ဥႆ ဖယားေမာင္စိန္ေရႊ'၏ 'ကိုးဂဏာန္း'အားခ်ိဳးဖ်က္ျခင္း,

'ဥႆ    ဖယားေမာင္စိန္ေရႊ'၏
         'ကိုးဂဏာန္း'အားခ်ိဳးဖ်က္ျခင္း,

#မွတ္ခ်က္။   ။ဇာတ္လမ္းပါအစီအမံမ်ားနဲ႔သက္ဆိုင္
သည့္အရာမ်ားမွာဇာတ္လမ္းဖတ္ေကာင္းေစရန္ရည္
ရြယ္၍ကၽြႏ္ုပ္၏စိတ္ကူးသက္သက္ျဖင့္ပံုေဖာ္ေရးသား
ထားသည့္အတြက္တကယ္ရွိ/မရွိကိုမသိႏိုင္ပါေၾကာင္း,
တတ္သိနားလည္သည့္ဆရာမ်ားအားႀကိဳ၍ေတာင္းပန္
ေမတၱာရပ္ခံထားျခင္း။

#Harley
#1

[1]

   ♢     ♢     ♢      ♢      ♢

"ဗ်ိဳ႕,,,,,သူႀကီး,သူႀကီးေရ,,,,,,,,,,,"
ဇနီးသည္'မယ္ေထြး'ျပင္ဆင္ခ်ေပးခဲ့ေသာကြမ္းအစ္ထဲမွကြမ္းတစ္ယာအားျမံဳ၍
ရပ္ရြာကိစၥအဝဝ၏လတ္တေလာအေျခအေနမ်ားအားစားျမံဳ႕ျပန္စဥ္းစားေနခိုက္,
အိမ္ေရွ႕မွ'တစာစာ'ေအာ္ေခၚလၽွက္ကေသာကပါးေျပးဝင္လာေသာတပည့္ျဖစ္သူ
ရြာေဆာ္'ငမိုး'၏အသံၾကားသျဖင့္ရြာထဲ၌
အေၾကာင္းထူးတစ္ခုခုရွိမွန္းသိလိုက္ရေလသည္ႏွင့္အတူ,
'ငမိုး'အသံၾကားရာဆီသို႔ၾကည့္ၾကည့္ေသာ္'ငမိုး'နဲ႔'ငမိုး'ေနာက္မွကပ္၍ပါလာ
ေသာမ်က္ႏွာစိမ္းလူလတ္ပိုင္းတစ္ဦး,
"သူႀကီး,ဒီကဧည့္သည္ကရြာမွာရက္ပိုင္း
ေလာက္တည္းခ်င္လို႔တဲ့"
ခြန္းတံု႔မျပန္ေသးဘဲ'ငမိုး'ညႊန္ျပရာဧည့္
သည္ဆိုသူအားဦးစြာအကဲခတ္ၾကည့္လိုက္ေလရာ,
သကၠလပ္အက်ႌခပ္ႏြမ္းႏြမ္း,ရွမ္းေဘာင္းဘီညိဳညစ္ညစ္နဲ႔ဖြာလန္က်ဲေနေသာဝါးခေမာက္အားခပ္ငိုက္ငိုက္ေဆာင္းထားေသာ
အသက္(၃၀)ဝန္းက်င္ရွိမုတ္ဆိတ္က်င္စြယ္ဗရပစ္နဲ႔သူတစ္ဦး!
