တေစၦအိမ္နဲ႔ လွည္းသမားတစ္သိုက္

တေစၧအိမ္ႏွင့္လွည္းသမားတစ္သိုက္{တတိယပိုင္း}

ဘယ္လ္ုိဖထီး...ဒီအနီးအနားကယာခင္းေတြမီးရႉိ႕ရင္ေအာ္သံေတြၾကားရတယ္ဟုတ္လားဗ်။

"ေအးေဝ့....ဟုတ္တယ္ေဝး..
""ဖထီး...က်ဳပ္တို႔အဲ့ဒီတဲကုိခုညသြားၾကည့္ခ်င္တယ္ဗ်ာ..
ဖထီးအႏၲရာယ္ေတာ့မ႐ွိဘူးမဟုတ္လားဖထီး။

ေျပာလို႔ဘယ္ရမလဲေဝး...သူတို႔ေတြကမီးျမင္ရင္မလြယ္ဘူးကြဲ႔...ေတာ္ေတာ္ၾကာအႏၲရာယ္ေတြဘာေတြေပးေနပါအုံးမယ္ေဝ့..မသြားၾကပါနဲ႔ေဝး
ဖထီးေျပာတဲ့စကားကုိနားေထာင္ၾကပါကြယ္။
အေကာင္းဆုံးကခုညဒီအနီးအနားမွာလွည္းေတြစခန္းမခ်ရင္အေကာင္းဆုံးဘဲေဝး။

""ဗ်ာ""
ဟုတ္တယ္ေဇာ္ေထြး...ဖထီးေျပာသလိုမ်ိဳးလုပ္ရင္ေကာင္းမယ္ေနာ္
ဘာျပသနာမွမျဖစ္တာအေကာင္းဆုံးဘဲမဟုတ္လား...ေနာက္ၿပီးေတာထဲေတာင္ထဲမွာကြ။

"လူႀကီးေတြျပန္လာရင္ေျပာျပလိုက္ကြာ...ဒါမွေစာေစာစီးစီးေနရာေလးဘာေလး႐ွာၾကရမွာ။

"ေတာ္စမ္းပါကြာ..မင္းတို႔ကလဲေယာက္က်ၤားမဟုတ္တဲ့အတိုင္းဘဲ..
ေတာထဲေတာင္ထဲေရာဘာျဖစ္လဲ...ဘာမွေၾကာက္စရာမလိုပါဘူးကြာ။
ဒီေလာက္လူေတြအမ်ားႀကီး႐ွိေနတာကုိဘာေၾကာက္စရာ႐ွိလို႔လဲ။

အဲ့လိုေတာ့လက္လြတ္စပါယ္ႀကီးမေျပာပါနဲ႔တင္ေမာင္ရာ..သူ႔ေနရာကုိယ့္ေနရာဆိုတာ႐ွိတယ္ကြ။
လူ႔စည္းဘီလူ႔စည္တဲ့ကြ...ခုလဲလူ႔စည္းပရေလာကသားေတြရဲ႕စည္းအဲ့လိုစည္းေတြေဘာင္ေတြ႐ွိၾကတယ္တင္ေမာင္အဲ့ဒါကုိသြားၿပီးကုိကအရင္စည္းမေဖာက္မိေစနဲ႔ကုိယ့္လူ...အသက္ဆိုတာေလာင္းေၾကးထပ္လို႔ေကာင္းတဲ့အရာမဟုတ္တင္ေမာင္။

"ကဲပါကြာ....ေတာ္ၾကပါေတာ့...ဒီလိုမ်ိဳးသာလုပ္ေနရင္တ္ုိ႔ေတြခုလိုေတာထဲေတာင္ထဲကုိလာၿပီးေတာ့သစ္ေတြဝါးေတြလာခုတ္မေနနဲ႔ေတာ့ကြာ
ခုလိုလာခုတ္ေနရင္သူတို႔ေတြနဲ႔တခ်ိန္မဟုတ္တခ်ိန္ထိပ္တိုက္ေတြ႔မွာဘဲ။

