သံေပါက္စပ္နည္း

သံေပါက္စပ္နည္း....
-------------
သံေပါက္ဆိုတာ..အသံကိုေပါက္ေရာက္ေပၚလြင္ေအာင္ရြတ္ဆိုရတဲ့..လကၤာတို..အမ်ဳိးအစားျဖစ္ပါတယ္
..ျမန္မာကဗ်ာကိုစျပီးသင္တဲ့အခါ“ကဗ်ာအစ၊သံေပါက္က..”လို႕ဆိုရိုးရွိတဲ့အတိုင္းသံေပါက္ကိုပဲအရင္သင္ေပးေလ့ရိွပါတယ္..။
သံေပါက္ဟာ..ေလးလံုးစပ္လကၤာရဲ႕...အေျခခံျဖစ္ပါတယ္...သံေပါက္စပ္နည္းကို..အလြယ္သိႏိုင္ေအာင္..
“အစေလးလံုး..၊အလယ္သံုး..၊အဆံုးငါးခုနစ္..”လို႕မွတ္သားၾကပါတယ္...။
၄.၃.၂..စနစ္ျဖင့္သံေပါက္စပ္နည္း....
အစပိုဒ္မွာ..ေလးလံုးရွိရပါမယ္...
အလယ္မွာေတာ့..သံုးလံုးရွိရမယ္..
ေနာက္ဆံုးအခ်မွာေတာ့...(၅)လံုးျဖစ္ျဖစ္(၇)ျဖစ္ျဖစ္ရွိရမယ္...ကာရန္ယူပံုကေတာ့(၄.၃.၂)စနစ္ပါ....
အစပိုဒ္ေလးလံုးထဲက..ေနာက္ဆံုးအလံုးရယ္..အလယ္ပိုဒ္သံုးလံုးထဲက..ေနာက္ဆံုးအလံုးရယ္..
ေနာက္ဆံုးပိုဒ္(၅)လံုးဒါမွမဟုတ္(၇)လံုးထဲက..ဒုတိယေနရာက..စာလံုးေတြကိုကာရန္တူေအာင္ဖြဲ႕ရပါမယ္...
ဥပမာ...
အစေလးလံုး
အလယ္သံုး
အဆံုးငါးခုနစ္...ဆိုတဲ့သံေပါက္မွာ..(လံုးရယ္..၊သံုးရယ္..၊ဆံုးရယ္..)၄.၃.၂..ပါပဲ...
ေနာက္ဥပမာေတြကေတာ့.....
(၁)ဖြဲ႕ႏြဲ႕ေရစီ+++*
ကဗ်ာသီ++*
ေမ့ဆီေပးလိုက္ရာ+*+++
(၂)သံခ်ဳိစပ္လား+++*
ေတးထပ္လား++*
ေမကားမသိပါ+*+++
(၃)ဖတ္ၾကည့္ျပန္လွ်င္+++*
သူ႕စာယဥ္++*
ေမ့တြင္မရွင္းပါ+*+++
(၄)ခ်စ္ပါေၾကာင္းလား+++*
မုန္းေၾကာင္းလား++*
ေမကားမသိပါ+*+++
ဤဥပမာမ်ားကိုေလ့လာၾကည့္ပါ...ခေရပြင့္(*)ျဖင့္ျပထားေသာေနရာမွာကာရန္ျဖစ္ပါတယ္....။
(၄.၃.၁)စနစ္ျဖင့္သံေပါက္စပ္နည္း....
ဒီသံေပါက္စပ္နည္းကေတာ့(၄.၃.၁)စနစ္ကိုအသံုးျပဳပါတယ္...
(၁)ႏွလံုးညစ္ညမ္း+++*
လူမိုက္သြမ္း++*
လမ္းကိုမသိႏိုင္*++++
(၂)လူပ်င္းလူျပိန္း+++*
စိတ္မထိန္း++*
ဘိန္းကိုစား၍မွိဳင္*++++
စသည္ျဖင့္..ပထမအေၾကာင္းက..(၄)လံုးေျမာက္နဲ႕ဒုတိယအေၾကာင္းက(၃)လံုးေျမာက္တတိယအေၾကာင္းက
ပထမဆံုးအလံုးတို႕ကို..ကာရန္တူစပ္ထားပါတယ္...အဆံုးပိုဒ္အခ်မွာလဲ..
