လျပည္‌့ညရဲ႕ ဝိဥာဥ္‌ညည္‌းသံ

******* လျပည့္ညရဲ႕ ဝိဥာဥ္ညည္းသံ (စ/ဆံုး)******
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

မရဏ ရြာေလး က ဒီ ေန႔ ယစ္ပူေဇာ္ပြဲ အတြက္ ကြ်ဲး ႏြား
စိတ္ၾကက္ အစရွိေသာ တိရိဆန္ ၁၀၀ ရဲ႕ေသြးနဲ႕ ပသ ဖို႕
အလူပ္ရူပ္ေနၾကပါတယ္ နွစ္တစ္ရာ အတြက္ အသက္ တစ္ရာ
က သူတို႕ ရဲဲ ဓေလ့ တစ္ခုလို ျဖစ္ေနပါသည္။
တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ ည ဆိုေတာ့ လမင္းၾကီးက ေတာ့
ထြန္းလင္းေတာက္ပလ်ွက္ေပါ့ ည ၁၁ နာရီ သို႕ ေရာက္ရွိ
ျပီးျဖစ္တ့ဲအတြက္ အသင့္ ျပင္ဆင္ၾကရင္း ၁၂ ထိုးေတာ့
စတင္ၾကပါျပီး !!!!!!!!!!!!!!!! အမည္မသိ မႏၱန္တစ္ခုကို ရြတ္ဆိုလွ်က္ လည္ပင္ေသြး မ်ားကို ေျမျပင္ေပၚ သို႕
စီးက်ေစခ့ဲသည္။ ယစ္ပူေဇာ္ သည့္ ေနရာ ကာ သၤခ်ိဳင္း
အေဟာင္းတစ္ခု သာ ဒီ သၤခ်ိဳင္း က မရဏ ရြာ ရဲ႕ သၤခိိ်င္းေဟာင္း ခုသာ အရင္ယစ္ပူေဇာ္ပြဲ ေတြ လုပ္တယ္
အသုဘ ခ်တယ္ ေနာက္ပိုင္း အေလာင္းေတြ ေပ်ာက္လို႕
သခ်ိဳင္း အသစ္တည္ လိုက္က်တာ ယစ္ပူေဇာ္ မူကိုေတာ့
ဒီမွာ ပဲ ဆက္လုပ္တုန္၊။ ထို အခ်ိန္ '' အီးးးးးးးးးးးဟီးးးးးးးးးးး
ဟီးးးးးးးးးးးးး ယစ္ပူေဇာ္ ေနခ်ိန္ ညဥ္းသံ တစ္ခု ေၾကာင့္ လူတိုင္း
တုန္လူပ္ ေျခာက္ျခားရင္း အေသြးအသားေတြ လူတိုင္း ဆူပြက္ခ့ဲ ၾကတယ္။
မနက္လင္းေတာ့ ည ကယစ္ပူေဇာ္ရင္း အသံၾကားသူတိုင္း
ေနလို႕ မေကာင္းဘဲ ထိုင္းမိူင္း ေနၾကတယ္ သူၾကီးလည္း
" ငါတို႕ ယစ္ပူေဇာ္ခ်ိန္ ဘယ္သူ အမွား လုပ္ေသးလဲေဟ့"
" ေအးး မင္းတို႕ အမွားလုပ္မိတာနဲ႕ တစ္ရြာလုံး အသက္ ေပးရမွာပဲ"
ရြားသူၾကီး စည္းေဝး လုပ္ကာ စစ္ေသာ္လည္း ရြာသားေတြ
ဘက္မွ အသံထြက္မလာ သူၾကီးကေတာ့ အၾကီးအက်ယ္
စိတ္ပ်တ္ေနျပီး ဒါမွားယြင္း မူ တစ္ခု ပါေနတယ္ ဆ္ုတာ
လူတိုင္းသိတယ္ေနတယ္ေလ။ ဒီတစ္လျပည့္ ေတာ့ ညဥ္းသံ
