""ကိုသာဒင္မ်က္စိမွားတာေနမွာပါ^^•
ဦးမိုးေရာမျမင္ဘူးမွလား"""
""ဘာမွမေတြးနဲ႔သာဒင္
ဆရာေလးမ်က္စိမွားတာျဖစ္မွာပါ'""
"""က်ဳပ္တို႔လည္းမျမင္ပါဘူး"""
    အားလံုးကမျမင္ရဘူးဟုဆိုတာမို႔
သာဒင္မွာမခ်င့္မရဲျဖစ္သြားမိသည္။
     ဆံပင္ရွည္ႀကီးနွင့္မိန္းမတစ္ေယာက္ကို
သာဒင္အေသအခ်ာျမင္လိုက္တာ
ျဖစ္သည္။••••
      ""ေအာက္အီးးးးးအြတ္"""
    ေတာႀကက္တြန္သံနွင့္အတူ•••
ေရာင္နီလည္းလာေတာ့မည္ျဖစ္သည္။
     ဦးမိုးေမွာင္တို႕စခန္းခ်ေသာေနရာက
ရိုးမေတာ၏ေတာင္ေျခေနရာတြင္ျဖစ္ကာ
      တစ္ေနကုန္ေတာင္ေပၚတက္ကာ
သစ္ဆြဲသစ္ျဖတ္•••အလုပ္လုပ္ႀက
ရသည္မို႕•••ထမင္းဟင္းမ်ားကိုမနက္ကတည္း
ကတည္ခ်က္ရသည္။
      ေတာထဲတြင္••ေတာႀကက္၊သမင္၊ေခ်၊ဒရယ္မ်ား
ေပါမ်ားလွေပမယ့္•••ဦးမိုးေမွာင္အမိန္႔ေႀကာင့္
မည္သူမ်ွမပစ္ရဲႀကေပ။
     ထို႔ေႀကာင့္•••
ပါလာေသာစည္သြပ္ဗူး၊အသားေျခာက္မ်ား
ငါးေျခာက္မ်ားအားခ်က္ျပဳတ္စား
ေသာက္ႀကသည္။
သစ္သီးသစ္ဖုမ်ားကိုလည္း
အရမ္းမစားရဲေပ။
      ""ဦးေလး•••ဒီေန႔က်ြန္ေတာ္တို႕ဦးေလးတို႕
နဲ႕မလိုက္ေတာ့ဘူးေနာ္"""
""အင္း••ဒါေပမယ့္•••သတိထားသြားေနာ္ဆရာေလး
တစ္ခုခုဆိုလွမ္းေအာ္လိုက္""
""က်ြန္ေတာ္တို႕လည္းအေဝးႀကီး
မသြားပါဘူး"""
     မနက္စာစားရင္း•••
ဆရာေလးေဇာ္သူကဦးမိုးေမွာင္အားေျပာျခင္းျဖစ္သည္။
    ေဇာ္သူနိုင္မွာ•••ဦးမိုးေမွာင္၏
သူငယ္ခ်င္း••ဦးရဲေဇာ္ထြန္း၏သားျဖစ္သည္။
     ဘူမိေဗဒနွင့္ေက်ာင္းျပီးကာ•••
အလုပ္အကိုင္မယ္မယ္ရရမလုပ္ေသးဘဲ
ေလ့လာေရးခရီးထြက္ရတာဝါသနာထံုသူျဖစ္သည္။
ဦးမိုးေမွာင္၏ဇာတိရြာတြင္•••
ေစတနာဆရာအျဖစ္လည္းစာျပေပးဖူးတာမို႔
ဆရာေလးေဇာ္သူနိုင္ျဖစ္လာျခင္းျဖစ္သည္။
   ဦးမိုးေမွာင္တို႔ရိုးမေတာဆီသြားရန္
သတင္းႀကားေတာ့•••စြန္႔စားသြားလာရန္
စိတ္အားထက္သံသူပီပီသူငယ္ခ်င္း
နွစ္ေယာက္နွင့္လာေရာက္ျခင္း
ျဖစ္သည္။••••
      ေဇာ္သူနိုင္မွာမနက္စာစားျပီး၍
ဦးမိုးေမွာင္အားခြင့္ေတာင္းျပီးျပီမို႕
     သူငယ္ခ်င္းနွစ္ေယာက္နွင့္အတူေတာထဲဝင္
လာခဲ့သည္။•
   ဆူးေညွာင့္မ်ားထူထပ္လွတာမို႕•••
ေတာစီးဖိနပ္သာမပါရင္မလြယ္ေပ။
      """ကင္မရာမပါတာဆိုးတယ္သားႀကီးရာ"""
ေဇာ္သူ၏သူငယ္ခ်င္း•••
သာထက္ကညည္းသလိုေျပာေလသည္။
""ဒီေတာႀကီးမ်က္မဲထဲကင္မရာကဘာလုပ္မွာလဲကြ"""
""ေတာပန္းေလးေတြဘယ္ေလာက္မိုက္လဲကြ"""
"""လွတိုင္းသြားမကိုင္မိေစနဲ႔ငါ့ေကာင္•••
ထိရံုနဲ႔••မင္းျပာက်သြားမယ္•••
ပန္းေတြမွာအဆိပ္ရွိတဲ့ပန္းအမ်ားႀကီးရွိတယ္
တခ်ိဳ႕ဆိုအနံ႕ရွူမိရင္•••အဆိပ္မိနိုင္တယ္"""
""ေအးပါကြာ•••
ငါလည္းဒီေလာက္ေတာ့ဗဟုသုတရွိပါတယ္ကြာ""""
     သံုးေယာက္ထဲတြင္သြင္ထူးက
လူေအးျဖစ္ကာ•••စကားနည္းလွသူလည္းျဖစ္သည္။
      ""ဟာ•••ဒီမွာေတြ႕ျပီကြ•••
လွလိုက္တဲ့သစ္ခြ"""
   ""ေအးကြာ••ငါတို႔တစ္ျမိဳ႔လံုး
ရွာေတာင္မေတြ႔ဘူး"""
""အပင္ေပၚတင္မွထင္တယ္ဟ••ေဇာ္သူေရ"""
"""ေအးကြာ••မင္းတက္လိုက္ငထက္"""
""ေအးပါကြာ•••""""
ေျပာရင္းသာထက္ကေမ်ာက္တစ္ေကာင္လိုတြယ္တက္လိုက္သည္။
     သစ္ခြပင္အား•••
အျမစ္မွ••ျဖဳတ္ေနရင္း•••
""အားးးးးးအေမေရ••••"""
     လူတစ္ရပ္စာသစ္ပင္ေပၚမွသာထက္
ကားယားႀကီးျပဳတ္က်လာေလသည္။
""ျဖဳန္း••••""""
""ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲကြ"""
""ေျမြစိမ္းကြ••သစ္ခြပြင့္နားတြယ္ေနတာ"""
""နာသြားလာ""
""ရတယ္လက္မွာပြန္းသြားရံုပဲ""""
      ""ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"""
"""ေအးကြာဒါထားခဲ့ဆက္သြားရေအာင္"""
       သံုးေယာက္သား
စကားတေျပာေျပာနွင့္ေရွ႔ဆက္လာခဲ့သည္။
"""ဖေလာ•••^ျဖဳန္းးးးျဖဳန္းးးးးး"""
"""ဟာ•••ေတာတိုးသံကြ"""
""အသံသိပ္မက်ယ္ဘူးဟ•••
ညကအေကာင္မျဖစ္နိုင္ဘူး"""
   ""ဟာ•••ယုန္ေလး"""
"""ဖမ္းရေအာင္""
တစ္ခ်ိန္လံုးျငိမ္ေနေသာသြင္ထူးကအားပါး
တရေျပာေလသည္။
""ေအးကြေဖြးေနတာပဲခ်စ္စရာေလး"""
ေဇာ္သူကဦးမိုးေမွာင္ေျပာထားသည္ကိူအမွတ္ရလာကာ••
"'ဦးမိုးက••မဖမ္းရဘူးတဲ့ကြ"""
""သတ္စားမွာမဟုတ္တာကြာ'"
""ကဲေျပာမရလည္းလိုက္ကြာ"""
        သံုးေယာက္တိုင္ပင္ကာ•••
တစ္ေယာက္တစ္ဖက္ႀကိဳဖမ္းလိုက္ရင္း•••
ယုန္ျဖဴေလးကသြင္ထူးလက္ထဲမိေလသည္။
         ""ကဲျပန္ရေအာင္ကြာ•••
ငါ့တစ္ကိုယ္လံုးနာေနသလိုပဲ
ေနာက္ေက်ာကလည္းေအာင့္ေတာင့္ေတာင့္"""
""အပင္ေပၚကက်တာေႀကာင့္ထင္တယ္
ျပန္ႀကတာေပါ့"""
   သံုးေယာက္တိုင္ပင္၍•••
လွည့္ျပန္လာခဲ့ႀကသည္။•••
    ""သာဒင္ေရ••••သာဒင္"""
""သြင္ထူး••နားေထာင္ႀကည့္စမ္း•••
ကိုသာဒင္ကိုေအာ္ေနတာနဲ႔တူတယ္"""
"""ေအးကြ•••ဒီလူညကတည္းကမူမမွန္ဘူး"""
""မူမမွန္ဆို ညညအရက္ခိုးေသာက္ေနတာကို"""
""ေတာထဲဘယ္ကအရက္လဲ"""
""သူ႔မွာပါလာတာေလ"""
    """ျဖဳန္းးးးျဖဳန္းးးးး""
ေတာတိုးသံနွင့္အတူ•••ေတာစပ္တစ္ေနရာမွ•••
ဦးမိုးေမွာင္၏သစ္ခုတ္အဖြဲ႔မွ•••
ခ်စ္ထူးနွင့္ေအာင္ေကာင္းထြက္လာေလသည္။
""ဗိ်ဳ႕ဆရာေလး••••
ကိုသာဒင္ကိုေတြ႕မိလား"""
""မေတြ႕မိဘူးကိုခ်စ္ထူးဘာျဖစ္လို႔လဲ"""
အေပါ့သြားရင္းေပ်ာက္သြားတာ•••
ေန႔လည္ထမင္းစားခ်ိန္ထိေပၚမလာဘူး
စခန္းျပန္ေရာက္ေနလားမသိဘူး
  ဆရာေလးတို႔ကိုလည္း
ထမင္းစားဖို႔ေခၚခိုင္းလိုက္တာအေတာ္ပဲ"""
""ငါတို႔လည္းျပန္လာေနတာ"""
              ခ်စ္ထူးနွင့္•••
ေအာင္ေကာင္းကေရွ႕မွဦးေဆာင္သြားကာ•••
မႀကာမီဦးမိုးေမွာင္တို႕သစ္ခြဲသည့္ေနရာျပန္ေရာက္လာေလသည္။••••
""ေတြ႕လားခ်စ္ထူး"""
""ကိုသာဒင္ကိုမေတြ႔ဘူးဗ်•••
ေတာင္ေျခစခန္းေရာက္ေနျပီနဲ႔တူတယ္"""
  ဦးမိုးေမွာင္မွာမ်က္နွာႀကီးနီရဲကာ
ေဒါသထြက္ေနပံုသည္။
""ဒီေကာင္••ေခၚလာမိတာမွားျပီ•••
အလုပ္လည္းမည္မည္ရရမလုပ္ဘူး
ကဲ••ကဲဆရာေလးတို႔ ထမင္းစားႀက
ရေအာင္"""
     အားလံုး••••