သံေပါက္စပ္နည္းကိုအေျခခံရရင္..(၅)လံုးနဲ႕ျဖစ္ျဖစ္(၇)လံုးနဲ႕ျဖစ္ျဖစ္သင့္ေတာ္သလိုခ်ႏိုင္ပါတယ္..(၇)လံုးနဲ႕ခ်ရင္လဲ...
သမင္ေခ်ငယ္+++*
စိုင္ဒရယ္++*
ေဝးနယ္ေရွာင္ၾက၊မ်ားေျမာင္စြ+*+=++=
လို႕...ေနာက္ဆံုးအေၾကာင္းက(၄)လံုးေျမာက္နဲ႕..ေနာက္ဆံုး(၇)လံုးေျမာက္ကေနရာေတြကိုကာရန္တူ
ရပါမယ္..ညီမွ်ျခင္းျပထားပါတယ္....ဒါ့အျပင္....
ႏြယ္ပန္းခြါညိဳ
ႏွင္းစိုစို
ျပာသိုလ္ေဆာင္းလရက္
အဲဒီလိုမ်ဳိး..ပထမအပိုဒ္မွာ..(၅)လံုးထားျပီးစပ္ထားတာေတြလဲရွိပါတယ္...စိတ္ကူးဥာဏ္ရွိသေလာက္စပ္ဆိုႏိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္...

"သံခ်ပ္"
သံခ်ပ္ဆိုတာကေတာ့....ယိမ္းခ်င္း..နတ္ခ်င္း...ေလွေလွာ္သံ..အိုးစည္..ဒိုးပတ္တို႕အၾကားမွာ...ထည့္
သြင္းခ်ပ္ညွပ္ျပီးတိုင္ကာေဖာက္ကာ..သီဆိုရတဲ့သီခ်င္းသံတို..အမ်ဳိးအစားျဖစ္ေသာေၾကာင့္သံခ်ပ္လို႔
ေခၚပါတယ္...စပ္နည္းကေတာ့...အတိုင္အေဖာက္..တစ္စံုစီပါရပါမယ္...အတိုင္ပိုဒ္မွာ(၇)လံုးခံျပီး...
အေဖာက္ပိုဒ္မွာၾကေတာ့(၇)လံုးျဖစ္ျဖစ္(၈)လံုးျဖစ္ျဖစ္အုပ္ရပါမယ္...ကာရန္ယူပံုစနစ္ကေတာ့..(၇.၃)
ဒါမွမဟုတ္(၇.၄)ပါ...
ဥပမာ...(မိုးလားကြဲ႕ေမာင္တို႕ေမာင္တို႕...ေလလားကြဲ႕ေမာင္တို႕ေမာင္တို႕)...သံခ်ပ္အခ်ီျဖစ္ပါတယ္...
အတိုင္=ဘုန္းေတာ္ၾကီးလို႕သက္ေတာ္ရွည္++++++*(၇)
အေဖာက္=တို႕တစ္ေတြေရခ်မ္းအိုးၾကီး++*++++(၃)
အတိုင္=ဘုန္းေတာ္ထြန္းလို႕ေလးကၽြန္းသာ++++++*(၇)
အေဖာက္=ေရႊျမိဳ႕ေအာင္ခ်ာနတ္ျပည္အလား+++*+++(၄)
အတိုင္-ဖန္ျပာခြက္နဲ႕ေက်ာက္စက္ေရ++++++*(၇)
အေဖာက္=အေမာေျပေအာင္တိုက္ပါမမ++*+++++(၃)
အတိုင္=ေရႊလက္ခုပ္ၾကီးအုပ္ကာတီး++++++*(၇)
အေဖာက္=ငွက္ေပ်ာသီးမွည့္မွည့္စားရေအာင္++*+++++(၃)
အတိုင္=အိုးစည္သံႏွင့္က်က္သေရ++++++*(၇)
အေဖာက္=ကမၻာသေခ်ၤေျပာလို႕မဆံုး+++*++++(၄)
အတိုင္=ေတဇာေဝျဖာေၾကျငာေက်ာ္++++++*(၇)
အေဖာက္=မိုးေပၚဘိုးေတာ္မ,မယ့္ရပ္သား+*++++++(၂)
(ေဟးလာေမာင္တို႕ဝါး)သံခ်ပ္အခ်ျဖစ္ပါတယ္
“ေလးလံုးစပ္လကၤာ..စပ္နည္း..”