ရွမ္းလြယ္အိတ္အႀကီးစားတစ္လံုးကိုလဲ
လြယ္လၽွက္ထားရွိေပေတာ့ရာလတ္တေလာရြာတြင္ၾကံဳေတြ႕ေနရေသာလူေသဆံုးမႈျပႆ    နာမ်ားအရရြာသို႔လူစိမ္းဝင္မခံဟု
အေရးေပၚစည္းကမ္းလဲထုတ္ထားေပရာ,
မသကၤာဖြယ္ရာထိုသူ၏ပံုစံအားလဲမႏွစ္ၿမိဳ႕သျဖင့္,
"ငမိုး,ဒီရက္ပိုင္းငါထုတ္ထားတဲ့စည္းကမ္
ကိုရြာထဲ'ဗ်ိဳ႕လိုက္ဟစ္'ၿပီးအရင္ဆံုးသိရ
တဲ့သူကလဲမင္းေနာ္,ငါဒီရက္ပိုင္းရြာထဲ
လူစိမ္းအဝင္မခံဘူးဆိုတာမင္းေမ့ေနၿပီ
လား?ေဟ,,,, ငမိုး"
"မ,မေမ့ပါဘူး သူႀကီး,ဒါေပမဲ့ ဒီကေနာင္
ႀကီးက,,,,,,,"
အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့ျဖစ္ေနေသာ'ငမိုး'
၏စကားအားဝင္ေထာက္ေပးလိုက္သူမွာ
နံေဘးမွထိုဧည့္သည္,
"ဟုတ္ပါတယ္ သူႀကီးမင္း,ဒီကေနာင္ႀကီး
'ငမိုး'အမွားမဟုတ္ပါဘူး,က်ဳပ္ကတစ္ဖ
က္သတ္ဇြတ္ေတာင္းဆိုလို႔သာသူလိုက္
ပို႔ရတာပါ,က်ဳပ္ကခရီးသြားဧည့္သည္တစ္
ဦးပါ,ေလာကဓာတ္ပညာရပ္ေတြကိုလဲ
အတိုင္းအတာတစ္ခုထိကၽြမ္းက်င္ၿပီးအဲ့
ဒီပညာရပ္နဲ႔ပဲဒုကၡေရာက္ေနတဲ့သူေတြ
ကိုလိုက္ကူညီေပးေနတဲ့သူပါ,က်ဳပ္ဒီနား
ကရြာထဲေရာက္တုန္းသူႀကီးတို႔ရြာရဲ႕သ
တင္းဆိုးေတြထူးဆန္းတဲ့အျဖစ္အပ်က္ေ
တြကိုၾကားလုိ႔ဝင္ေလ့လာခ်င္စိတ္ျဖစ္ၿပီး
ကူညီတန္ကူညီေပးခဲ့မလို႔ပါ"
ဩဇာျပည့္ဝလွေသာထိုသူ၏အသံအားအ
ကဲခတ္ရယံုမၽွနဲ႔လူဆိုးလူညစ္တစ္ေယာက္မဟုတ္မွန္း'သူႀကီးဦးထိုက္'သိရွိခဲ့ရေလေတာ့သည္။ထို႔တစ္ဖန္ဒုတိယအႀကိမ္
ေျမာက္ထိုသူ၏ဥပဓိအားအကဲခတ္ၾကည့္ရာမ်က္ခံုးထူထူေအာက္၌စူးရွေသာမ်က္ဝန္းေျဖာင့္စင္းေသာႏွာတံတို႔ျဖင့္အလြန္ေယာက်္ားပီသေသာဥပဓိရွိသည့္ရုပ္ရည္ပိုင္ရွင္ျဖစ္မွန္းလဲသိခဲ့ရေတာ့၏။ထူးဆန္းတာ
တစ္ခုကထိုသူအားေစ့ေစ့ၾကည့္ယံုမၽွျဖင့္
အလိုလိုအားကိုးယံုၾကည္လိုသည့္စိတ္မ်ားေပၚေပါက္လာခဲ့ျခင္းပင္။
"အင္း,,,က်ဳပ္တို႔ရြာရဲ႕အခက္အခဲကိုကူညီ
မလို႔ဆိုတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ဒီရြာရဲ႕ေျမကို
နင္းလာသူဆိုေတာ့မိတ္ေဆြလို႔ပဲသတ္မွ
တ္လိုက္ပါ့မယ္,က်ဳပ္တို႔အခုၾကံဳေနရတဲ့
အခက္အခဲကမိတ္ေတြၾကားခဲ့တဲ့အတိုင္
လတစ္လရဲ႕လမိုက္ညေရာက္တာနဲ႔ရြာ
ထဲကအရြယ္ေရာက္ၿပီးမိန္းမပ်ိဳတစ္ေယာ
က္ထူးထူးဆန္းဆန္းေသဆံုးေနတာပဲ,
အဲ,အေလာင္းကိုက်ဳပ္တို႔ရြာဓေလ့အရအိမ္ေရွ႕မွာပဲစင္ထိုးၿပီးထားတယ္ေပါ့ဗ်ာ,အေစာင့္ေတြလဲရွိတာေပါ့,သာမာန္ဆိုအေစာင့္မရွိလဲခုလိုအေလာင္းေကာင္ေတြကိုဘယ္သူမွလက္ဖ်ားနဲ႔ေတာင္လာတို႔မွာမဟုတ္ပါဘူး,ဒါေပမဲ့အဲ့ဒီထားထားတဲ့အေလာ
င္းေတြကရက္လည္လို႔သၿဂိဳလ္မဲ့ေန႔က်,
အေခါင္းဖြင့္ၾကည့္ရင္ေခါင္းရိုက္သံေတြ
ေတာင္ေျခရာလက္ရာမပ်က္,ဒါေပမဲ့အေ
ခါင္းကေတာ့အခြံခ်ည္းသက္သက္ပဲက်န္
ခဲ့ေတာ့တာ,အထဲကအေလာင္းကမရွိ
ေတာ့ဘူး"

[2]

တစ္ခ်ိန္လံုးစိတ္ဝင္တစားၿငိမ္သက္နားေထာင္ေနခဲ့ေသာထိုသူမွ,
"ေကာင္းၿပီ,ကိုယ္ေတြ႕ၾကံဳေနရတဲ့ သူႀကီး
ကိုပဲျပန္ေမးခြန္းထုတ္ပါရေစ,အခုျဖစ္ေန
တဲ့ျပႆ    နာေတြကိုသူႀကီးဘယ္လိုသံုး
သပ္မလဲ?"