စားေသာက္စရာမ်ားအား
တည္ခင္းကာစားေသာက္လိုက္ႀကသည္။
ဦးမိုးေမွာင္မွာ••သြင္ထူးလက္ထဲမွ
ယုန္ကေလးအားႀကည့္ကာ
သိပ္သေဘာေတြ႕ပံုမရ။
     ထိုယုန္ကေလးမွာထူူးဆန္းလွကာ
သြင္ထူးလက္ထဲမွလြတ္ထားသည့္တိုင္
ေဝးေဝးမေျပးဘဲျငိမ္ကုတ္ေနေလသည္။
       စားေသာက္ျပီးသည္နွင့္ဦးမိုးေမွာင္မွာ••
သာဒင္ေပ်ာက္ေနသည္မို႔^•••
အလုပ္လုပ္ရန္မေျဖာင့္ဘဲ•••
ခ်စ္ထူးနွင့္ေအာင္ေကာင္းအား
ေတာက္ေျခစခန္းသို႕•••
ျပန္လႊတ္ကာသြားႀကည့္ခိုင္းလိုက္သည္။
သစ္ခြဲသည့္ေနရာနွင့္ေတာင္ေျခစခန္းကတစ္နာရီနီးပါး
သြားရတာမို႕လြယ္လွသည္မဟုတ္ေပ။
              ေဇာ္သူတို႔လည္း
သာထက္သစ္ပင္ေပၚကျပဳတ္က်၍•••
အေျခအေနမေကာင္းလွတာမို႕
ေတာထဲဆက္မဝင္ေတာ့ဘဲသစ္ကူ
ဆြဲရင္း•••ဦးမိုးေမွာင္တို႕အားကူညီလိုက္သည္။
           """ဟီးးးးးဟီးးးးးးးဟားးးးးဟားးးးးးး""""
"""""အားးးးးးး""""
    ေန႔လည္နွစ္နာရီအခ်ိန္တြင္•••
ဆင္အားအနားေပးထားသလို••
လူမ်ားလည္းခဏနားေနစဥ္
ရယ္သံေျခာင္ကပ္ကပ္ႀကီးနွင့္
ေအာ္သံႀကီးပါ•••တစ္ခါတည္းႀကားလိုက္ရတာ
မို႕အားလံုးေက်ထဲစိမ့္သြားရသည္။
ဦးမိုးေမွာင္မွာေဒါသထြက္လာရကာ
""ေဟ့ေကာင္သာဒင္•••
မင္းမဟုတ္လား"""
"""မင္းအႀကံငါသိတယ္"""
ေဇာ္သူတို႕မွာ•••သာဒင္ေပ်ာက္၍
စိတ္ပူသည္ထက္ေဒါသထြက္ေနပံု
ရေသာဦးမိုးေမွာင္ေႀကာင့္ထူးဆန္း၍
ေနေလသည္။•••
    ရယ္သံေရာေအာ္သံနက္ႀကီးပါအားလံုး
ႀကားလိုက္ရတာမို႕
အလုပ္နားကာ•••ေတာနင္းရွာေသာ္လည္း
သာဒင့္အရိပ္အေယာင္ပင္မေတြ႔ရေပ။
         မႀကာပါေတာင္ေျခစခန္းသို႕
လြတ္လိုက္ေသာခ်စ္ထူးနွင့္ေအာင္ေကာင္းျပန္ေရာက္
လာေလသည္။
   မ်က္နွာမေကာင္းတာမို႔သာဒင္အား
မေတြ႕ေႀကာင္းခန္႕မွန္းမိသည္။
     ""ကဲ•••ရွာမေနနဲ႕ေတာ့^••
ဒင္းဒိုက္နဲ႕ဒင္းကံရွိပါေစ
အားလံုးစခန္းျပန္ႀကမယ္"""
       အားလံုးမွာတစ္ေနကုန္အလုပ္လုပ္ထားႀက၍
ပင္ပန္းေနျပီမို႔ဦးမိုးေမွာင္စကားအားသေဘာတူလက္ခံကာစခနး္ျပန္ရန္ျပင္ႀကေလသည္။
       စခန္းေရာက္ေတာ့•••
ညေနေလးနာရီခန္႔ရွိေခ်ျပီ။
     ေဇာ္သူမွာသာဒင္အားရွာေဖြရန္ဆႏၵရွိေသာ္လည္း
ဦးမိုးေမွာင္၏မ်က္နွာရိပ္မ်က္နွာကဲကိုႀကည့္
၍နွုတ္ဆိတ္ေနလိုက္သည္။
        ဦးမိုးေမွာင္နွင့္သာဒင္ႀကားလိ်ွဳ႕ဝွက္ခ်က္တစ္ခုခုရွိ
ေႀကာင္းလည္းခန္႕မွန္းမိသည္။•••
        မႀကာမီအေမွာင္ထုကႀကီးစိုးလာကာ
အခ်မ္းဓာတ္လည္းပါလာေလသည္။
       ေတာထဲတြင္ေန႔ခင္းဘက္အခ်ိန္ေတာင္
ေနေျပာက္မထိုးနိုင္ေအာင္သစ္ပင္သစ္ေတာမ်ားထူထပ္လာတာမို႕•••ညေနငါးနာရီေက်ာ္လ်ွင္အေမွာင္
ထုကႀကီးစိုးလာျပီျဖစ္သည္။
    စခန္းေရာက္မွထမင္းဟင္းတည္
ခ်က္ျပဳတ္ရကာ•••
ေရခ်ိဳးတာက•••စခန္းအနီးတြင္
ေက်ာက္ႀကိဳေက်ာက္ႀကားမွစိမ့္ထြက္ေနေသာ
သဘာဝစမ္းေရအိုင္ငယ္ရွိေလသည္။
        ငွက္ဖ်ားေႀကာက္တာမို႕
ေရခ်ိဳးဆင္ျခင္ႀကသည္။
           ထမင္းက်က္သည္နွင့္မီးပံုေဟာင္းမ်ားေနရာတြင္
မီးထပ္ဖိုကာ••မီးပံု•အလယ္တြင္ဝိုင္းဖြဲ႕စား
ေသာက္ႀကသည္။
         ထို႔ေနာက္မိမိတို႕တဲအတြင္းမဝင္ေသးပဲ
သာဒင့္အေႀကာင္းေျပာဆိုႀကသည္။
   ဦးမိုးေမွာင္က^••
"""စိတ္ပူဖို႕မလိုဘူးဒီေကာင္မေသဘူး"""
ဦးမိုးေမွာင္အားေႀကာက္ရြံ႕ရိုေသသူမ်ား
မို႔ဘာမ်ွမေမးႀကေသာ္လည္း•••
ေဇာ္သူကေတာ့••ဦးမိုးေမွာင္ေရာ
သာဒင္ပါမရိုးသားဟု
ေကာက္ခ်က္ခ်ေနမိသည္။
   ထို႕ေနာက္မီးဖိုမ်ားအား•••
သစ္ပိုင္းႀကီးမ်ားျဖင့္••အားေကာင္းေအာင္
မီးထိုးကာ•••ကိုယ္စီအိပ္ရာဝင္လိုက္ႀကသည္။
     သို႕ေသာ္ေဇာ္သူတို႕မွာကား•••မီးဖိုမွ
မီးေရာင္၏အကူအညီျဖင့္
မိမိတို႔ရွာေဖြထားသမ်ွသစ္ခြမ်ိဳးမ်ားအား•••
အမ်ိဳးအစားခြဲ၍•••စာရင္းျပဳစုက်န္ခဲ့သည္။
   သြင္ထူးကေတာ့ေတာထဲမွဖမ္းလာေသာ
ယုန္ျဖဴေလးအားတသသရွိေနေလသည္။
          ေဇာ္သူတို႔အိမ္ရာဝင္ေတာ့•••
ဦးမိုးေမွာင္မွာေဟာက္သံေပးကာ
အိပ္ေပ်ာ္ေနေလျပီ။
     သာထက္က•••ေဇာ္သူအားဦးမိုးေမွာင္
ဘက္သို႔မ်က္ရိပ္ျပေလသည္။
သာထက္ဘာကိုဆိုလိုသည္ကိုေဇာ္သူသေဘာ
ေပါက္သည္။သာထက္လည္း
ေဇာ္သူလိုေတြးေနသည္ထင့္။
     သြင္ထူးကလူေအးမို႕
စိတ္ထဲဘာရွိသည္ဆိုတာကိုသူငယ္ခ်င္း
အရင္းေခါက္ေခါက္ႀကီးပင္
ခန္႕မွန္း၍မရေပ။
        ညသည္တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္လွသည္။
   ""စိုင္း•••စိုင္း•••ထေလ•••"""
သြင္ထူးအိပ္ေနရင္း နားနားကပ္ကာ
ေခၚေနေသာ••မိန္းကေလး၏
အသံေႀကာင့္•••မ်က္လံုးအားယူဖြင့္ပါေသာ္လည္း
ဖြင့္မရနိုင္ဘဲရွိသည္။
      အသံကႀသရွရွနွင့္တစ္မ်ိဳးဆြဲေဆာင္မွုရွိေလသည္။
  """စိုင္း"""
ေနာက္တစ္ခါထပ္ေခၚလိုက္ေတာ့•••
သြင္ထူးမ်က္လံုးအားအားယူဖြင့္လိုက္သည္။
   ပထမဆံုးျမင္လိုက္ရသသည္မွာ
သူ႔မ်က္နွာတြင္အုပ္မိုးေနေသာ••
နွင္းလိုႀကည္လင္ေသာအသားအေရ
မ်က္ခံုးထူထူးနွင့္
မ်က္ဝန္းနက္နက္၊ပန္းေသြးေရာင္
နွတ္ခမ္းမ်ားပိုင္ဆိုင္ေသာ
ဗိုလ္ဆန္ဆန္မ်က္နွာလွလွတစ္ခု။
     သြင္ထူးလန္႕သြားကာ•••
ရုတ္တရက္ထထိုင္လိုက္မိသည္။
    ေဇာ္သူတို႔သာထက္တို႕ဘယ္ေရာက္သြားပါလိမ့္။
""မင္း••ဘယ္သူလဲ"""
""ရွင္းရ္ေလ••စင္သီယာရွင္းရ္••••"""
""လူမွားေနျပီဒီေတာထဲမင္းဘယ္လိုေရာက္
လာတာလဲ^••ငါ့သူငယ္ခ်င္းေတြကေရာ""'
"""စိုင္းရယ္•••ရွင္းရ္ေလ••
ဒယ္ဒီတို႔နဲ႕ထြက္ေျပးလာရတာေလ•••
စိုင္းကိုယ္တိုင္ခြင့္ျပဳလိုက္တာေလ"""
"""ေန••ေနပါဦး••ငါကစိုင္းမဟုတ္တာ"""
"""စိုင္းရယ္^••••စိုင္းမမွတ္မိတာ
ရွင္းရ္ရဲ႕ကံပါ•••ရွင္းရ္တို႕လည္း
ဘဝျခားေနပါျပီ•••ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ေနရ
တာလည္းေနသားက်ေနပါျပီ•••
ဒါေပမယ့္•••ရွင္းရ္ကိုကူညီပါ•••
မသမာသူေတြကိုရွင္းရ္ျမင္ေနရျပီ•••
ရွင္းရ္တို႔ရဲ႔ရတနာ
ေတြကိုစိုင္းရေအာင္ယူျပီး
ရွင္းရ္ကိုဒီဘဝကေနက်ြတ္လြတ္ေအာင္
ကယ္တင္ပါ•••
