{ကေလးစားစုန္းမ} {Part 1}
**ေဟမာန္ေရးသည္**
္ျငိမ္သက္ေနေသာပတ္ဝန္းက်င္အား
''ေဝါ ေဝါ ဖေရာ''ျပင္းထန္လွေသာ
ေလတိုက္သံမ်ားႏွင့္အတူ
''ဂ်ိန္းးးးးဂ်လိန္းးးးးးဂ်ိန္းးးးး''
မိုးခ်ဳန္းသံမ်ားကလည္းအျပိဳင္
ဆူညံသံမ်ားျဖင့္ျဖိဳခြဲလိုက္ေလသည္
ထိုကဲ႔သို႔႐ုတ္တရက္ေျပာင္းလဲသြား
ေသာရာသီဥတုအေျခေနေႀကာင့္
ဝက္ဝင္႐ြာတစ္ခုလံုးမွာကိုယ္စီကိုယ္စီ
အိမ္ထဲသို႔ေျပးဝင္ႀကေလေတာ့သည္
ထို႔ေနာက္မိမိတို႔၏ကေလးမ်ားအား
လည္းစဥ့္အိုးမ်ားထဲတြင္လည္းေကာင္း
ေသတၱာမ်ားထဲတြင္လည္းေကာင္း
ထန္းေခါက္ဖာမ်ားအတြင္းတြင္လည္း
ေကာင္းထည့္ကာပိတ္ထားႀကေလ
ေတာ့သည္
အေဝးေျပးလမ္းမေပၚ၌အိမ္စီး
ကားေလးတစ္စီးမွာပံုမွန္အရွိန္ျဖင့္
တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ေမာင္းလာေလသည္
ထိုကားထဲတြင္ေတာ့ေဒါက္တာ
ေက်ာ္ေက်ာ္တို႔မိသားစုမွာ
ေႏြအားလပ္ရက္၌သူ၏ဇာတိ႐ြာ
မိဘမ်ား၏ဆီသို႔အလည္လာ
ႀကေလသည္ေဒါက္တာေက်ာ္ေက်ာ္
၏မိန္းမမွာလည္းေဒါက္တာတစ္ဦး
ျဖစ္၍နာမည္မွာစုစုေမာ္ျဖစ္ေလသည္
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၌အသက္၁၂ႏွစ္
အ႐ြယ္သားေလးတစ္ဦးရွိျပီးအမည္
မွာမင္းေအာင္ေက်ာ္ျဖစ္ျပီးမင္းမင္း
ဟုသာေခၚႀကေလသည္
''ေမေမ မေရာက္ေသးဘူးလား
ေရာက္ေတာ့မွာပါသားရဲဲ႕ေဟာ
ဟိုမွာအိမ္ေလးေတြစျမင္ေနရျပီေလ
ေရာက္ေတာ့မွာပါ''ဟုေျပာလိုက္ရာ
မင္းေအာင္ေက်ာ္မွကားျပတင္းေပါက္
မွတစ္ဆင့္လွမ္းႀကည့္လိုက္ေလသည္
သူမတို႔ေနထိုင္ရာမႏၲေလးျမိဳ႕မွ
ေလးနာရီေလာက္ေမာင္းအျပီးတြင္
ေတာ့သူမေယာက်ၤား၏ဇာတိျဖစ္ေသာ
ဝက္ဝင္႐ြာသို႔ေရာက္လာေလေတာ့သည္
မိုးတြင္းျဖစ္၍ရြာလမ္းမ်ားမွာ
ဗြက္ထေနေသာေႀကာင့္
ေဒါက္တာေက်ာ္ေက်ာ္တစ္ေယာက္
ကားအားဂရုစိုက္ေမာင္းလာေလသည္
ရြာအဝင္ဝတြင္ေတာ့လယ္ေတာမ်ား
ရွိေနျပီးေတာင္သူလယ္သမားမ်ား
လယ္ထဲသို႔ေရသြင္းေနႀကျပီ
ေကာက္စိုက္သမအခ်ိဳ႕မွာ
မူေကာက္စိုက္ေနႀကေလသည္