"က်ဳပ္တစ္သက္နဲ႔တစ္ကိုယ္ခုေလာက္ဆ
န္းၾကယ္တာမ်ိဳးတစ္ခါမွမၾကံဳခဲ့ဖူးေတာ့က်ဳ
ပ္လဲေကာက္ခ်က္ခ်ဖို႔ရာေတာ္ေတာ္အခ
က္ေတြ႕ေနေတာ့တာ,ဒါေပသိ,ပေယာဂ
နဲ႔ပတ္သက္မယ္လို႔ေတာ့ထင္သဗ်ိဳး,အဲ့
လိုအထင္နဲ႔ရြာထဲကသက္ႀကီးရြယ္အိုေရွ
မီေနာက္မီေတြကိုေမးအခါက်,သူတို႔လဲ
ခုလိုအျဖစ္မ်ိဳးမၾကားဖူး,မသိခဲ့ဖူးဘူးတဲ့"
"အင္း,က်ဳပ္ေလ့လာမိသေလာက္က,
ဒီအတတ္ကက်ဳပ္တို႔ျမန္မာအယူဓေလ့
ေအာက္လမ္းအတတ္မဟုတ္ဘူးဗ်,ဒါ
အေနာက္တိုင္းနည္းေအာက္လမ္းနည္း
ေတြကေနဆန္းသစ္ၿပီးဗမာေအာက္လမ္
အယူနဲ႔ေပါင္းစပ္ထားတဲ့နည္းျဖစ္ဖို႔မ်ား
တယ္,ေအာ္,,,ဒါနဲ႔ ခုဆိုအဲ့ဒီလိုေတြျဖစ္
တာရွစ္လေက်ာ္ၿပီးကိုးလထဲေရာက္ေနၿပီ
ေတာ့ေသဆံုးခဲ့တာလဲရွစ္ေယာက္ရွိခဲ့ၿပီ
ေပါ့ေနာ္"
"ဟုတ္ပါ့ဗ်ား,မိတ္ေဆြၾကားခဲ့သိခဲ့ရတဲ့အ
တိုင္းပါပဲ"
"သူႀကီးတို႔ရြာရဲ႕နာမည္က,'က်မ္းဂန္ငယ္'     ရြာဆိုေတာ့ကာက်ဳပ္တို႔ရဲ႕ျမန္မာအယူ,
ဗ်ည္းအကၡရာအစဥ္လိုက္တိုင္းစီၾကည့္
မယ္ဆိုရင္ျဖင့္က=၁,ဂ=၃,င=၅,ဆိုေတာ့
ကာေပါင္းျခင္းကိုး,ကိုးဂဏာန္းစီးတယ္,
ၿပီးေတာ့အဂၤလိပ္ခုႏွစ္က'၁၉၀၉ခုႏွစ္'
၁+၉+၀+၉ကိုညီမၽွျခင္းခ်ရင္ေပါင္းျခင္း
၁၉,အႀကီးဆံုးေနာက္ဘက္စြဲေနတဲ့ဂဏ
န္းကိုထပ္ယူရင္'၉',ၿပီးေတာ့လ,အေနနဲ႔
ကလဲစက္တင္ဘာဆိုေတာ့ကာ'၉',
ဟင္:::::::: က်ဳပ္ထင္တဲ့အတိုင္းပါပဲေလ,
အစီအရင္တစ္ခုခုနဲ႔ေတာ့မလြတ္ပါဘူး"
"စိတ္ဝင္စားစရာပဲဗ်ာ,ေအာ္,,,ေမ့ေနလို
က္တာ၊ဧည့္သည္ကိုအိမ္ေပၚေတာင္မဖိ
တ္မိဘူး,ဒီကဧည့္သည္နာမည္က,"
"က်ဳပ္နာမည္'ဥႆ    ဖယားေမာင္စိန္ေရႊ'
ပါ,သူႀကီး"
"လူလဲထူးဆန္းသလိုနာမည္လဲထူးဆန္း
ပါေပ့,ကဲ ေမာင္ရင္အိမ္ေပၚႂကြ,ေရခ်ိဳးအ
ေမာေျဖၿပီးတာနဲ႔ထမင္းလက္ဆံုစားၾက