""ေတာ္ၾကေတာ့ေဟ့..ဟိုမွာျပန္လာၾကၿပီ....ဘာစကားမွမေျပာမိေစနဲ႔ေနာ္..
ေဟ့ေကာင္ေတြ...ထမင္းစားလို႔ရၿပီလားကြ...
ဟာဗ်ာ...ကုိႀကီးစိုးကလဲအေစာႀကီး႐ွိေသးတယ္ေလဗ်ာ။
ဘယ္ကဟင္းခ်က္ရအုံးမလဲဗ်ာ...ခဏေနေတာ့မွခ်က္မွာေလဗ်ာ...ဟုိယာခင္းထဲကုိသြားၿပီးအသီးအရြက္ေတြသြားခူးအုံးမယ္ေလဗ်ာ။

"ေအးပါေအာင္ပုရာ....ငါကမင္းတို႔ကုိတမင္ေျပာတာပါကြ...ေရျပန္ယူတာကြ...ေစာေစာကအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ေရခပ္လာတာျမင္လိုက္လို႔ေရ႐ွိတယ္ထင္ၿပီးသူ႔ေနာက္လိုက္ၾကည့္တာ...ဘယ္ေပ်ာက္သြားမွန္းကုိမသိပါဘူးကြာ...

"ဘယ္လိုကုိႀကီးစုိး....အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ေရခပ္တာကုိေတြ႔တယ္ဟုတ္လား။

"ေအးေလ..ဘာျဖစ္လို႔လဲအမ်ိဳးသမီးေရခပ္လာတာကုိေတြ႕တယ္ေျပာတာမင္းကဘာျဖစ္လ္ုိ႔အသည္းအသန္ေမးေနတာလဲေဇာ္ေထြး။

"ဆံပင္႐ွည္႐ွည္နဲ႔လားကုိႀကီးစုိး..
"ေအး..ဟုတ္တယ္..ဆံပင္ကေတာ့ေတာ္ေတာ္႐ွည္တယ္။
မင္းကဘယ္လ္ုိလုပ္ၿပီးသိတာလဲမင္းေရာျမင္လိုက္လို႔လားကြ။

"ေအာ္...ခုေတာ့မျမင္ပါဘူးဗ်ာ...မနက္ေစာေစာကျမင္လ္ုိက္မိလို႔ပါဗ်ာ။

ကဲ...ကဲ..မင္းတို႔ထမင္းဟင္းေတြေသခ်ာခ်က္ျပဳတ္ထားၾကကြာ..ေမာေမာပန္းပန္းနဲ႔ျပန္လာရင္ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္စားရေအာင္လ္ုိ႔...ၾကားလား။

"ေအးပါဗ်ာ...စိတ္ခ်ပါ...လက္ရာေကာင္းေကာင္းေလးခ်က္ထားမယ္ကုိႀကီးစိုးေရ..ျပန္လာရင္ၾကည့္လိုက္ဗ်ာ.

"ေအးပါ...ျပန္လာလို႔ထမင္းအိုးကေပ်ာ့စီစီဟင္းအိုးကငံက်ိက်ိသာဆိုလို႔ကေတာ့....မေျပာေတာ့ဘူးေနာ္..

"ကုိႀကီးစိုးတစ္ေယာက္ဝါးခုတ္တဲ့ေနရာကုိေျပာေျပာဆိုဆိုျပန္ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။

"ေဟ့ေကာင္ေဇာ္ေထြး....ေစာေစာကကုိႀကီးစုိးေျပာတဲ့အမ်ိဳးသမီးကဟိုတဲေပၚကအမ်ိဳးသမီးမ်ားလားမသ္ိဘူးေနာ္။

"မျဖစ္ႏိူင္ပါဘူးကြာ....ေန႔ဖက္ႀကီးကုိဘယ္ကတေစၧကထြက္မလဲဟ...
"မင္းကလဲ...ေန႔ဖက္ကဟုတ္တယ္ေလ.ဒါေပမဲ့ေတာရိပ့္ေတာင္ရိပ့္နဲ႔ဆိုေတာ့အလင္းေရာင္မ႐ွိဘူးေလ...ညေနမေစာင္းခင္ေမွာင္လာသလိုဘဲ။

"ေျပာလို႔မရဘူးကြ...ဟုတ္ခ်င္လဲဟုတ္ေနမွာကြ...သူတို႔လဲေလ်ာက္သြားေနမွာေပါ့ကြာ...