႐ြာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ကားအား
ေသခ်ာဂရုစိုက္ကာေဒါက္တာ
ေက်ာ္ေက်ာ္ေမာင္းလာရင္းရြာ
ေတာင္ဘက္ေတာအုပ္နားရွိျခံ
က်ယ္ႀကီးေရွ႕တြင္ကားရပ္လိုက္
ေလသည္
ကားရပ္သည္ႏွင့္မင္းေအာင္ေက်ာ္
ကားေပၚမွခုန္ေပါက္ေျပးဆင္းကာ
''ဖြားဖြား ဖြားဖြား သားလာလည္တယ္
ဖြားဖြားေရ''ဟုတေႀကာ္ေႀကာ္ေအာ္ကာ
ျခံထဲေျပးဝင္သြားေလသည္
ေဒါက္တာေက်ာ္ေက်ာ္၏အေဖမွာလြန္ခဲ႔
ေသာ္ႏွစ္ႏွစ္ခန္႔ကေသဆံုးသြား
ခဲ႔ေလသည္
္ေဒါက္တာေက်ာ္ေက်ာ္၏
ဖခင္မွာေငြရွာေတာ္ေသာေယာက်ၤား
ေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္သည့္
အေလ်ာက္မေသမီကပင္အိမ္ပိုင္
ျခံပိုင္ျဖင့္ဥစၥာပစၥာည္းစံုလင္စြာ
ဇနီးႏွင့္သားသမီးအားလိုေလး
ေသးမရွိထားခဲ႔ေလသည္
ေဒါက္တာေက်ာ္ေက်ာ္တြင္ညီမတစ္
ေယာက္ရွိျပီးအးမမဟုေခၚေလသည္
သူမွာထို႐ြာတြင္ပင္
အိမ္ေထာင္က်ေသာေႀကာင့္မိဘ
အိမ္၌သာေနေလသည္
ျခံဝန္းႀကီးထဲတြင္ေတာ့ပိႏၷဲ လိေမၼာ္ သံပုရာ င႐ုတ္ မုန္ညွင္းပင္မ်ားအျပင္
သီးပင္စားပင္မ်ားမ်ိဳးစံုစြာစိုက္ပ်ိဳးထား
ေလသည္သူတို႔မိသားစုလာသည္အား
ျမင္ေသာ္ေဒါက္တာေက်ာ္ေက်ာ္၏မိခင္
မွာတုတ္ေကာက္ေလးေထာက္၍အိမ္
ေရွ႕ထြက္လာကာႀကိဳေလသည္
ေဒါက္တာေက်ာ္ေက်ာ္၏ညီမ၌လည္း
မင္းေအာင္ေက်ာ္ထက္ေလးလသာႀကီး
ေသာသားတစ္ေယာက္ရွိျပီးဖိုးလံုးဟု
သာေခၚႀကေလသည္
ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္မွာဝမ္းကြဲေနရာ
ျခင္းခြဲေနရေသာ္လည္းတစ္ေယာက္
ႏွင့္တစ္ေယာက္အလြန္ခ်စ္ႀကေလသည္
ေတြ႔တာႏွင့္တစ္ေယာက္ပုခံုးတစ္
ေယက္ဖက္ကာျခံျပင္ထြက္သြား
ႀကေလသည္
သူတို႕ထြက္သြားသည္အားျမင္ေသာ္
စုစုေမာ္က
''သားတို႔အေဝးႀကီးသြားမေဆာ့
ႀကနဲ႔ေနာ္''ဟုလွမ္းေအာ္လိုက္ရာ
''ဟုတ္ကဲ႔''ဟုျပန္ေျပာရင္းထြက္သြား
ႀကေလသည္
ထိုစဥ္ေအးမမ၏ေယာက်ၤားဘထူး
ထြက္လာ၍ေဒါက္တာေက်ာ္ေက်ာ္
တို႔အားလာေရာက္ႏႈတ္ဆက္ေလ
သည္ထို႔ေနာက္သူ၏ေယာက္ခမ