တာေပါ့,က်ဳပ္အိမ္မွာပဲတည္း, ငမိုး,,ဒီက
ဧည့္သည္ေရခ်ိဳးဖို႔ေရငင္ေပးထားေခ်"
"ေအာ,,ေမ့လို႔ဗ်,ကၽြန္ေတာ္ခုကိစၥကိုရွင္း
လင္းတာမၿပီးမခ်င္းေရခ်ိဳးကိုယ္လက္သန္႔
စင္လို႔မရေသးပါဘူး,ထမင္းကိုလဲ'အမဲ
သား'တစ္မ်ိဳးတည္းကိုပဲဟင္းအျဖစ္မွီဝဲရ
မွာပါ"
'သူႀကီးဦးထိုက္'လဲ'ငမိုး'အားရြာထဲအမဲ
ေပၚသည့္အိမ္သို႔သြားကာအမဲသားတစ္ပိ
ႆ    ဝယ္ခဲ့ရန္ခိုင္းေစလိုက္ေတာ့သည္။
'ဥႆ    ဖယားေမာင္စိန္ေရႊ'လဲခဏတျဖဳ
တ္အေမာေျဖၿပီးေနာက္ဘုရားစင္ေရွ႕၌
'ကိုးနဝင္းပုတီး'အား'ကိုး'ေခါက္မၽွစိတ္ၿပီး
လၽွင္ပဲ,
'ဒံုး! ဒံုး! ဒံုး!  ေဟ်ာင့္!မင္း ခုခ်က္ခ်င္းဒီရြာ
ကထြက္သြား,ငါ့ကိစၥကိုဖ်က္လိုဖ်က္စီးလု
ပ္လို႔ကေတာ့မင္းပါအေသပဲ,ဒါ ပထမဆံု
နဲ႔ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္လာသတိေပးတာ'
ဘုရားအားအာရံုျပဳကာမ်က္စိမွိတ္ထားေသာ္ျငား,အိမ္ေပါက္မွတစ္စံုတစ္ေယာက္
ေဒါသတႀကီးျဖင့္တဝုန္းဝုန္းတက္လာနဲ႔အ
တူထိုကဲ့သို႔ေသာေက်ာခ်မ္းဖြယ္အသံခပ္
ဩဩနဲ႔က်ိန္းေမာင္းသြားေလရာ,
လွည့္မၾကည့္ေသာ္လဲ 'ဥႆ    ဖယားေမာ
င္စိန္ေရႊ'၏အာရံုထဲျမင္ေနရၿပီးထိုသို႔လာ
ႀကိမ္းေမာင္းသူမွာတစ္ကိုယ္လံုးအသား
မ်ားျဖဴ ေဖြးစြတ္လၽွက္အေနာက္တိုင္းဝတ္
ရံုအနက္ႀကီးဝတ္ဆင္ထားသူတစ္ဦး,
"ေဟ့,ဘယ္သူတုန္းကြ,ခုနက"
အိမ္ေရွ႕ကြပ္ပ်စ္တြင္ထိုင္ေနေသာသူႀကီး,
ေအာ္သံနဲ႔အတူအိမ္ေပၚတက္လာသျဖင့္,
"ေမာင္စိန္ေရႊ,ခုန အိမ္ႀကီးတစ္ခုလံုးတဒုံ
ဒံုးနဲ႔'သိမ့္ကနဲ'ကိုျဖစ္သြားတာပဲ,အသံဗ
လံေတြလဲၾကားလိုက္ရသလားလို႔"
"ဟင္::::အမွန္ေပါ့ဗ်ာ,ဒီျပႆ    နာေတြဖန္
တီးထားတဲ့သူကက်ဳပ္ကိုလာသတိေပး
သြားတာ"
"ေဟ, ဘယ္မတုန္း!"