ဒီေလးလံုးစပ္နည္းက...အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္..က်ယ္မွာစိုးလို႕နည္းနည္းပဲေျပာျပေတာ့မယ္...ကာရန္သံုး
ခ်က္စလံုးအသတ္လဲညီ..ကာရန္လဲညီျပီး(၄.၃.၂)နဲ႕စပ္ထားရင္အဲဒီနည္းကို“သံုးခ်က္ညီ”နည္းလို႕
ေခၚပါတယ္...
ဥပမာ...ႏုထြားထြတ္ထြတ္
ေရမွလြတ္သည့္
ေခြညြတ္ၾကာတိမ္း
(၄.၁)နည္းနဲ႕စပ္ရင္..“ဦးတိုက္”စပ္နည္းလို႕ေခၚပါတယ္...
သၾကၤန္ႏွစ္ဆန္း..
ပန္းကကံ့ေကာ္စသည္ျဖင့္ေပါ့...
(၄.၂)နဲ႕ျဖစ္ျဖစ္(၃.၂)နဲ႕ျဖစ္ျဖစ္ကာရန္တူစပ္ရင္“ဘီလူးရည္စပ္နည္း”လို႕ေခၚၾကတယ္...
(၁)သည္တြင္ေရႊျမိဳ႕၊သည္သို႕ေစတီ၊
(၂)ေပၚေႏြလလွ်င္၊ေတာင္ကျမဴခ်ိမ့္
လကၤာတစ္ပုဒ္ထဲကိုစပ္နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေရာျပီးလဲစပ္ဆိုႏိုင္ပါတယ္...အေၾကာင္းအရာနဲ႕လိုက္ဖက္ေအာင္
စပ္နည္းတစ္မ်ဳိးထဲျဖစ္ေစ...ႏွစ္မ်ဳိး၊သံုးမ်ဳိးကိုျဖစ္ေစ..ေရာေႏွာျပီးစပ္ဆိုႏိုင္ပါတယ္...လကၤာရဲ႕အဆံုး
သတ္ခ်ပိုဒ္ကေတာ့(၄)လံုးနဲ႕ခ်ထားတာလဲရွိတယ္...။(၇)လံုးနဲ႕ခ်ထားတာလဲရွိပါတယ္...။(၇)လံုးနဲ႕ခ်
ထားရင္“ခိုင္ညႊတ္ခက္ျဖာခ်နည္း”လို႕ေခၚၾကတယ္.....
ဥပမာ....(၄)လံုးခ်နည္း...
သခင္မြန္ကို...၊ခ်န္ဘိစင္စစ္
အျပစ္မဲ့ေရး...၊ခြင့္လႊတ္ေပး၏.....။
(၇)လံုးခ်နည္း...(ခိုင္ညႊတ္ခက္ျဖာခ်နည္း)
ေရႊၾကာေနဝယ္...၊လွမ္းေသာႏြယ္သို႕
ညွိဳးငယ္တသမ္းသမ္းတကာ......။
ဥပမာလကၤာ...