ေအးမမ၏အေမအား
''အေမအထုပ္ေတြထုပ္ျပီးျပီသြား
စို႔ေလေနာက္က်ရင္လမ္းမေကာင္း
ဘူး''ဟုေျပာလိုက္ရာစုစုေမာ္က
''ဟင္ဘယ္သြားမွာလဲအေမက''
ေအးမမကဝင္၍
''ဒီေန႔ေမေမ့အမဝမ္းကြဲေနမေကာင္း
လို႔သြားႀကည့္ခ်င္လို႔တဲ႔အဲ႔တာေႀကာင့္
ကိုဘထူးလိုက္ပို႔ေပးေနတာ''
ေဒါက္တာက်ာ္ေက်ာ္က
''အေမကလည္းေနာက္ရက္မွသြား
ေလခုသားတို႔လာလည္ေနတာကို''
''လွ်ာမရွည္နဲ႔နင္တို႔ကေနာက္ရက္
ေတြလည္းဒီမွာရွိေနအုန္းမွာငါျပန္
လာရင္ေတြ႔လို႔ရေသးတယ္ငါ့အမက
ေသခါနီးေနျပီအဲ႔တာေႀကာင့္ငါ့ကို
သူေတြ႔ခ်င္ေနတာသူနဲ႔ကေနာက္ရက္
ေတြ႔ဖို႔မေသခ်ာဘူးခုပဲသြားမယ္''
ဟုေျပာကာဘထူးလက္အားဆြဲ၍
ထြက္သြားေလသည္
ေအးမမကစုစုေမာ္အား
''အဲ႔ဒါပဲႀကည့္အမေရဖိုးလံုးကိုမထိန္း
ရဘူးသူ႔ကိုထိန္းေနရတာ''ဟုေျပာ
ရင္း
''အဲ ဒါနဲ႔ကေလးေတြဘယ္ေရာက္
သြားပါလိမ့္''စုစုေမာ္က
''သြားျပီေလေဆာ့ဖို႔''
''သြားပါေစညေနမွက်မသြားေခၚ
လိုက္မယ္အမတို႔လည္းနားေတာ့ေလ
က်မထမင္းဟင္းခ်က္လိုက္အုန္းမယ္''
ဟေျပာကာမီးဖိုခန္းထဲဝင္သြားေလသည္
မင္းေအာင္ေက်ာ္မွာဖိုးလံုးႏွင့္အတူ
ရြာထဲမွကေလးမ်ားထံသို႔ကစား
ရန္သြားခဲ႔ေလသည္သူတို႔အိမ္၏သံုး
ျပတ္ေလာက္အေက်ာ္ကေလးမ်ား
ေဆာ့ေနေသာေညာင္ပင္ႀကီးေအာက္
သို႔ေရာက္သည့္အခါ၌ေဆာ့ေန
ႀကေသာကေလးမ်ားမွာသူ႔အား
ဝိုင္း၍ႏႈတ္ဆက္ႀကေလသည္
တစ္ႏွစ္တစ္ခါပံုမွန္လာေနႀကျဖစ္
ေသာေႀကာင့္ဤရြာ၌ပင္မင္းမင္းထံ၌
သူငယ္ခ်င္းမ်ားရွိေနႀကေလျပီျဖစ္
သည္ကေလးမ်ားေဆာ့နည္းေပါင္း
စံုေဆာ့ရင္းညေနေစာင္းသြားေလ
ေတာ့သည္
ကေလးမ်ားထဲမွလွေအးဆိုေသာ
ေကာင္ေလးက
''ေဟ်ာင့္ဖိုးလံုးမင္းသူ႔ကိုတို႔႐ြာရဲ႕
စုန္းမအေႀကာင္းေျပာျပျပီးျပီလား''
ဟုေမးလိုက္ရာမင္းမင္းက
''ေျပာျပျပီးျပီငါသိတာႀကာျပီငါ့အေဖ
ကေျပာတယ္ကြစုန္းမေတြဘာေတြ
ဆိုတာတကယ္မရွိဘူးတဲ႔အဲ႔ေတာ့
ငါလည္းမယံုဘူး''ဟုျပန္ေျပာလိုက္
ေလရာလွေအးဆိုေသာကေလးက
''တကယ္ရွိတယ္လူႀကီးေတြေျပာျပ