"ရွာမေနနဲ႔ သူႀကီး,ေတြ႕မွာမဟုတ္ဘူး,
သူနဲ႔က်ဳပ္နဲ႔ႏွစ္ေယာက္ပဲသိႏိုင္မယ္,သူခ်
ထားတဲ့စည္းကိုက်ဳပ္သြားနင္းလိုက္ၿပီဆို
ေတာ့ က်ဳပ္နဲ႔သူအျမဲဆက္သြယ္မိေနမွာ,
သူ႔အစီအရင္ကိုလဲက်ဳပ္သိၿပီ,ကိုးကိန္း
စည္း'ခ်ထားတာပဲ,ဒါနဲ႔ သူႀကီး,က်ဳပ္ကို
ဒီရြာက'သုဘရာဇာ'ဆီလိုက္ပို႔ေပးလို႔ရ
မလားဗ်"
"ရတာေပါ့ဗ်ာ"
"ေကာင္းၿပီ,ဒီလိုဆို က်ဳပ္ညေနစာစားၿပီး
တာနဲ႔ခ်က္ခ်င္းသြားရမယ္"
ထို႔ေနာက္'ဥႆ    ဖယားေမာင္စိန္ေရႊ'လဲ
သူ႔အတြက္စီမံခ်က္ျပဳတ္ထားေသာအမဲ
သားတစ္ပိႆ    အား၃ပံု၁ပံုမၽွစားေသာက္
ၿပီးေနာက္က်န္သည္မ်ားကိုအိုးလိုက္မ,ကာ'ငမိုး'၏အကူအညီျဖင့္ရြာသခ်ႋဳင္းဆီသို႔ထြက္ခဲ့ေလေတာ့သည္။
အခ်ိန္ကား ႏြားရိုင္းသြင္းခ်ိန္,
ေနဝင္ရီတေရာ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
'ငမိုး'အတြက္ထူးဆန္းေနသည္မွာကား
ရြာထဲမွေခြးအားလံုး,ဆိုးေပ့ေပေပ့ဆိုသည့္ေခြးမ်ားပင္'ဥႆ    ဖယားေမာင္စိန္ေရႊ'
ကိုေတြ႕သည္ႏွင့္အၿမီးေလးမ်ားကုပ္ကာ
သခင္ကိုေတြ႕သည္အလားေနာက္မွတကုပ္ကုပ္ျဖင့္လိုက္လာၾကျခင္းပင္။
ဒီလိုနဲ႔ သုႆ    န္ထဲသို႔ေရာက္ေသာ္,
"ဗ်ိဳ႕, ဦးမွန္,ဒီမွာဧည့္သည္ပါတယ္ဗ်ိဳ႕"
'ငမိုး'၏ေခၚသံေၾကာင့္တြင္းတူးေနေသာ
သုဘရာဇာႀကီးဦးမွန္'ေပါက္ျပားႀကီးထမ္း
လၽွက္ေရာက္ရွိလာၿပီး,
"ဧည့္သည္,ဧည့္သည္,အင္း,,,ဒီေနရာအ
တြက္ဧည့္သည္ဆိုတဲ့ပညတ္ခ်က္ေဝါဟ
ရမရွိဘူး,လာခ်င္သည္ျဖစ္ေစ/မလာခ်င္
သည္ျဖစ္ေစ အားလံုးတစ္ေန႔လာကိုလာ
ရမဲ့ေနရာပဲ,ၿပီးေတာ့ဧည့္သည္ဆိုတာလဲ
မဟုတ္ေသးဘူး,ေနခ်င္သည္ျဖစ္ေစ/မေ
နခ်င္သည္ျဖစ္ေစ ထာဝရေနသြားရမဲ့
ေနရာပဲဗ်ိဳ႕,ဟာ::::::::::::::::::"
"ဟာ,ဦးမွန္'ကေတာ့လုပ္ၿပီ,ဒါ တကယ္
ဧည့္သည္ပါဗ်,ဒီကေနာင္ႀကီးနာမည္က
'ဥႆ    ဖယားေမာင္စိန္ေရႊ'တဲ့,အဲ,,,, ဒါနဲ႔
ေနာင္ႀကီးကအထက္လမ္းဆရာလား,
ေအာက္လမ္းဆရာလား"
'ငမိုး'၏အေမးေၾကာင့္ယခုအခါအူလွိုက္
သဲလွိုက္ရီျဖစ္သြားသူမွာကား'ဥႆ    ဖယာ