“သစ္ရြက္ပမာ...ဒို႕ခႏၶာ”
ပုရစ္ဖူးေခၚ...၊အမည္ေတာ္ျဖင့္
တင့္တယ္စြာလွ...၊သဘာဝ၏
ခ်ယ္သ,ေရးေပး...၊ပန္းခ်ီေဆးေၾကာင့္
လွေသြးၾကြယ္ၾကြယ္...၊သစ္ရြက္ငယ္သည္
ပင္ပ်ဳိထက္ဝယ္...၊လြန္တင့္တယ္၏....။
လွပတင့္တယ္...၊သစ္ရြက္ငယ္ကို
ျမင္လာပါရ...၊ထိုခဏ၌
ထာဝရတည္ျမဲ...၊ျဖစ္မည္ပဲဟု
စိတ္ထဲဆႏၵ...၊ျဖစ္ျပန္ရ၏....။
စိတ္၌ျပန္ကာ...၊စဥ္းစားပါေသာ္
ျမိန္ရာသီေျပာင္း...၊လ,တေပါင္းဝယ္
ညေဆာင္းမွာကြယ္...၊အဝါခ်ယ္လို႕
ညွာမတြယ္လွဳပ္...၊ေလအသုတ္မွာ
ေၾကြျပဳတ္ကာက်...၊ေျမမွာခ,သို႕
သဘာဝျဖစ္ျမဲ...၊မွန္မလြဲတည္း
ထပ္လဲခါခါ...၊ဆင္ျခင္ပါေသာ္
ပမာဟန္လုပ္...၊နာမ္ႏွင့္ရုပ္တို႕
စိထုပ္စရာ...၊သစ္ရြက္ဝါသို႕
ေျမမွာေလ်ာင္းစက္...၊ေၾကာင္းအခ်က္ေၾကာင့္
ေဟာင္းပ်က္လို႕ျပိဳ...၊ခႏၶာကိုယ္လည္း
ခင္မက္ဖြယ္ရာ...၊ခင္သာခင္ရ
ျပင္ခဏမို႕...၊ဆင္သရာရာ
အျဖာျဖာလည္း...၊ဘယ္မွာမျမဲ
ျဖစ္ရျမဲကို...၊မလြဲမွတ္ကာ
ဆင္ျခင္ရာသည္...ခႏၶာရြက္ငယ္ပမာတည္း.....
“လယ္တီပ႑ိတဦးေမာင္ၾကီးသံေဝဂလကၤာ”
အသက္စည္းစိမ္...၊ခႏၶာအိမ္ကား
တိမ္တခဲနက္...၊ၾကည့္ရင္ပ်က္သို႕
မ်က္စိေအာက္တြင္...၊ေပ်ာက္လႊင့္စင္၍
သခၤါရစက္...၊သူ႕ပိုင္နက္၌
သြက္သြက္လည္ကာ...၊ပါရရွာသည္
ခႏၶာအနိစၥပါတကား.....။
ဘုံနန္းတိုက္အိမ္...၊သူ႕စည္းစိမ္ႏွင့္
ဂုဏ္သိမ္ေမာက္ျဖိဳး...၊ဘုန္းတန္ခိုးလည္း
မိုးသို႕ခ်ဳန္းေစ...၊ပညာေတြလည္း
ေတာင္ေျမတရွိ...၊စြမ္းသတၱိလည္း
မိဂရာဇာ...၊သို႕ျဖစ္ပါလည္း
သခၤါရမင္း...၊သူ႕ေျခရင္း၌
ေခြစင္းမာန္ခ်ဳိး...၊ဦးညႊတ္လွ်ဳိးသည္
ဘုန္းမ်ဳိးမကယ္ႏိုင္ပါတကား....