တာသူကဆံပင္အရွည္ႀကီးတဲ႔ျပီးေတာ့
လက္သည္းေျခသည္းေတြကလည္း
ရွည္ျပီးခြ်န္ေနတာပဲတဲ႔ျပီးေတာ့သူ႔
ေျခေထာက္ေတြကလည္းေျပာင္းျပန္
ႀကီးေတြတဲ႔''ထိုအခါမင္းမင္းက
''မင္းျမင္ဖူးတာလား''
''မဟုတ္ဘူးတစ္႐ြာလံုးသိတယ္
သူ႔အေႀကာင္းအခုထိလည္းသူရွိ
တယ္တဲ႔''ဟုေျပာလိုက္ရာမင္းမင္းက
''အဲ႔စုန္းမကိုဘယ္မွာေတြ႔လို႔ရလဲ
ငါေတြ႔ဖူးခ်င္လို႔''ကေလးအားလံုးထို
ေနရာမွထေျပးႀကေလေတာ့သည္
မင္းမင္းအားလံုးကေႀကာင္ေတာင္
ေတာင္ႀကည့္လိုက္ျပီး
''ေႀကာက္တတ္တာေတြကလည္း
လြန္ေရာပဲငါမယံုဘူးလွေအးသူနဲ႔
ဘယ္မွာေတြ႔လို႔ရလဲမင္းသိလား''
ဟုေမးလိုက္ရာလွေအးကေခါင္းျငိမ့္
ျပရင္း
''ဖိုးလံုးတို႔အိမ္ေနာက္ဘက္ကေတာ
အုပ္ထဲကေနျဖတ္ျပီးနဲနဲနက္တဲ႔ေတာ
ထဲကအပင္မွာရွိတယ္သူ႔ကိုဟိုးအရင္က
ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ႀကီးကပရိတ္
ႀကိဳးေတြနဲ႔ခ်ည္ျပီးအပင္မွာပိတ္ထား
ခဲ႔တာတဲ႔ငါ့အဖြားကေျပာျပတာ''
မင္းမင္းမွာျမိဳ႕ႀကီးသားပညာတတ္
ဆန္ဆန္ေတြးတတ္ေသာကေလး
ျဖစ္ေသာေႀကာင့္ထိုအေႀကာင္းအရာ
မ်ားအားလက္မခံေပယံုလည္းမယံု
ႀကည္ထို႔ေႀကာင့္သူထိုအပင္အား
သြားႀကည့္ရန္ဆံုးျဖတ္လိုက္ျပီး
''မင္းငါ့ကိုအဲ႔အပင္ဆီလိုက္ပို႔ေပးမလား
လိုက္ပို႔ရင္မင္းကိုငါဒါေပးမယ္''ဟုေျပာ
ကာသူ၏အိတ္တြင္းမွလက္ႏွိပ္ဂိမ္းစက္
ေလးအားထုတ္ျပလိုက္ေလသည္
႐ြာထဲကကေလးျဖစ္ေသာလွေအးမွာ
ထိုဂိမ္းစက္အားသေဘာက်ျပီးလိုက္ပို႔
ေပးရန္သေဘာတူလိုက္ေလသည္
ဖိုးလံုးမွာမင္းမင္းအားမသြားရန္တား
ေနသည္သို႔ေသာ္မင္းမင္းကတားမရ
ီအိမ္ကလူႀကးေတြကိုမေျပာရန္လည္း
ကတိေတာင္းထားေလသည္
သူတို႔သံုးေယာက္တိုင္ပင္ေနစဥ္
ေအးမမလိုက္လာကာႏွစ္ေယာက္
စလံုးအားထမင္းစားရန္လာ၍
ေခၚသြားေလသည္
ည၌တစ္အိမ္လံုးအိပ္ေမာက်
ေနသည့္အခ်ိန္မင္းမင္းမွာအိပ္
ယာထက္မွတိုးတိုးတိတ္တိတ္ထကာ
အိမ္အေနာက္ဘက္တြင္အဆင္သင့္
ေစာင့္ေနေသာလွေအးဆီသို႔