စိုင္းရဲ႕ယုန္ျဖဴေလးက
ရွင္းရ္တို႕ရွိရာလမ္းျပပါလိမ့္မယ္
ဘယ္သူ႔ကိုမွမယံုပါနဲ႕"""
"""ေန•••ေနပါဦး•••
ဟာ•••ေဟ့"""
ရွင္းရ္ဆိုေသာေကာင္မေလးမွာ•••
ေျပာျပီးေပ်ာက္ကြယ္သြားေလသည္။
""ေဟ့ေကာင္•••သြင္•••သြင္ထူးသတိထားဦးေလ"""
"""အင္•••ဟင္•••ငါ•••
ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ•••
ေကာင္မေလးေရာ"""
""ေရာ္•••မင္းမွာဘယ္ေကာင္မေလးရွိလို႕လဲ
မင္းအိပ္မက္ေယာင္ေနတာ••••""""
""ဟားးဟားးးေကာင္မေလးဆိုပဲ"""
ေဇာ္သူနဲ႔••သာထက္ကသြင္
ထူးအားဝိုင္းေလွာင္ေလသည္။
     ဦးမိုးေမွာင္ေနရာအားႀကည့္လိုက္ေတာ့
ထသြားျပီျဖစ္ဟန္တူသည္။
တစ္မနက္ေတာင္လင္းျပန္ေပါ့။
     သြင္ထူးမွာစင္သီယာရွင္းရ္ဆိုေသာ•••
ေကာင္မေလး၏မ်က္နွာအား•••
တေရးေရးျမင္ေယာင္ေနမိကာ•••
ေကာင္မေလး၏
ထူးဆန္းေသာစကားမ်ားကို
သာထင္တေရးေရးျမင္ေယာင္ေနမိပါေတာ့သည္။
      

To part -2
M.M.K
Part-2

{၂}
       နံနက္ခင္းေနေရာင္ျခည္ကမစြမ္းကုန္ေတာက္ပ
ခ်င္ေသာ္ျငား•••သစ္ပင္သစ္ရြက္မ်ားႀကား
ထိုးေဖာက္မစြမ္းသာတာမို႔•••
     ဝန္းက်င္တစ္ခြင္မွုန္မွုန္မွိဳင္းမိွုင္းသာရွိေခ်သည္။
နဂိုစကားနည္းေသာသြင္ထူးမွာ•••
ညကထူးဆန္းေသာအိပ္မက္ေႀကာင့္အေတြးမ်ားနွင့္
ပို၍တိတ္ဆိတ္သြားေလသည္။
      စခန္းတြင္လည္း•••
သာဒင္ေပ်ာက္ေသာကိစၥနွင့္ေခါင္းခ်င္းရိုက္ေနေလသည္။
     သာဒင့္ကိုမႀကိဳက္ေသာ္ျငား
ေတာႀကီးမ်က္မဲထဲတြင္ေပ်ာက္ျခင္း
မလွေပ်ာက္ေနတာမို႕ အားလံုးက
စိတ္ပူႀကသည္။
     ""ဦးမိုး••သာဒင္ကိုရွာမွနဲ႕တူတယ္"""
သစ္ခြဲအဖြဲ႕မွအဖြဲ႔သား
ဝင္းဘိုကဦးမိုးေမွာင္အား
စကားစလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
  ဦးမိုးမွာေခါင္းတစ္ခ်က္ျငိမ္႔လိုက္ရင္း•••
         ""က်ဳပ္အားလံုးကိုဝန္ခံစရာရွိပါတယ္•••
သာဒင္ေပ်ာက္သြားတာလည္း•••
ဒါေႀကာင့္ပါ"""
   အားလံုးကနားမလည္ေအာင္
ျဖစ္သြားရသည္။
     ေဇာ္သူနိုင္တို႕ကေတာ့
အစတည္းကလွိ်ဳ႔ဝွက္ခ်က္ရွိရမည္ဟု
ႀကိဳေတြးထားတာမို႕•••
      မထူးဆန္းေတာ့ေပ။
ဦးမိုးစကားကိုသာနားေထာင္ရန္အသင့္ျပင္
ထားလိုက္သည္။
       ""တကယ္ေတာ့•••
က်ဳပ္ဒီကိုလာတာ•••သစ္ဆြဲဖို႕မဟုတ္ပါဘူး
ဒါကဟန္ျပပါ•••လိ်ွဳ႕ဝွက္ရတနာသိုက္ေႀကာင့္ပါ"""
       အားလံုးမွာဦးမိုးေမွာင္၏စကားေႀကာင့္
အံ့ႀသမွင္သက္သြားႀကေလသည္။••••
   ဟုတ္သည္။
ဦးမိုးေမွာင္မွာ••••သစ္ဆြဲရန္ဟုအေႀကာင္းျပကာ
     ရိုးမေတာမွလိွဳ႕ဝွက္ရတနာသိုက္အား
လာေရာက္ရွာေဖြျခင္းျဖစ္သည္။
       ဦးမိုးေမွာင္၏အဖိုးမဆံုးခင္က•••
ေျပာသြားခဲ့ေသာ•••ရိုးမေတာနွင့္ပတ္သက္ေသာ
ဒိုင္ယာရီလိုလိုပံုျပင္လိုလို
      ဇာတ္လမ္းထဲမွလိ်ွဳ႕ဝွက္ရတနာသိုက္ကို•••
ရွာေဖြရန္ဦးမိုးေမွာင္၌•••ဆႏၵအာသီသျပင္းထန္ခဲ့
ေလသည္။
        ဦးမိုးေမွာင္လို•••
လာေရာက္ရွာေဖြသူအဖြဲ႕ေပါင္းမ်ားစြာရွိခဲ့ဖူးသည္။
     ေလာဘေဇာကပ္ကာ•••
ရတနာအားရွာေဖြေတြ႔ရွိျပီးမွ
တစ္ေယာက္နွင့္တစ္ေယာက္သတ္ႀက
ရင္းအသက္ေပါင္းမ်ားစြာ
စေတးခဲ့ႀကေပါင္းမ်ားေလျပီ။
ဦးမိုးေမွာင္၏အဘိုးသည္လည္းအပါအဝင္ျဖစ္ကာ
  ကံအားေလ်ွာ္စြာထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္
ခဲ့ပါေသာ္လည္း•••
လူမွာဂေယာင္ေျခာက္ျခားနွင့္မူမမွန္ေတာ့ေပ။
      ထိုရတနာမ်ားမွာ••••
၁၉၄၃-၄၄ဝန္းက်င္ခန္႔က•••
ျမန္မာနိုင္ငံေအာက္ပိုင္း^••
ၿဗိတိသၽႇအင္ပါယာအုပ္စိုးစဥ္
ကျဖစ္သည္။••••
         ျမန္မာႏိုင္ငံတစ္ခုလံုးနယ္ခ်ဲ႔လက္ေအာက္
က်ေရာက္ခ်ိန္ျဖစ္ကာနိုင္ငံျခားသား•••
ကုန္သြယ္စီးပြားေရးသမားမ်ားလည္း
    ျမန္မာ့စီးပြားေရးနယ္ပယ္သို႕
   စီးေမ်ာဝင္ေရာက္လက္ဝါးႀကီးအုပ္ခဲ့သည္။
   ထိုအထဲတြင္••••
ေလွတစ္စင္းနွင့္••••လူးလာေခါက္ျပန္••
လက္ဝါးႀကီးအုပ္ေနေသာ
ကုန္သြယ္ေရးသမား•••
     မိုက္ကယ္လ္ရွင္းရ္မွာထင္ရွားေလသည္။
          မိုက္ကလ္ရွင္းရ္သည္စီးပြားေရးသမား
ပီသကာလက္ဝါးႀကီးအုပ္သိမ္းပိုက္
ထားေသာဓနအင္အားမွာ
မယံုနိုင္ေလာက္ေအာင္ေတာင့္တင္းလာခဲ့သည္။•••
မိုက္ကယ္ရွင္းရ္သည္•••
စီးပြားေရးနွင့္ပတ္သက္လ်ွင္••
ဆူးေျငာင့္ခလုတ္ျဖစ္လာသူမ်ားအား
ငွက္ကေလးႀကက္ကေလးမ်ားသဖြယ္သတ္နိုင္ေသာ္လည္း
       ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္နွင့္ရထားေသာ
သမီးေလးျဖစ္သူစင္သီယာရွင္းရ္အား
အလြန္ခ်စ္ေလသည္။
      ဇနီးျဖစ္သူအားမတရားသိမ္းပိုက္ယူထားေသာ္လည္း
အလြန္ခ်စ္တာမို႕ ဇနီးကြယ္လြန္ေတာ့•••
ကိုယ္ပြားေလးက်န္ခဲ့ေသာသမီးေလးသည္
မိုက္ကယ္ရွင္းရ္အတြက္
အေသြးအသက္ျဖစ္လာခဲ့ေလသည္။
     မိုက္ကယ္ရွင္းရ္သည္•••
သမီးေလးအရြယ္ေရာက္လာေသာအခါ•••
ေလွတစ္စင္းနွင့္ေျခသလံုးအိမ္တိုင္ဘဝ
နွင့္ေနရန္မသင့္ေတာ္ဟု
စဥ္းစားမိလာေလသည္။
   ထို႔ေႀကာင့္••••
တနသၤာရီေဒသတြင္မိမိ၏ဓနအင္အားနွင့္
အိမ္တစ္လံုးအားတည္ေဆာက္ခဲ့ေလသည္။
       ထိုအိမ္သည္ျမစ္ကမ္းနဖူးဘက္မ်က္နွာမူလ်က္•••
ေက်ာက္လံုးႀကီးမ်ားျဖင့္အခိုင္အမွာတည္
ေဆာက္ခဲ့ေလသည္။
       လူယံုမ်ားအားအသံုးျပဳကာ
လိ်ွဳ႕ဝွက္အခန္းမ်ားနွင့္တည္ေလ်ွာက္ကာ
ကုန္သြယ္ျခင္းအလုပ္အား
ရပ္နားလိုက္ကာသမီးျဖစ္သူ
စင္သီယာရွင္းရ္နွင့္ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း
ေနထိုင္ရန္ဆံုးျဖတ္လိုက္ေလသည္။••••••
         သို႕ေသာ္••••
မိုက္ကယ္ရွင္းရ္သည္•••
ကုန္သြယ္ေရးလုပ္စဥ္က•••
အသိအက်ြမ္းျဖစ္ဖူးေသာ•••
ၿဗိတိသၽႇအရာရွိမ်ားနွင့္ထပ္မံေတြ႕ဆံုကာ•••
တနသၤာရီေဒသတြင္•••
မိုင္ကယ္ရွင္းရ္၏အိမ္သည္•••
ၿဗိတိသၽႇအရာရွိမ်ားစတည္းခ်ရာ
ေနရာတစ္ခုျဖစ္လာခဲ့ေလသည္။••••
မိုက္ကယ္ရွင္းရ္အိမ္သည္
ေနရာက်ယ္ဝန္းလွကာ
အိမ္ဗာဟီရလည္းမ်ားသည္မို႕•••
အလုပ္သမားလည္းမ်ားလွသည္။
