သူ႔အခ်စ္​​ေတြသာ လိုအပ္​ဆံုး၁

သူ႔အခ်စ္ေတြသာအလိုအပ္ဆံုးပါ အခန္း(1)
*********************

''ဟူး... အခုမွပ ဲၿပီးေတာ့တယ္''္

စာရင္းေတြအားလံုးၿပီးၿပီမို႔ ေဆာင္းမခတစ္ေယာက္ ကြန္ပ်ဴတာကို ပိတ္ရင္း အေညာင္းဆန္႔ လိုက္သည္။

နာရီကိုၾကည့္မိေတာ့ ည11:00နာရီအတိ။

သူမအခန္းထဲ မီးးလင္းေနေပမယ့္ ျပင္ပေလာက ကေတာ့... ည၏ တိတ္ဆိတ္ျခင္း နွင့္အတူ ေမွာင္အတိ က်လို႔ေနသည္။

အိပ္စက္ အနားယူခ်ိန္ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္လို႔ ျပတင္းေပါက္ ပိတ္ရန္ လက္အလွမ္း... မိုးစက္ မိုးေပါက္ေလးမ်ားက ေမွာင္မဲမဲ ေကာင္းကင္ထက္မွ အလုအယက္ ခုန္ဆင္းအလာတြင္... သူမ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားပါ စိုစြတ္ကုန္ေလသည္။

မိုးရြာၿပီဆိုလ်ွင္ မခ ေမာင့္ကိုလြမ္းမိသည္။

ေမာင္က 'ဝသုန္မိုး' ဆိုသည့္ နာမည္နွင့္ လိုက္ဖက္စြာ မိုးကို ခ်စ္သည္ေလ...။

က်ဆင္းလာသည့္ မိုးစက္ မိုးေပါက္ေလးမ်ားကို လက္နွင ့္ခံယူၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ေနတတ္ေသာ ေမာင့္ပံုရိပ္ေတြ..၊ မခ လက္ကို တြဲၿပီး မိုးေရထဲမွာ
ေလ်ွာက္ေျပးခဲ႔ၾကတာေတြ..၊ ေမာင္နဲ႔ပတ္သက္ခဲ႔သမ်ွ္ အရာအားလံုးက သတိရစရာေတြ ခ်ည္းပါပဲကြယ္..။

ေၾသာ္...အခုဆို ေမာင္နဲ႔ မခ လမ္းခြဲခဲ႔တာ ငါးနွစ္ေတာင္ ရွိေတာ့မွာပါလား..။

ေမာင္နဲ႔လမ္းခြဲၿပီးေနာက္ 'ေႏြအရင့္' နွင့္ မခ ေတြ႕ဆံုခဲ႔ရသည္။

သို႔ေသာ္... သူ႔ကို မခ ခ်စ္မရခဲ႔..၊ မခ သူ႔ကို မခ်စ္ေပမယ့္ သူကေတာ့ မခကိုအလြန္ခ်စ္သည္။ အရမ္းလည္းဂရုစိုက္သည္။

မခ ဘာလိုေနလဲ? ဘာျဖစ္ခ်င္ေနလဲ? ဆိုတာကို ေျပာစရာမလို..။

မခကို အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ လိုက္ၾကည့္ရင္း မခ လိုအပ္ေနသမ်ွကို သူ႔ဘက္က အေကာင္းဆံုး ျဖည့္ဆည္းေပး ခဲ႔သည္သာ..။

ဒါေတြ မခ မသိဘဲေနမလား..၊ သိတာေပါ့..။ ဒါေပမယ့္ မခခ်စ္တဲ႔ ေမာင္နဲ႔ လမ္းခြဲၿပီးေနာက္ပိုင္း ခံစားခ်က္မရွိတဲ႔ စက္ရုပ္တစ္ရုပ္လို ေနလာခဲ႔သည္မွာ ေနသားက်ေနခဲ႔ၿပီ..။

ဒီငါးနွစ္တာ ကာလအတြင္း
မခ ေမာင့္ကို တစ္ေန႔မွ ေမ့မရခဲ႔။

ေမာင္လည္း အခုဆို တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ဘဝေလးတစ္ခု ပိုင္ဆိုင္ေန ေလာက္ပါၿပီ..။

@@@@@@@@@@@@@@@

''မခေရ..သမီးေလး မခ''

ေမေမ့အသံကို ၾကားေပမယ့္ မခ ျပန္မထူးမိ..။

ညက အေတြးလြန္သြား၍ အိပ္ရာဝင္ ္ေနာက္က်ခဲ႔သျဖင့္ မထခ်င္..။

မထလို႔ကလည္းမျဖစ္..၊ ရံုးသြားရဦးမယ္ ..။

''ထေတာ့ေလကြယ္ ရံုးသြားရမယ္ မွတ္လား..၊ ခဏေန ေမာင္အရင့္ လာေတာ့မယ္ေလ..၊ ထထ..၊ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းခဲ႔ေနာ္..၊ သမီးအတြက္ ္ေမေမ မနက္စာ ျပင္ေပးထားတယ္''