သြားေလသည္ဖိုးလံုးမွာသူ႔ညီအား
စိတ္မခ်၍သူပါလိုက္ပါလာေလသည္
လမ္း၌လည္းတစ္လမ္းလံုးအိမ္လွည့္
ျပန္ရန္သာဖိုးလံုးတစ္ေယာက္ေျဖာင္းဖ်
ေနေလသည္သို႔ေသာ္မင္းမင္းကမရ
ေရွ႕ဆက္သာသြားေနသည္
''အု အု အု အ အ အ'' ''က်လိ က်လိ''
''ခ်ိဳး ခ်ိဳး ခြ်ပ္ ခြ်ပ္ ရွပ္ ရွပ္''ေတာလမ္း
တစ္ခုလံုးအသံမ်ားမ်ိဳးစံုႀကားေနရ
ေလသည္သို႔ေပမဲ႔စူးစမ္းခ်င္ေနေသာ
ကေလးမ်ားအဖို႔ထိုအသံမ်ားအား
ပင္ေႀကာက္ရမွန္းမသိျဖစ္ေနေလသည္
ေတာမွာနက္သထက္နက္လာျပီး
ေမွာင္လာေလသည္ကေလးမ်ားမွာ
သူတို႔အသင့္ေဆာင္ယူလာေသာ
လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးမ်ားအားထြန္းလိုက္
ေလသည္တစ္ေနရာအေရာက္လွေအး
ရပ္တန္႔လိုက္ကာဆိုင္းပုတ္တစ္ခုအား
လက္ညိဳးထိုးျပေလသည္မင္းမင္းထို
ဆိုင္းပုတ္အားဖတ္လိုက္ရာ
''ဒီဘက္ေရွ႕လမ္းတြင္းသို႔ဆက္၍
မသြားႀကပါရန္တားျမစ္အပ္ပါသည္
စုန္းမ၏ေနရာပရဝုဏ္ျဖစ္ေသာေႀကာင့္
ျဖစ္ပါသည္''မင္းမင္းဆိုင္းပုတ္အားဖတ္
ျပီးအားရဝမ္းသာေသာေလသံျဖင့္
''ဒါဆိုတို႔လာတဲ႔လမ္းမွန္ေနျပီ''ဟု
ေျပာကာလမ္းခ်ိဳးေလးထဲဆက္သြား
ခဲ႔ေလသည္လွေအးမွာဆိုင္းပုတ္နား
တြင္ပင္ရပ္ေနရာမင္းမင္းက
''လာေလလွေအးဘာလုပ္ေနတာလဲ''
''ေတာ္ျပီမလာေတာ့ဘူးငါလိုက္ပို႔
ေပးျပီးျပီေလငါ့ကိုဂိမ္းစက္ေပးေတာ့''
ဟုေျပာလိုက္ရာမင္းမင္းသူ၏ေဘာင္း
ဘီအိတ္ထဲမွထုတ္၍ပစ္ေပးလိုက္ေလ
သည္လွေအးမွာဂိမ္းစက္ရသည္ႏွင့္
ဖေနာင့္ႏွင့္တင္ပါးတစ္သားတည္း
က်ေင္လာရာလမ္းအတိုင္းေျပးေလရာ
မင္းမင္းက
''အေျခာက္ေႀကာက္တတ္လိုက္တာ''
ဟုေျပာျပီးဖိုးလံုးႏွင့္အတူေရွ႕ဆက္
ေလွ်ာက္လာေလသည္လမ္းခ်ိဳး၏
ေတာ္ေတာ္ေလးဝင္အျပီးတြင္ေတာ့
ႀကီးမားလွေသာကုကၠိဳလ္ပင္ႀကီးတစ္
ပင္အားေတြ႔ေလသည္ထိုအပင္၏
ပတ္ပတ္လည္တြင္ပရိတ္ႀကိဳးမ်ား
ျႈဖင့္စည္းေႏွာင္ထားေလသည္
ထိုအပင္ေရွ႕တြင္မင္းမင္းရပ္ကာႀကည့္
ေနရင္းမွ
''ဖိုးလံုးစုန္းမကိုဘယ္လိုေခၚရတာလဲ''
ဟုေမးလိုက္ရာဖိုးလံုးက