ပုဂၢိဳလ္တြင္မည္...၊ေခၚၾကသည္ကား
ေခြနည္းရင္းျမစ္...၊ရွာ၍စစ္ေသာ္
ျဖစ္လွ်င္ပ်က္ျငား...ခႏၶာငါးတည္း
တရားထင္မွဳ႕...၊မူရင္းရွဳ႕က
ႏွစ္ခုဧကန္...ရုပ္ႏွင့္နာမ္တည္း
ေဖာက္ျပန္တတ္လွ...၊သခၤါရမို႕
နိစၥခိုင္ၾကည္...၊ျမဲမတည္သည္
ပ်က္မည္မုခ်ပါတကား....။
“ဗုဒၶလိုလား...ဤလူသား”
ဘဝဇာတ္ခံု...ဤလူ႕ဘံုဝယ္
အေကာင္းအဆိုး...၊ေၾကာင္းက်ဳိးႏွစ္ျဖာ
ရွိေနပါ၍......။
ေကာင္းရာျပဳက...၊ေကာင္းက်ဳိးရ၏
ျပဳကမေကာင္း...၊က်ဳိးမေကာင္းရ
ထိုႏွစ္ဝတြင္...၊သင္ဆင္ျခင္၍
ျပဳပါေကာင္းက်ဳိး...၊အမ်ဳိးမ်ဳိးကို
ရွာေဖြျပဳလုပ္...၊သင္အားထုတ္ေသာ္
ဗုဒၶလိုလား...၊ဤလူသားကား
သင္ကားျဖစ္မည္မလြဲတည္း...။
'“ေနပူထဲကဆုေတာင္း”'
သူ႕အရိပ္မွာ.....ခိုဖူးပါလည္း
ေသခ်ာမေတြး.....ဒို႕ကြာေဝးခဲ့
သူ႕အသီးညွာ.....ဆြတ္ဖူးပါလည္း
ေသခ်ာမေတြး.....ဒို႕ကြာေဝးခဲ့
သူ႕အပြင့္လႊာ.....ဆင္ဖူးပါလည္း
ေသခ်ာမေတြး.....ဒို႕ကြာေဝးခဲ့
တစ္ပြင့္တစ္လႊာ.....သူ႕သီးညွာလွ်င္
ဆြတ္ကာစားသံုး.....ေပ်ာ္မဆံုးပင္
သူ႕ရင္ခြင္၌.....ၾကည္ရႊင္ေပ်ာ္ျမဴး
ေနခဲ့ဘူးလည္း.....ေက်းဇွူးၾကီးမား
သူ႕စြမ္းအားလွ်င္.....ဟိုယခင္က
ဆင္ျခင္စဥ္းစား.....မွတ္မထားပဲ
ခံစားခ်က္မဲ့.....ေနလာခဲ့လွ်က္
ခ်င့္တြက္သိဘူး.....သူ႕ေက်းဇူးကို
ရွိဘူးခဲ့သည္.....ဆပ္ရမည္ဟု
မည္သူကမွ.....မေတြးၾကေခ်
ေမ့ခဲ့ေလထင့္....................
သို႕ႏွင့္သို႕ႏွင့္.....ခ်ိန္ခါလင့္၍
နိမ့္ျမင့္ေျပၾကမ္း.....ဘဝလမ္းဝယ္
ေလွ်ာက္လွမ္းလာဆဲ.....ေနပူထဲ၌
ခက္ခဲပင္ပန္း.....ခရီးၾကမ္းႏွင့္
စခန္းဘယ္မွာ.....လမ္းဘယ္မွာဟု
ေနရာမသိ.....ၾကံဳေတြ႕ဘိ၍
အပူထိမွ.....သတိရသည္
အသိေလဝင္.....မွတ္မထင္ခင္
ေက်းဇူးရွင္အား.....ျပန္စဥ္းစားခိုက္
ခံစားလိုက္မိ.....ထိုအသိက
သတိလဲေႏွာင္း.....ခ်ိန္လဲေႏွာင္းေပါ့
ဆုေတာင္းမွဳ႕သာ.....ျပဳႏိုင္ရာ၏
ေၾသာ္...ဟိုယခင္က
ခိုဝင္ေနနား.....ဒို႕ေပ်ာ္ပါးသည့္
ၾကီးမားေဝလြင္.....သည္အပင္ကား
ပင္စည္ရိုးျပိဳင္း.....ခါးလ်ားကိုင္းလွ်က္
ရြက္ျပိဳင္းျပိဳင္းေၾကြ.....မုန္တိုင္းေမႊလို႕
ေျမဝယ္မခ...ပါႏွင့္အံုး..

ကဗ်ာက်မ္းမွကူးယူသည္