ကို တစ္ရြာ လုံးၾကားခ့ဲျပန္ေခ်ျပီး မနက္အလင္းေပါက္ေတာ့
ဖိုးေတ လည္ပင္းက အမာရြတ္ ပုံစံ နွင့္ အသက္ ေပ်ာက္
ေနျပီး။ ဒီမွားယြင္းမူ ကို ျပန္ဆင္နည္း သိသူက လွေဘာ္
တစ္ေယာက္ထဲ သာ လွေဘာ္ က ခရီးသြားရင္း ျပန္မလာသည္မွာ ၂၅ နစ္ခန္႕ ရွိေလျပီး သူက တစ္ေကာင္ၾကြက္ ရြာထဲ ေရခပ္ ထင္းခြဲလုပ္ သက္ၾကီးအိုမ
ေတြကို ေရခ်ိဳး ေရ ခပ္ေပး ေတာက္တိုမယ္ ရ အကုန္ လုပ္ေပးတယ္ သူအသက္ ၂၀ မွာပဲ သူအမိိ်ဳးေတြ ရွိတ့ဲ ဆီသြား မယ္ဆိုျပီး ေပ်ာက္သြားခဲ႕ ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ရြာသားေတြလည္း စိတ္ဆင္းရဲးေနၾကျပီး ေနထိုင္ကလည္း
မေကာင္း ၾက သီးနွံ ေတြ ကပါ အထြက္နွႈန္း က် ဆင္းလာတယ္
ဒါ ရြာကို ကပ္ ဆိုက္သည္ ထင္ကာ ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္ ေျပာင္းသူေျပာင္း ၾကေလသည္။ သို႕ေသာ္ လျပည့္ ည ေရာက္သည္ နွင့္ ေသဆုံးသည္ကာ ေျပာင္းေရြ႕သူမ်ား
အရင္ျဖစ္ေလသည္။ဒူးးးးဒူးးးးး " ဟားသူၾကီး စည္းေဝး
စျပန္ျပီးေဟ့" ရြာသာ ေတြ လူစုံတက္ဆုံ လာၾကပါျပီ
" ကဲ အခုေျပာခ်င္တာ တစ္ျခာမဟုတ္ဘူး လွေဘာ္ ဇာတိ ကို
သိတဲ႕သူဘယ္ၾကားဖူးလဲ " "သူကိုေမြးစားတဲ႕ ဘလွေသာင္း
ဇနီး ေခၚႏြဲ႕ သိမယ္ထင္ပါတယ္ " ရြာသားတစ္ေယာက္ထေျဖသည္။ ေဒၚႏဲြ႕က အသက္ၾကီးျပီး
မို႕ သူၾကီး အိမ္မွာပဲ သြားေမးရန္ ဆုံးျဖတ္ျပီး " ကဲ အစည္ေဝးျပီျပီး ျပန္က်ေတာ" ့ ရြာသားေတြလည္းဘာမွန္မသိ
ျပန္သြာခဲ႕ေလသည္။

''ေဒၚႏြဲ႕ေရ ေဒၚႏြ႕ဲ " ေအာ္သူၾကီး ပါ့လာ လာေလ
ဘာကိစၥ ရွိလို႕လဲ သူၾကီး " လာရင္းကေတာ့ လွေဘာ္ဇာတိသိခ်င္လို႕ပါ ""
အင္း သူကိုလွေသာင္းက အိမ္ေခၚလာျပီး ခရီးသြား
ေနတုန္ အသက္ ၆ နစ္အရြယ္ ကေလးေလးကို ေတြ႕လိုေခၚလာတာ သူက ၆နစ္အထိ စကားသိပ္မေျပာတက္ေသးဘူး ေသးဘူးေလ သူနာမည္ လွေဘာ္ဆိုတာဲ ရယ္ မိဘ နာမည္ရယ္ ပဲေျပာတက္တက္တာ