''ငါလည္းေသခ်ာမသိဘူးလွေအး
ေျပာဖူးတာေတာ့စားစရာေတြရွာေပးပါ
ကေလးယူပါလို႔သံုးခါေျပာရတယ္တဲ႔''
မင္းမင္းခ်က္ခ်င္းပင္ထိုအပင္တြင္
ပတ္ထားေသာပရိတ္ႀကိဳးမ်ားအား
လိုက္ေျဖကာခ်လိုက္ေလသည္ပရိတ္
ႀကိဳးမ်ားေျဖျပီးသြားသည့္ေနာက္ပါးစပ္မွ
''စားစရာေတြရွာေပးပါ
ကေလးယူပါ''ဟုသံုးႀကိမ္ေအာ္
ေျပာလိုက္ေလသည္ထိုစဥ္
''ဟားးးးးးဟားးးးးးဟားးးးးဟားးးးးး
ဟားးးးးဟားးးးဟားးးးးဟားးးးးဟားးးး''
ရယ္သံမ်ားႏွင့္အတူေလျပင္းမ်ား
တိုက္ခတ္လာေလသည္ထို႔ေနာက္မိုး
ျခဳန္းသံမ်ားျပင္းထန္လာကာ
ရွွည္လ်ားလွေသာဆံပင္ျဖဴ
ႀကီးမွာအပင္ထက္မွေလွ်ာကာက်
လာေလသည္
မင္းမင္းေႀကာင္ႀကည့္ေနစဥ္
ဖိုးလံုးမင္းမင္း၏လက္အားဆြဲကာ
ေျပးေလေတာ့သည္အိမ္ျပန္ေရာက္
သည့္အခါဖိုးလံုးမွာဘုရားစင္ေအာက
၌သြားအိပ္ေနေလသည္မင္းမင္းလည္း
သူ၏ေဘးတြင္ဝင္ေရာက္အိပ္လိုက္
ေလသည္
တစ္ရြာလံုးမွာအိပ္ေမာက်ေနသည္႔
အခ်ိန္တြင္ဆံပင္မ်ားေျမတြင္လွ်ပ္တိုက္ကာခြ်န္ထက္လွေသာ
လက္သည္းမ်ားႏွင့္လက္ထဲ
၌ကေလးထည့္သည့္စေကာအားကိုင္
လ်က္ေျခေျပာင္းျပန္ျဖင့္စုန္းမမွာ႐ြာ
ထဲသို႔ဝင္လာေလသည္
မပုတုဟုအမည္ရေသာအမ်ိဳးသမီး
တစ္ဦးမွာအိမ္သာတက္ရန္တစ္ေရး
ႏုိးလာေလသည္ထိုအခ်ိန္သူမနား
ထဲ၌ႀကားလိုက္ေသာညည္းသံေႀကာင့္
အိမ္ထဲအျမန္ေျပးဝင္ကာတံခါးအား
ဂ်က္ခ်လိုက္ေလသည္ထို႔ေနာက္သူ
၏သမီးအားအိမ္ေရွ႕ခန္းဆီမွလႈပ္ႏုိးကာ
မီးဖိုေခ်ာင္ရွိဆန္အိုးထဲတြင္
ထည့္ပိတ္လိုက္ေလသည္
''ဘုရားေရသူဘယ္လိုလုပ္ျပီး
ျပန္ေရာက္လာတာလဲ
ကယ္ေတာ္မူပါ''ဟုေျပာကာ
ဘုရားစင္ေအာက္တြင္
ထိုင္၍ဘုရားရွီခိုးေန
လိုက္ေလသည္
ညဥ္းသံႀကီးမွာက်ယ္သထက္
္က်ယ္လာေလရာေအးမမ
တစ္ေယာက္ႏုိးလာေလသည္
''ေဝါ ေဝါ ေဝါ ဖေရာ ဖေရာ''
ေလသံလားမိုးသံလားမကြဲျပား
ေသာအသံမ်ား႐ုတ္တရက္ႀကား
လာရကာ
''ဂ်ိန္းးးးးးးးဂ်လိန္းးးးးးး''မိုးမ်ားလည္း
ျခိမ္းလာေလသည္တစ္ခ်က္ခ်က္
လ်က္လိုက္ေသာလွ်ပ္စီးမ်ားက