    စင္သီယာရွင္းရ္မွာ••••
ပန္းပင္စိုက္ရတာဝါသနာထံုသူမို႔•••
ပန္းမ်ိဳးစံုပ်ိဳးထားေသာ•••
ပန္းခင္ႀကီးရွိေလသည္။
  ပန္းခင္းအတြက္•••ဖခင္ျဖစ္သူကို•••
အလုပ္သမားရွာခိုင္းရာ•••ပန္းျခံအလုပ္သမားအျဖစ္
ဖိုးစိုင္းဆိုေသာလူငယ္ေလးနွင့္စတင္ေတြ႔ရွိခဲ့ေလသည္။
         ပန္းၿခံအလုပ္သမားေလးဖိုးစိုင္းမွာ•••
အသားမျဖဴမညိဳရွည္ေသာအရပ္အေမာင္းနွင့္
   ရုပ္ရည္ဥပဓိရုက္မွာေယာက်ာ္းပီသ
လွေသာ္လည္းျမင္လံုးတစ္ဖက္အား
အျမဲအုပ္ထားေလသည္။
         စင္သီယာရွင္းမွာ•••
ကျပားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ္လည္း^••
ျမန္မာဆန္လွစြာ•••
တည္ျငိမ္သူျဖစ္၍•••ျမန္မာ့ယဥ္ေက်း
မွဳဓေလ့ထံုးတမ္းအစဥ္အလာမ်ားအား
အထူးျမတ္နိုးသူျဖစ္သည္။
     စိတ္သေဘာထားလည္းျပည့္ဝလွစြာ
အဆင့္အတန္းမခြဲျခားတတ္တာေႀကာင့္
ဖိုးစိုင္းနွင့္မႀကာမီခင္မင္ခဲ့ေလသည္။
""က်ြန္မေလ••••
ျမန္မာျပည္ႀကီးကိုသိပ္ခ်စ္တယ္•••
ေမေမ့ကိုမျမင္ဖူးလိုက္ေပမယ့္•••
ျမန္မာ့ေရေျမအေငြ႕အသက္ေတြက
ေမေမ့ရဲ႕အေငြ႕အသက္လို႕ခံစားမိေစတယ္"""
"""မမေလးက•••
ဒီမွာတစ္သက္လံုးေနမွာလား"""
""ဒါေပါ့စိုင္းရဲ႕•••
ဒယ္ဒီကဒီနိုင္ငံသားမဟုတ္ေပမယ့္•••
ေမေမ့ကိုသိပ္ခ်စ္ေတာ့•••
ေမေမေမြးတဲ့•••ေနာက္ဆံုးေမေမေခါင္းခ်သြားတဲ့
ဒီနိုင္ငံမွာေခါင္းခ်မယ္လို႔ေျပာတယ္"""
"""ေလးစားပါတယ္မမေလး"""
""ဒါနဲ႔စိုင္း•••
က်ြန္မကိုမမေလးလို႕မေခၚေစခ်င္ဘူး"""
""က်ြန္ေတာ္ကအလုပ္သမားေလ"""
""က်ြန္မကဒီလိုမခံစားရဘူး•••
စိုင္းေရာက္လာျပီးမွက်ြန္မ••ပန္းျခံေလးအမ်ားႀကီး
စိုေျပလာလို႕ေက်းဇူးတင္ေနတာ
ရွင္းရ္••လို႔ေခၚ^••ဒါကျမန္မာမဆန္ဘူး
ဒယ္ဒီ့နာမည္ပါေအာင္မွည့္ထားတာ
စင္သီယာ••ဒါလည္းျမန္မာမဆန္ျပန္ဘူး•••
အာ•••စိုင္းေခၚခ်င္သလိုေခၚေတာ့"""
"""ေကာင္းပါျပီဗ်ာ••••
ဒါနဲ႕မမေလးစံပယ္ပန္းႀကိဳက္လား
အျမဲပန္တာေတြ႕လို႕"""
   စင္သီယာရွင္းရ္က•••
ေခါင္းေပၚတြင္ေခြ၍ပန္ထားေသာ•••
စံပယ္ပန္းအားကိုင္ျပကာ
""ဒါေလးကစံပယ္ပန္းလားစိုင္း•••
ထမင္းခ်က္တဲ့အန္တီႀကီးသီေပးလို႔ပန္ထားတာ
ျဖဴျဖဴေလးနဲ႔ေမႊးေမႊးေလး
အရမ္းျကိုက္တယ္"""
    ပန္းေလးအားတယုတယကိုင္ကာ•••
ေျပာေနေသာ••မည္မ်ွပင္ျမန္မာဆန္ဆန္ေနတယ္ေျပာေျပာ
ဆံပင္အေခြေလးမ်ားနွင့္ဗိုလ္ဆန္ဆန္ကျပား
မေလးဆိုတာျငင္း၍မရေပ။
   ျဖဴေသာစံပယ္ပန္းနွင့္
ျဖဴေသာသေဘာထား•••
လွပေသာကျပားမေလးအားစိုင္းမွာ
တဒဂၤစိုက္ႀကည့္ရင္းမ်က္
နွာလႊဲလိုက္သည္။
တာဝန္နွင့္ဝတၲရားက•••
စိုင္းေခါင္းထဲတြင္အခ်က္ေပးေခါင္းေလာင္း
နွယ္ျမည္ဟီးေနေလသည္။
      ""စိုင္းစကားေျပာဦးေလ""
""အင္း••ေႀသာ္•••မမေလးကစံပယ္ပန္း
ႀကိဳက္တာဆိုေတာ့•••စံပယ္လို႕
ေခၚရမလားလို႕"""
""စံပယ္•••အင္း•••လွတယ္
ေခၚႀကည့္ေလစိုင္း"""
"""စပယ္""
""ရွင္"""
"""ခစ္••••ခစ္•••""""
   စင္သီယာရွင္းရ္ဟုေခၚေသာစပယ္၏
ရယ္သံက•••ပန္းခင္းေလးအနွံ႕ပ်ံ႕နွံ႕သြား
ေလသည္။••••
       လွပေသာ•••ပန္းခင္း•••
လွပေသာမိန္းကေလးနွင့္••••
လတ္ဆတ္ေသာေလညင္း•••
သာယာေသာမနက္ခင္းက•••
စိုင္း၏•••တာဝန္နွင့္ဝတၱရားကို
တြန္းလွန္ရန္•••နိုးေဆာ္ေနႀကေလသည္။
    ဒီလိုနဲ႔
စိုင္းမွာ•••ပန္းျခံအလုပ္သမားေလးမွ
ပန္းသီေသာအလုပ္တစ္ခုတိုးလာခဲ့သည္။
   စံပယ္ဟုေခၚေသာစင္သီယာရွင္းအတြက္
ပန္းေတာ္ဆက္ကေလးစိုင္း
ျဖစ္လာခဲ့သည္။••••
       ဒီလိုနဲ႕
စိုင္းနွင့္စံပယ္•••မနက္ခင္းတိုင္းတြင္
ပန္းခင္းေလးထဲေတြ႕ဆံုျဖစ္ႀကသည္။
ကျပားမေလးစင္သီယာရွင္းမွာ
အေပၚယံ•••
ဘယ္လိုပင္ျမန္မာဆန္သည္ဆိုေစကာမူ•••
ျမိဳသိပ္နိုင္မွာစြမ္းအားသည္
ျမန္မာမေလးမ်ားလိုမရွိရွာ။
တစ္ခါ••တစ္ခါ•••
""က်ြန္မေလ••စိုင္းဆီကိုခ်ည္းလာခ်င္ေနတယ္"""
""စိုင္းကိုလြမ္းလို႕လာႀကည့္တာ"""
စသည္ျဖင့္••••
ရင္တြင္းခံစားခ်က္မ်ားကိုပြင့္ပြင့္လင္းလင္းဖြင့္ဟ
တတ္ေလသည္။••••
စိုင္းမွာသာကိုယ့္အေျခအေနနွင့္ကိုယ္မို႔
သူမေလးရိုးသားစြာဖြင့္ဟလာတိုင္း•••
    ရင္ထဲစူးနင့္ေအာင္ခံစားရသည္။
တစ္ေန႔စိုင္းသည္••••
ခံစားခ်က္တို႔အား••စံပယ္ဟုစိုင္းေခၚေသာ
စင္သီယာရွင္းရ္း၏
ေရွ႕တြင္ရဲရဲႀကီးဖြင့္ဟခဲ့ေလသည္။
      စင္သီယာရွင္းရ္မွာ•••
အလြန္ရိုးစင္း၍•••ျမိဳသိပ္နိုင္စြမ္း
ကင္းကာ ပြင့္လင္းသူေလးျဖစ္ရကာ•••
တစ္ဒဂၤေလးပင္ေတြေဝျခင္းမရွိဘဲ
      I love you
ဟူ၍စိုင္းအခ်စ္ကိုရိုးသားစြာအသိအမွတ္ျပဳခဲ့
ေလသည္။
     စိုင္းတို႕ေပ်ာ္ရႊင္ခ်ိန္ေလးသည္တဒဂၤမ်ွသာျဖစ္သည္။
စံပယ္၏ရိုးသားမွုကိုျမင္ရေလေလ၊
စိုင္းအျပစ္ရွိသလိုခံစားရေလျဖစ္သည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ည••••••
ညသည္ မဟူရာေရာင္
ေကာင္းကင္ေအာက္တြင္လံုးဝတိတ္ဆိတ္
ေနေလသည္။•••
   စိုင္းသည္••••
မိမိအားေပးထားေသာတန္းလ်ားတြင္•••
မီးမွိတ္လ်က္•••အခ်ိန္ကိုေစာင့္ဆိုင္းေနေလသည္။
       စံပယ္တို႕အိမ္ႀကီးဘက္ႀကည့္လိုက္ေတာ့••
မီးလင္းဆဲရွိသည္။
ဒီေန႕ေန႕လည္ေလာက္က•••
အဂၤလိပ္စစ္ဗိုလ္အရာရွိတစ္ေယာက္
စံပယ္တို႔အိမ္ေရာက္လာခဲ့သည္။
     တကယ္ေတာ့ဖိုးစိုင္းမွာ••••
ျမန္မာ့ေတာ္လွန္ေရးတပ္ဖြဲ႔မွလိ်ွဳ႕ဝွက္အမိန္႔
ေပးေစခိုင္းခံရေသာ
ေတာ္လွန္ေရးတပ္သားစိုင္းစည္သူျဖစ္သည္။
တာဝန္တစ္ရပ္အေနျဖင့္•••
စံပယ္တို႕အိမ္တြင္•••
အလုပ္သမားအျဖစ္ဟန္ေဆာင္လာေရာက္
ျခင္းျဖစ္သည္။
   ""စိုင္း••ကိုခြင့္လြတ္ပါစပယ္ရယ္•••""
စိုင္းသည္••အေတြးစအားျဖတ္ေတာက္ကာ•••
မီးေမွာင္ေနျပီျဖစ္ေသာအိမ္ႀကီးဆီခ်ည္းကပ္လိုက္သည္။
         အိမ္ေရွ႕ဘက္တြင္••••
အဂၤလိပ္တပ္သားမ်ားအေစာင့္ရွိတာမို႕
အေမွာင္ထဲတြင္ေႀကာင္တစ္ေကာင္နွယ္
ေျခေဖာ့နင္းလ်က္•••
အိမ္ေနာက္ေဖးဆီခ်ည္းကပ္လာခဲ့သည္။
      အိမ္ႀကီးထဲအလ်ဥ္းသင့္သလို
ဝင္ေရာက္ေလ့လာထားသည္ျဖစ္ရာ••