သူကို ေခၚလာတာကေတာ့ ေဒါင္ျဖဴ ျမိဳ႕ ဘက္က ေဒါင္းျဖဴ ျမိဳ႕က ဧရာဝတီတိုင္း ထဲက ဆိုေတာ့ အခုေနရာနဲ႕ ဆို
၃ရက္ေလာက္ ေတာ့သြား ရမယ္ထင္တယ္ "ဘာလိုလဲသူၾကီး"
"ရြာကအေျခအေနကို ေျဖရွင္းနိုင္တာသူပဲ ရွိမယ္ထင္တယ"္
ဟု သူၾကီးက ရွင္းျပေလသည္။
ဒူးးးဒူးးး စည္းေဝးစေခ်ျပီး ။ လူစုံသည္နွင့္
" ဒီေနက အကူအညီေတာင္းမွာပါ ေဒါင္းျဖဴ ျမိဳ႕ ဘက္ကို
သြားဖို႕လူငယ္နွစ္ေယာက္လိုပါတယ္ ဒီရြာ အေျခအေန ကို
အရင္ က ပေယာဂ ကုတ့ဲ ဆရာၾကီး မဆုံးခင္က လွေဘာ္ကိုေျပာဖူးတယ္ ၾကာတယ္" လွေဘာ္က လူၾကီးသူမ ေတြ ကို အလုပ္ကူလုပ္ေပးရင္း သူကို႕ ဆရာၾကီး က ေျပာျပ သင္ျပဖူးပါတယ္။ ဇင္စိုး နဲ႕ ျပည့္စုံ က "ကြ်န္ေတာ္ တို႕
သြားပါမယ္သူၾကီး" " ေအေအ မင္းတို႕သြားရင္ ရြာကလူေတြ
စီက ေငြစုေပးမယ္ ငါကတစ္ဝတ္ေပးမယ္ မင္းတို ႕ မနက္ျဖန္
ခရီးစထြက္ပါ " သူၾကီးလည္း အခ်ိန္မဆိုင္းနိုင္ေတာ့ပဲခ်က္ခ်င္း
စီစဥ္ရေလသည္ ။ အခု ဆိုလျပည့္ ေရာ လကြယ္ပါ ညဥ္း
သံေတြ ၾကားေနရျပီး တစ္လ နစ္ေယာက္အတြက္ ရင္တမမ
ျဖစ္ေနၾကရပါျပီး။ ရြာသားေတြက လွေဘာ္ ကို သာေတ႔ြ
ေနခ်င္ၾကျပီးျဖစ္ေလသည္။
ဒီမနက္ဇင္စိုးနဲ႕ၿပည့္စုံကို ကားဂိတ္ အထိ ရြာသားေတြ
လိုက္ပိုၾကျပီး အဆင္ေျပၾကပါေစဟု ရြာသားတိုင္းေရရႊတ္ ေနမိပါေတာ့သည္။
" ငါ့သား ရာဂ ဒီေန႔ မင္း ဆရာတို့စီီ မသြားဘူးလား ''
"ဟုတ္အေဖ သားသြားေတာ့မွာပါ "
ကြ်န္ေတာ္က အေဖရဲ႕ အထက္ဆရာ ဂိုဏ္ ကို စိတ္ဝင္စား လို႔ စာေလးဘာေလး ေရးဖို႕ ေလ့လာပါတယ္ အခုလည္း ပြဲတစ္ပြဲ လုပ္မယ္ ၾကားလို႕ သြားျပီး ေလ့လာမလို႕ပါ။
ထိုအခ်ိန္မွာပဲ အိမ္ေရွ႕ က လူငယ္နွစ္ေယာက္ က
"အိမ္ရွင္တို႕ အိမ္ရွင္တို႕ ဦးလွေဘာ္တ္ု႕ အိမ္လားမသိဘူး''
လူငယ္ေလးမွ လွမ္းေျပာေတာ့ ကြ်နေတာ္ အိမ္ေပါမွ ဆင္းရင္း
''ဟုတ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား ဦးလွေဘာ္တို႕ အိမ္ပါ '' '' ''ေအာ္အေတာ္ပဲ