မိုးႀကိဳးပစ္လိုက္သည့္ႏွယ္
ေႀကာက္စရာေကာင္းလွေပသည္
''အင္းးးဟင္းးးးဟင္းးးးဟင္းးးဟင္းး
အင္းးးးဟင္းးဟင္းးးဟင္းးးဟင္းးး''
ေအးမမအတန္ႀကာသည္အထိ
အိပ္ယာထဲ၌ထိုအသံအားနားစြင့္
ေနရာအသံမွာနီးသထက္နီးလာ
ေလသည္ျဖဳန္းခနဲေအးမမအိပ္ယာ
ထက္မွထကာကေလးႏွစ္ေယာက္၏
အိပ္ခန္းဆီသို႔တက္ေျပးေလရာ
ကေလးႏွစ္ေယာက္မွာဘုရားစင္
ေအာက္၌အိပ္ေနသည္အားေတြ႔
လိုက္ရေလသည္ေအးမမေျပးသြား
ကာကေလးႏွစ္ေယာက္အားလႈပ္ႏႈိး
ေတာ့သည္
''ဖိုးလံုး ဖိုးလံုး မင္းမင္း မင္းမင္း
ထထ ထႀကစမ္းျမန္ျမန္''ကေလး
ႏွစ္ေယာက္မွာအိပ္ခ်င္မူးတူးျဖင့္
ထေလရာေအးမမကေလးႏွစ္ေယာက္
အားအေပၚထပ္အခန္းဆီသို႔ေခၚသြား
ကာတံခါးအားအျပင္ဘက္မွေသာ့
ခတ္လိုက္ေလသည္
က်ယ္ေလာင္လွေသာညည္းသံႏွင့္
အတူထူးျခားစြာေျပာင္းလဲသြားေသာ
ရာသီဥတုေႀကာင့္အိပ္ေနသူမ်ားႏုိး
ကုန္ႀကေလေတာ့သည္
အိမ္သူအိမ္သားမ်ားအားလံုးအိပ္ခန္း
အျပင္ဘက္သို႔ကိုယ္စီကိုယ္စီထြက္
လာႀကေလရာေအးမမမွာအေပၚထပ္
အခန္းအျပင္ဘက္တြင္ေခြ်းေစးမ်ား
ျပန္ကာရပ္ေနသည္အားေတြ႔လိုက္
ရေလသည္
စုစုေမာ္က
''ေအးမ ညီမေလးဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ''
ဟုလွမ္းေမးလိုက္ရာေအးမမမွာ
အလြန္ထိပ္လန္႔ေနသည့္အမူအရာ
ျဖင့္တံခါးမအားလက္ညိဳးထိုးျပေန
ေလသည္ေဒါက္တာေက်ာ္ေက်ာ္
အေပၚထပ္ဆီသို႔ေျပးတက္သြားကာ
ေအးမမအားပုခံုးႏွစ္ဖက္မွကိုင္လႈပ္
လိုက္ရင္း
''ေအးမညီမေလးဘာျဖစ္ေနတာလဲ
ေျပာပါအုန္းဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ''
ေအးမမတုန္ရီေနေသာအသံျဖင့္
''ကိုကိုႀကီးဟို ဟိုသူ သူျပန္လာျပီ
ကိုကိုႀကီး''စုစုေမာ္ကလည္း
''ဘယ္သူတုန္းဘယ္သူျပန္လာ
တုန္းေအးမဘာေတြေျပာေနတာ
တုန္းကေလးေတြေကာဘယ္မွာလဲ''
''သူ သူကေလးလာယူဖို႔လာေနတာ
ကိုကိုႀကီး မစုဒီ ဒီအခန္းေရွ႕မွာပိတ္ေန
ကေလးေတြကိုသူမယူေစနဲ႔''ေအးမမ
မွာအလြန္ထိတ္လန္႔ေနေလသည္