''ဟုတ္ေမေမ မခ ထပါၿပီ ခဏေန ဆင္းခဲ႔မယ္ေနာ္''

ေမေမ့ကို ျပန္ေျပာၿပီး အိပ္ရာမွ လူးလဲထကာ ရံုးသြားဖို႔ အျမန္ ျပင္ဆင္္လိုက္သည္။

မနက္စာစားဖို႔ ေအာက္ထပ္ေရာက္ေတာ့ အရင့္က ေရာက္ေနၿပီ..။

''ေဟာ သမီးေလးဆင္းလာၿပီ''

''Morningေဆာင္း''
''Morningအရင့္''

အရင့္က မခကို သူမ်ားေတြလို 'မခ' ဟုမေခၚဘဲ 'ေဆာင္း' ဟုသာ ေခၚေလ့ရွိသည္။

မနက္စာ စားၿပီးေနာက္ အရင့္ နွင့္အတူ ရံုးကို ထြက္လာခဲ႔လိုက္သည္။ လူက သိပ္မၾကည္သည္မို႔ ေနရတာ ၿငီးစီစီ..။

လမ္းတစ္ေလ်ွာက္လံုး စကားမေျပာ မိသလို ရံုးေရာက္သည္ အထိလည္း
ေဘးနားမွာ ရွိေနေသာ အရင့္ကို သတိမရမိ..။

''ေဆာင္း''

အရင့္ ေခၚသံေၾကာင့္ လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ အရင့္က အကဲခတ္သလို ၾကည့္ေနသည္။

''ေျပာေလ အရင့္ ဘာေျပာမို႔လဲ''

''ကိုယ့္ကိုတစ္လမ္းလံုးလည္းစကားမေျပာဘူးေဆာင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲေနမေကာင္းဘူးလား''

နဖူးထက္သ႕ို ေရာက္လာသည့္ လက္ကို ဖယ္ခ်လိုက္ရင္း..

''မခ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး အိပ္ေရးသိပ္မဝလို႔ ေခါင္းနည္းနည္း ေနာက္ေနလို႔ပါ''

''ဒါဆိုလည္း ခဏ နားလိုက္ေလ ၿပီးရင္ အနားယူလို႔ရမယ့္ တစ္ေနရာရာ သြားၾကတာေပါ့''

မခ ဘယ္မွ မသြားခ်င္ဘူး ဆိုတာကို စိတ္ထဲမွာပဲ ေျပာလိုက္မိၿပီး..၊ တကယ္တမ္း ေျပာျဖစ္သည္က.. 'အင္း'ဆိုတာပင္..။

ခ်စ္သူ စျဖစ္ကတည္းက အရင့္ စီစဥ္သမ်ွ မခ မျငင္းခဲ႔..၊ ျငင္းလို႔လည္းမရ..၊ သူမအတြက္ အရင့္ လုပ္ေပးသမ်ွ အရာအားလံုးက သူမအတြက ္လိုအပ္ေနတာ ေတြခ်ည္းပဲေလ။   ။

နားေနခန္းထဲ ေဆာင္း ဝင္သြားသည္ အထိ သူလိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။

ထို႔ေနာက္.. သူ႔ရံုးခန္းထဲဝင္ကာ ဆိုဖာေပၚ ေက်ာမွီခ်လိုက္ၿပီး မ်က္လံုးအစံုကို မွိတ္မိေတာ့ ေပၚလာတာက..
ေအးတိေအးစက္ ္နိုင္လွေသာ ေဆာင္း၏ မ်က္နွာေလး..။

သူျမတ္နိုးခဲ႔ရတာ..၊သူသိပ္ခ်စ္ခဲ႔ရတာ..၊ သူအရမ္းဂရုစိုက္ခဲ႔ရတာ..၊ 'ေဆာင္းမခ' ဆိုေသာ သူမေလး..။

ေဆာင္းကို သူ႔အသက္ထက ္ပိုခ်စ္ပါသည္။ ဘဝလက္တြဲေဖာ္ အျဖစ္လည္း ရည္ရြယ္ခဲ႔သည္။

သို႔ေပမယ့္...သူမေလးဘက္က သူ႔ကို ခ်စ္သူအျဖစ္ ္လက္ခံခဲ႔သည္က လြဲရင္ ဘာမွ တံု႔ျပန္မႈမရွိခဲ႔..။

သူ႔အေပၚ ေအးစက္စက္ နိုင္လွသည့္ သူမေလးကိုမ ွသူကလည္း ရူးရူးမူးမူး။    ။

#စာဖတ္သူမ်ားအားေလးစားလ်က္
#အလင္းဆက္
#အခုမွစာစေရးတာမို႔အားမနာပါးမနာေဝဖန္ေထာက္ျပ္ေပးၾကပါဦးေနာ္