"တင္ေမာင္ေရ...ဖထီးယာထဲကုိသြားၾကမယ္ေလ..အသီးအရြက္ခူးရေအာင္...လာ...လာ..သြားမယ္ေအာင္ပုမင္းေရာလိုက္ခဲ့ကြာ။

"သြားမယ္ေလ...

"လွည္းစခန္းမွာထမင္းခ်က္တဲ့သူေတြက်န္ခဲ့ၿပီးက်ဳပ္တို႔အဖြဲ႔ဖထီးရဲ႕ယာခင္းဖက္ကုိထြက္လာခဲ့ၾကပါတယ္။
ယာခင္းထဲမေရာက္ခင္မွာေတာ့ဖထီးေျပာတဲ့တဲေလးကုိလွမ့္းၾကည့္မိေတာ့မွ...
"ေဟ့ေကာင္ေတြဖထီးေျပာတာဟုတ္တယ္ကြ..ဟိုမွာၾကည့္လိုက္စမ္း။

"ေဇာ္ေထြးျပတဲ့ေနရာကုိၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ....
""ဟင္""
တဲ...တဲ...ဟိုဖက္ျခမ္းမွာမီးစြဲထားတဲ့အရာႀကီးပါလား..
ေအာ္...ေတာ္ေတာ္အျဖစ္ဆိုးနဲ႔ၾကဳံၿပီးေသခဲ့ၾကတာဘဲ.ကြၽတ္....ကြၽတ္...သနားစရာေကာင္းလိုက္တာကြာ။
ဘယ္ေလာက္မ်ားပူေလာင္ေနမယ္ဆိုတာသူတို႔ေတြဘဲသိၾကမွာ....ကံဆိုးလိုက္ၾကတာကြာ...

""လာၾကေဟ့....ေတာ္ေတာ္ၾကာဟင္းခ်က္ဖို႔ေနာက္က်ေနလိမ့္မယ္ကြ....လာၾက...သြားၾကမယ္။

""က်ဳပ္တို႔ဖထီးယာခင္းထဲေရာက္ေတာ့ဖထီးကအသီးအႏွံေတြကုိစိတ္ၾကဳိက္ခူးခိုင္းပါေတာ့တယ္။
႐ုိးသားတဲ့ကရင္လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ေစတနာေလးတစ္ခုပါ။

""လာၾကေဝ့...ခူးၾက..ခူးၾက...အသီးအႏွံေတြကုိအစုံခူးထည့္ၾက။

ဖ႐ုံသီးေတြ..ခ်ဥ္ေပါင္သီးပလပ္ေတြခူးၾကပါေတာ့တယ္။

""႐ုန္းးေပႊနဲ႔င႐ုပ္သီးအစိမ္းခူးခဲ့ကြာ..ဟင္းခ်ိဳခ်က္ေသာက္ရေအာင္ဖ႐ုံသီးႏုႏုေလးေတြပါခူးကြ။
ဖထီးယာခင္းထဲမွာအသီးအႏွံအမယ္ေတာ္ေတာ္စုံလင္လင္စိုက္ပ်ိဳးထားတာပါ။အားလုံးအစုံအလင္ခူးၿပီးေတာ့ဖထီးကုိႏုတ္ဆက္ၿပီးျပန္လာခဲ့ၾကပါတယ္။

""လွည္းစခန္းေရာက္ေတာ့အသီးအရြက္ေတြသင္ၿပီးခ်က္ျပဳတ္ၾကပါတယ္။
ဖထီးရဲ႕ယာခင္းထဲကအသီးအရြက္လက္လက္ဆက္ဆက္ေတြေၾကာင့္က်ဳပ္တို႔ခ်က္ျပဳတ္ေရရင္းဗိုက္ေတြေတာင္ဆာလာေတာ့တယ္။

""ဟင္းခ်ိဳခတ္ဖို႔အေကာင္ေသးေသးမြားမြားရရင္ေကာင္းမယ္ကြာ....ဘာမွဟင္းခတ္ဖို႔အသားကမ႐ွိဘူး။

"ခဏေနအုံးေအာင္ပု..ငါဟုိဖက္ရႉိထဲသြားၿပီးငါးေလးဘာေလး႐ွာၾကည့္အုံးမယ္ကြာ..မင္းဟင္းအိုးၾကည့္ထားလိုက္။

"ေအး...ေအး...ရေအာင္သာ႐ွာလာခဲ့ကြာ...အဲ့ဒါမွဟင္းခ်ိဳကေလးပင္မွာဟ.....

