ဆင္းရဲေလေလ သံေ၀ရရ
ဓမၼေမဒနီ ေလးခ်ဳိးႀကီး
(၁) အႏို႔တကယ္- သို႔အသြယ္သြယ္ေတြေပါ့ေႏွာ . . .
ငတို႔နယ္ေတာရဂံုအညာမွာ၊ တေလာတခ်ီ က,သလိုပ၊
ဘို႔မယ္၊ ေစာဥမၼာ၊ ေယာဂီဒကမေတြႏွင့္၊
ေဂါသီလလိုေပါ့၊ ေတာမီွတပသအသြင္ႏွင့္မေလ်ာ္။
(အိုကြယ္)ေလာကီဘ၀တြင္ျဖင့္၊ ေခ်ာမည္လို႔ လွၾကတဲ့၊
ေဟာသည္ဒကမေတြေၾကာင့္ ထင္ရဲ႕ေနာ္။ ။
(၂) ေၾသာ္ . . . တခ်ဳိ႕ယမင္းေတြႏွင့္၊ တို႔အသင္းမွာေတာ့
ကိုယ့္မင္းကိုယ့္ခ်င္းအတြင္ တ,ၾကတဲ့
သခင္မမ်ားစြာ-အႏွာေတြေရွာင္လို႔မို႔၊
သာသနာအသေရေဆာင္-ယင္းသို႔ေသာဘာ၀နာကသိုဏ္းေတြနဲ႕
ျမန္မာျပည္ေဘာင္-မင္းတို႔ေတာအညာစစ္ကိုင္းဆီက . . .၊
အမ်ားသဒၶါေပါက္သဟာကို၊ စားခါေသာက္ခါႏွင့္မဆိုင္းခ်င္ဘု၊
ဌာနီမွာ - ပါတီဂိုဏ္းေတြႏွင့္၊
အစားေကာင္ဒကာေတြမွာ- ငါးေထာင္အသျပာ၀ိုင္းခ်ိန္မို႔၊
အို! ဖိုးၾကားတို႔ရဲ႕ . . . ကိုးရိုးကားယားႏွင့္၊
အမ်ဳိးသားမညီခင္မွာ - ယိုးဒယားျပည္တစ္ခြင္စိုင္းေရာ့မယ္လို႔၊
အႏွီ “သခင္မိႈင္းႀကီး” ႀကံစည္ေသာ္လဲ့၊
စႏၵီအေဘာ္အေလွာ္ - ေဘဒါ၊ ေကသာက စပါလို႔၊
နာမည္ေက်ာ္ - ေခမာဒကမတို႔က
အစစ, သို႔အရာရာ - ညိွဳးငယ္စရာက်က်ၿပီးေတာ့၊
က်မတို႔မွာ - ကိုးကြယ္ရာမဲ့ၾကလွ်င္ျဖင့္၊
တပဲ့မေတြ တစ္မူကြက္ပါလို႔၊ လူထြက္မယ္တစာစာေလွ်ာက္ျပန္ေတာ့
ညွာေထာက္ခါ သနားရတာကလဲတစ္ဖက္ေပမို႔၊
ေၾသာ္ . . . ဆူသမို႔ - ပူသမို႔ - တစူစူညိဳ႕ၾကတဲ့၊
“ေဟာဒီ” သူတို႔အပါးကျဖင့္၊
တစ္ဖ၀ါးမွ် - မသြားမၾကြသာလို႔ ပ်က္ရတဲ့ျပင္၊
လက္စျပန္မေျပာခ်င္ဘု - ခက္စရာ့အတန္တန္ေပါေပတဲ့၊
သံေယာဇဥ္ႀကိဳးေတြကလဲ ဆိုင္းခ်ိန္မို႔ . . .၊
မေျပးခ်င္ - ေျပးခ်င္မွာ - ေၾကြးရွင္ေတြ ၀ိုင္းသလိုပ၊
စစ္ကိုင္းဘက္၀နာအေပၚမွာေနာ္ကြယ္၊
ကသိုဏ္းတစ္ဖက္ - ဂိုဏ္းအတြက္ကယ္ႏွင့္- “မိႈင္း” ခက္ပါေသာ္။ ။
(၃) အမ်ားေသာခမ်ာ၊ လာေလ,လာေလသမွ်ေတြကျဖင့္၊
တရားေဟာကာ စာေပခ်ရသနဲ႔၊
တစ္ခါတေလမွ အားကြက္ - နားကြက္မေပၚ။
မယားအတြက္ - သားအတြက္ ေပ်ာ္သလိုပ - သံသရာတရိုး၊
“အိုကြယ္” အမွားသက္သက္၊ အလကားခက္ေတာ္မူရပါတဲ့-