ေမာင္စိန္ေရႊ'ပင္,
"ဟာ::::::::::ႏွစ္မ်ိဳးလံုးပဲဗ်,ဒါေပမဲ့ ဆရာဆို
တဲ့ပညတ္ခ်က္ႀကီးေတာ့ျဖဳတ္ေပးပါဗ်ိဳ႕,
မခံယူဝံ့ပါဘူး,က်ဳပ္နဂိုဝါသနာကိုက
ေလာကဓာတ္ဆိုင္ရာပညာရပ္ေတြကိုဝါ
သနာထံုသူမို႔ပါ,အထက္လမ္းေကာေအာ
က္လမ္းေကာသူ႔နည္းသူ႔ဟန္နဲ႔စြမ္းၾက
တာခ်ည္းပါပဲ,အေကာင္းအဆိုးကေတာ့
ေလ့လာတဲ့သူရဲ႕ခံယူခ်က္နဲ႔သူ႔ရဲ႕ရည္ရြ
ယ္ခ်က္အေပၚသာမူတည္တာပါ"
ထိုအခါသုဘရာဇာႀကီး'ဦးမွန္'မွ,
"ကိုယ့္လူၾကည့္ရတာဥပဓိေကာင္းေကာင္
နဲ႔အေမႊးအမၽွင္ေတြသာမရွိလို႔ကေတာ့
ဓာတ္ရွင္မင္းသားပံုစံဗ်ိဳ႕,ဒါနဲ႔ က်ဳပ္ဘာကူ
ညီေပးရမလဲ"
"ဒီရက္ပိုင္း အစိမ္းေသမိန္းကေလးအ
ေလာင္းမ်ားရွိမလားဗ်"
"ရွိပါၿပီေကာ ေမာင္မင္းႀကီးသားရယ္,ခု
တင္သူ႔အေခါင္းျမႇပ္မလို႔တြင္းတူးေနတာ
"အဆင္သင့္လိုက္ေလဗ်ာ,က်ဳပ္ကိုသူ႔အ
ေလာင္းဆီလိုက္ျပပါဦး"
သို႔ႏွင့္အေလာင္းဆီသို႔ေရာက္ေသာ္,
ဆံပင္ကိုးပင္,လက္သည္းစ,ကိုးစႏွင့္ပါး
တြင္လိမ္းက်ံထားေသာသနပ္ခါးမ်ားအား
ခြင့္ေတာင္းယူ၍ျခစ္ခ်လိုက္ၿပီးေနာက္ေသ
ခ်ာသိမ္းဆည္းလိုက္ေလေတာ့သည္။
ၿပီးေနာက္,,,
"ဦးမွန္, ဦးႀကီးဆီမွာရြာထဲအသြင္းမခံဘဲ
ရြာျပင္ထုတ္ထားတဲ့အစိမ္းေသအေခါင္း
ေတြေပၚတင္ထြန္းထားတဲ့ဖေယာင္းတိုင္
လက္က်န္ေလးေတြေရာ,သိမ္းထားတာ
ရွိေသးလားဗ်"
"ရွိတယ္,ခဏ ဒီကပဲေစာင့္ေနရစ္က်,က်ဳပ္
တဲထဲကေနသြားယူၿပီးျပန္ခဲ့မယ္"
ခဏအၾကာလက္ထဲတြင္ဖေယာင္းတိုင္အ
တိုအစမ်ားပိုက္လၽွက္ျပန္လာေသာ'ဦးမွန္',
"ကဲ,,,မိတ္ေဆြလိုခ်င္တဲ့ဖေယာင္းတိုင္
ေတြ ဒီမွာဗ်ိဳ႕,လုပ္စရာရွိတာဆက္လုပ္
ၾက,က်ဳပ္လဲက်ဳပ္အလုပ္ေလးလက္စ,သ
တ္လိုက္ဦးမယ္"
ေပါက္ျပားႀကီးထမ္းလၽွက္သီခ်င္းေလး'တစာစာ'ျဖင့္တြင္းဆက္တူးရန္ထြက္ခြာသြား
ေသာသုဘရာဇာႀကီး'ဦးမွန္'ဆိုသူအား
ၾကည့္၍အပူအပင္,ေလာဘေဒါသေမာဟ
တို႔ကင္းမဲ့ေသာလူသားတစ္ေယာက္
၏ေအးခ်မ္းေသာဘဝအား'ဥႆ    ဖယားေမာင္စိန္ေရႊ'တစ္ေယာက္ျကည့္ရင္းျပံဳးမိေတာ့၏။