အိမ္အေပၚထပ္အထိအခက္အခဲမရွိ
တက္လာနိုင္ခဲ့သည္။
     စိုင္းစည္သူမွာမိမိလုပ္ေနက်အလုပ္မို႕••••
တက္တက္ႀကြႀကြရွိလွသည္။•••
   ထို႔ေနာက္ဧည့္သည္မ်ားအတြက္သတ္မွတ္ထားေသာ
အထူးခန္းသို႔ကပ္လာခဲ့သည္။••••
    စိုင္းစည္သူမွာအသင့္ယူေဆာင္လာေသာ•••
ဓားအားက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။
    ထို႕ေနာက္တံခါးလက္ကိုင္ဘုအား
ဖြင့္လိုက္ရာအလြယ္တကူပြင့္လာေလသည္။
    ေသာ့ခတ္ထားပါက•••
ဖြင့္ရန္စီစဥ္လာျပီးျဖစ္ေသာ္လည္း
တံခါးေလာ့ခ္မခ်ထားေသာ••
အဂၤလိပ္စစ္ဗိုလ္အားေက်းဇူးတင္မိသည္။
     အဂၤလိပ္စစ္ဗိုလ္၏
ဝမ္းဗိုက္ႀကီးစူထြက္လ်က္ပိုးစိုးပက္စက္
အိပ္ေနပံုကိုညအိပ္မီးသီးမွံုမွံုေအာက္တြင္
   အတိုင္းသားျမင္ေနရေလသည္။
စိုင္းစည္သူသည္ကုတင္နားခ်ည္းကပ္လိုက္ကာ•••
လက္တစ္ဖက္ကပါးစပ္ကိုအုပ္လ်က္•••
ဓားအားနွလံုးေနရာဆီသို႔ထိုးသြင္းလိုက္ေလေတာ့သည္။
""အု•••••""""
    စိုင္းစည္သူမွာစိတ္ခ်ရသည္နွင့္•••
အခန္းတြင္းမွအလ်င္အျမန္ေျပးထြက္ခဲ့သည္။
"""ဝုန္းးးးး""""
စစ္ဗိုလ္ႀကီးအခန္းမွဝုန္းကနဲအသံေႀကာင့္
     စိုင္းစည္သူမွာ•••
ေျခလွမ္းကိုသြက္လိုက္ရာ•••
အေရွ႕မွလူရိပ္တစ္ခုေႀကာင့္အနည္း
ငယ္ထိတ္သြားရသည္။
စိုင္းစည္သူမွာလူရိပ္အား•••
ဖမ္းခ်ဳပ္လိုက္ကာပါးစပ္ပိတ္၍•••
နီးရာအခန္းထဲဆြဲသြင္းလိုက္ေလသည္။
    ""အားးးးးအု••••"""""
ပါးစပ္ပိတ္ခံထားရေသာ•••
လူရိပ္ထံမွရင္းနွီးေနက်ပန္းရနံ႕ေလးတစ္ခုက•••
စိုင္းစည္သူ၏နွာေခါင္းထဲတိုးဝင္လာခဲ့သည္။
""စံပယ္"""
မႀကာမီ•••အဂၤလိပ္စစ္ဗိုလ္အခန္းမွဝုန္းကနဲ
အသံေႀကာင့္အိမ္တစ္ေဆာင္လံုးမီးလင္းလာခဲ့သည္။
""ဒုန္းးးးဒုန္းးးးးး"""
အိမ္ေပၚတက္ေျပးလာေသာေျခသံမ်ားလည္း
ဆူညံလာခဲ့သည္။••
စိုင္းသည္•••မိမိလက္ထဲတြင္ခ်ဳပ္ထားေသာ
စံပယ္အားေျဖလြတ္ေပးလိုက္သည္။
စံပယ္သည္သူ႕ဘက္သို႕တျဖည့္ျဖည့္လွည့္ႀကည့္လာကာ
"""စိုင္း•••စိုင္း•••ဟုတ္ပါတယ္ေနာ္"""
မ်က္လံုးေနရာမွ^••အပိတ္ကိုဖယ္ရွားထားေသာ
စိုင္းကိုစံပယ္အံ့ႀသမွင္သက္စြာ
ႀကည့္ေနေလသည္။
""စိုင္းကိုခြင့္မလႊတ္နဲ႕စံပယ္"""
"""ရွူး'""
စပယ္သည္ပါးစပ္အားလက္ညိွဳးေလးနွင့္ပိတ္လ်က္
တိတ္တိတ္ေနရန္အခ်က္ျပကာ•••
အခန္းတံခါးအား
ေလာ့ခ္ခ်လိုက္ေလသည္။
      စိုင္းဘက္သို႕လွည့္လာေသာ•••
စံပယ့္မ်က္နွာေလးမွာျပိဳေတာ့သည့္မိုးနွယ္။
   ""စိုင္းရယ္•••စိုင္းက"""
""ဟုတ္တယ္စပယ္^••စိုင္းကိုမုန္းလိုက္ပါ•••
စိုင္းက••စံပယ္တို႔အိမ္ကို••လာတဲ့ဒီစစ္ဗိုလ္ကို
လုပ္ႀကံဖို႕တာဝန္ေပးထားခံရတဲ့•••
ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႕ဝင္တစ္ဦးပါ""""
""စိုင္းရယ္•••စံပယ္ကဘာလို႔မုန္းရမွာလဲ•••
စိုင္းတို႕ေျမကိုက်ဴးေက်ာ္တဲ့သူကို
တိုက္ထုတ္တာ•••
ဒါေပမယ့္သူတို႔စိုင္းကိုေရေျမဆံုးအထိလိုက္သတ္ႀကေတာ့မွာ"
""လုပ္ရဲရင္ခံရဲပါတယ္••စပယ္ရယ္"""
"""ဒုန္းးးးဒုန္းးးး'""
""သမီးတံခါးဖြင့္စမ္းလုပ္ႀကံသူရွိတယ္"""
တံခါးထုသံနွင့္အတူစပယ္ဟုေခၚေသာစင္သီယာရွင္း၏ဖခင္၏ေအာ္သံမွာျမည္ဟီးက်ယ္
ေလာင္စြာထြက္လာေလသည္။
""စိုင္း•••စပယ္ရဲ႕အဝတ္ဗီရိုထဲကိုဝင္ပါ"""
စိုင္းစည္သူသည္စပယ္၏စကားအတိုင္း
အဝတ္ဗီရိူႀကီးဆီအျမန္ခ်ည္းကပ္လိုက္သည္။
စိုင္းဝင္လိုက္သည္နွင့္ဗီရိုကို••ဟန္မပ်က္ပိတ္
လိုက္ကာ••အခန္းတံခါးအားေျပးဖြင့္
လိုက္ေလသည္။•••
      """ဒယ္ဒီဘာေတြျဖစ္ကုန္တာလဲ•^^""""
""မာစတာ••လူးဝစ္အသတ္ခံရျပီသမီး•••
လူသတ္သမားရွိတယ္••ငါ့သမီးအဆင္ေျပရဲ႕လား""
  """ဘာမွမျဖစ္ဘူးဒယ္ဒီ"""
       အဂၤလိပ္စစ္သားမ်ားကစပယ့္အခန္းအား
မသကၤာသလိုႀကည့္ကာ•••အခန္းထဲဝင္ရန္ႀကိဳးစား
ႀကသည္။••••••
     ""က်ြန္မနားခ်င္ျပီဒယ္ဒီသူတို႕ကိုဖယ္ခိုင္းပါ"""
   စပယ္မွာေလသံမာမာနွင့္ေျပာလိုက္ေတာ့အသီးသီး
ျပန္ထြက္သြားႀကေလသည္။•••
  စပယ္သည္အခန္းအားဂ်က္ခ်လိုက္ကာ^••
ဗီရိုအားျပန္ဆြဲဖြင့္လိုက္ရာ•••
စိုင္းမွာအလိုက္သင့္ထြက္လာေလသည္။•••
""ေတာင္းပန္ပါတယ္စပယ္ရယ္"""
""စပယ္ေျပာျပီးျပီပဲ စိုင္းကကိုယ့္တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳး
အတြက္လုပ္တာပဲ ဒါထားပါ•••
    စံပယ္ေနာက္ေဖးဘက္လူရွင္းထားမယ္•••
စိုင္းကထမင္းခ်က္တဲ့အေဒၚႀကီးနဲ႕လိုက္သြား
  ျပီးရင္^••စိုင္းရဲ႕တန္းလ်ားမွာဟန္မပ်က္ေန•••
ေနာက္ကိစၥေနာက္မွစဥ္းစားတာေပါ့"""
  စပယ္ကသူမဘာသာစီစဥ္၍•••
အခန္းျပင္ထြက္သြားရန္ျပဳသည္။
စိုင္းကစပယ့္လက္အားဆြဲလိုက္ေတာ့•••
စပယ္ကအလိုက္သင့္လွည့္လာသည္။
""ဒီလိုမႀကည့္ပါနဲ႔စိုင္း•••
စပယ့္ကိုအားနာဖို႕မလိုဘူး•••
ကဲစပယ္လွုပ္ရွားလိုက္မယ္"""
      စိုင္းသည္စပယ့္နဖူးအားႀကင္နာစြာ
ရွိဳက္နမ္းလိုက္သည္။စပယ္မွာ••
သူ႔အားတစ္ခ်က္ျပံဳးျပကာ••
အခန္းအျပင္ဘက္ေျပးထြက္သြားေလသည္။
   မႀကာပါတခါးေခါက္သံအားႀကားရသည္။
""ေဒါက္••ေဒါက္•••"""
      စိုင္းအသက္ကိုေအာင့္လိုက္ကာတံခါးအား
အသာေလးဆြဲဖြင့္လိုက္ရာမိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္
ျဖစ္ေနေလသည္။••••
""မမေလးလႊတ္လိုက္တာပါ••က်ြန္မေနာက္လိုက္ခဲ့"""
      ထမင္းခ်က္အေဒၚႀကီးျဖစ္ပံုရကာ•••
စိုင္းတိတ္တဆိတ္လိုက္လာခဲ့သည္။
ေနာက္ေဖးလမ္းႀကားက•••မီးမ်ားတမင္
ျဖတ္ေတာက္ထားပံုရကာ•••
ေမွာင္ေနေလသည္။ေနာက္ေဖးလမ္းႀကားမွလြန္သည္နွင့္
""ကဲ•••က်ြန္မတာဝန္ေက်ပါျပီ""
        ""ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ့"""
စိုင္းေျပာလိုက္ကာ••ေမွာင္ရိပ္ခိုလ်က္ေႀကာင္တစ္ေကာင္နွယ္
ေပါ့ပါးသြက္လက္စြာ•••
တန္းလ်ားဆီျပန္လာခဲ့သည္။
တကယ္ဆိုစစ္ဗိုလ္ေသရင္••စိုင္းစည္သူ၏တာဝန္က
ၿပီးၿပီျဖစ္ကာ ခ်က္ခ်င္းထြက္သြားရန္သာ
ရွိသည္။ခုေတာ့••သူထြက္မသြားနိုင္ေတာ့ပါ။
      သူထြက္သြားလ်ွင္စပယ္တို႕သားအဖဒုကၡေတြ႕ေတာ့မည္။