ကံၾကမၼာတစ္မ်ဳိး။ ။
(၄) အမ်ားတြက္တာ- ဘ၀စၾကာသို႔၊
အစစခက္ပါသမို႔လဲ - ျမန္မာ့လက္မွာ - ေရႊေတြေငြေတြလွ်ံဖို႔လို႔၊
ပေ၀ယမန္လက္ရိွသမထတစ္မ်ဳိးေပပ၊
ေခ်ေခ်ငံငံ - အဂၢိယမွလဲ မထိုးရေသာ္လဲ၊
အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာတည္တဲ့၊
အညာျပည္ထိုသမိုင္းမွာေတာ့၊ ဗမာပီပီနဂိုမရိုင္းေပတဲ့၊
အာဇာနည္ျဗဟၼစိုရ္ဂိုဏ္းေတြေပါ့ . . . ၊
အမယ္မင္း . . . အပ်ဳိဟိုင္း၊ အအိုဟိုင္းေတြႏွင့္ ထိုစစ္ကိုင္းမွာျဖင့္၊
အကုသိုလ္ အပံုတိုးေစဖို႔၊
“အို . . .မယ္စႏၵာရဲ႕” ရိႈတိုင္းရိႈတိုင္း၊ ဖိုလ္တစ္ဂိုဏ္းႏွင့္၊
ဟိုကသိုင္း ဖြင့္ - ဖြင့္ၿပီးေတာ့၊
ေၾသာ္ . . . အလိုအတိုင္းက်င့္ၾကေစဖို႔ - ကိုမိႈင္းႏွင့္ အခုလိုၾကံဳသကိုး။ ။
သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း
ေလးခ်ဳိးေပါင္းခ်ဳပ္မွ
အညာမဂၤလာေဆာင္ဘြဲ႕
ေလးခ်ဳိးႀကီး
(၁) က်ဳပ္တို႔အညာမွာ - မဂၤလာတစ္မ်ဳိးသာပ၊
အဟုတ္ဗ်ဳိ႕ဓမၼတာ - အစဥ္အလာမညိွဳးခဲ့ေပဘု၊
အရိုးသမက်ေရွးလိုပ - အဖြားကလဲ က်ီတစ္ေဆာင္၊
“ကိုမင္းရာရယ္” အမ်ဳိးကလဲ မေသးေပဘု၊ အဖိုးအဖႏွင့္တကြ
ေမးၾကေပေတာ့ - တစ္မ်ဳိးငါ့ေျမးဖို႔ရယ္လို႕၊
“အိုကြယ္” အဖိုးကေပးလိုက္ပါတဲ့ ႏြားညီေနာင္။ ။
(၂) ေၾသာ္ . . အမိအဖတို႔ကလဲ၊ ျပည့္ျပည့္၀၀ေတြမို႔၊
ရိွသမွ်ကုန္ခ်င္ကုန္ေရာ့လို႔၊ မယံုရင္ၾကံဳလွ်င္ေမးပါေတာ့၊
အလံုတစ္ခြင္မွာ - ဂုဏ္အင္ကလဲ မေသးပါဘု၊
မံုေရြး၊ ေၾကးမံု၊ ေခ်ာင္းဦးနယ္တစ္လႊားဆီက၊
အလံုေက်း အကုန္မွာ၊ ေျပာင္းဖူးသယ္ေတြက မ်ားလိုက္ပါဘိသ . . . ႏွင့္၊
ေဆြသားရင္းခ်ာ - ဥာတကာမိတ္တို႔ကိုလ၊
အေဖသြားရင္းသာ - လာစရာဖိတ္ခဲ့တာႏွင့္၊
ညအိပ္ညေန အစံုလာၾကေတာ့၊
ျခံဳစရာအကြက္ဖ်င္ေစာင္ ၂ ခုရဲ႕ျပင္၊
ဂံုပ၀ါပါ - တဘက္ႏွင့္ ျခင္ေထာင္ကလဲ တစ္ခုစီေပါ့ . . .၊
လုပ္မႈကိုင္ဖြယ္ ေတာလယ္ယာတစ္ခင္းငဲ့ျပင္၊
ေျပာင္းခင္း တစ္စလယ္၀င္ႏွင့္၊ လယ္တရွင္၊ ပါးႏွစ္ဆယ္ထြက္ကိုလ . . .၊
“ကိုမင္းရာရယ္” ေရွးအဆက္ဆက္၊ အေၾကြး တက္တက္ၿပီး၊