ျမတင္နဲ႔ေဇာ္ေထြးတို႔လွည္းစခန္းဘယ္ဖက္ကရႉိထဲကုိဆင္းသြားပါေတာ့တယ္။

"ျမတင္..ဟုိေရအိုင္ကၾကည္ေနတာဘဲေနာ္ေရေတြက..ငါးေတာ့႐ွိမယ္မထင္ဘူး။
ေအးကြ..ေရကၾကည္ေနေတာ့ငါးေတြမ႐ွိဘူးေဇာ္ေထြး။
"ငါေရေသာက္လိုက္အုံးမယ္ကြာ.မင္းသြားႏွင့္...
ေဇာ္ေထြးကလက္ခုပ္နဲ႔ေရကုိခပ္ယူၿပီးေတာ့ေသာက္မယ္အလုပ္မွာ....
ဟင္.....ငါးေတြဟ.....ဟာ..ငါးေတြမနည္းပါလား...
ျမတင္ေရ....ျမတင္....လာအုံးဟ...

"ေဟ့ေကာင္..ဘာလဲ..ဘာေတြ႔လိုေအာ္ေခၚေနတာလဲကြ။
ဒီမွာလာၾကည့္အုံး..စားရကံၾကဳံေတာ့မုတ္ဆိတ္ပ်ားစြဲဆိုတာဒါမ်ိဳးကု္ိေခၚတာျဖစ္မယ္ကြ...လာၾကည့္စမ္း...

""ဘာေတြလဲ....
""ငါးေတြးဟ....အမ်ားႀကီးဘဲ...ငါးရ႕ံေတြကြ.၊
""ေတာ္စမ္းပါေဇာ္ေထြးရာ...နင့္အေမ့ဂ်ီးေတာ္ေရကဒီေလာက္ၾကည္လင္ေနတာကုိဘယ္ကငါးကေနမတုံးဟ။

"ဟာကြာ.....လာၾကည့္....လာ...လာ....
ေဇာ္ေထြးျမတင္ကုိေျပာလဲေျပာ..လက္ကေရအိုင္ထဲကုိထိုးႏုိက္လိုက္ေတာ့ငါးရ႕ံခပ္ႀကီးႀကီးတစ္ေကာင္ပါလာပါေတာ့တယ္။

"ဒီမွာေဟ့ေကာင္..ျမင္လား.......

"ေအးဟ....ဟုတ္တယ္..ပြၿပီေဟ့..ဒီညေတာ့ဗိုက္ေခြးနမ္းၿပီေဟ့...
ႏွစ္ေယာက္သားအားရဝမ္းသာေရအိုင္ထဲကုိဆင္းၿပီးငါးဖမ္းၾကပါေတာ့တယ္။
ငါး႐့ံဆိုတဲ့မမ်ိဳးကလြယ္လြယ္နဲ႔ေတာ့ဖမ္းမရႏိူင္ပါ.တခါတေလၿငိမ္ေနတာနဲ႔တိုးရင္ေတာ့မိႏိူင္ပါတယ္။

"မိၿပီကြ...
ငါေရာဘဲ...ေဇာ္ေထြးကႏွစ္ေကာင္ေလာက္မိပါတယ္
ျမတင္ကေတာ့တစ္ေကာင္ထဲရေသးလို႔အသဲအသန္လိုက္ဖမ္းလို႔ေနပါေတာ့တယ္။

"ႏွစ္ေယာက္သားဖမ္းလိုက္ၾကတာငါး႐့ံေလးေကာင္နဲ႔ငါးခူရ်စ္ေကာင္ေလာက္ရၾကပါတယ္။
"ေတာ္ၿပီေဇာ္ေထြးေရ..ညေနက်ရင္ထပ္႐ွာၾကတာေပါ့ကြာ
ေရအိုင္ကအေသႂကီး..ဒီထဲကငါးေတြဘယ္မွမေျပးဘူး
လာျပန္ၾကမယ္..ဟင္းအိုးလဲက်က္ေနေလာက္ပီ။