  စိုင္းစည္သူထင္သည့္အတိုင္းပင္•••
ေနာက္တစ္ေန႔နံနက္၌••••
     မိုက္ကယ္ရွင္းရ္၏အိမ္တြင္•••
ၿဗိတိသၽႇစစ္သားမွား•••ရွုပ္ယွက္ခတ္ေနေလေတာ့သည္။
   စပယ္၏အရိပ္အေယာင္ပင္မေတြ႕ရတာမို႕စိတ္ပူ
လာေလသည္။•••
       ေန႔လည္ေလာက္တြင္••••
စပယ့္အိမ္မွထမင္းခ်က္အေဒၚႀကီးေရာက္
လာခဲ့သည္။သူထင္သည့္အတိုင္းပင္••
သူ႔အားမမိပါကစပယ္တို႔သားအဖဒုကၡေရာက္ေတာ့
မည္။•••••
စိုင္းသည္•••စိုင္းနွင့္ရင္းနွီးေသာ•••
ထိုနယ္တစ္ဝိုင္မွေတာ္လွန္ေရးတပ္သား
မ်ားနွင့္ဆက္သြယ္ကာ•••
စံပယ္တို႔သားအဖအားကူညီရန္ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
      ~~~~~~~~~~
  ထိုညကအေမွာင္ထုကသိသိသာသာ
ႀကီးစိုးေနသည္။•••
ငွက္ဆ္ုးထိုးသံတဂစ္ဂစ္ကလည္း•••
အမဂၤလာသေဘာေဆာင္ေနေလသည္။•••
   ထိုညက•••
တကယ္ပင္စပယ္တို႕အိမ္ႀကီး၌တိုက္ပြဲျပင္းထန္ခဲ့သည္။
မိုက္ကယ္ရွင္းရ္သည္•••ဥာဏ္အေျမာ္အျမင္ႀကီးမား
ကာ•••ေရွ႕ေရးကိုႀကိဳျမင္ထားဟန္တူသည္။•••
       စိုင္းစည္သူနွင့္အဂၤလိပ္တပ္သားမ်ား
တိုက္ပြဲျပင္းထန္ေနစဥ္••မိမိနွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကုန္သြယ္စု
ေဆာင္းထားေသာ•••ရတနာေသတၱာႀကီးနွင့္အတူ••
ေျမေအာက္တြင္လိ်ွဳ႕ဝွက္တူးေဖာ္ထားေသာ••
ဥမင္လမ္းမွ တစ္ဆင့္ သေဘၤာအဆင္သင့္စီစဥ္ထားေသာ
သေဘၤာဆီထြက္ေျပးလာနိုင္ခဲ့သည္။
မိမိနွင့္အတူခ်စ္လွစြာေသာသမီးေလး•••
   မိမိ၏ လူယံုအလုပ္သမားနွစ္ဆယ္•••
လည္းပါဝင္ကာရြက္လႊင့္ထြက္လာနိုင္ခဲ့ေလသည္။•••
မိုက္ကယ္ရွင္းရ္မွာမိမိ၏•••
စနစ္က်ေသသပ္စြာႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထား
နိုင္မွုကိုသေဘာက်ကာ•••
တဟားဟားေအာ္ရယ္လ်က္ရွိသည္။•••
ထိုအထဲတြင္မေပ်ာ္နိုင္သူကားစပယ္ဟုေခၚေသာ
စင္သီယာရွင္းရ္••••
  ဒီမထြက္လာခင္အရွုပ္အေထြးႀကားတြင္
မွာႀကားလိုက္ေသာ•••
ခ်စ္သူစကားသံကိုျပန္ႀကားေယာင္သည္။
     ""စပယ့္ဆီေရေျမဆံုးထိေရာက္ေအာင္လာမယ္•••
ေဘးလြတ္ရာကစိုင္းကိုေစာင့္ေနပါတဲ့"""
      စပယ္ေစာင့္ေနမွာပါစိုင္း••••
စိုင္းသာေရာက္ေအာင္ျပန္ခဲ့ပါကြယ္•••••••
      ရြက္လႊင့္ေနေသာေလွက•••ပင္လယ္ထဲတြင္
အရွိန္နွင့္ေျပးေနကာ•••ေလတိုက္နွုန္းအတိုင္း
စင္သီယာရွင္းရ္ေခၚစပယ္၏ဆံပင္မ်ားမွာ
ေမ်ာ့လြင့္ေနႀကသည္။
ေအးျမလတ္ဆတ္ေသာပင္လယ္ကိုျဖတ္တိုက္လာေသာ
ေလနုေအးမ်ား•••
စင္သီယာရွင္းရ္အားေအးစြမ္းမွုမေပးနိုင္ေပ။
   ေဘးကင္းခ်မ္းေျမ႕စြာနဲ႕ စပယ့္အနားအျမန္ဆံုးျပန္လာနိုင္ပါေစစိုင္းရယ္••••••

To part-3
M.M.K

Part-3
ဇာတ္သိမ္း
{၃}
~~~~~~~~~
ဦးမိုးေမွာင္မွာေျပာရင္းေမာသြားသည့္အလား•••
ေရဘူးထဲမွေရအား•••
ေမာ့ခ်လိုက္သည္။
  စပယ္ေခၚစင္သီယာရွင္းရ္ေႀကာင့္လား••
စိုင္းကိုသနားမိ၍လားမသိေပ
စကားဝိုင္းကသိသိသာသာျငိမ္က်ေနတာေတာ့ေသခ်ာေလသည္။•••••
       ""စိတ္မေကာင္းလိုက္တာ•••
ဦးမိုးရယ္•••မိုက္ကယ္ရွင္းရ္တို႔က••
ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ^•••
စိုင္းစည္သူတို႔ကေရာဘာေတြဆက္ျဖစ္သြား
ႀကလဲဦးမိုး"""
""မိုက္ကယ္ရွင္းရ္•••တို႕ရြက္သေဘၤာႀကီးဟာ
ပင္လယ္ထဲရြက္လႊင့္ေနရင္း•••
ဒီရိုးမေတာႀကီးကိုေရာက္လာခဲ့တယ္•••
ၿဗိတိသၽႇအဂၤလိပ္ေကာင္ေတြကလည္း^••
ေခြးလိုအနံ႕ခံေကာင္းတာကလား•••
        ေပ်ာက္ေသာသူရွာရင္ေတြ႕ဆိုသလို•••
သေဘၤာႀကီးနဲ႔လူ••တစ္အုပ္ႀကီးေပ်ာက္သြားေတာ့
မႀကာမီရွာေဖြေတြ႕ရွိသြားတာေပါ့••••
အဂၤလိပ္ေတြကအနံ႔ခံေကာင္းဆို•••
မိုက္ကယ္ရွင္းရ္တို႔မွာ•••
ရတနာေသတၱာပါတယ္ဆိုတာလည္းသိတယ္ေလ•••
မေတြ႕ေတြ႕ေအာင္ရွာတာေပါ့•••
       ဒီက်ြန္းေပၚမွာေသြး
ေခ်ာင္းစီးခဲ့ဟန္တူပါတယ္ရတနာေသတၱာနဲ႔အတူ•••
မိုက္ကယ္ရွင္းရ္တို႔လူစုလည္းလံုးဝေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့တယ္••
ဒီထဲမွာမိုက္ကယ္ရွင္းရ္ရဲ႕လူေတြထဲက•••
အသက္ရွင္က်န္ခဲ့တဲ့သူရွိတယ္•••
ဦးေရႊစာတဲ့ဦးမိုးသီးတို႕အိမ္
ထိန္းေပါ့•••
ဒီရိုးမေတာႀကီးက•••ထူးဆန္းအံ့ဖြယ္ေတြနဲ႕
ျပည့္နွက္ေနတာ•••ဦးေရႊစာကိုယ္တိုင္ဘယ္လို
လႊတ္ေျမာက္လာတယ္•••
မေျပာနိုင္ဘူးတဲ့•••
သူသိတဲ့အခ်ိန္ဆိုရြက္ေလွတစ္စီးေပၚေရာက္ေနျပီ
    သူ႔ကိုေရထဲကကယ္လာခဲ့တာတဲ့•••
ေျဖရွင္းမျပနိုင္တဲ့
လိ်ွဳ႕ဝွက္ဆန္းႀကယ္မွုေတြေပ့ါ•••
ဦးေရႊစာကေတာ့•••
သူအသက္ရွင္ခဲ့တာ•••လူမသိေစခ်င္လို႕•••
ဖိုးသူေတာ္အျဖစ္ဇာတ္ျမဳပ္ေနထိုင္ခဲ့တယ္•••
သို႔ေပမယ့္•••သူေနထိုင္တဲ့•••
ေစတီေလးေဘးမွာလာေရာက္ေတာင္းစားေနတဲ့
အရူးတစ္ေယာက္ကို•••ရိုးမေတာနဲ႔
ပတ္သက္တဲ့ပါးစပ္ရာဇဝင္ေလးတစ္ခုခ်န္ထားခဲ့တယ္•••
""ရတနားလိုျငားရိုးမသြားတဲ့"""
လူေတြရဲ႕ေလာဘဟာအေတာမသတ္နိုင္ပါဘူး•••
သြားလိုက္တဲ့အသြား•••
ေသလိုက္ႀကတဲ့အေသ^••••
အသက္ရွင္တဲ့လူေတြဟာလည္း•••
အေကာင္းတစ္ေယာက္မွမရွိေတာ့ဘူး•••
ရူးရူးနွမ္းနွမ္းေတြခ်ည္းျဖစ္ကုန္တယ္
က်ဳပ္အဖိုးလည္းအပါအဝင္ေပါ့
ေနာက္ပိုင္းအသြားက်ဲလာခဲ့တယ္••••
   ဒီနွစ္ေတြထဲ•••
ဒီရိုးမေတာကိုေရာက္လာတာက်ဳပ္တို႕ပဲရွိတယ္••••
   က်ဳပ္အားလံုးကိုလ်ိဳ႔ဝွက္ထားခဲ့တာ•••
သာဒင္ကသိသြားခဲ့တယ္•••
ဒါေႀကာင့္ဒင္းကိုယ္လႊတ္ရုန္းသြားတာ""""
   ဦးမိုးေမွာင္သည္စကားအရွည္ႀကီး
ေျပာ၍ေရဘူးအားေမာ့လိုက္ျပန္သည္။
ဦးမိုးေမွာင္စကားဆံုးေတာ့•••ေလာဘေဇာတက္သူမ်ားရွိသလို
ျပန္ရန္အေရးဆိုႀကသည္။••••
       """ဦးမိုးက်ြန္ေတာ္တို႕ကိုျပန္ပို႔ပါ•••
မိန္းမနဲ႔သားနဲ႕က်ဳပ္မရွိလို႕မျဖစ္ဘူး"""
        ""ဟ••က်ဳပ္•••
တို႕လည္းမေသခ်င္ဘူး"""
အားလံုးဆူညံပြက္ေလာရိုက္ေနခိုက္•••
ဆရာေလးေဇာ္သူနိုင္က••••
"""စိုင္းစည္သူကေရာ••••"""
"""သူတို႔လည္း•••နယ္ခ်ဲ႕လက္ေအာက္အသက္ေပ်ာက္သြား
ႀကတယ္"""