ေဒါက္တာေက်ာ္ေက်ာ္စိတ္မရွည္
ေတာ့ပဲေအးမမအားေငါက္လိုက္
ေလသည္
''ေအးမနင္ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ
ဘာေႀကာင္ေတာင္ေတာင္ေတြေျပာ
ေနတာလဲဘယ္သူလာတာလဲ''
ေအးမမပါးစပ္မွ
''စုန္းမ'' ''ဘာ ေအးမနင္ဘာေတြ''
''ဝုန္းးးးးးး''အိမ္၏တံခါးမမွာရုတ္တရက္
အျပင္မွတစ္စံုတစ္ေယာက္တြန္းဖြင့္
လိုက္သကဲ႔သို႔အရွိန္ျဖင့္ပြင့္သြားခဲ႔
ေလသည္ေအးမမကငိုလ်က္
''ကိုကိုႀကီးသူ သူဝင္လာျပီကေလးေတြ
ကေလးေတြကိုသူယူေတာ့မွာလုပ္ပါ
အုန္းလုပ္ပါအုန္းကိုကိုႀကီး''ထိုစဥ္ျပင္း
ထန္လွေသာေလျပင္းမ်ားအိမ္ထဲသို႔
တိုးဝင္လာကာအျပင္မွေသာ့ခတ္ထား
ေသာအခန္း၏ေသာ့ခေလာက္မွာ
ပြင့္သြားေလသည္
ေသာ့ခေလာက္ပြင့္သြားျပီးေနာက္
အခန္းတံခါးမွာပြင့္သြားကာအနက္
ေရာင္ရွိေသာမီးခိုးတန္းတစ္ခုထိုအခန္း
ထဲသို႔ဝင္သြားျပီးအခန္းတံခါးမွာျပန္၍
ပိတ္သြားေလသည္
ထိုအခါမွေႀကာင္ႀကည့္ေနႀကေသာ
သူတို႔သံုးဦးသတိဝင္လာကာအခန္း
တံခါးအားတဒုန္းဒုန္းႏွင့္ထုႏွက္ေလ
ေတာ့သည္ေဒါက္တာေက်ာ္ေက်ာ္က
''ဘယ္သူလဲ ကေလးေတြကိုဘာမွ
မလုပ္နဲ႔ ဖြင့္စမ္းတံခါးဖြင့္စမ္း''မိန္းမသား
ႏွစ္ေယာက္မွာေႀကာက္လန္႔၍ငိုေန
ေလသည္
''ကြ်ီ'' တံခါးျပန္၍ပြင့္သြားရာသံုး
ေယာက္စလံုးအခန္းထဲသို႔ေျပးဝင္
လာခဲ႔ႀကေလသည္ျမင္ကြင္းမွာႀကည့္
မေကာင္းေတာ့ေပဖိုးလံုးတစ္ေယာက္
အိပ္ယာေပၚ၌သတိလစ္ေနကာပါးစပ္
မွအၿမႈပ္မ်ားထြက္ေနေလသည္
ေအးမမေျပးသြားကာ
''သားသားေလးကိုကိုႀကီးေရလုပ္
ပါအုန္းသားေလးေခၚမရေတာ့ဘူး'' ေအးမမဖိုးလံုးအားေပြ႕ကာ
႐ြာေဆးခန္းဆီသို႔ေျပးေလေတာ့
သည္ထိုအခါမွစုစုေမာ္က
''မင္းမင္းေကာ မင္းမင္းဘယ္ေရာက္
သြားတာလဲမင္းမင္း မင္းမင္း ကိုေက်ာ္
မင္းမင္းမရွိေတာ့ဘူး''
''သား သားမင္းမင္းေရ မင္းမင္း''
စုစုေမာ္ေရာေဒါက္တာေက်ာ္ေက်ာ္
ပါတစ္အိမ္လံုးႏွံ႔ေနေအာင္ရွာႀက
ေပမဲ႔မင္းမင္း၏အစအနပင္မေတြ႔
ရေတာ့ေပ။ ။ ။
ဆက္ရန္
Post a Comment