အေ၀းမထြက္ရေအာင္လို႔တဲ့ကြယ္ - ေပးလက္ဖြဲ႕ေႏွာင္း။ ။
(၃) လမ္းခ်ဳိးအေရွ႕က၊ စမ္းရိုးအေကြ႕၊ ခေရာင္းယာမွာ၊
“ေဟာသည္က” အထုပ္ေတြေျဖေျဖၿပီး၊
အကုန္သာႀကဲေလေရာ့ဟဲ့လို႕၊
ခရမ္းမ်ဳိးေစ့ေကာင္းစြာ- ငရုတ္ဂ်ဳံ - ကုလားပဲသာပ၊
ႏွမ္းမ်ဳိးေသြ႕ေသြ႕ေျပာင္း၀ါ - ငျပဳတ္ဖရံုပါ - ဖရဲငဲ့ျပင္၊
ထမ္းပိုး၍ေရာင္းစရာ - အထုပ္မုန္လာခ၀ဲေတြႏွင့္
အလုပ္စံုစရာကဘဲရယ္လို႔ - မ်ားလက္ေဆာင္။
“အို . . ကိုမင္းရာရဲ႕” သားအတြက္ဆိုေတာ့၊
တအားတက္ေအာင္ရယ္လို႕၊ (က်ဳပ္တို႔) အေမအိုကလဲ
ဓမေရွ၊ ဓမတိုေတြႏွင့္ - အေျခကိုႏွင္း၊
“ကိုမင္းရာရယ္” မယားဘက္က ေမာင္ေတြကလဲ၊
ပေလြတိုႏွစ္စင္း။ ။
(၄) မ်ဳိးဆက္ခါျခံဳ၊ အိုးခြက္ပန္းကန္အစံုႏွင့္၊
ေျပတစ္ခြင္သထံုေရာက္ရာကဘဲ လြမ္းမိပါရဲ႕
ေျမအင္တံု - ေသာက္စရာဇြန္းငဲ့ျပင္၊
ကြမ္းအစ္ပါလြယ္အိတ္တစ္လံုးငယ္ႏွင့္ . . . ၊
ပဲခိုးဘူတာမွာေလ၊ ငနဲသူခိုး လူညာေတြ မႈန္းလိုက္ပါတဲ့၊
ေပ်ာက္သဟာ - ဒေဂါက္ဖာကလဲ တစ္လံုးပါဘဲ့၊
စုရံုးလိုက္လွ်င္ တစ္အိမ္ေထာင္ပ၊
လူ႕ထံုးစရိုက္တြင္ - တစ္သိမ္ေျပာင္ေလာက္ကဲ့၊
မဂၤလာေဆာင္မွာ - ခန္း၀င္ကလဲ မနဲပါဘု၊
မြဲဖို႔ရာကံၾကမၼာႏွင့္
ဖန္လာပံုကုသိုလ္ကလဲ - မေကာင္းခ်င္ေတာ့၊
အထက္ ဟိုအညာမွာေလ - ၾကက္ဆိုတာေတာင္မွ မေလာင္းခဲ့ပါဘု၊
အညာေျမ - ဌာေနေဟာင္းဆီက၊
အေၾကြး(တစ္ရာ) ကို ေဒြးခါ ကလဲ ေတာင္းျပန္ေပါ့တဲ့ . . .၊
“အမယ္မင္း” ေမာင္းစရာရယ္လို႔မ်ား တပ္လိုက္မွျဖင့္၊
ေခါင္းတခါခါႏွင့္ ဆတ္လွစြာေသာ၊
လွလွေစြ႕ေစြ႕ရယ္ႏွင့္ - ၀၀ေျပ႕ေျပ႕နျပာတစ္ရွဥ္းကိုလ၊
ေက်ာင္းတကာကိုသာ အပ္လိုက္ေပေရာ့၊
ရသေရြ႕ဘာဘာညာညာရယ္လို႔ မျငင္းေလႏွင့္၊
“မေလးရယ္” ေရာင္းကာသာ ဆပ္လိုက္ေပေတာ့၊
ရြာေရွ႕ ယားတစ္ခင္း။ ။
သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း
ေလးခ်ဳိးေပါင္းခ်ဳပ္မွ
Credit..ေနအေဝးဘေလာ့ဂ္မွကူးယူသည္။
#ms
ဆင္းရဲေလေလ သံေဝဂရ သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း
- on 9:20 AM
- No comments
Post a Comment