"""ဟင္•••သြင္ထူး•••သြင္ထူးဒီေကာင္ဘယ္ထြက္သြားပါလိမ့္"""
""အေပါ့အပါးသြားတာမ်ားလား"""
""ေအးကြာ"""
""ဒါနဲ႔ဦးမိုးကျပန္မယ္စိတ္ကူးလား•••
ကန္႔ကြက္သမားလည္းမ်ားေနေတာ့"""
""အားလံုးရဲ႔ဆႏၵဆိုေတာ့သစ္ေတြလည္းရသင့္သေလာက္ရေန
ျပီ•••ျပန္ႀကတာေပါ့•••က်ဳပ္လည္း•••
အမ်ားႀကီးမေမ်ွာ္လင့္ပါဘူး••
ရိုးမေတာဆိုတာေရာက္ဖူးခ်င္ရံုပါ•••
သာဒင္ကိုရွာျပီးေျဖာင္းျဖနားခ်ျပီးအိမ္ျပန္ႀကတာေပါ့"""
     ဦးမိုးကအကိ်ဳးသင့္အေႀကာင္းသင့္ေျပာတာမို႕
အားလံုးကေက်နပ္လက္ခံသြားႀကေလသည္။
   သြင္ထူးမွာအတန္ႀကာေစာင့္ေနသည္အထိ
ေပၚမလာတာမို႔•••ေဇာ္သူနိုင္နွင့္သာထက္မွာ
စိတ္ပူလာေလသည္။•••••
"""သြင္ထူးေရ•••သြင္ထူး""
စခန္းအနီးတစ္ဝိုက္လိုက္ရွာပါေသာ္လည္း•••
အရိပ္အျခည္ပင္မေတြ႕ရေပ။•••
"""ဒီမွာကြ•••"""
သာထက္ကေျပာေျပာဆိုဆို•••
သြင္ထူး၏လက္မွာပတ္ေနက်လက္ပတ္ေလး
အားေကာက္ယူလိုက္သည္။
ထို႕အတူစိတ္ထဲထိတ္ကနဲျဖစ္သြားႀကသည္။
သာဒင္အားမေတြ႔ရေသး•••
သြင္ထူးကပါ•••
စကားေျပာေနရင္းေပ်ာက္သြားတာမို႕•••
အားလံုးစိုးရိမ္ထိတ္လန္႕သြားႀကေလသည္။
~~~~~~~~~~~~~~
""ေျဖာက္•••ေျဖာက္"""
ေရွ႕မွတေရြ႕ေရြ႕ေျပးသြားေနေသာ
ယုန္ျဖဴေလး၏ေျခသံကို•••သြင္းထူးအာရံုတြင္
အက်ယ္ႀကီးႀကားေနရသည္။
  ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုးနာက်င္ေအာက္မ်က္ကာ•••
နာမည္တစ္ခုကနွလံုးခုန္လိုက္တိုင္း
အက်ယ္ႀကီးျမည္ဟီးေနေလသည္။
""စင္သီယာရွင္းရ္•••သို႔မဟုတ္စပယ္"""
ညကအိပ္မက္ထဲတြင္သူ႔ဆီလာသြားေသာ
နတ္သမီးေလး။
သူ႕အားဒီေနရာထိေခၚေဆာင္လာေပးေသာ
  ဦးမိုးေမွာင္အား ေက်းဇူးအထူးတင္လ်က္ရွိသည္။
       ""စပယ္ရယ္စိုင္းလာတာေနာက္က်သြားတယ္
စိုင္းတကယ္မသိလို႕ပါ"""
ယုန္ျဖဴေလးကေရွ႕မွသြားသြင္ထူးတစ္ျဖစ္လည္း
စိုင္းစည္သူမွာ•••
ယုန္ျဖဴေလးသြားရာေနာက္•••
လိုက္ပါရင္း•••ကမ္းပါးေစာက္တစ္ခုသို႕
ေရာက္လာခဲ့ကာ•••
ေရွ႔မွယုန္ျဖဴေလးမွာေျပာက္ခ်င္းမလွေပ်ာက္ကြယ္သြား
ခဲ့ေလသည္။
    ကမ္းပါးမွေမ်ွာ္ႀကည့္ေသာ္•••
မ်က္စိတစ္ဆံုးေသာပင္လယ္ႀကီးကို
လွမ္းျမင္ေနရေလသည္။
  စိုင္းဘယ္ကိုလာရမလဲ••••စပယ္ရယ္•••
"""ခစ္••ခစ္•••စိုင္းဆင္းခဲ့ေလ•••
စိုင္းစပယ့္ဆီလာခဲ့"""
   သြင္ထူးမွာရုတ္တရက္ထြက္ေပၚလာေသာအသံေႀကာင့္
အမွားအမွန္မစဥ္းစားနိုင္မီ•••
ကမ္းပါးမွတစ္ဆင့္ခုန္ခ်လိုက္ေတာ့သည္။
      လူကေလဟာနယ္ထဲလြင့္ေမ်ာေနသလို•••
မ်က္နွာတစ္ဝိုက္ေလေအးေအးမ်ားက
ကလူက်ီစယ္လ်က္ရွိသည္။••••
"""စိုင္း•••စိုင္း•••"""
အသံမ်ားကအေဝးႀကီးကလာသလိုမ်ိဳးနားစည္ကို
လာေရာက္ရိုက္ခတ္သည္။•••••
       စပယ္ေနမွာ••••
စိုင္းသည္••ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္မ်က္လံုးအား
အားယူဖြင့္လိုက္သည္။
   တကယ္ပင္သူ႕မ်က္နွာေပၚတြင္အုပ္မိုးေနေသာ••
နွင္းပြင့္လိုျဖဴေဖြးေနေသာမ်က္နွာေလးတစ္ခု•••
""စပယ္"""
""စိုင္းမထနဲ႕ေလ•••ေခါင္းထိထားတယ္"""
""စပယ္ရယ္•••စိုင့္းကိုအႀကာႀကီး
ေစာင့္ခဲ့ရတာလား•••စိုင္းေလ••"""
သူဘာမွမေျပာမီစပယ္၏လက္သြယ္သြယ္ေလးမ်ား
ကပါးစပ္ကိုလာပိသည္။
""စပယ္စိုင္းကိုယံုတယ္•••တကယ္လာခဲ့ေပးလို႕
ေက်းဇူးတင္တယ္•••စပယ္ဝမ္းသာလိုက္တာ•••
စယ့္ကိုမွတ္မိေပးလို႕"""
""စပယ္ရယ္••••""
ေျပာရင္းစိုင္းသည္စပယ့္ကိုယ္ေလးအားႀကင္နာစြာ
ေထြးေပြ႕လိုက္ေလသည္။•••
""စပယ့္ဒယ္ဒီနဲ႕တျခားလူေတြေရာ""""
""စိုင္းမေႀကာက္ရဘူးေနာ္"""
    စိုင္းခုမွပတ္ဝန္းက်င္ကိုသတိထားမိသည္။•••
ေလွပ်က္ႀကီးတစ္ခုေပၚတြင္ျဖစ္ကာ•••
ကမ္းပါးေစာက္ကခုန္ခ်ရင္း•••
ဒီလိုေလွပ်က္ႀကီးေပၚေရာက္ေနတာနားမလည္နိုင္ေပ။
      စပယ္ကေရွ႕မွဦးေဆာင္လ်က္•••
ေလွဝမ္းထဲဝင္သြားရာ•••
စိုင္းေနာက္မွလိုက္လာခဲ့သည္။••••
      ေလွဝမ္းထဲတြင္•••
အရိုးစုမ်ားကပံုထပ္ေနေလသည္။
သြင္ထူးအေနျဖင့္ဆိုလ်ွင္ေျကာက္မိျပီျဖစ္ေသာ္လည္း
ယခုမူမိမိကိုယ္ကိုယ္စိုင္းအျဖစ္သာ••
ခံယူထားတာမို႕ေႀကာက္စိတ္
မျဖစ္မိေပ။•••
အရိုးစုမ်ားအဆံုးတြင္••••
သံုးေပပတ္လည္ခန္႔ဆစ္ေထာင္ခန္႔အျမင့္ရွိေသာ
ေသတၱာတစ္ခု••••
ေသတၱာေဘးမွ•••ရုပ္အေလာင္းတစ္
ခုအားႀကည့္ရင္း•••စပယ့္ကိုတစ္လွည့္ျပန္ႀကည့္ျဖစ္သည္။
""ဒါ•••ဒါ••••""""
""စပယ္ပါစိုင္း••••စပယ္စိုင္းကိုဒီဘဝနဲ႕ေစာင့္ေနခဲ့တာ
စပယ္ဒီဘဝကက်ြတ္လႊတ္ဖို႔စိုင္းတာဝန္"""
""စိုင္းကတိေပးပါတယ္ကြယ္"""
""စိုင္းဒီရတနာေသတၱာကိုယူသြားျပီး•••စပယ္နဲ႔ဒယ္ဒီဒီက
မက်ြတ္မလြတ္တဲ့သူေတြအားလံုးကို
အလွဴအတန္းျပဳအမ်ွေဝးေပးပါ•••
ဒီရတနာေသတၱာ•••စိုင္းယူသြားရင္
မသမာေလာဘသားေတြဝိုင္းေနမွာစိတ္မပူပါနဲ႔•••
စပယ္တို႔ကေနာင္ကကာကြယ္သြားမွာပါ"""
""စပယ္ရယ္•••စိုင္းတို႕အတူမဆံုနိုင္ေတာ့ဘူးလားဟင္"
""ခုေတာင္•••နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာႀကာျပီးမွ•••
စပယ္တို႕ျပန္ေတြ႕ႀကေသးတာပဲ•••
စပယ္တို႕ကံမကုန္ရင္ျပန္ဆံုမွာပါ"""
"""ဟားးးးးဟားးးးဟားးးး"""
ရုတ္တရက္ရယ္သံေႀကာင့္စိုင္းစည္သူတစ္ျဖစ္လည္း
သြင္ထူးမွာ•••အံ့ႀသသြားရသလို•••
    တစ္ခ်ိန္လံုးစိုင္းေရွ႔တြင္ရွိေနေသာစပယ္မွာေပ်ာက္ကြယ္
သြားေလသည္။••••
စိုင္းႀကည့္လိုက္ေတာ့•••သာဒင္••••
တကယ္ဆို•••ဒီကမ္းပါးေစာက္ေအာက္တြင္ရွိေနေသာ
ေလွပ်က္ႀကီးအားေတြ႔ရန္မလြယ္ကူေပ။
သာဒင္ဘယ္လိုရွာေဖြေတြ႕သြားပါလိမ့္•••"
"""မင္းလည္းငါနဲ႕အႀကံတူကိုးးးး
ဟားးဟားးးဒါေပမယ့္•••ဘယ္လိုလုပ္မလဲ
မင္းအရင္ေတြ႔ေပမယ့္ငါပဲအပိုင္စီးေတာ့မွာ••ဟားးးဟားးး""
သာဒင္မွာအျမင္ကတ္ဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္
တဟားဟားရယ္ရင္း••••
စိုင္းစည္သူတစ္ျဖစ္လည္းသြင္ထူးအား
ေသနတ္နွင့္ခ်ိန္ကာအနားကတ္လာခဲ့သည္။
""ဟာာားဟားးးး"""
"""ေဝါင္းးးးးးး"""
""အားးးး"""