"ျပန္မယ္ေလ..ညေနက်ရင္ဟုိေကာင္ေတြပါေခၚလာၾကမယ္။
သူတို႔လွည္းစခန္းျပန္ေရာက္ေတာ့ဟင္းေတြထမင္းေတြက်က္ေနပါၿပီ။
"ေဇာ္ေထြး..ဘာရခဲ့လဲကြ...လူေတြလဲကြၽဲျဖစ္လာပါ့လားကြ။
"ေအးကြ...တို႔ေတြငါး႐ွာလာၾကတာ..ဒီမွာၾကည့္ေလ။
ေဇာ္ေထြးကႏြယ္ႀကိဳးနဲ႔သီလာတဲ့ငါးေတြကုိေျမာက္ျပလိုက္ပါတယ္။

ဟာ...မနည္းပါလားကြ..တယ္ဟုတ္ပါလား....႐ွိေသးလားကြ..ညေနသြား႐ွာရေအာင္ေလ။

"႐ွာမွာေပါ့ကြာ...ခုေတာ့ဒါေတြကုိင္ၿပီးေတာ့ဟင္းအိုးထဲခပ္လိုက္အုံးကြာ...
""ဒီအတိုင္းထည့္ရင္ညႇီေစာ္နံကုန္မွာေပါ့ဟ...တျခားအိုးတစ္လုံးနဲ႔ ခ်က္ျပဳတ္ၿပီးမွဟင္းခ်ိဳအိုးထဲကုိထည့္မွမနံေတာ့မွာေပါ့ကြ။

ဟင္းခ်ိဳးအိုးကိုမီးဖိုေဘးခ်ၿပီးေတာ့တင္ေမာင္ကငါးေတြနယ္ထားတဲ့အိုးကုိတည္လိုက္ပါေတာ့တယ္။

"တင္ေမာင္....မင္းဟိုကိစြကုိခုညသြားၾကည့္အုံးမွာလား..
"ေအး..ငါသြားၾကည့္ခ်င္တယ္ေဇာ္ေထြးရာ..ငါ့အေၾကာင္းကုိမင္းလဲသိသားနဲ႔ဒါမ်ိဳးကိစြေတြကုိငါဝါသနာပါတယ္ဆိုတာသိသားနဲ႔။

"ေအးပါ..ဟုိတခါတုံးကျဖစ္တာမမွတ္ေသးဘူးလား..
အဲ့ဒီတုံးကရြာဦးေက်ာင္းကုိလာတဲ့အာဂံႏုဘုန္းဘုန္းေၾကာင့္လူႀကီးေတြမသိလိုက္တာ...မင္းၾကည့္ေတာ့လုပ္ေနာ္တင္ေမာင္။

"ငါသိပါတယ္ကြာ...အဲ့တုံးကငါသတိလစ္သြားလို႔ခံလိုက္ရတာပါေဇာ္ေထြးရာ...
"ေဟ့ေကာင္ေတြ..ေတာ္ၾကေတာ့ဟုိမွာလူႀကီးေတြျပန္လာၾကၿပီ..

"က်က္ပီလားေဟ့...စားမယ္ေဟ့...
"အဆင္သင့္ဘဲဗ်ိဳ႕...တခါထဲကုိယ္ေရလက္ေရသပ္ၾကဗ်ာ
က်ဳပ္တို႔ထမင္းခူးထားလိုက္မယ္။

"ေအး..ေအး...ကဲ...ေရေတာ့မခ်ိဳးုကနဲ႔ေတာ့ေဟ့..
ကုိယ္ေရလက္ေရသပ္ၿပီးထမင္းစားၾကမယ္ေဟ့။

"ကုိႀကီးစိုးကေဆာ္ျသလိုက္ေတာ့မွအားလုံးစမ္းေခ်ာင္းထဲကုိဆင္းၿပီးကုိယ္ေရလက္ေရသပ္ၾကပါေတာ့တယ္။

"ထမင္းအိုးေတြကအေငြ႔တေထာင္းေထာင္း..ဟင္းခ်ိဳအိုးကလဲမီးဖိုေပၚကခုမွခ်ထားေတာ့အေငြ႔ေတြကမပ်ယ္

"ဟာ...ဘာဟင္းေတြတုံးဟ...ေမႊးေနတာဘဲကြာ..
မွန္းစမ္း....ေဟာဗ်ာ...ငါေတြဘာေတြနဲ႔ခ်င္ထားၾကတာဘဲ
ငါ့ၫီေတြကေတာ့ကြာ...တကယ္ေတာ္တယ္ေဟ့။