ညီဦးလွေဘာ္ ရွိလားမသိဘူး ''ဟုတ္ေဖေဖ အိမ္ေပၚမွာ ရွိပါတယ္ လာေလ အိမ္ေပၚတက္အကိုတို႕ ထိုင္ၾက ထိုင္ၾက
'' မင္းတို႔ က ဘယ္ကတုန္း'' ေဖေဖ ကေမးေတာ ့
ကြ်န္ေတာ္တို႕ က မရဏ ရြာ ကပါ ကြ်န္ေတာ္က ဇင္စုိးပါ ကြ်န္ေတာ္ ကေတာ့ ျပည့္စုံ ဦ း '' ေအကြယ္ ငါလည္း အလည္သြားမယ္သြား မယ္နဲ႕ မေရာက္တာၾကာျပီးကြ
မင္းတို႕ ဘာကိစၥ ရွိလို႕တုန္း'' ဒီလိုဦးရဲ႕ ဇင္စုိး က
ရြာရဲ႕ အေျခ အေန ကို အေသးစိတ္ ရွင္းျပေလသည္
အ့ဲဒါေၾကာင္ ဒီလ မကုန္ခင္ ဦး ကိုေတြ႕ ေအာင္လာရွာ တာပါ။
ေအးးေအးး ငါလိုက္ခ့ဲပါ့မယ္ကြာ ေအာ္ဒါနဲ ဒါငါ့ သားရာဂပါ
ဇနီးကေတာ့ မနစ္က မွ ဆုံးရွာျပီ။ ကြ်န္ေတာ္ပါ လိုက္လို
ရမလား ေဖေဖ'' မင္းလိုက္ေတာ့ မင္းအတြက္ အသစ္အဆန္း
ေတြႈရတာေပါ့ လိုက္ခ့ဲေပါ့ကြား ''ကြ်န္ေတာ္ ေပ်ာိသြားတာေပါ့
ခုနေျပာျပထဲက စိတ္ဝင္စားေနတာေလ။
တစ္ည ပဲနားရင္း ခရီး ထြက္လာခ့ဲၾကပါသည္ ေတာေတြ
ေတာင္ေတြ ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့ အတြက္ အသစ္အဆန္းေပါ့
ေျမျပန့္ သားဆိုေတာ့ ေတာင္ေတြ ဆုိထူးဆန္တယ္ေလဒါေတာ့ မထူးဆန္းပါဘူးေနာ့။
မရဏ ရြာက ေတာင္ေတြကို ေက်ာ္ရတယ္ သစ္ပင္ၾကီး
ေတြက အုပ္မိူင္းေနေတာ့ ေက်ာထဲစိမ့္ေနတာပဲ ရာသီဥတု
ကလည္း မိုးအကုန္ေဆာင္းကုူခ်ိန္ေလးေပါ့။
ရြာေရာက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ သူၾကီးတို႕႔အိမ္ကိုတန္းေလ်ွာက္ရတာပဲ သူၾကီးက
''ေဟ့ လွေဘာ္လာျပီးကြ ''အားရဝမ္သာပင္ ရြာသားေတြ ကလည္း ပ်ဴငွာေဖာ္ေရြသဗ်ာ။ ဘာေၾကာင္ ဒီလို ရြာေလးမွ
အခုလိုအျဖစ္ေတြ နဲ႕ ၾကံဳ ေနမွန္း ကြ်န္ေတာ္ စဥ္းစားမရ ပါေခ်။ သူၾကီးက မင္းကိုေမ်ွာ္ေနရတာ တစ္ရြာလုံးပဲ ေဟ့
မင္းကိုေတြ႕ ပါေစလို႕ပဲ ဆုေတာင္းေန ၾကတာ တစ္ရြာလုံးရဲ႕
အေျခအေနလည္း မင္းသိတ့ဲ အတိုင္းပဲ ေဟ့လွေဘာ္ေရ။