ေဝါင္းကနဲေအာ္သံနက္ႀကီးနွင့္အတူ•••ဘယ္ကထြက္လာသည္မသိေသာ
ေတာေကာင္ႀကီးမွာ•••သာဒင္အားခုန္အုပ္လိုက္ေလသည္။
   ေဟာင္ေကာင္ {က်ား}ႀကီးမွာအျငိဳးတႀကီး
ခဲထားရင္သာဒင္ျငိမ္သက္သြားပါမွခဲထားတာရပ္လိုက္သည္။
   ထို႔ေနာက္•••ကမ္းပါးေစာက္နံေဘးအတိုင္းသြား
ကာေတာထဲဝင္ေရာက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလသည္။
စပယ္ေျပာေသာစကားကိုျပန္ႀကားေယာင္လာသည္။
""ရတနာေသတၱာနွင့္စိုင္းကို••ကာကြယ္ပါ့မည္ဆိုေတာ့•••
ထိုက်ားႀကီးသည္စပယ္နွင့္ပတ္သက္ေနမလားဟု
ေတြးမိသည္။
             ""သြင္ထူးေရ•••သြင္ထူး"""
စိုင္းစည္သူတစ္ျဖစ္လည္းသြင္ထူးမွာ•••
မိမိနာမည္အားေခၚသံေႀကာင့္သတိဝင္လာေလသည္။
ေဇာ္သူနိုင္နွင့္••သာထက္၏အသံျဖစ္တာမို႕
ထူးလိုက္သည္။•••
""ေဟးးးးးငါဒီေအာက္မွာ•••""""
""ဟာ•••ဘယ္လိုေရာက္သြားတာလည္းဆင္းဖို႕လမ္းရွိ
လား"""
        ""ေအး••အဆင္ေျပသလိုဆင္းလာခဲ့ကြာ"""
မႀကာပါသြင္ထူးနွင့္သာထက္•••မွာႏြယ္ပင္တစ္ခုအား
တြယ္၍ဆင္းလာခဲ့သည္။
   ေလွပ်က္ႀကီးေပၚတြင္ရပ္ေနေသာ•••
သြင္ထူးကိုျမင္ေတာ့ပါးစပ္အေဟာင္း
သားျဖင့္•••အံ့ႀသေနေလသည္။••••
လည္ပင္းတြင္•••ဟက္တက္ကြဲ၊ဗိုက္ပြင့္လ်က္
ေသနတ္အလြတ္လူအလြတ္အသက္ေပ်ာင္ေနေသာ
ေလွႀကီးနံေဘးမွသာဒင့္အေလာင္း
အားျမင္ေတာ့ပိုလန္႔သြားႀကသည္။
   သြင္ထူးသည္အျဖစ္အပ်က္အလံုးစံုအား
အတိုခ်ံဳးေျပာျပလိုက္ေလသည္။•••
""ဒါဆို•••ဒီရတနာက••ဦးမိုးေမွာင္ေျပာတဲ့ရတနာေတြေပါ့"""
""ေအ••ဟုတ္တယ္"""
""မင္းေျပာပံုဆို•••ေလာဘတက္တဲ့သူကသာဒင္လို
ဇာတ္သိမ္းမယ္ေပါ့"""
""ထင္တယ္ကြာ"""
"""ေႀသာ္မင္းတို႕အႀကံဒါအကုန္ပဲလား"""
ေနာက္မွရုတ္တရက္ထြက္လာေသာအသံေႀကာင့္
လွည့္ႀကည့္လိုက္ေတာ့ဦးမိုးေမွာင္•••
""ဦးမိုးအထင္မလြဲပါနဲ႕သြင္ထူးရွင္းျပလိုက္ေလ""
""ရွင္းျပစရာမလိုဘူး••ရတနာေသတၲာနဲ႕
မင္းတို႔ကိုလက္ဆုပ္လက္ကိုင္မိေနျပီပဲ"""
""ဦးမိုးမွားေနျပီ"""
""ဟားဟားးးးးဟားးးမမွားဘူး•••
ဒီရတနာကငါ့အိပ္မက္•••
ငါ့သူငယ္ခ်င္းသားလည္းနားမလည္ဘူး"""
     ဦးမိုးကရုတ္တရက္သူတို႔ဘက္သို႔
ေျခာက္လံုးျပဴးျဖင့္လွမ္းခ်ိန္လိုက္သည္။
ရတနာေသတၱာျမင္ေတာ့•••
ေလွသားမ်ားလည္း•••
ေလာဘတက္ကာဦးမိုးနွင့္တစ္ဖက္တည္းျဖစ္သြားႀကသည္။
     သူတို႔သံုးေယာက္မွာ•••
ေလာဘေဇာတက္ေနေသာဦးမိုးတို႕
အဖြဲ႕ႀကားတြင္အႏၱရာယ္အေငြ႕အသက္အားခံစားမိလာသည္။
ဦးမိုးေမွညင္၏အမိန္႕ေပးမက္လံုးေပးမွုေအာက္တြင္
မိန္းမူးသြားႀကကာ^••
သစ္ခြဲသမားမ်ားမွာအမွားအမွန္မခ်င့္ခ်ိန္နိုင္ဘဲ
သြင္ထူးတို႕သံုးေယာက္အား•••
     လက္ျပန္ႀကိဳးတုပ္လိုက္ႀကသည္။••••
  ထို႕ေနာက္ရတနာေသတၱာအား••
ေလွပ်က္ႀကီးေအာက္ခ်ကာ•••
အားလံုးေရွ႕တြင္ဖြင့္လိုက္သည္။
     ျပိဳးပ်က္လက္ေနေသာရတနာမ်ားနွင့္အတူ•••
ဦးမိုးေမွာင္၏မ်က္လံုးမ်ားမွာဝင္းေတာက္ေနေလသည္။
""အ•••အ•••အားးးး"""
ရုတ္တရက္ရတနာမ်ားကိုဆုတ္ကိုင္ယူႀကည့္ေနေသာ
ဦးမိုးေမွာင္မွာတအားအားနွင့္ေကာက္ေကြးသြားေလသည္။
       ထို႕ေနာက္ရတနာေသတၱာနံေဘးမွေလ်ွာဆင္းသြားေသာ
  စိမ္းဖန္႕ဖန္႕အေရာင္နွင့္ေျမြတစ္ေကာင္အား••
ေတြ႕လိုက္ရသည္။•••
ဦးမိုးေမွာင္မွာ  လက္မွတစ္ဆင့္တစ္ကိုယ္လံုး
ညိဳမဲလာကာ•••ပါးစပ္မွအျမဳပ္မ်ား
အဆက္မျပတ္ထြက္လ်က္ျငိိမ္က်သြားေလရာ
သစ္ခြဲသမားမ်ားမွာေႀကာက္ရြံ႕သြားႀကသည္။
   ယခုပင္မိမိတို႔ေရွ႔တြင္မရွုမလွအသက္ေပ်ာင္သြား
ေသာအေလာင္းနွစ္ေလာင္းအားေတြ႔ရွိခဲ့ျပီမဟုတ္ပါေလာ။
   သြင္ထူးမွာဤသည္ကို
အခြင့္ေကာင္းယူကာအျဖစ္အပ်က္အလံုးစံုအား
သစ္ဆြဲသမားမ်ားအားရွင္းျပလိုက္ေလသည္။
   ႀကာႀကာဆက္ေနလ်ွင္ဤရိုးမေတာႀကီးတြင္•••
အသက္ဇီဝိန္ေႀကြရန္မ်ားသည္မို႕•••
   ရတနာေသတၱာအားယူကာ
ဤေတာမွခ်က္ခ်င္းခြာရန္ဆံုးျဖတ္လိုက္ႀကသည္။
           ဦးမိုးေမွာင္နွင့္သာဒင္အေလာင္းကိုကား•••
စနစ္တက်ေျမျမဳပ္သျဂိဳလ္ေပးခဲ့သည္။
   သစ္ဆြဲသမားမ်ားကသြင္ထူးေျပာသည္မ်ားကို
နားလည္လက္ခံကာ•••
နားလည္မႈရယူႏိုင္ခဲ့သည္။
  ထို႕ေနာက္ရတနာေသတၱာအားသယ္ယူကာ•••
စခန္းသို႔ျပန္၍•••ကစၥည္းမ်ားယးျပီး•••လာစဥ္ကကမ္းကပ္ထားခဲ့ေသာ
ဦးမိုးေမွာင္ဦးေလွႀကီးဆီအျမန္ထြက္လာခဲ့ႀကသည္။
          ရိုးမေတာမွခြာနိုင္ရန္အားခ်င္းစီစဥ္ခဲ့ႀကရာ
ေန႔လည္တစ္နာရီတြင္•••
ရိုးမေတာမွခြာနိုင္ခဲ့သည္။
ေလွစတင္ရြက္လႊင့္ေတာ့••••
က်ြန္းေပၚမွလက္ျပေနေသာအျဖဴေရာင္
အရိပ္ေလးအားႀကည့္၍•••
စိုင္းစည္သူတစ္ျဖစ္လည္းသြင္ထူးမွာပါးေပၚမ်က္ရသည္စမ်ားလွိမ့္ဆင္းလာခဲ့သည္။
   စပယ္ေျပာသလိုပဲ••ကံမကုန္ရင္သံသရာ
တေကြ႕မွာစိုင္းတို႔ျပန္ေတြ႕ႀကတာေပ့ါကြယ္•••••
   ပင္လယ္ထဲတြင္သံုးညတာရြက္လႊင့္ျပီးေနာက္•••
သြင္ထူးတို႕အဖြဲ့သည္ျမိဳ႕သို႕
အႏၱရာယ္ကင္းစြာေရာက္ေရာက္လာနိုင္ခဲ့သည္။•••
ရတနာပစၥည္းမ်ားမွတခ်ိဳ႕တစ္ဝက္ကိုသစ္ဆြဲသမားမ်ား
အားခြဲေဝေပးလိုက္ကာ•••
တခ်ိဳ႕ကိုနိုင္ငံေတာ္အားလွဴဒါန္းခဲ့သည္။••
  က်န္ရတနာမ်ားကိုေတာ့•••
ဥာဏ္ေတာ္ကိုးေတာင္ရွိေသာေစတီတစ္ဆူတည္ထားကိုးကြယ္
ကာဌာပနာသြင္းကာ
စင္သီယာရွင္းရ္{ေခၚ}၊စပယ္တို႔သားအဖနွင့္
ရိုးမေတာထဲမွမက်ြတ္မလြတ္သူမ်ားအား
ရည္စူးလ်က္သာဓုအနုေမာဒနာေခၚယူခဲ့ေလသည္။•••
သြင္ထူးမွာ•••သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူေဇာ္သူနိုင္၊သာထက္နွင့္••
မိဘမ်ားဘယ္လိုပင္နားခ်ေသာ္လည္း••
သာသနာ႔ေဘာင္အျပီးဝင္သြားခဲ့သည္။•••
  စပယ္ေရ•••သံသရာတေကြ႔မွာျပန္ဆံုေတြ႔ဖို႕
စိုင္းကိုထပ္မံေစာင့္ေနပါကြယ္••••
စိုင္းအေရာက္လာေတြ႕ပါ့မယ္••••••••
စိုင္းတစ္ျဖစ္လည္းသြင္ထူးေခၚကိုယ္ေတာ္ေလးေသာဘိတမွာ
       ရင္ထဲတြင္ဆုမြန္ေတာင္းလ်က္•••
သပိတ္သကၤန္းအားသိမ္းဆည္းကာ••
ေစတီေလးအားေက်ာခိုင္း
လိုက္ေလေတာ့သည္။

       The end
8:00pm
M.M.K

Post a Comment