""က်ဳပ္တို႔ေတာသူေတာေတာင္သားေတြရဲ႕ပါးစပ္ေတြလွ်ာေတြအက်င့္ကတမ်ိဳးဗ်...ကုိယ့္အိမ္မွာဘယ္ေလာက္ဟင္းေကာင္းေတြခ်က္ခ်က္ေတာထဲေတာင္ထဲမွာကုိယ္တိုင္မခ်က္တတ္ခ်က္တတ္နဲ႔ခ်က္ထားတဲ့ကေလးကလားဟင္းနဲ႔ဆိုရင္ထမင္းစားၿမိန္ၾကတာဗ်....

အိမ္ကထည့္ေပးလိုက္တဲ့ငပိေၾကာ္..ငပိေၾကာ္ဆိုတာကလဲ
ငါးတံခြန္တို႔အားႁပဲေျခာက္တို႔ကုိခရမ္းခ်ဥ္သီးနဲ႔ေၾကာ္ထားတဲ့ငပ္ိေၾကာ္ပါ...ၾကာၾကာအစားခံေအာင္အိမ္ကေၾကာ္ေပးလိုက္တာပါ...
တခါတေလ...ရြာကသရက္ပင္ေတြကသရက္သီးေတြကုိရြာေနတုံးအခ်ိန္ဆိုရင္လွည့္မၾကည့္ၾကမစားၾကပါ။
ေတာထဲေတာင္ထဲေရာက္လို႔ရြာကသရက္သီေတြပါလာရင္
ငပိေၾကာ္နဲ႔တို႔စားၾကတာဗ်...ခ်ဥ္တယ္လို႔ကုိမထင္ဘူးဗ်
ပါးစပ္ထဲမွာစိမ့္ေနတယ္ထင္တာဗ်....
ေတာသားပါးစပ္ေတြကအရမ္းသိသာတယ္..ဟင္းေကာင္းေကာင္းေန႔တိုင္းစားေနရရင္ငပိရည္ကုိေမ်ာ္မိတာေတာသားပါးစပ္ဗ်...
ခုလဲခ်က္တတ္လို႔ခ်က္ေပးထားမဟုတ္ပါဘူး...
ဖထီးယာခင္းထဲကဖ႐ုံသီးရယ္..င႐ုပ္သီးစိမ္းရယ္..ဆင္ခရမ္းသီးေတြရယ္ေရာၿပီးခ်က္.၊ၿပီးေတာ့႐ုံးေပြ..႐ုံးေပြဆိုတဲ့အပင္ကပူ႐ွိန္း႐ွိန္းနဲ႔ဟင္းေရေသာက္ခ်က္တဲ့ေနရာမွာထည့္ရင္ေတာ္ေတာ္ေသာက္ကတြင္းလိုက္တဲ့အပင္တမ်ိဳးပါ။

"စားၾကမယ္ေဟ့....
ထမင္းဝိုင္းႀကီးရဲ႕အလယ္မွာထမင္းအိုးေလးလံုး..ဟင္းခ်ိဳအိုးႀကီးကုိအလယ္တည္ထားပီးစားၾကေသာက္ၾကပါတယ္။

"ေကာင္းတယ္ကြာ..ဟုတ္ပကြာ..ဘယ္သူခ်က္တာတုံး။
"က်ဳပ္တို႔အားလုံးခ်က္ထားတာဗ်...အကုန္ေရာေႏွာၿပီးခ်က္ထားတာ...ေကာင္းတယ္မဟုတ္လား..

"ညေနက်ရင္ငါးဟင္းခ်က္ေကြၽးမယ္ဗ်ာ..ငါးကေတာ့ေစ်းထဲသြားဝယ္ရမွာဗ်ိဳ႕..