ဒီလိုရွိတယ္ သူၾကီးရ ကြ်န္ေတာ္ ငယ္စဥ္ ထင္းခြဲးေရခပ္
လုပ္ရင္း စပ္စုေတာ့ ဂေယာက ကုတ့ဲ အဘ ေအာင္ေမာင္ေျပာတာကေတာ့ ''ဒီယစ္ပူေဇာ္ တာ က နတ္ဆရာ
တစ္ဦးရဲ႕ အယူသည္းမူ ကစတယ္ေျပာ တယ''္သူၾကီး။
ဒီရြာ က ယခုတိုင္လည္းနတ္ကိုးကြယ္ ၾကတုန္း နတ္ဆရာ
တဦးရွိရင္ တပည့္ ခံသူေတြက လည္း ရြာလုံးကြ်တ္နီးပါေလ
ဒီကိစၥ လုပ္ဖို႕နတ္ဆရာက ပဲ စေျပာတာပဲ သူၾကီးက အစ
ယုံၾကည္ေနေတာ့ ပိုဆိုးတာေပါ နတ္ဆရာ ကအခု ခရီးသြားေနပါတယ္ ။ သူ ကတစ္လ တစ္ခါ လုပ္ဖို႕ ေျပာတယ္
ယစ္ပူေဇာ္တာကို တစ္ေကာင္နစ္ေကာင္နဲလုပ္လိုရတယ္ေျပာပါတယ္ မလုပ္ရင္ေတာ့ တစ္ရြာလုံး အသက္နုတ္မယ္ေျပာပါတယ္ သူၾကီးကပဲ အေသးစိပ္ရွင္းျပေလသည္။
ဒီအေျခ အေနဆို ေသြးရုိးသားရိုး မဟုတ္ဘူးသူၾကီး ဒါ နတ္
ဆရာတစ္ဦးရဲ႕ စနတ္ ပဲ ေသဆုံးသူေတြရဲ႕ ထူးျခားမူရွိလား
သိခ်င္ပါတယ္ေဖေဖကေျပာေတာ့ ''လူတိုင္းလည္ပင္းအမာရြတ္ေတြနဲ႕ပါ'' ဟုတ္ျပီးသူၾကီး
နတ္ဆရာရဲ႕အယူသည္းမူးက စတင္တာေပါ့ ရြာမွာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း က မရွိ တစ္ရြာလုံး က အယူမွားေနေတာ့
ေတာ္ေတာ္ျပင္ဆင္ရမယ္သူၾကီးေရ ဟု ေဖေဖေျပာလိုက္ေလသည္။
ဒီညေတာ့ သူၾကီးအပါအဝင္ေဖေဖ ရယ္ ကြ်န္ေတာ္ တို႕
သၤခ်ိဳငိးေဟာင္ ဘက္ထြက္လာၾကပါသည္။ ရြာသာေတြ က
အေျခာက္ခံဖူးးတာရယ္ ေကာလဟာလ ေတြေၾကာင့္ သၤခ်ိဳင္းေဟာင္းနားဘယ္သုမွ မသီၾက ကြ်န္ေတာ္တို႕
သခ်ိဳင္းနားေရာက္ေတာ့ မီးေရာင္ေတြ မွ ထိန္ေနတာပဲ
အနားကပ္လိုက္ေတာ့ သူၾကီးက ''ဟားးးးးဟိုမွာ ရြာက နတ္ဆရာပါ့လား ''' ဟင္းးးးေတြ႕လိုက္တာက လြန္ခ့ဲ တ့ဲ ရက္ကျမုပ္လိုက္တဲ႕အေလာင္း သူက အေလာင္းကို
အေရွ႕ထားကာ တစ္ခုခု ကို ရြတ္ဆိုေနပါတယ္ အေလာင္း
ေကာင္က ထကာ ဆူးရွတ့ဲ ေအာ္သံထြက္လာပါသည္
အီးးးးးးးးးဟီးးးးးးးဟီးးးးးးးးး ''ကဲဒီေလာက္လို ရပါျျပီးျပန္မယ္သူၾကီး'' ဟု ေဖေဖက ေျပာေလသည္ ကြ်န္ေတာ္တို႕အသာေလးဆုတ္ ကာ လွည့္ျပန္ခ့ဲ႕ပါသည္။
အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေဖေဖ ကို အက်ိဳးအေၾကာင္းေမေတာ့ ဝိညဥ္ ညဥ္းသံနဲ႕ လူစိတ္ညိွ ယူတာလိုေျပာပါတယ္။
သူၾကီး ငါ ဒီရြာက ေန ထြက္သြား ျပီး ငါ့ရြာေရာက္ေတာ့ သူအေမနဲ႕ ေတြျပီးညာတယ္ ျပီးေတာ့ က်ဳပ္မိန္းမ အေဖ ကလည္း အထက္လမ္း ဆရာပဲ ေလ ငါလည္းစိတ္ဝင္စား
သတၱဝါ ေတြ ကို ကယ္တင္ခ်င္တာနဲ႕ ဒီေလာက ထဲ စဝင္ခဲ႕ တာပဲ သူၾကီးေ ငါ့ တို အထက္က အ့ဲလိူ ယုတ္ည႔ံတာေတြ ကို
သိတဟ္ ကြ ဒါေပမ့ဲ ေလ့လာ စရာ သက္သက္ပဲသူၾကီးေရ
ဟုေဖေဖ ကရွင္းျပေလသည္။က်ဳပ္တို႕ အခုလုပ္ ကမွာက
တရားသေဘာနာလည္ဖို႔ရယ္ ပိရိတ္ တရားစာမ်ားမ်ား
ဖတ္ဖို႕ရယ္ပဲ သူၾကီး။
လွေဘာ္ မင္းေျပာတာငါနားလည္ေပမ့ဲ ရြာကလူေတြ က တရားစာဆိုတာ မသိဘူးကြ နတ္ဆရာ ရဲ႕ မႏၱန္ ေလာက္ပဲ သိၾကတာ မင္းကူညီမွရမယ္ လွေဘာ္ေရ'' အ့ဲအတြက္မပူ နဲသူၾကီးမင္း ဒီည လျပည့္ ည မွာရြာသားေတြ အကုန္စုလိုက္
ျပီးရင္က်ဳပ္ေရွ႕ ကတိုင္မယ္ အကုန္ေနာက္က လိုက္ဆိုေပါ့ဗ်ာ
ဟုတ္တယ္မွတ္လား ''ဟုေဖေဖကေျပာေလသည္။
ညေန ေမွာင္ရီပ်ိဳ တာနွင့္ လူစု ျပီး ကေတာ့ ပြဲနွင္စရြတ္ဖတ္ၾကပါျပီး ပရိတ္ပဌာန္ အကုန္ ေဖေဖဦးေဆာင္
ရင္း ထိုခ်ိန္ သၤခ်ိဳင္းေဟာင္းဆီမွ အားးးးးးအားးးးးးးး
က်ယ္ေလာင္ေသာ္ ေအာ္ သံတို ဆူညံ႕ ေန ေလျပီး ညလုံးေပါက္ နီပါး ရြတ္ ဆို ၾကေလသည္။ မနက္လင္းေတာ့
သၤခ်ိဳင္းေဟာင္းစီမွ နတ္ဆရာ ရဲ႕ အသက္မ့ဲ ခႏၶာ ကို ေတြရွိၾကေလသည္။ ဤ သည္ကာ အယူၾကီး သူ နတိဆရာ
တစ္းဦးရဲ႕ နည္းစနတ္ ဆိုးတစ္ခု ေၾကာင္ံ႕ျဖစ္ပါသည္။
ကြ်န္ေတာ္တို႕သား အဖ ျပန္ေတာ့ လတ္ေဆာင္ေတြ တစ္ေပြ႕ၾကီးေပါ့ဗ်ား။ အခုေတာ့ ့ မရဏ ရြာမွာ ဘုန္ၾကီးေက်ာင္းေလး တည္ေနျပီး ၾကာတယ္ သြား ခြင့္ၾကဳံရင္
သြားခ်င္ပါေသးသည္။

အားေပးမူကိုေက်းဇူးတင္ပါသည္။

Credit to- Yargalay

Post a Comment