"ဟေကာင္ရ..ေတာထဲေတာင္ထဲမွာဘယ္ကနင့္အေမလင္ေစ်းက႐ွိမွာလဲေအာင္ပုရာ..မဟုတ္တာေတြေလ်ာက္ေျပာေနတယ္...ေအယိုးေလး။

"အ့ံမယ္...အကုိႀကီးစ္ုိးကလဲေစ်း႐ွိတာေပါ့ဗ်...
ဟိုရႉိထဲမွာေလစမ္းေခ်ာင္းေစ်းေလဗ်ာ...စမ္းေခ်ာင္းထဲကငါးေတြဖမ္းၿပီးခ်က္မယ္လို႔ေျပာတာဗ်။

"ဟား.....ဟား.....
ထမင္းဝိုင္းကဆူဆူညံညံနဲ႔စားေသာက္လို႔ေနၾကပါေတာ့တယ္။
စားေသာက္ျပီးအၾကမ္းရည္ေသာက္ၾက..စကားစျမည္ေျပာၾကဆိုၾကၿပီးဝါးခုတ္ဖို႔ျပန္ထြက္သြားၾကပါေတာ့တယ္။

"တင္ေမာင္ေရ..ညက်ရင္ဟုိတဲသြားဖို႔ကုိအေၾကာင္းတစ္ခုခုျပမွျဖစ္မယ္ထင္တယ္ကြ။
"ဘာမွပူမေနနဲ႔ေဇာ္ေထြးေရ..ငါနဲ႔ျမတင္နဲ႔စဥ္းစားၿပီးသား
ကုိႀကီးစိုးတို႔ကုိေတာၾကက္အိပ့္တန္း႐ွ္ိလို႔သြားပစ္မယ္ဆုိၿပီးေျပာထားမယ္။
သူတို႔ေတြအိပ့္ၿပီဆိုတာနဲ႔တို႔ေတြသြားၾကမယ္ေလ။
သတိဝရိယေတာ့႐ွိၾကေနာ္။
ေတာထဲေတာင္ထဲမွာအႏၲရာယ္ေတာ့မ်ားတယ္ေနာ္..သတိေတာ့ထားၾကေနာ္။

"က်ဳပ္တို႔ေတြအားလုံးလူႀကီးေတြမသိေအာင္ႀကိတ္ၿပီးစီစဥ္ေနၾကတာပါ...
ငယ္ရြယ္တဲ့အရြယ္မို႔သိခ်င္တာကုိခ်က္ခ်င္းသိရမွ..မသ္ိရရင္စိတ္ထဲမွာတႏူ႔ံႏူ႔ံနဲ႔ျဖစ္တဲ့အရြယ္ေပါ့။

"ဒီလိုနဲ႔ညေနေစာင္းခ်ိန္ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။
ညေနေစာင္းေတာ့လွည္းေတြဖ်တ္ၿပီးၾကဳိးေတြကုိယူႏြားေတြနဲ႔သစ္ေတြဝါးေတြဆြဲၾကရပါတယ္။
သစ္ေတြဝါးေတြကုိေရမိုးမခ်ိဴးခင္အၿပီးဆြဲျကရပါတယ္။
ဆြဲပီးေတာ့လွည္းေပၚကုိတင္ၾကရပါတယ္။

"အားလုံးၿပီးရင္လွည္းေတြကုိေသခ်ာစစ္ၾကေဟ့မနက္ေစာေစာထြက္ၾကမယ္။
ႏြားေတြေရတိုက္ၾကအုံး...ေနာက္ပီးေသခ်ာခ်ည္ၾကေနာ္ေတာထဲလြတ္သြားရင္လိုက္လို႔မလြယ္ဘူး။
ကုိႀကီးစိုးတစ္ေယာက္ေဆာ္ျသေနသံကုိၾကားေနရပါတယ္။
က်ဳပ္တို႔ေတြလဲညေနစာထမင္းခူးခပ္ၿပီးထမင္းစားဖို႔လုပ္ကုိင္ေနၾကပါတယ္။

"စားမယ္ေဟ့..လာၾက....လာၾက...
"ေဟ့ေကာင္ေအာင္ပု...ဘယ္လ္ုိေတြေခၚေနတာလဲကြ။
ေတာထဲေတာင္ထဲမွာအဲ့လိုႀကီးမေခၚရဘူးကြ..
ေတာ္ေတာ္ၾကာမကြၽတ္မလြတ္တဲ့သူေတြ႐ွိ႐င္အကုန္ရႉပ္ကုန္လိမ့္မယ္။
မင္းတို႔ေတြကမၾကဳံဘူးေသးလို႔...ေနာက္ကုိအဲ့လိုမေခၚနဲ႔
ထမင္းစားမယ္ဆို႐င္ၿပီးေရာေပါ့ကြာ။

Post a Comment